Onderwerp: Norna Biron

Leuk, mooi daar!! Die gekke Noor Erik Anderaa was er ook gearriveerd, maar vond er nog te veel ijs liggen om daar te ankeren. Heeft ook niet zo´n stevig bootje voor dit zeilgebied. Maakte meteen rechtsomkeert terug naar Ijsland.


Martijn

Ijs voor in de whisky?

Ilex schreef :
Precies, en we hoeven er geeneens voor te bukken

Clouds in the water. Mooie plaat!

wauw, mooi hoor! Daar wil ik ook naar toe!



Martijn

Uit mijn blog framsblog.wordpress.com/ :

Naar Groenland

Geheel tegen mijn gewoonte in ben ik 6 weken voor vertrek er al helemaal klaar voor. Ingepakt zijn 1 zware tas met duikuitrusting, nog een tas met slaapzakken en schoenen, tas 3 met poollaarsen en zeilkleding en tas 4 met kleding, onderverdeeld in broeken, shirts, warme truien, een zakje met een variatie aan handschoenen, een zakje met onderbroeken en een zakje met een variatie aan hoofddeksels en dan nog de toilettas. De duikuitrusting kan nodig zijn om eventuele calamiteiten rond de schroef te kunnen oplossen. Het blijft hopelijk ongebruikt. Dit alles heb ik zorgvuldig gestouwd in het vooronder van Norna Biron. De drone, action cams en fototoestel krijgen een plekje in één van de kastjes in Norna’s voorste slaapkamer. De bibliotheek is aangevuld met divers leesvoer.

Norna Biron vertrekt echter zonder mij, en ook zonder Edmond. Wij reizen pas 6 weken later, per vliegtuig van Transavia via Schiphol naar Reykjavik op IJsland, waar de vrienden bemanning van Joost afstapt en wij opstappen.

Een raar gevoel geeft deze voorbereiding wel. Zoveel drukte voor vertrek, vertrekkers stress, gepakt en bezakt, maar niet vertrekken.

Het laat een leegte achter. In de tussentijd grijp ik af en toe mis. O ja, de camera’s zijn al weg.

Het werk aan mijn eigen boot vordert maar slecht, gehinderd door allerlei tijdrovende maar kleine klusjes. De zin is afgenomen, de gedachten zijn al meer bij de komende reis.

Intermezzo

Dan komt er een mailtje van forumlid LaMavare, of ik zin heb in een delivery van een zeilboot vanaf een Belgische jachthaventje in de buurt van Thorn naar Woudsend in Friesland. Een motortocht over de grote rivieren met de mast plat over de boot. Goh, nou, daar heb ik nu best wel zin in en monster aan voor deze leuke afleiding. De laatste keer dat ik op de grote rivieren heb gevaren is alweer 50 jaar geleden, met een (zelfgebouwde) kano gepeddeld vanuit de Ardennen naar Hilversum.

Chips, mijn zeilkleding en slaapzak zijn onderweg naar IJsland. Nou ja, een oude slaapzak is er nog wel en gezien het tochtje op de motor heb ik ook maar eenvoudige regenkleding nodig.


Op de Maas.

De tocht duurde een week en was best leuk. Het lastigste deel zat hem in het stukje op de Waal stroomopwaarts tussen Maas en aansluiting naar de IJssel. Best heftig nog, heel druk met grote binnenvaart schepen en duwbakken, veel tegenstroom, de bootsnelheid kwam niet boven de 1,5kn uit, soms vrijwel stilstaand, een politie rib kwam langszij informeren of alles OK is, top. We zoeken de verkeerde wal voor minder tegenstroom en ik begrijp nu ook hoe dat met die blauwe borden van de binnenvaart werkt. De schepen passeren elkaar “blauw op blauw”, dat wil zeggen ze varen beide verkeerde wal en tonen daarbij een blauw bord. Stroomopwaarts de binnenbocht en stroomafwaarts de buitenbocht.

Het vervolg over de lieflijke IJssel en dus stroomafwaarts maakte weer veel goed. Alhoewel een week lang tuffen op de motor ook wel weer lang genoeg was.

