Zeilersforum.nl - Home
De Duitse Wadden
- Geschreven door Ton Mitz
- Hits: 5437
De Duitse Wadden
Het stond al een jaar of 10 op het lijstje: de Duitse wadden
Door omstandigheden, o.a. zoals een boot met een diepgang van 2.05 was het er steeds niet van gekomen
Dit jaar gaat het dus eindelijk gebeuren
Zaterdag Lelystad- Hindeloopen ZW 4/5
We vertrekken vanaf Lelystad richting Kornwerd . Net na de sluis krijgen we een gigantische hoosbui maar er zit gelukkig geen wind in, wel blijft het regenen. We steken een puntje Enkhuizerzand af. De een of andere sukkel met een kieljacht probeert het ook en komt gigantisch vast te zitten. Een uurtje later gaan we dwars over het Vrouwenzand en belanden uiteindelijk in Hindeloopen. Het wordt droog en de zon gaat schijnen
Zondag Hindeloopen -Harlingen ZW 3/4/5
Dit is een rustig dagje, behalve dat we halverwege de Boontjes ( gaan ze trouwens baggeren in 2012) weer een regenbui op onze kop krijgen. In Harlingen is zelfs een box vrij. We komen naast een lelijk zusje te liggen, een gehuurde New Classic. Deze mensen klagen over de harde wind en dat ze, jawel, zelfs een rif hadden moeten zetten. Nee, zij gaan weer terug naar Friesland. Dat lijkt mij een goed idee
Maandag ZW 6
Liggen we lekker verwaaid en het regent. Als je zeehonden wil zien, moet je gewoon op de pier gaan staan
Dinsdag Harlingen- Wantij Z ZW 2/4
Drie uur voor laagwater vertrekken wij uit Harlingen naar Terschelling. We motoren tot halverwege de Pollendam, daarna gaan de zeilen omhoog. Het wordt opkruisen en zijn de enige die zeilen. Iedereen heeft haast, het blijkt donderdag Oerol te zijn op Terschelling. Het is nu drukker als in de Kalverstraat tijdens uitverkoop. Bij de Slenk besluiten wij door te gaan en varen opeens helemaal alleen. Ondertussen wordt het alweer vloed en hebben de stroom mee. De bedoeling is te ankeren bij “ de Ode Dijk”, een droogvallend haventje / droogvalplekje onder Terschelling. Staat niet op de kaart, maar bestaat wel. Maar dit blijkt via deze route een stuk terugvaren te zijn. Dan maar ankeren op het wantij van Oosterom onder Terschelling. 2,5 uur na laagwater zijn we op het wantij, zeilend moet het roerblad omhoog, we krijgen de bekende problemen en we klappen bijna tegen een charter aan. Ook hier zijn zeehonden.
Woensdag Wantij - Ameland ZO 3/2/0
“S- nachts zijn we blijven drijven. Typisch, volgens kaart en getij tabellen hadden we rond 0300 uur 10 cm droog moeten vallen. 3 uur voor hoog vertrekken we naar Ameland.We kunnen zeilen tot de Blauwe Balg, daarna valt de wind weg. Bij de Blauwe Balg stikt het weer van de zeehonden, zowel op de plaat als midden in de vaargeul. Onder Ameland gaan we de geul uit en varen op de dieptemeter stijf langs de Vrijheidsplaat.
Donderdag Ameland – Schier ZW van alles wat
3 uur voor hoogwater gaan we richting Schier. Vanuit de veerhaven steken we gelijk af naar de Zuiderspruit. Het is grijs en het regent. Bij het Pinkegat PG 12 steken we gelijk over naar Friesche Wad FW 1, er staat rond de meter water op het ondiepste stuk. Het is vandaag rifjes dag, rifje erin, rifje eruit, etc. Voor de verandering zeehonden gezien. Vanaf de Paesenrede PR 9 steken we af naar de Z6/ GVS 1. Daarna de Gat van Schiermonnikoog in. We varen buiten de boeien vlak langs de plaat de Oude Wal. De mensen in de geul hebben stroom tegen, wij mee. Daarna het geultje naar de jachthaven in, blijft toch een lastig geultje. Het stopt met regenen en het begint weer.
Vrijdag Schier- Zoutkamp ZW 4/5
Het weerbericht geeft voor het eind van deze dag en het weekend ZW 6/7 op. Vandaag naar Borkum is dus geen optie. We besluiten naar Zoutkamp te gaan. Zodra de platen van het wad onderlopen, gaan we het kronkelgeultje in, want dan staat er 1 meter water. Via de Geul van Brakzand ( de laatste bocht kan je gewoon afsnijden) richting Lauwersoog. Via het Lauwersmeer naar Zoutkamp. Het waait hard, maar het blijft zowaar de hele dag droog.
