dyanemaniac schreef :
Wadloper schreef :
Nou, de KNRM wil niet vervelend doen, waarschijnlijk. De jongens zelf lijken wèl te begrijpen dat ze hun hand een tikkeltje overspeeld hebben. "De jongens baalden ervan dat dit is gebeurd, ze zijn een beetje bang dat anderen er iets van gaan vinden".
maar eerder schrijf je dat jezelf ook met windkracht 7 weg bent geweest, dat dat goed is gegaan en dat het daarna niet meer deed:
Wadloper schreef :
Okee. Nog één reactie mijnerzijds dan, om het af te leren.
Ik ben twee keer met die Victoire 22 op weg geweest van Volendam naar de mond van IJ met ZW 7. Niet iets waarvan ik dácht dat het 7 bft was, maar iets dat als zodanig was voorspeld en ook later ook door metingen kon worden bevestigd.
De eerste keer heb ik het gehaald, na uren opkruisen, meer onder dan boven water, met 2x gereefd grootzeil en de werkfok. Ik was nog een stuk jonger, dan nu, maar desondanks volledig uitgeteld bij aankomst.
De tweede keer, maar een paar jaar later, dacht ik na over wat er zou kúnnen gebeuren als er iets kapot ging en ik de boel niet meer onder controle zou kunnen houden. Nadat we de bocht om kwamen bij Het Paard heb ik een paar slagen gemaakt en besloten dat het het risico niet waard was en ben teruggezeild naar Volendam. Ik denk dat die Victoire 22 nooit dichter bij planeren is geweest dan op die terugweg..
ALS het toen fout was gegaan had je hetzelfde over jezelf kunnen (of moeten) zeggen. Nu noem je het een leermomentje...
Wat je hier bedoelt met "hetzelfde moeten zeggen" is niet helemaal duidelijk. Misschien doel je op "hun hand een tikkeltje overpseeld hebben". Als het het bij die eerste gelegenheid mis was gegaan had ik inderdaad ook mijn hand overspeeld. Zondermeer.
Dat neemt echter niet weg dat de jongens, waar hier sprake van is, hun hand in ieder geval hebben overspeeld. Daar verandert jou opmerking niks aan. Wat wil je precies aantonen? Dat ik geen recht van spreken heb?
Wat jij het "leermoment" volgde later. Dat kon zich eigenlijk pas voordoen toen ik wat meer kennis van zaken had en ik me realiseerde wàt er mis kan gaan en hoe het ene 'mis' het ander 'mis' kan veroorzaken; hoe het van kwaad tot erger kan gaan.
Dat leermoment had ik achter de rug toen ik het voor de tweede keer probeerde. De opgedane ervaring gecombineerde met meer kennis en had tot bepaalde inzichten geleid. Toen ben ik dus wèl teruggegaan.
Laat ik het zó zeggen: op grond van mijn eigen ervaring durf ik wel te zeggen dat onze jonge zeehelden hun hand overspeeld hebben. En ik heb dingen gedaan die daartoe hadden kunnen leiden. Het feit dat het het niet mis is gegaan was in eerste instantie niet te danken aan mijn ervaring, kennis en kunde. Het ging gewoon goed. Bij latere gelegenheden lag dat anders.
Zijn we er zo uit, denk je?