Zoals gewoonlijk zorgde LaMavare weer goed voor zijn bemanning

Reykjavik

Elke dag zie ik Norna Biron een stukje opschuiven op de kaart. Vanaf Lelystad via Schotland, Orkneys en Faeröer zijn ze nu op weg naar IJsland. Ik zie de bui al hangen. De wind dirigeert Norna naar het Noorden van IJsland, hetgeen betekent dat Reykjavik, onze afgesproken ontmoetingsplaats, het niet meer gaat worden. De zeiltocht van Reykjavik naar Isafjørdur heb ik best wel naar uitgekeken. Maar dat gaat nu dus niet door. Het wordt vliegen, met Icelandir.

Onze springplank naar de Scoresbysund in Groenland is Isafjørdur. We zijn daar op onze vorige reis ook geweest. Hebben er toen COVID opgelopen en dat uitgeziekt in een ander IJslands plaatsje, Siglufjörður. In dit plaatsje speelt zich overigens de ijzig spannende Netflix serie “Trapped” af. Aanrader!

Reizen zonder bagage is wel zo handig. Alleen de IPad, een tandenborstel, schone onderbroek en warme trui gaan mee in het kleine rugzakje. Digitaal inchecken zonder ruimbagage betekent meteen doorlopen naar douane. Zoals bij mij gebruikelijk wordt mijn rugzakje apart genomen om de inhoud te checken. Het blijken snoertjes en een oplader te zijn die het alert geven.

Zaterdag 27 Juli vliegen we met Transavia in een gecharterd vliegtuig, geen Transavia toestel. Daar waar de Boeing een paar maanden geleden een wandpaneel heeft verloren is nu de omtrek daarvan aan de binnenzijde met ducktape beplakt. Op dezelfde plek, bizar. Kennelijk om de bevestiging van de interieur panelen te versterken.

Gelukkig is het geen Boeing en is dit puur toeval

We hebben mazzel. Het vliegveld ligt zo’n 45 min rijden van Reykjavik en we krijgen een lift van Petra, waarmee Edmond in het vliegtuig in gesprek is geraakt. Ze wordt opgehaald door haar zoon en voor ons is er ook nog wel ruimte in de auto. We worden afgezet in het centrum van Reykjavik recht tegenover het “Guesthouse” dat we voor de overnachting hebben geboekt.

Via de aanwijzing in de mail komen we uit in een kamertje met twijfelaar. In plaats van de twee single beds die we gereserveerd hebben. We vinden elkaar wel aardig maar niet zoo aardig. Edmond belt met de verhuurder en legt uit dat we geen lovers zijn en daarom twee aparte bedden hebben geboekt.

Na wat geharrewar worden we overgeboekt naar een suite. Zo, dat is tenminste een stuk beter. We storten ons in het feestgedruis van Reykjavik op Zaterdagavond. Veel mensen op straat, veel muziek, veel herrie en ook veel politie. Één drankje in een wat rustiger pub is genoeg om vervolgens ons bed op te zoeken.


Hallgrimskirkja, de grootste kerk van IJsland


Opera gebouw

Zondag in de namiddag vliegen we naar Isafjørdur en we hebben dus nog wat tijd over voor de sightseeing alvorens we naar het “Domestic Airport” lopen.

Ik ben twee keer eerder in Reykjavik geweest maar nooit verder gekomen dan dit vliegveld. De eerste keer voor een tankstop met een eenmotorige Piper (Piper Sarratoga met zuigermotor) onderweg van Hilversum naar Chicago en de tweede keer eveneens met een eenmotorige Piper (Piper Malibu met turbine motor) onderweg van Spokane naar Hilversum.

Dat waren andere tijden en andere avonturen

In slechts 40 minuten levert de kleine Bombardier van Icelandir ons af op de landingsstrook van Isafjørdur. De Shuttlebus brengt ons op de kade langszij Norna Biron alwaar Joost ons al opwacht en aan boord een copieus Mexicaans diner voor ons heeft voorbereid.

Ittoqqortoormiit

Er is slecht weer op komst. Een uitdiepende depressie over of onderlangs IJsland brengt ons Noordelijke stormwinden vanaf Woensdag. Van maandag tot woensdag is het wat variabel kwa windkracht en windrichting. Het is maar een kort weerwindow waarbij we veelal de motor moeten bijzetten voor de voortgang. Niet gaan betekent nog zeker een week wachten. De ijscondities zijn gunstig.

