Onderwerp: Redding Noordzee

Geluk gehad. Wel raar dat ze geen noodoproep konden plaatsen?

Vooral fijn dat het goed afgelopen is: nos.nl/artikel/2481642-vermist...beren-op-de-noordzee

Wat voor boot is dit, een Leisure?

Geen Leisure, denk ik. Lijkt op een Poolse kielmidzwaard-boot, 22 voeter. De naam ontschiet me. Die bootjes zijn ontworpen voor de Poolse meren.

Als je (onverwacht) omslaat, komt er van een noodoproep uitzenden niet veel meer, waarschijnlijk.

Wadloper schreef :
Ah zo’n bootje.

www.rtvnoord.nl/nieuws/1039283...oven-schiermonnikoog

Er is de hele nacht naar ze gezocht, ze waren als vermist opgegeven, ik denk ook geen AIS, dan is “de Noordzee boven Schier” misschien niet het meest geschikte vaargebied, ik zeg nadrukkelijk misschien, ik was er niet bij he?

Kelt 650

blommie schreef :
620? Goed gezien lijkt inderdaad zo!




Zeewaardig en zelfkenterend, toch?

Thijs1971 schreef :
Zelf oprichtend hoop ik...kenteren had ie al gedaan..

JB

Laten we blij zijn dat er nog jonge jongens op zeilavontuur gaan met een klein en betaalbaar bootje. Ik zou ze graag uitnodigen om hun verhaal te delen. Dat zo'n bootje niet de uitrusting heeft van onze boten lijkt me logisch. Ik zou wel adviseren om buitengaats een noodzender mee te nemen. Voor mij bevalt de garmin inreach. Betaalbaar, waterdicht, aan je harnas te hangen want klein.
Maar er zijn meer opties.
En je moet altijd zelf ervaren dat dicht bij de kust gevaarlijker is dan ver op zee, terwijl je gevoel andersom is...
Ik hoop dat ze niet voorgoed genezen zijn van het zeilvirus.

Ter aanvulling: peter schermer ging met een victoire 22 naar Zweden via thyboron. Ik denk niet dat die meer zeewaardig is dan dit bootje.

FS33 schreef :
Helemaal mee eens, hoor, mag er idd wel bij gezegd, ik ben overigens ook erg benieuwd naar hun verhaal!

JB-NL schreef :
Ja duh. Kentert zelf weer terug. Zelfrichtend is dat de goede term (kenterproef).

FS33 schreef :
Hé, ken dat ding niet, is dat deze? Er zijn er verschillende en je moet er wel een sat abo bij nemen begrijp ik.

FS33 schreef :
Helemaal mee eens. (Als zou ik ze als het mijn jonge jongens waren als vader wel een Epirb cadeau doen, maar da’s misschien het overbezorgde vader-instinct).

En uiteindelijk is het bootje blijven drijven, en is het bootje heel gebleven (op de mast na dan) Avontuur geslaagd? Misschien niet helemaal. Misschien ietsje te ver gegaan. Maar daar leer je van…
Ze hebben verder geen andere mensen in gevaar gebracht (op de redders na, maar die weten wel wat ze doen)

Dus dank aan de redders, zodat jonge jongens dit soort avonturen in dit scherm-tijdperk toch gewoon nog kunnen…

FS33 schreef :
"Blij" lijkt me niet het goede woord. Waarom moet ik blij zijn dat jonge jongens met kennelijk te weinig ervaring de zee op gaan en zich door dat gebrek aan ervaring door de zee in de luren laten leggen? Wat dan weer leidt tot een reddingoperatie die de nodige duiten heeft gekost? Je moet niet gaan hollen voor dat je kunt lopen.
Ook voor de storm van gisteren was het al te ruig op zee voor een bootje van die maat. Half ZF lag al een week verwaaid te wachten op wat minder wind.
Op een 22-voeter is de boot meestal zeewaardiger dan de bemanning. De marges zijn klein en het comfort is nihil. Vraag me niet hoe ik dat weet. Voor 24 uur aan de wind zeilen bij windje 6 moet je in topconditie zijn. Ik heb ook een Victoire 22 gehad en dat bootje kon meer verdragen dan ik zelf, hoewel ik er dingen meer heb gedaan die ik nu niet meer zou doen; ook niet met de 28-voeten waar ik nu mee vaar.

