Onderwerp: Rope axle blocks (RAB's)

FKZ schreef :
warmtegeleiding is inderdaad mogelijk een punt.
Heb dat letterlijk wel eens aan de hand gehad: titanium stangetje boven aansteker laat echt heel verrassend makkelijk vasthouden.
Alu moet ik in spinsels zeker overwegen, dank

Ik betwijfel of professionele teams de prijzen betalen die we op websites zien staan. Er wordt een boel gesponsord.

Maar misschien zit ik er naast en is het - net als in de bovenkant van de domotica markt - hoe duurder hoe gewilder en speelt de prijs-kwaliteitsverhouding geen enkele rol.

Het teaktanium inoblock heeft bij ons al aardig op z'n donder gehad en het gaat goed, ook met warmte en snel doorvoeren op hoge belasting. Een gewone lfr voor het hijsen van de spi-slurf ( dus de ring staat vast) geeft wel probleem met warmte opbouw.

holtere schreef :
200 kilo aan halterschijven aan de ene kant knopen, 190 aan de andere en timen hoe snel die 200 beneden is?

Tis mooi weer voor een proefje al is het maar heel provisorisch en grof..
Ik heb een jerrycan opgehangen met 22 liter water aan een drieloper. Eenmaal met een paar grote blokken met low friction rings, de proef nog een keer herhaald met een paar Bartonblokken. Ik heb drie waardes gemeten op de unster:
Voor de friction ringblokken kwam eruit...
rustig halend: 9,5 kg
zakken: 6 kg
statisch: 6,5 kg
Voor de Bartonblokken:
rustig halend: 9,4 kg
zakken: 6 kg
Statisch: 6,5 kg
Je moet de voorstellen dat ik al trekkende aan de lijn moest aflezen en zo'n unster is maar klein (en mijn ogen oud) en de conclusie tot nu toe is dat er een ietsiepietsie teenieweenie verschil lijkt te zijn in het voordeel van de Barton.
Zo weinig verschil is ook niet zo heel gek want het zijn allebei glijlagers.
Er kan nog van alles meespelen. De lijnen moeten misschien nog wat zetten en inlopen, er is ook maar met een gewicht getest. Hoge belastingen kunnen weer heel anders zijn.

Maar toch evengoed een mooie uitslag...

Heb jij geen 400 kilo aan halterschijven dan?

Ik ben benieuwd wat er gebeurd met wat meer gewicht inderdaad. Overigens is low friction belangrijk, KIS is dat zeker ook. Mocht er dan toch een keer iets stuk gaan heb je aan paar softshackles en een reserve ring als snel genoeg.

Gedachtes over bepaling wrijving.
Modellering testmodel ter bepaling van wrijving in blokken

Stel: er is een blok met een SWL van 5kN (ergens rond 500kg; erg weinig voor onze ope-axis blocks, RAB's)
Bevestig blok aan haak aan het plafond met sterkte groter dan SWL
Breng lijn aan die qua structuur representatief is voor het beoogde gebruik en qua diameter passend is voor de schijf (bij RAB's de LFR)
Bevestig aan einden van lijn aan beide kanten een gewicht die een kracht (F) uitoefent van van 5% van de SWL: dus twee gewichten van 25kg.
Spulletje hangt dan in evenwicht.
Breng aan één van de lijnen een krachtsensor (unster dus...) aan. (Tekening niet heel duidelijk: de sensor is met één kan aan de lijn bevestigd, de andere kant van de sensor is vrij)
Trek de sensor héél langzaam omhoog en leg de aflezing (f') op d sensor vast op het mement dat het evenwicht wat bestond doorbroken wordten het gewicht F omhoog gaat bewegen.
Vervolg de trek omhoog met heel langzame beweging en lees gedurende het bewegingstraject de kracht af.
Doe hetzelfde maar dan met trek aan sensor omlaag.
Middel de gemeten waardes voor omhoog en omlaag.
Herhaal dit met oplopende gewichten totdat F=50% van SWL

Dit levert een grafiek van de wrijvingskracht bij oplopende kracht tot SWL.

Wat denken jullie??

DAARNA:
Als we tot een model kunnen komen om de wrijving te bepalen, kunnen we vervolgens mogelijk ook tot een berekening van de warmteontwikkeling komen:
Arbeid = kracht maal weg: W=F*s. Uitkomst is Nm=J (joule)
Een lange lijn met grote kracht doorhalen zal veel "Arbeid" vergen en veel joules produceren.
De geproduceerde energie wordt in warmte omgezet: waar gaat die energie heen? In de dyneema ropeaxis? In de LFR?
Graag jullie praktische huis tuin en keuken feedback!

die test opstelling gaat lukken.
ook interessant wat het verschil tussen de statische weerstand en de dynamisch weerstand is.

Voor de berekening van de energie ook rekening houden met de massatraagheid van de gewichten, pas de unster waarde registreren als het systeem met constante snelheid draait.