Zaterdag en zondag ZW 6/7 NW 6/7
Inderdaad een vette depressie met heel veel regen en wind. Zoutkamp is zouteloos, het oude vissersdorpje is in de jaren 60 platgegooid, en er is echt maar dan ook echt helemaal niets te doen.
Maandag ZW 3/4/5
We hebben vandaag geen zin en zeilen wat op het Lauwersmeer ipv naar Borkum te gaan.
Het is droog met mooie wolkenluchten. We ankeren voor de nacht achter een van de eilandjes
Dinsdag Lauwersmeer-Noordpolderzijl of Borkum ZO/ ZW 3/5
Ruim 3 uur voor hoog vertrekken we richting Borkum. Voor de verandering regent het weer eens. Er zijn geen schietoefeningen dus we nemen de kortere en diepe route via de gele palen. Het eerste wantij komen we met alles omhoog nog maar net overheen. We varen nu echt tussen de zandbanken door.De zeehonden zwaaien ons na met hun staart. Bij Noordpolderzijl klaart het weer een beetje op en we gaan door naar Borkum. Het waait ondertussen ZW 5. De oversteek van de Eems gaat goed, we gaan dwars over een ondiepte, de Mowestaart. Volgens insiders moet je er omheen varen, want er kan een nare golfslag staan. De Eems is een groot water met maar weinig boeien. De bebakende hoofdgeul moet je dwars oversteken. In Borkum gaan we de eerste jachthaven in, Baalman. De drijvende steigers zijn functioneel zullen we maar zeggen, gemaakt van sloophout en lege vaten. Er is water, stroom, douches en een wasmachine. In het restaurant kan je fietsen huren. . Tot onze verbazing blijft er bij laagwater hooguit een halve meter water staan en zak je weg in de prut.
Woensdag en donderdag W/ ZW 5/6
We blijven liggen en het regent voor de verandering. De jachthaven en veerboothaven liggen op een schiereiland dat met een lange weg verbonden is met het eigenlijke eiland. Hier rijdt ook het beroemde treintje door de kwelders, alleen jammer dat hij zo weinig rijdt. Borkum is een eiland met voor ieder wat wils, mooie natuur en in het stadje vertier. Het is alleen lastig dat de jachthaven in een uithoek ligt en het opbaar vervoer matig is.
Vrijdag Borkum – Juist W 4/5
Ruim 3 uur voor hoog gaan we richting Juist. Het eerst wantij gaat maar weer net aan, kiel en roerblad moeten weer helemaal omhoog, om te sturen komt de wrikriem weer van pas. We zien weer zeehonden zonnen ( jawel zon) en een jong zwemt om ons heen, zou hij brood willen? Het wantij is goed beprikt en zonder problemen gaan we via het zeegat de geul richting Juist in. We snijden een stuk af, er staan weinig boeien, de stroom staat schuin mee, dus worden we bijna op de plaat gezet. De prikken in het geultje naar Juist zijn moeizaam te zien, maar toch zie je net op tijd steeds de volgende prik opdoemen. In ieder geval water zat.
Zaterdag
De havenmeester is zeilen, het haventje valt helemaal droog, aanlopen en wegvaren kan vanaf half tij ( voor ons dan) en het havenhoofd lijkt Sidney wel. Het eiland is 500 meter breed, in de jachthaven hoor de branding. Het vervoer is paard en wagen, en behalve alle paardenmest is het er heel schoon . Het doet mij aan een groot Madurodam denken.en qua toerisme aan Marken. Het blijft droog tot halverwege de middag
Zondag Juist – Norderney ZO 1/2
Op pad naar Norderney.De huisregel is hier, zodra je los komt, varen. Volgens lokaal advies kan je een stuk afsteken, normaal doen wij dat nooit, nou deze keer dan. Via het Memmert Fahrwasser en het Bussetief gaat het richting Norderney. Dit is een grote en diepe haven.We huren fietsen en verkennen het eiland. Gevoelsmatig is dit gewoon een stukje vaste wal, stad, industrie, de hele mikmak. De hele dag zon en droog.
Maandag Norderney – langeoog ZO 3/4
Op pad naar Baltrum. Het is een kort stukje en het gaat snel, dus we gaan door naar Langeoog. 2 Wantijen gehad en plenty water. Langeoog is een oude marine haven met een imposant havenhoofd. Ook hier lig je met laagwater in de prut. Fietsen verhuren doen ze niet aan, “ aber guck mal in die Busche”. En warempel daar ligt een zooitje fietsen niet op slot. Ook hier gaat alles met electro karren en paarden. Op de oude betonnen platen uit de 2e WO na krijgen we een beetje Vlieland gevoel, dorpje, duinen, mooie natuur, niet veel te doen, lekker rustig.
