Onderwerp: Poon.

Doe je wel voorzichtig? Dat t niet je laatste klus is..

Ja pa

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Ik dacht hetzelfde. Ik heb wat zorgen over de stabiliteit van de stalen bokken. Niet van de sterkte, maar hun weerstand tegen zijdelings wegknikken. Op de foto zag ik geen diagonalen namelijk. Wellicht geheel onterecht, maar kan het ook niet onbenoemd laten.

waanzinnig gaaf om te volgen. En ik leer nog wat coole interessante historische scheepstermen als "knoop" en "dood hout".

AndreAzuree schreef :
Er komen nog wel meer ouwe termen langs...
Maar doodhout is 1 woord. Hoewel al het hout dat ik verwerk ook dood is.

Dit wordt net zoiets als die noorse volksboot van de anwb. Ze dachten m wat op te knappen en te kunnen zeilen uiteindelijk werd er meer dan honderdduizend gulden aan verbouwd en veel aan verniewd. Ik denk dat het hier nog extremer gaat en dat er straks 70% nieuw hout in deze schuit steekt. Desalniettemin wel mooi dat ie behouden blijft!

Freek

doodhout. Weer wat geleerd. Waar ligt de boot precies in Antwerpen?

Je had vroeger ook waarloos hout
Niet te verwarren met waardeloos hout

Freek, ik reken op 90 tot 95%

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Andre, hij ligt in een loods bij de SRNA, de koninklijke watersportvereniging aan de linkeroever tegenover de stad.
Beatrijslaan 29

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

ok, leuk om te weten, wie weet ben ik een keer in de buurt...

Bijzondere constructie zo'n kiel met flens. Nog nooit gezien!

Ik ken het alleen van kleine bootjes, maar ik was ook verbaasd om die flenzen hier aan te treffen.
De kielgangen zaten met koperen klinknagels vast aan de flenzen, wat ook heel ongebruikelijk is voor een schip van deze grootte.
Het betekent een hoop extra werk.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Is het goede constructie? Lijkt mij best lastig.

Goed? Ach...
Het kan geen kwaad

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Wat een woest project! Wordt dit ambacht nog onderwezen dat de volgende generatie dit ook nog kan, of is dat echt aan het uitsterven?

En valt er aan de straks nieuwe gewichtsverdeling nu al wat te rekenen? Waar het accupakket voor de elektromotor komt en zo ? Of kan je straks ook van binnenuit verder ballasten?

Er is in Nederland geen budget om ambachten te ondersteunen. Zelfs de basis (de ambachtsschool) is verdwenen in het kader van de vooruitgang. Dus is er nu een schrijnend tekort aan handwerkers.
Als ik doodga verdwijnt mijn vakkennis.
Dat is spijtig, maar ik kan mij niet veroorloven om zelf mensen op te leiden.
Hopelijk zijn er enkele jongeren die niet geldbelust zijn en het zichzelf aanleren, net zoals ik zelf gedaan heb.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Tja, het onderwerp ballast...
Het is al vreemd dat er een loden staaf onder dit bootje hangt. Hoewel, door de ronde bouw is de vormstabiliteit matig, en de mast is hoog.
Ik probeer de opdrachtgever zover te krijgen dat hij kiest voor elektriek, dat zal de ligging van het schip ten goede komen. In deze tijd zou het toch van de zotte zijn om een hele nieuwe dieselaandrijving te plaatsen.
Trimballast binnenin is natuurlijk mogelijk, maar niet prettig in verband met het hout- metaalcontact en de puntbelasting onder de ballastbroodjes.
We zien het wel, later.



Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Het electrificeren van antieke jachtjes wordt een heuse trend!

Heerlijk om te lezen. Ik was dit weekend op ABBA in Den Helder en heb mijn ogen uitgekeken, en in de keet bij de Wieringer aken op Den Oever heb ik ook nog een theorieles over verschillende traditionele tuigages mogen hebben.

Dan voel ik zoveel dankbaarheid tegen al die dappere mensen, die met houten schepen in de weer zijn en dus al die kennis levend houden én voor ons stervelingen kunnen en willen ten toon spreiden.

