LeisureLola schreef :
De oorspronkelijke vraag ging over zeiljachten onderling, midden op het IJsselmeer. Naar alle waarschijnlijkheid dus allemaal mensen die een dagje uit zijn op het water. Niks geen problemen met waterdiepte of walkanten. Dan kan je honderd keer gaan stampvoeten dat je voorrang hebt volgens de regels, maar blijf ik erbij dat het geen probleem is om elkaar gewoon de ruimte te geven. En dat je er dus voor zorgt dat je niet in iemand anders zijn/haar vaarwater gaat zitten.
Als je dit draadje nog steeds leest als stampvoetende zeilers die voorrang eisen met behulp van de regels (BPR en BVA) is het kwartje van het hoe en waarom van de regels op het water denk ik nog steeds niet gevallen. Terwijl je op de weg denk ik wel rechts houdt (neem ik aan)? Dat is ook maar een regel om het voor iedereen (vrachtwagens èn vakantiegangers) overzichtelijk, veilig en dus chil te houden…
‘Elkaar gewoon de ruimte geven’ gaat het beste als iedereen zich aan de regels houdt. Sterker nog, daar zijn die regels voor bedoeld. Dat is geen moeten maar willen. En dat je de beste bedoelingen hebt met anderen twijfel ik geen moment aan.
LeisureLola schreef :
Wat betreft de bemanning op dat zeeschip: als ze even contact hadden gezocht met het zeiljacht, hadden ze hen kunnen geruststellen dat ze ruim achterlangs zouden varen als het zeiljacht koers had gehouden. Voor een onervaren bemanning op zo’n zeiljachtje kan het nu namelijk overkomen alsof ze uit de weg gingen en alsnog bijna overvaren werden. Een paar graden koerswijziging van een groot schip op zo’n afstand en snelheid is denk ik erg lastig in te schatten.
1. Als de bemanning van het jacht
de regels kent en zich er net zo als de bemanning van het zeeschip gewoon aan houdt hoeft niemand gerust gesteld te worden. Je
weet dan dat het zeeschip uitwijkt en je maakt het een stuk veiliger als je dan zelf koers en vaart houdt. Dat is voor alle duidelijkheid ook geen keuze maar een verplichting! Wel met een boel rust in de kuip (en op de brug van het zeeschip) als resultaat.
2. Als schepen contact met elkaar opnemen telkens als ze gewoon volgens de regels wijken zou de marifoon (zeker op de Noordzee) overbelast raken. Waarom zou je iets moeten bevestigen dat je volgens de afspraken doet? Op de brug van het zeeschip kunnen ze niet ruiken dat ze met onervaren watersporters te maken hebben die gerustgesteld zouden moeten worden. Alleen in gevallen waarin men af wil wijken van de regels of de situatie echt onduidelijk of complex is wordt er contact opgenomen om ad hoc afspraken te maken.
Natuurlijk kan het zijn dat watersporters de regels kennen en er naar handelen maar in sommige situaties toch twijfelen of ze wel gezien zijn door het naderende schip. Dan is het volkomen legitiem om het andere schip op te roepen. Dit is dus precies het omgekeerde van wat jij voorstelt. Dus niet: bevestigen dat je je gewoon aan de regels houdt, maar: oproepen als je ondanks de regels toch twijfelt over de situatie.
Als je ervaart hoeveel duidelijkheid en rust de regels geven ga je ze ook niet meer zien als afspraken waar je naar eigen willekeur van afwijkt en die alleen bedoeld zijn om stampvoetende zeilers die voorrang willen afdwingen de ander mee om de oren te slaan…