Maandagochtend, we vertrekken. Het wordt een kleine Armada, ook een Amerikaan en een Engelsman gaan die kant op. In Bolungarvik, een plaatsje 6 mijl verderop, tanken we Norna helemaal vol, incl. een paar jerrycans, totaal een kleine 1000 liter diesel.

Voor mij wordt het met het emmertje op wacht. Ik heb een heel etmaal nodig om ingeslingerd te raken en moet noodgedwongen zowel het happy hour als diner overslaan. De hele maaginhoud is inmiddels vissevoer geworden.

Al die tijd is het zicht slecht door een laaghangende mist. Naarmate de Groenlandse kust nadert wordt het spannender wie de eerste ijsberg gaat zien. Die eer valt te beurt aan de schipper. Nou ja ijsberg, het zijn nog maar kleine drijvende ijsschotsjes. Ze worden wel steeds groter. Het laatste stuk is echt slalommen en een paadje zoeken voor een bevaarbare doorgang. Joost stuurt, Edmond geeft aanwijzingen vanaf de boeg en ik hou de koers op de kaart in de gaten.





Ons eind doel is Ittoqqortoormiit (fonetisch uitgesproken als “eat duck cut door meat”) dat ligt op de Noordoever van de ingang van de 20nm brede Scoresbysund ingang. Het telt zo’n 370 inwoners.

Als onze zicht informatie klopt met datgene wat in de ijskaarten wordt aangegeven, kunnen we de geel gemarkeerde gebieden (open drift ice 4-7/10ths) nog best hebben. Dat stelt wat meer gerust.

Bewapening

Men zegt hier dat er met de ijsberen momenteel iets bijzonders aan de hand is. Er zijn er veel en ze komen steeds dichterbij op zoek naar voedsel. Hier in Ittoqqortoormiit zijn een paar dagen geleden nog twee ijsberen het dorpje in gekomen. En afgeschoten. Vorige week dreef er een dode walvis bij de kust, alwaar 67(?!) ijsberen op af waren gekomen om zich te goed te doen aan het gestorven dier. Aldus de plaatselijke politieagent. Een heel behulpzame kerel bij wie we informatie vragen over hoe aan een geweer te komen.

Je kunt ze kopen in de plaatselijke supermarkt. Helaas zijn de nog voorradige geweren van een te klein kaliber dus niet geschikt. Een collega van de agent heeft volgens hem een geschikt geweer te koop. Hij gaat het navragen. Ook bij de plaatselijke VVV is het mogelijk een geweer te huren. De prijs daarvoor is fors, 200Kr per dag. Voor 3 weken al gauw een bedrag van ruim 560 Euro.

We gaan nog eens terug naar het politiebureau. Helaas blijkt het geweer van de collega al verkocht te zijn. Dat is jammer. Maar hij zal binnen de plaatselijke bevolking informeren of iemand zijn of haar geweer wil verkopen danwel verhuren. Immers iedereen heeft hier wel één of meerdere geweren in huis. Het is een bijzonder behulpzame kerel die zegt onze veiligheid het belangrijkste te vinden.

Over vergunningen of dat we überhaupt wel kunnen omgaan met een geweer, wordt niet gerept.

Terug op de boot komt een telefoontje van de agent. Hij heeft iemand gevonden die een geweer wel wil verhuren. Hij heeft de jongeman (21 jaar oud blijkt later, is timmerman en jager) verwezen naar de witte boot buiten voor anker.

Later op de avond komt er inderdaad een bootje met twee Inuits langszij. De één lust wel een biertje, de ander alleen water. De prijs zijn we het al gauw over eens. Na wat afpingelen komt het uit op een bedrag zo’n 25% minder dan de gangbare tarieven. Nog steeds veel geld maar we gunnen de jongen wel dit buitenkansje. Eén van de twee is nog even terug naar de wal geweest om zijn vriendin (ter versterking) op te halen. Zij spreekt wat beter Engels en via telebankieren sturen we het bedrag naar zijn rekening. Binnen één werkdag zou die het moeten ontvangen. Ze zijn tevreden en het geweer met telescoop en voldoende munitie kaliber 30-06 blijft op Norna achter.

Volledig geladen blijkt mij later

Overigens is het geweer een laatste redmiddel. We hebben bij ons flares, pepperspray en een signaal pistool om een eventuele ijsbeer bij een ontmoeting af te schrikken. Het signaal pistool lijkt daarvoor de beste kansen te geven volgens de ervarings deskundigen.