Wat je zegt over de ambachtsschool raakt me ook wel. Onderwijs nivelleert tot lullige nietsigheid die voor niemand meer passend is, maar wel voor iedereen gelijk. Maar dat past misschien wel in een tijd waar bouwen gereduceerd is tot het installeren van 3D geprinte prefab halffabrikaten in een inclusieve omgeving vol rubberen tegeltjes. Maar dat is niet het onderwerp hier.

Echt diepe bewondering voor je vakmanschap en probleemoplossend vermogen van je vervloeid lijkende brein en handen. Ben nu alweer benieuwd naar het vervolg!

misschien een beetje offtopic, maar de jongens en meiden van het hout en meubileringscollege hebben vaak een prima beheersing van materiaal en machines. Er zullen misschien weinig doorstromen naar de traditionele houten scheepsbouw, maar qua vakmanschap zijn ze vaak erg capabel. Degenen die doorstromen naar composiet zijn vaak prima mallenbouwers en secure jachtbouwers. Ik werk het liefste met mensen met een achtergrond in het hout.

Quatorze juillet. Tiet veur een update.

Deel 1, de schrobput.

Het is weer verder gegaan.
Ik maakte het kiel-ensemble af. Terwijl de kop en kont van het schip er akelig kaal uitzien, lag op de achtergrond de nieuwe kiel met doodhout en scheg


Van voren en van achteren gezien zag het er zo uit. De uiteinden van de scheg en de knoop heb ik nog niet helemaal afgewerkt, dat komt wel als de achter- en voorsteven er tegenaan gezet zijn



De oude kiel sleepte ik weg, roemloos ligt hij krom te wezen


Omdat ik een paar dagen wegging zette ik de nieuwe kiel in de lijnolie, zodat hij minder snel uitdroogt



Ik noemde al het ideale schrobputje dat over de hele lengte van de poon liep.
Tijd om binnen grondig op te ruimen en alles naar buiten te donderen! Eerst nog even wat foto’s gemaakt om later te kunnen zien hoe-het-ook-alweer-zat. Blik op de salon


Hier stond de WC, let op de wanordelijke slangenboel


In het vooronder zien we het middenzaathout, het rotte kolsum, de rotte mastkoker en het rotte kooischot op de rotte spanten.


Na het leegrausen zien we de plek waar de WC langdurig lekte. We zien ook de later aangebrachte stalen spanten. Die gaan eruit en komen niet terug.


In het vooronder ontstond een mooi beeld van de constructie, mèt doorkijkje naar buiten. We zien leggers (de liggende spanten op het vlak), zitters (de krommers die in de kimmen zitten) en oplangers (in de zijden tot aan het dek). En uiterst links, in de voorpiek zien we kopbanden met daarboven draaispanten.
Alle spanten zijn rot en/of gebroken


Hier een rijtje gebroken zitters aan stuurboord. Ze maken deel uit van het zeilwerk, het samenstel van spanten dat de mastkoker overeind moet houden. Het hele zeilwerk is naar mijn mening al bij de bouw veel te licht gedimensioneerd, wat ik als een echte bouwfout beschouw, en dan helpt het niet als de spanten collectief breken.



Verder in deel 2.

Deel 2, zooi.

Het resultaat van zooi vegen door het schrobputje, een enorme berg shit.





Ik heb rigoureus alle bedrading en slangen eruit getrokken. De bedrading bestond uit hopen loshangende en ongezekerde dikke kabels, enorme einden dun luidsprekersnoer voor de verlichting, kroonstenen in vele vormen en maten, snoerschakelaartjes waar een gat in was geboord waardoor ze vastgeschroefd waren op de wanden en kilometers pvc-isolatietape. Die tape zat ook om slangen en fittingwerk waar het kennelijk lekte. En zelfs hier en daar in een breeuwnaad.
Dat fittingwerk en die slangen, daar schrok ik ook wel van. Aan de dikste slang onder de wc zat een ijzeren fitting, die brak direct toen ik ‘m oppakte


Een andere pvc spiraalslang was zo hard geworden dat hij ook brak


En van dit soort werk word ik ook al niet gelukkig, onder de waterlijn stak een slang in een slang


Broddelwerk met plastic Y-stukken met slangeklemmen , plastic terugslagklepjes en isolatietape, dat is vragen om ellende


Of deze bronzen afsluiter?! Stond gelukkig wel dicht.