Holtere gaf aan de unster niet echt lekker te kunnen lezen tijdens bewegen. Ik denk: filmen met geluid. Kan je pratend aangeven wat er gebeurt en achteraf kijkend controleren wat de unster deed.

Interssant artikel over wrijving in blokken:
hem.bredband.net/b262106/Boat/Blockfriction.pdf

Zo'n test levert altijd wel wat inzichten op. Verdiep je inderdaad wel eerst in wat er al is en blijf niet staren op een aspect.
Test (en bedenk een test) met in het achterhoofd de werk-situatie aan boord van zo'n blok want dat is waar het om gaat. Een blok oproken is niet zó moeilijk..
Verder, voer de test ook uit met een wrijvingsblok èn met een hiload gelagerd blok en wellicht een andere lijn. De resultaten moet je immers af kunnen op waarde kunnen schatten en afzetten tegen een alternatief blok dat er op de markt is.
Overigens v.w.v. de warmte ontwikkeling: Normale blokken onder hoge belasting worden waarschijnlijk ook erg heet. Bij ons aan boord waren er nogal wat dure Lewmar schijven totaal uitgelopen en scheef weggesleten. Waarschijnlijk gaat, door de hitte het materiaal om de as wat plakken en vervormen waardoor ze vervolgens blokkeren.

Oja, kun je geen electramotortje gebruiken om te hijsen en dan de belasting van het motortje meten?

Is gewoon proberen niet een optie? knoop zo'n blok aan een paal, mooie lange lijn, pittige stadsauto met trekhaak aan de ene kant, schoonmoeder in de biobak aan de andere kant zodat je een mooie weerstand hebt. En fors vlot wegrijden. Kan natuurlijk ook met iets anders wat mooi weerstand oplevert, de auto van de buurman op de handrem, zoiets. Of je doet het in de haven met een stopzak en een dukdalf.

Als het blok dan gloeiend heet is weet je dat het mogelijk een punt van aandacht is. Gok dan op het dyneema "asje" wat de eerste zwakke schakel vormt. Maar het zou me verbazen....

Als zo een mishandeling goed gaat kunnen wij het wel op onze spelebootjes gebruiken zonder zorgen.

Dat was eigenlijk ook mijn idee maar wat dan? Blijft een "normaal" blok wel heel onder die omstandigheden? Dat moet je wel weten anders grijp je terug op iets wat net zo slecht of slechter zou kunnen zijn en gooi je een goed idee weg
Tevens: bij welke toepassing aan boord passen deze belastingen!
We hoeven geen blokken te testen voor laders

De warmte energie neemt vrijwel altijd de weg van de minste weerstand.

Jij hebt daar een behoorlijke klomp aluminium (die LFring) in je blok zitten en dat geleid warmte een stuk beter als dyneema. Die ring fungeert ook direct als een soort heatsink.

De warmte word opgenomen door de ring, het ding warmt op maar door het grote alu oppervlak geeft ie het waarschijnlijk ook weer vrij snel af.

Waar die energie dus blijft? In de lucht.

holtere schreef :
Begrijp me niet verkeerd hoor, ben erg gelukkig met deze ontwikkeling. En we hebben hier getest in praktijk of het voldoende solide was voor onze toepassing, als reefblok in het grootzeil. Heel pragmatisch. Dit is vele malen sterker dan alle gelagerde blokken. En de gelagerde blokken hebben we wel helaas kapot getrokken in de praktijk.

Maar als Sunday op zoek is naar een gevoel/schatting van hoeveel warmte ontstaat dan lijkt mij een bovengenoemde praktijktest simpeler en meer zeggend dan een theoretische benadering.

Praktijk test hier was een motorcatamaran van de dijk het water inslepen met een ino als keerblok op een dukdalf en een woeste mercedesbus als trekker. Denk dat hier zeker zo'n 2000 kilo aan getrokken is want het ging niet makkelijk. Nadat dit geen krimp gaf durfde ik het aan boord wel te installeren

Ah, super om te horen. Je (jullie) bent goed bezig

Het valt me eigenlijk een beetje tegen dat de implicaties uit het artikel
in link hem.bredband.net/b262106/Boat/Blockfriction.pdf zo weinig aandacht krijgt.Wat hier staat is niet onbelangrijk: de gebruikte lijn is de grootste verliespost in een takel.
Dit komt door rek en vervorming in het touw over de schijf. en met rek wordt dan bedoeld dat de buitenste delen van het de lijn over de schijf moeten meer rekken dan de binneste delen, of andersom bij zeer rekarme lijnen: de binnenste delen moeten meer in elkaar geperst worden dan de buitenste.
Dik, stijf, en door constructie en vezelstructuur "stroef" touw zal veel arbeid (=verlies) vragen bij de vervorming over de schijf, en dit neemt toe bij grotere belasting.
Dun, soepel en "glad" touw zal veel minder arbeid vragen. Hier is Dyneema dus wel ideaal: erg dun voor treksterkte en intern -de vezels onderling- superglad.
Het arbeidsverlies onder het hierboven beschrevene neemt -natuurlijk- toe bij een kleinere schijf: er wordt een grotere vervorming van de vezels onderling in de lijn geeist. Bij grotere schijf dus minder verlies.
Arbeidsverlies in grootte:
1. dikte en constructie lijn (leidt tot warmte IN de lijn!)
2. schijfdiameter in combinatie met (1)
3. Warmte door wrijving in het lager/ in de as van de schijf.