Wat het zeilvirus betreft: of anderen daarvan genezen raken vind ik van geen enkel belang. Iedereen bepaalt zelf of ie wil zeezeilen of niet en onder welke omstandigheden. Of anderen doen wat ik doe, vind ik ook niet zo interessant. De zeezeiler is geen diersoort die voor uitsterven moet worden behoedt.

Wat de boot van Peter Schermer betreft: this Strange Engine zag ik begin april liggen in de voorhaven van Lage Zwaluwe. Is schermer nog steeds de eigenaar?

Ach, toen ik 15 was zei ik dat ik naar Engeland wilde zeilen. Had nog nooit op zee gevaren, alleen op de Grevelingen. Ouders keken me aan; meent ie dat nu? Maar het kwam er toch niet van met het open bootje Barnegat. Er ligt nog een klein motorbootje van mij op de bodem van dat meer, ook een avontuur, is nog naar gedoken. En zo beleef je dingen als jongen/meisje waar je van leert.

Wadloper schreef :
Een aanname die nergens opgebaseerd is , mischien zeilen deze kanpen wel beter dan wij allemaal bij elkaar . Ook de beste coureur vliegt wel eens uit de bocht.

Gaan we nu in de toekomst met alles zo beredeneren? Afloop niet goed , ooooh zullen wel onervaren knuppels zijn.

Nou dat beloofd wat

Jeroen-Pion schreef :
De aanname is gebaseerd op de stelling dat zeilers met ervaring niet in die situatie zouden moeten komen. Ook als er sprake is van een mankement aan de boot is dat verwijtbaar aan de bemanning van de boot, wat mij betreft. In een ander draadje wordt gesproken over onderhoud en weten wat je boot waard is. Als bepaalde onderdeel het onderweg begeven heb je verkeerd ingeschat wat hun conditie was, het interesseerde je niet, of je had doodgewoon onvoldoende kennis van de materie om te weten dat het deugde. Direct of indirect is in een dergelijke situatie verzeild raken altijd je eigen schuld.

Dat is op zich nog niet zo'n punt. Als je niet teveel aan het leven hecht of graag risico's neemt, moet je dat zelf weten. Maar het gebeurde afdekken met "laten we blij zijn dat er nog jonge mensen zijn die dit doen" gaat me dan nèt even te ver.
Fijn dat deze jongens gered zijn, ik gun ze nog een lang en prettig leven, maar applaus verdienen ze niet.

Wat dat quoten betreft: zie je wel dat je het kan?

Wadloper schreef :
Wadloper, jij bent ook jong geweest en ervan geleerd zie ik....

lschip schreef :
Zeker. Maar als het bij die dingen "die ik nu niet meer zou doen" was misgegaan, was dat wèl m'n eigen schuld geweest.

Als ik bij zo'n gelegenheid door de KNRM aan land was gebracht, denk ik niet dat één van de bemanningsleden van de reddingboot tegen me zou hebben gezegd: "we zijn toch blij dat er nog jonge mensen zijn die met deze omstandigheden gaan zeezeilen".

Eens met Wadloper over gebrek aan comfort op ruwe zee op een klein bootje

Jongens, in de krant staat "mannen" dan zullen ze 18 of begin twintig geweest zijn, denk ik. Dat scheelt ook wel vind ik.

Qua omstandigheden heeft Wadloper wel een punt, ze werden maandagmiddag vermist en zondag/zaterdag waaide het niet veel minder (Huibertgat 3 juli)



Toch kan je best blij zijn dat er nog jonge mannen zijn die de uitdaging van het zeezeilen aangaan, en het tegelijkertijd betreuren dat ze geen betere begeleiding hebben gezocht en gekregen waar het (mogelijk gebrek aan) uitrusting en/of risico inschatting betreft.

Je moet niet lichtzinnig uitvaren, want daarmee wentel je je eigen redding op anderen af, maar de precieze omstandigheden, (niet functionerende) uitrusting en/of ervaring van de bemanning daar kunnen we op basis van deze krantenberichtjes niet veel zeggen, volgens mij, behalve dat het een Kelt is die zou normaliter dit soort omstandigheden aankunnen. Al lees ik iets over overpowered genoa.

