Onderwerp: Poon.

jerry schreef :
nou, eh, màkkelijk?
't is en blijft een vechtpartij. Met de hoop dat dat lood niet op mij lazert.

De verbeterde herbouw van de Poon.

Ik heb diep, diep respect voor zoveel vakmanschap en doorzettingsvermogen. Succes het wordt vast een juweeltje.

In 2015 heb ik noodgedwongen en met pijn aan mijn hart een omgevallen eik in stukken moeten laten zagen. Goed gevallen - bij de buren. Maar die begrepen niet dat ik hem binnen een kwartier na vallen al op marktplaats had gezet. Wat had het mooi geweest als mijn eik voort had kunnen leven in een poon.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Wat een leuk draadje is ditmaal het worden. Super dat je zo wat updates over het bouwproces det, ik zou het heel erg leuk vinden om zo de hele herbouw te kunnen volgen! Heel veel succes met de eerste stappen!

diep respect en succes met het project.

Dit soort draadjes maakt het ZF het bekijken waard.

Groet, Rob

Je kan het bijna ruiken als je die foto’s zo ziet: de composthoop! Prachtklus zeg, leuk om te volgen. Zal wel veel epoxy ingaan zeker?
…. *duikt weg achter monitor om klap te ontwijken*

alweereengijp schreef :

Morgen komt een tankwagen de harder brengen

Ja en de hars zeker per boot...

Geweldig mooi om te mogen zien/volgen.

Ook deze ingewikkelde klus begint "gewoon" met opruimen, leeghalen en "eerst de grote dingen". Wat een indrukwekkende hoeveelheid werk en wat een deskundigheid die van je aanpak afstraalt. Geweldig!

Prachtig project! Dat je dit aandurft!

Want, eh, het doet wel afbreuk aan je eigen onderschrift hier. Mogelijk schoffelen schippers niet, maar werfbazen zeker wel, zo te zien.

Joop66 schreef :
Dat is wat ik elk jaar tegen mijn boekhouder zeg als hij de doos met mijn administratie aanpakt




Ieder zijn vak...

Deze week is er weer het nodige gebeurd in Antwerpen. De werkzaamheden vorderen langzaam doch gestaag onder de klanken van Klara.
In verband met de vele foto's knip ik dit verslag in drie delen.

Ik ging maandag verder met boutenbeuken. De laatste duimdikke bronzen bouten, waaraan de staaf loodballast hing, heb ik losgeramd. Ik vermoed dat het KNMI de trillingen heeft geregistreerd, kolere wat zaten die krengen vast na 108 jaar.


De laatste bout had een duwtje van een dommekracht nodig. Op deze foto is ook de katterug en de vlaktilling mooi te zien


Daarna heb ik “even” de twee stukken lood van 870 resp. 300 kilo opzijgelegd. Met de hand, want de stapelaar kon er niet bij.




Om de katterug eruit te halen heb ik ook een staaldraadtakel onder hoge spanning staan tussen voor- en achtersteven. Zo heb ik het schip al 8 centimeter korter gemaakt (scheelt havengeld!) en de katterug teruggebracht tot ongeveer een duim.


Alle steunen onder de kielbalk heb ik verwijderd. Het schip staat nu op 4 stoelen, op het vlak ongeveer een meter buiten de kielbalk. Voor de stabiliteit (want het lijkt me niet fijn als het schepie omdondert) heb ik extra stalen steunen gezet en afgekegd. Verder staan er aan elke kant 4 bouwstempels onder het berghout (of wat daar van over is) en een vijzel onder de voor- en achtersteven.


Om de kielbalk vrij te maken heb ik de beide kielgangen verwijderd. Dat was een ongelofelijke kutklus, want er zaten tientallen platen op gespijkerd, van koper, blik, staal of aluminium. Vaak twee of drie over elkaar, op 1 plek zelfs vier stuks.
Kennelijk was het normaal op dit schip om, als een naad lekte, niet te breeuwen maar een plaat te spijkeren. Met dui-zen-den kutnagels.
En soms met een krantje uit 1978 eronder


Wordt vervolgd

Deel 2.
Al dat geklooi uit het verleden levert wel prachtige beelden op












Wordt weer vervolgd...

Laatste deel van vandaag.

Hopeloze verscherving


Breuken van putting en boeisel


Dinsdag kwam de grote vrachtwagen uit Friesland het nieuwe hout brengen, 5 stammen eikenhout van 8,6 tot 11,5 meter, samen dik 16 kubieke meter.
Het is ongelofelijk dat zo’n vrachtwagen met zijn kraan een hele stam 18 meter naar binnen steekt, diep de werkplaats in. Aan de ene kant liggen nu 4 stammen gangenhout, gezaagd op 40 mm en winddroog, aan de andere kant ligt een versgezaagde stam met dik hout voor de kiel en anderhalf duims planken voor het vlak. Dat hout is nog nat, en dat wil ik ook.


Vandaag had ik eindelijk beide kielgangen eruit gesloopt. Die bleken (onder het blik) uit korte plankjes te bestaan, wat ook niet zo lekker is voor de stijfheid. Morgen verder met de kiel!


Groet uit Antwerpen,
Wim.

Het is vloeken in de kerk en voor de puristen is het helemaal not done! Maar... is een replica bouwen geen snellere en betere oplossing?
Weet het is dan geen klassieker meer. Maar dit wordt een complete herbouw.

Jollenbaas schreef :
Heb me hetzelfde afgevraagd bij de eerste afleveringen van Sailing Jaba. Ik was er nooit aan begonnen in elk geval.
Nu deze is een klassiek schip en een replica is "maar" een replica.

Jollenbaas schreef :
Ja.
Maar dan is het niet meer hetzelfde schip.

Het is als de hamer van mijn grootvader. Eerst heb ik de steel vervangen, later de kop. Het is dus nog steeds de hamer van opa.
Als ik in 1 keer een nieuwe hamer had gekocht, dan was het.... een nieuwe hamer.

Dat is idd zo. Botterbehoud en andere behoudsorganisaties denken er net zo over.

Er is veel geknoeid aan het schip.

Diep onder de indruk weer van het specialisme dat je hier tentoonspreidt!

Zeker weten en erg knap! Het zal weer een sierraad op het water worden.

Nogmaals mijn complimenten Wim.
En zo mooi dat je er verslag van doet.
Niet alleen voor de opdrachtgever, maar ook aan ons.
Ik bewonder je kracht om dit project te doen.

ik kan sommige foto's ruiken....

bedankt voor het delen!

Sommige foto's kunnen direct uitvergroot aan de muur. Er valt steeds weer iets op te ontdekken en de tijd heeft gezorgd voor een pallet aan kleuren. Ontzag ook voor de aanpak. Om zo zelfverzekerd een zo ver vergaan schip onder handen te nemen kan alleen als je er al behoorlijk jaren ervaring tegen aan gooit. Maakt er ook iemand een film verslag van jouw noeste arbeid?