O ja, vergeten te fotograferen, de gasslang met opdruk 1978. En overal bergen krantensnippers, rattennesten dus.

Na dit opruimen was het tijd om de kiel onder het schip te brengen. Dit prachtige karretje met 6 ijzeren wielen was een ideale hulp


De kiel lag op z’n plek, klaar om op te stijgen


En met zeer ARBO-verantwoorde middelen tilde ik hem behoedzaam tegen het schip


En hij paste perfect, alsof hij ervoor gemaakt is



Ondertussen had ik in mijn werkplaats in Friesland een geschikte krommer uitgezocht om de voorsteven uit te halen. Een verdraaid krom ding! In Antwerpen had ik al een zoekmal van triplex gemaakt.


Eerst een beetje korter gemaakt, dat scheelt alweer 100 kilo


Daarna zaagde ik met de kettingzaag een ruwe plank uit het stammetje


Deze plank woog uiteindelijk ongeveer 200 kilo, die kon ik makkelijk meenemen. (Niet verder vertellen, op het dak van m’n trouwe Daciaatje). In Antwerpen ga ik ‘m verder afwerken en op maat maken.

Verder in deel 3

Deel 3, een plaatje aanvragen?

De nieuwe kiel werd nog op z’n plek gehouden met dommekrachten en lijmklemmen. Ik moest vlees hebben om ‘m goed te kunnen vastzetten, maar wat dat betreft is het schip volstrekt vegetarisch.
Ik had besloten om hier en daar alvast een nieuwe legger te leggen. Daarmee kan ik de vorm van het schip beter bepalen en fixeren.
De eerste kandidaat was legger #4 (geteld vanaf de kettingbak).
Aan de hand van de triplex mal zaagde ik het spant ruw uit met de kettingzaag.


Hier kreeg hij al wat meer zijn vorm. Je kunt het gepiekte bij de kielgangen al herkennen


In het vooronder verwijderde ik de oude legger. Dat was niet zo moeilijk, ik tilde hem gewoon op, lag helemaal los


Nadere bestudering leverde een verrassing op, sporen van paalwormvraat! Herkenbaar aan de gangen zo dik als een balpen, gevuld met een soort fijn stro




Zoals overal op dit schip, zat er op de plek waar de nieuwe legger moet komen een enorme hoeveelheid blikken, stalen en koperen platen genageld. Die moeten eraf, anders ontstaan er later problemen bij het slopen. Tering, wat een kutklus!
Wat doe je als een blikken plaat lek is? Juist, dan sla je er een nieuwe overheen. En als die lekt? Precies, weer eentje.


Uiteindelijk is dit schip overnaads geworden, dat wil zeggen, overnaads blik. Ik kan geen plaat meer zien (maar nog honderden te gaan)




Een doorgeefluikje is altijd handig. Hier stak de nieuwe legger naar binnen


Ik zette de nieuwe spanten tijdelijk vast aan de oude gangen met rvs schroeven en grote ringen onder de kop om een beetje houvast te hebben



En hij zit, de eerste legger. Een stuk zwaarder en sterker dan de oude.




Let op de waterholletjes aan weerszijden van de kielbalk



Gaandeweg ontstaat bij mij steeds meer een beeld van de historie van dit schip. Zo raak ik ervan overtuigd dat de bouwer geen ervaring had met een houten schip van deze maat. Er zitten diverse ernstige bouwfouten en onlogische constructies in, die wel acceptabel of normaal zijn voor kleine zeilbootjes.
Aan mij de schone taak om de bouwfouten zo onzichtbaar mogelijk te herstellen.

Ik ga dapper verder. Maar volgende week effe niet, veuls te heet hier.
Wim.

Wat een indrukwekkend verslag!
Ik post hier niet veel maar lees iedere keer met veel plezier mee. Het doet mij denken aan mijn schooltijd nu een kleine 20 jaar geleden:-)
De Poon wordt weer een ware schoonheid zo. Bedankt voor het delen en de moeite van het verslag leggen.




Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Wat een vakman ben je! Je zou er moedeloos van worden, maar jij kijkt er dwars doorheen!

Al die Hollandsche vaktermen; bedtaan die in bv Duitsland of Engeland ook, of hebben die alleen een betekenis bij onze scheepsbouw?