Onderwerp: Nieuwe Hanse verlaten achter gelaten op de Oceaan.

Ronaldl schreef : Ik kan nu niet zeggen dat ik daar erg van onder de indruk ben, dat is net zo erg als een roer wat losgekomen is of afgebroken.Het hele idee van een noodhelmstok is dat je zoveel mogelijk onderdelen van het stuursysteem by-passed, die gaat dus altijd rechtsreeks op de roerkoning zodat je bij schade aan het kwadrant of gebroken stuurkabels of gebroken stuur ketting of stuurwiel gewoon nog met een helmstok verder kunt sturen. Aansluiting op het kwadrant is dus niet nodig, zeker niet als je er twee hebt.

Je zou toch denken dat het niet zo moeilijk moet zijn ook dwars door de tenderbay alsnog een noodhelmstok op de roerkoning te kunnen zetten. 2 doppen door de dekken en een verlengstuk, of hoek in de noodhelmstok en je bent er al. Moet je wel de tender er uit schoppen als je stuurwerk stuk gaa, maar da's op zo'n moment wel het minst van je zorgen.

Dan moet je je bijboot dumpen!?

JRomkes schreef :

Klinkt volstrekt logisch voor een boot die de oceaan over wil.
René

Ronaldl schreef :
ALs ik dit lees, dan denk ik, pak de glasweefsel, epoxy etc en ga een noodreparatie maken. Op zee heb ik dat spul in ruime mate mee en je kunt heel veel herstellen.

Moet je daar wel enig benul van hebben. Wordt lastig als je geen “klusgeluk” kent

Ik heb het hokjesgevoel dat iemand die zo’n boot koopt (drukknopschipper, bijbootgarage) meestal geen doe-het-zelver zal zijn die dit soort dingen zelf kan. De boot isxweer te klein om betaalde bemanning aan boord te hebben die dit wel kan.

woord van het jaar "drukknopschipper" , leuk gevonden

Maar wel wat tendentieus, waarom zou iemand die elektrische lieren heeft, niks meer zelf kunnen?

Ik moet onwillekeurig aan dit stel denken, bij het zien van dat soort havenboten. Ik verwacht daar weinig zelfredzaamheid. Dat ligt aan mij, waarschijnlijk. Niet zo belangrijk verder. Mss kopen ervaren, handige, self-made-men ook wel dit soort havenboten?

ik volg het vlog. Zij besteden inderdaad veel uit, terwijl ze niet ruim bij kas zitten. Toch lost de schipper ook zelf wel probleempjes op, als je het begin van hun reis volgt in Turkije.

Wat ik met grote belangstelling volg is die discussie over grote en kleine lieren.
Eens: grote lieren is fijner werken maar ik heb bij geen enkele boot gezien dat de zeilen met wat kleinere lier niet voldoende aangetrokken konden worden of de lieren van het dek kwamen. Let wel echt te kleinen lieren die niet bedoeld zijn voor de voorkomende krachten is natuurlijk niet goed. Het is net een beetje als extra brede banden onder je auto, het staat wel mooi maar of het noodzakelijk is vraag ik me af.

Nachtvlinder schreef :
Tja, daar zou je wel gelijk in kunnen hebben. Ik vind dat wel eng: als je ver de zee op gaat moet je heel zelfredzaam zijn. Hulp is vaak ver weg en dus moet je op vanalles voorbereid zijn. Maar kluservaring is iets wat je eigenlijk alleen maar opbouwt door het veel te doen. Waar je voor allerlei andere zaken nog opleidingen kunt doen, geldt dat misschien voor klussen een stuk minder....

Hulp is op de gangbare breedten van de Atlantic en in het goede seizoen helemaal niet zo ver weg. Als je de mogelijkheden hebt om alarm te slaan is er binnen 12 uur wel koopvaardij of een ander jacht in de buurt, vaak nog veel sneller. 12 uur stomen bij 15 knopen is bijna 200 mijl afstand.

Probleem is alleen dat je dan zelf van boord wordt gehaald omdat ze niet je boot voor je repareren of beredden, en het dus einde reis is in de meeste gevallen.

Daar komt wat mij betreft die noodzakelijke zelfredzaamheid vandaan:

- medisch: als één ouder of één kind (met ouder) geevacueerd moet worden houd je 1 ouder en kind(eren) aan boord: niet verantwoord in de ogen van velen dus iederaan van boord, boot verlaten, einde reis.

- materiaal: Mijn ervaring is dat mensen vaak uit de acuut beroerde situatie willen stappen (in vlot, van boord, noem maar) zonder zich te beseffen dat dat grote gevolgen heeft en dat de situatie niet noodzakelijk verbetert.

Rust en afstand nemen om te kijken wat er te redden valt. Driftend op de Atlantic of achter een drijfanker of lijnen heb je alle tijd van de wereld om iets te bedenken en uit te voeren (mits je dat van te voren hebt bedacht en dus ook gereedschappen en materialen aan boord hebt) maar dat vergt een bepaalde mindset / houding. Als je na vruchteloos proberen niets meer verzinnen kunt kun je altijd nog plan-B trekken.