Terzijde: in Europa moet je aangeven of er wapens aan boord zijn en zo ja, dan worden ze in bewaring genomen door de plaatselijke autoriteit. Zo moest de Engelsman in Isafjørdur zijn twee geweren in bewaring geven. Bij vertrek ontstonden er problemen. Blijkbaar waren zijn papieren niet in orde en kreeg hij de geweren niet terug. Hij moet in persoon terug naar de UK om e.e.a. in orde te laten maken en vervolgens zijn wapens van de IJslandse overheid terug te vorderen. Wapens aan boord is in Europa altijd gedoe.

Noodgedwongen moest hij hier ook gaan huren, één voor hem zelf en één voor de klimmers die een aantal weken in het binnnenland gaan klimmen.

Rustdag

Gisteren moesten we af en toe de ankerketting vrijhouden van ronddrijvend ijs. Geen ijs dat je zomaar even wegduwt, maar echt wel grote schotsen en af en toe mooie beeldhouwwerken. Met de buitenboord motor op de dinghy, dwars op de boeg trekkend, en met pikhaken vanaf de boeg duwen lukt het wel om de ketting vrij van het ijs te krijgen.



Het weer op deze vrijdagochtend is druilerig. Het waait flink. De verwachte storm leeft zich tussen ons en IJsland uit maar lijkt minder sterk te zijn dan eerder verwacht. Hier merken we er weinig van. Meer dan 20kn wind hebben we nog niet gezien. We liggen mooi beschut achter de hoge wal, hetgeen ook betekent dat het meeste ijs inmiddels onze baai is uitgewaaid. Het “cruiseschip” op de horizon, een enorme ijsberg, ligt al dagen op dezelfde plek. Het zal wel aan de grond zitten.



Buitengaats ligt er nu wel een echt cruiseschip, de “World Voyager” Mooi comfortabel, warm en van alle gemakken voorzien. Ik vraag mij af hoe de passagiers die Ittoqqortoormiit bezoeken het hier ervaren. Bezienswaardigheden, winkels en restaurants zijn er niet. Behalve dan een klein winkeltje met alleen verpakte spullen. Toeristische snuisterijen heb ik ook niet gezien. Is het een koude kale bende of een puur natuur wildernis. Ze worden in overlevingspak en zwemvest via ribs aan wal gebracht. Ik vraag mij af hoe de locals hier van kunnen profiteren. Er is vrijwel niets om geld aan uit te geven.

Wij vertrekken morgen, verder de Scoresbysund in. De jager heeft inmiddels het geld van de huur op z’n rekening ontvangen.

Zomaar nog wat mooie plaatjes:

Allemachtig wat een prachtige platen!

schitterend, adembenemend om te zien, en geweldig om deze verslagen te lezen. Keep it up!

En liefst met véél foto's van IJS!

Mooi gebied. Wat zijn jullie route plannen?

Ook een Groenlandse stempel in je paspoort gekregen?

Adembenemende foto's.
Het blauwe in het ijs vind ik fascinerend.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Magische plaatjes. kunnen de locals er ook nog steeds van genieten of zijn ze blij dat het ijs eindelijk een keer is opgezouten?

Zout er op strooien helpt! Doen ze ook bij de Leidse bruggetjes

Blauw ijs isboud ijs, en smelt minder snel dan ijs van 1 winter, ziet er altijd fasinerend uit.
En fraaie plaatjes van de overkant.

Even een paar foto's. Liggen nu in Ittoqqortoormiit te wachten op diesel truck met lange lijn opmde wal. Willen einde middag vertrekken naar IJsland

Waanzinnig mooi….

Nog:

Ik weet echt niet waarom, maar ik blijf al dat ijs fantastisch vinden!

Mooie plaatjes, en dito verhalen op Frams blog.
Goede vaart naar Ijsland gewenst.

Prachtige foto's!

mooi hoor, vind die ijsberen vellen ook gaaf om te zien

Krijg het er koud van, mooi en indrukwekkend hoor als het toch wel redelijk schip ziet t.o.v de achtergrond.

JeePee schreef : Zoals wij het altijd hebben over het weer, hebben ze het daar over het ijs. Of ze ervan genieten durf ik niet te zeggen.