Wadloper schreef :
Dat is wel erg generaliserend. Ik kan een best lange opsomming maken van zaken die bij mij onderweg kapot zijn gegaan. Ik heb de gevolgen gelukkig altijd weten op te vangen. Maar als ik alles had willen voorkomen door preventief onderhoud dan was ik heel veel tijd kwijt geweest met het controleren van zaken die prima in orde waren. En dan nog zijn er zaken die pas zichtbaar zijn als het mankement zich voordoet. Het sprekendste voorbeeld dat mij bijstaat is van een bevriende zeilers wiens mast overboord ging doordat de bevestigingsbout bovenaan het hoofdwant knapte. Had hij die moeten vervangen terwijl er niets zichtbaar was? En zo ja, wanneer dan en op welke grond?

Arcadia schreef :
Het is inderdaad misschien te generaliserend.
Dan nog speelt de vraag of je zelfredzaam bent of niet. De mankementen die je zelf hebt ervaren hebben niet geleid tot strandingen of de noodzaak het schip te verlaten. Heeft de schipper die je noemt zich van zee moeten laten redden door de reddingsdienst?

Bij de meeste gevallen die op deze manier in het nieuws komen is toch sprake van overmoed of onkunde of een combinatie daarvan.

Wadloper schreef :
Iedereen ook diegene die heel veel zeilt en heel veel ervaring heeft komt wel eens in de problemen , varierend in grote .

Zeilers die nog nooit in de problemen zijn gekomen , hebben nog nooit gezeild en er voornamelijk over gepraat. Of verzwijgen de OEPS'jes Meer smaken zijn er niet.

Ik zeil al een jaar kleine 38 van optimist naar tjotter , naar jaren chartervloot , als opstapper op andere boten en inmiddels al weer een aantal jaren op me eerste eigen kajuit caravan.

Er is altijd wel iets is mijn ervaring en dat zie ik bij mezelf en dat zie ik ook elders. En iemand die in de haven blijft zodra het riet begint te wuiven zal inderdaad niet snel in de problemen komen op het water.

Jeroen-Pion schreef :
Er zijn problemen, grote problemen en fatale problemen. Het vermijden van fatale problemen is hier de crux.

Zeker. Ik zie soms ook nog wel dingen aan boord waarvan ik denk: daar moet ik wat aan doen, anders gaat het vroeg of laat problemen geven. Soms laat ik het dan nog even slepen ook. Maar ik ben me er wel van bewust dat er een 'los eindje' is. Maar die dingen zien vraagt al ervaring.

Toch ligt daar één van de basis-vereisten om problemen te vermijden. Bepalen of je wèl of niet uitvaart bij bepaalde omstandigheden. Op een ruime koers, met aangepaste zeilvoering en met een zeegang waarbij je boot nog onder controle kan houden, is 7 bft nog wel te doen.
Alleen, als zich onder die omstandigheden iets voordoet dat het nodig maakt toch aan de mind te gaan liggen of een haven aan te lopen die op dat moment tamelijk tricky is om aan te lopen, dan komt het ineens heel anders te liggen.

Problemen zijn bij een windje 4 bft altijd kleiner dan bij 7-8 bft.

Ik blijf bij 7 bft of bij een ruime 6 bft gewoon liggen.

Hier is Murphy natuurlijk aanwezig, en als je die overal voor de geest houdt, kun je m (deels)'voor zijn door je telkens af te vragen wat je nu kunt doen om Murphy voor te zijn.
Dat met voortschrijdende kennis houdt je wel alert.
En de losse draadjes zoals wadloper beschrijft, die heb ik ook, en knagen dan, en zetten aan tot oplossen van de draadjes..

Niet dat mij nix overkomt, tot op heden alleen mogen oefenen met de KNRM..

Wadloper schreef :
Het gebeurde bij een lekker zeilwindje bf 4/5 op het IJsselmeer. De KNRM heeft hem Enkhuizen binnen gesleept. Op zee bij hardere wind waren de gevolgen groter geweest.
Ik heb met eigen ogen bij een andere boot ook wel eens een mast overboord zien gaan bij lekker zeilweer op het IJsselmeer. Ik weet niet wat de oorzaak was, maar materiaalfalen kan ook gewoon pech zijn.