In het artikel staat ook een beter uitvoerbare testopstelling dan de door mij voorgestelde voor het bepalen van het arbeidsverlies in het blok:

Dit vraagt twee identieke blokken, maar maakt het opvoeren van de "load" tot SWL veel eenvoudiger.
Je meet hier simpel tweemaal het arbeidsverlies.

Met deze opstelling moet het mogelijk zijn om voor een gegeven blok inzicht te krijgen in de verliezen met verschillende lijnsoorten en bij de verschillende belastingen.
Ook moet het hiermee mogelijk zijn om bij gelijke lijnen te bepalen hoe de RAB's presteren ten opzichte van de dure, tot extreem dure gelagerde blokken. Extreem duur als we naar gelagerde blokken zoeken die de SWL van de RAB's benaderen.

Het was niet onopgemerkt hoor maar ook niet helemaal onbekend. Voor wat betreft de RAB's: het testje wat ik zelf heb gedaan en het brute sleepwerk van Alweereengijp zijn al veelzeggend en veelbelovend! Je hebt echter wel helemaal gelijk want naast het eventueel testen van de verschillende blokken moet je ook verschillende soorten lijn meenemen voor het totaalplaatje.
Zijn er niet meer lijn-testjes bekend bij iemand?

Dit is niet echt nieuw inderdaad. Ik propageer niet voor niets al jaren het gebruik van zo dun mogelijke lijnen. Een maatje dikker ligt zo lekker in de hand zeggen de mensen dan. Maar die hand moet er ook dubbel zo hard aan trekken..

Als je Google't op "bending over sheave" vind je heel veel info.

Vwb de RABs maakt dit gelijk duidelijk wat het nadeel is van gebruik van standaard LFRs. Die ringen zijn klein als ze de groef hebben voor de juiste diameter lijn, dat lossen we nu op door voor een dun lijntje een ring bedoeld voor een dikke lijn te gebruiken. Niet ideaal wat mij betreft. Als je dus iets gaat laten draaien moet het vooral een grote diameter hebben in relatie tot de breedte van z'n groef. Die grote diameter is dan gelijk ook goed voor de koeling.

Lastige hierbij is de afweging tussen optimale weerstand en toepasbaarheid aan dek. Niet op alle plekken kan je blokken met gigantische schijven kwijt.

Even zoeken leert dat Tyetec twee soorten LFR's levert. "standaard" en "high shoulders".
De laatste zijn van het soort dat wij gebruiken, zeg maar de Antalringen. In het licht van dit verhaal is het andere type is wel interessant omdat ze een veel grotere diameter hebben. Wie weet het testje nog te vinden van die LFR's, Antal kwam daar wel als beste uit?
Zie linkje voor de maatvoering:
www.nauticashop.nl/loop-blokke...inium-div-maten.html

De bakstag blokken zijn binnen Remy! Met zeer grote dank. Zien er echt geweldig uit, en voelen ook zo aan!!

@ Zeezin: Mooi, voel ze maar eens aan de tand..

Trouwens het linkje weer gevonden naar de test van de verschillende LFR's:
forums.sailinganarchy.com/inde...-friction-ring-test/

Antal inderdaad wel de beste score. Het was me niet eerder opgevallen maar er staat ook een vergelijk in de tabellen met een kogelgelagerd blok. De hogere weerstand die de LFR's hebben in vergelijk met kogellagers valt voor het grootste deel weg als de hoek kleiner wordt. bijv 45 graden ipv 180. Let wel, dit is geen test voor de RAB's!

Hoewel jullie bezig zijn met testdata op een heel ander niveau heb ik vandaag de ino blocks van Holtere die ik mag gebruiken als keerblokken voor de spinaker los gehaald en "gedemonteerd".

Ze zijn een aantal keren gebruikt tijdens de woensdag avond competitie, onder niet heel zware wind condities. Max was iets van 14kts true.
Er is geen enkele vorm van slijtage te ontdekken. Het enige dat mij opviel is dat waar de loop die door het blokje gaat vast zit aan de loop waar je het geheel mee aan de boot knoopt (lijn op lijn ahw) zo in elkaar gedrukt was dat het bijna één geheel leek te zijn geworden. Even frommelen maakte het weer los, dus van smelten oid was geen sprake.
Verder loopt de schoot heel soepel door het blokje en volgt het geheel de lijn uitstekend. In mijn ogen een heel goed alternatief voor de gewone blokken.

Ja, Dat wisten wij al...