Mooi voorbeeld is het verhaal van kennissen van ons (wel bekend denk ik, stond in de zeilen) die een cat met roerproblemen 800 mijl naar de Azoren hebben gesleept (zeilend....).

Arent schreef :
Toen ik in 2001 mijn boot bestelde waren er maar twee opties die me werden aangeboden:
- een dichte of een doorstappreekstoel
- de tafel in de kajuit met afgeronde hoeken of meer vierkant.

De rest was gewoon vanzelf in orde

Ik ben zo'n onhandige schipper. Wil wel weer op zee gaan varen, maar mijn technische zelfredzaamheid zal beperkt zijn en blijven. Het beste wat ik kan doen is denk ik een aantal scenario's overdenken van dingen die mis kunnen gaan en mogelijke oplossingen en het materiaal aan boord hebben om ze in praktijk te brengen. Zodat ik op eigen kracht een haven kan bereiken.

Kustzeilen met korte oversteken is ook geen oceaanzeilen. Als je op de Noordzee of het Kanaal je mast kwijtraakt is een sleep een meer voor de hand liggende oplossing dat een noodtuig maken. Hoef je alleen te bedenken hoe je de verstaging losmaakt. En hoe je gaat communiceren als je marifoonantenne samen met de mast in zee ligt.

Vind het overigens wel apart dat bemanningen hun boot verlaten zonder die te laten zinken. Net een paar verhalen gelezen over boten die na een jaar of meer drijvend worden aangetroffen of ergens stranden. Zijn al die tijd een UFO gebleven. Of snel worden geborgen, zoals die ARC-boten. Had die bemanning niet gewoon aan boord kunnen blijven?

Maar ja, als mooiweerzeiler heb ik makkelijk praten.

Reed schreef :
Dat hangt natuurlijk ook van je lichaamskracht af. Ik vind mijn 48-lieren ruim toereikend, maar een tenger vrouwtje krijgt het zeil er niet mee strak.

Hier zie je een soort van richtlijn (volgens Harken): hangt van oppervlak en type zeil af. Kun je zien of jouw boot hierbij in de buurt zit; aan de schrale dan wel aan de rijk uitgerustte kant zit, zoals autoverkopers dat noemen

Op voorhand, ik vind lieren ook niet gauw te klein.
Daar spelen mogelijk een aantal dingen mee:
Je vrouw weet niet dat de andere kant op lichter draait
Je vrouw denkt: doe het zelf lekker
Je vrouw denkt: tijd om te reven, we gaan schuin genoeg

Verder het soort boot. Een zware stalen bak heeft waarschijnlijk wat meer nodig en zes man op de kant in de wedstrijd na 20 keer overstag ook.
Toer je gewoon een rondje met bezoek is het al gauw genoeg.
Iedereen zit blijkbaar weer in zijn eigen straatje misschien?

Schootlieren zijn, naast grootschoot en helmstok de belangrijkste handles aan boord tijdens het zeilen - waar je het meest mee doet. Of deze lekker voelen dan wel ergernis opwekken is denk ik van behoorlijke invloed op je zeilplezier, buiten hoe de boot zich gedraagt natuurlijk.
Als het de moeite waard is (je lieren écht te klein of versleten zijn...) te upgraden denk ik dat je daar erg blij mee kunt worden. Als ze maar iets te klein zijn wordt dat een lastigere afweging natuurlijk.

Op de Loper ben ik van de standaard 18 (versleten) naar 32ST gegaan; dat was een verademing. Maar het zijn wel echt investeringen die kunnen concureren met andere uitgaven. Dat geld voor een nieuwe boot natuurlijk net zo hard: als je twee voet extra kunt krijgen maar met pauper lieren, is dat voor een havenboot prima natuurlijk.

Nachtvlinder schreef : Beter dan de bijboot en het moederschip

Nachtvlinder schreef :
"Pauperlier", dat lijkt mij nou een leuke kandidaat voor woord van het jaar.

(Helemaal als je er een Hanse 588 onder bedenkt )

Ga maar even kruisen bijv. Haringvliet van de brug naar de dam zonder je schootlier te gebruiken

dat is het hele punt toch? Als dat nodig vind koop je de grootste lier en ben je het meest blije kuiken op het water. Vind je dat opkruisen niet zo nodig en dat zijn er velen dan heb je die dure dingen helemaal niet nodig. Een zuinig dieseltje zit er niet voor niets in

Precies! Hieronder konden we motorende havenboten bijhouden, we kwamen ze elke slag aan de rode kant weer tegen. Doorvaren ho maar: telkens vriendelijk het gas inhouden. Wel goed bedoeld, natuurlijk.

Ik heb vorige week Andersen lieren besteld voor vallen, grootschoot en HA. Heftig zitten twijfelen tussen 46ST of 52ST. Alle schoten en vallen hebben bij mij minimaal een 1:2 vertraging, dat scheelt al de helft. Alhoewel een lier nooit groot genoeg kan zijn spelen gewicht en prijs ook een grote rol. Uiteindelijk toch voor de 46ST gekozen. Ook één met een drukknop trouwens. Wel jammer dat Nautec geen importeur meer is.