Dinsdag Langeoog – Spiekeroog ZO 4
Een uurtje of wat voor hoog gaan we richting Spiekeroog. Alweer een kort en makkelijk tochtje. En een zandbank vol zeehonden gezien. De eilandjes worden steeds kleiner, er zijn geen fietsen te huur, al is dit eiland zo klein dat het niet echt zinnig is.Er staan oude fietsen zonder slot, dus leen ik er maar een. Hier is dus echt helemaal niets te doen, dorpje duinen, strand, heerlijk.
Het ‘droogvallen” is hier helemaal apart, je ligt in een soort dikke chocoladevla, volgens mij kun je er gewoon doorheen varen. Vandaag droog en een zonnetje.
Woensdag Spiekeroog – Baltrum ZO 3/4
Op tijd op pad. Het is wel een klein stukje, maar voor vanmiddag wordt er NW 5 voorspeld.
Het regent. Baltrum is helemaal een klein eilandje, voor de verandering is deze haven wel diep. Fietsen vraag ik maar niet naar. Behalve de grote aantallen wilde konijnen is het ook hier heerlijk rustig. Ook hier gaat alles weer met paard en wagen.
Donderdag Baltrum – Juist NW 4/5
Op de fok naar Norderney voor benzine en boodschappen. Het regent. Daarna door naar Juist.
In het zeegat tussen Norderney en Juist staat een nare golfslag, maar in tijd van 10 minuutjes zijn we er doorheen. Uiteraard zien we hier en daar nog wat zeehonden. In de prikkengeul naar Juist lopen we al een paar keer vast, en met alles omhoog schuiven we wel erg op tijd de jachthaven van Juist in. Een kwartier later liggen we droog.
Vrijdag Juist- Greetsiel NW 4/5
Als wij braaf langs de prikken naar buiten varen zien we een platbodem dwars over de platen varen. Dat weten we dan ook weer. We volgen de geulen naar Greetsiel, dit is een makkelijke en diepe route met wel wat weinig tonnen. Een paar grote zeilboten die stoer over zee naar Nederland zouden gaan zien we richting Delfzijl varen, die gaan dus toch binnendoor. We gaan door de sluis van Leyburcht naar binnen. ( die draait van 4 uur voor tot 4 uur na hoog water) en varen richting dorp.Je kunt goed zien dat dit een afgedamde zeearm is. Er valt een regenbuitje.
Zaterdag en zondag NW 6
Verwaaidagen. Greetsiel blijkt een soort Duits Volendam te zijn. Het is wel een heel leuk stadje. Ze hebben hier zowaar huurfietsen. Het landschap lijkt verdacht veel op Groningen.
Maandag Greetsiel - Pieterburenwad NNW 4/5
Met de eerste sluis, 4 uur voor hoog, gaan we naar buiten. We volgen de geul richting Eems en snijden bij de Randzelplaat een gigantisch stuk af en komen bij het baken Binnenrandzel uit. We varen de Eems af en gaan de Ra geul in. Terug in Nederland. Het water zakt alweer. We varen door tot we op het Pieterburenwad vastlopen en droogvallen. Dit wordt dus onze overnachtingsplek.
Dinsdag PB wad- Lauwersoog- Zwaagwestereinde W 2/3
Het plan is om naar Schiermonnikoog te gaan. Zodra het licht is gaan we op pad. Het wordt al weer eb. Met moeite komen we over het 1e wantij. De schroef slaat zelfs in ondiepwaterstand door de bagger, de dieptemeter slaat op tilt, ik peil maar niet met de vaarboom. Maar op de een of andere manier komen we er overheen.Vanwege de schietoefeningen moeten we nu ook nog over het wantij Oort. Hier moet zelfs een Clever het opgeven, we lopen vast en vallen droog. De zeehonden trekken zich niets van het schieten aan. Zodra we weer drijven gaan we naar Lauwersoog, op zoek naar een monteur, want de motor hapert en slaat steeds af. De motor krijgen we daar niet gerepareerd, en we hebben geen zin om met een motor met kuren op het wad te zitten, dus we besluiten door Friesland naar huis te gaan. Het is zelfs droog. Voorbij de sluis van het Dokkemerdiep gaan we linksaf, richting Zwaagwestereinde. De mast gaat plat en wij ook, want het was vroeg opstaan vandaag.
Woensdag Zwaagwestereinde – Terherne ZW 6
Bij het Bergumermeer pikken we het Prinses margrietkanaal op en varen naar Terherne.
De mast gaat omhoog en het gaat regenen. Het waait snoeihard.
Donderdag Terherne – Lemmer ZW 4
Via de Langweerder wielen gaan we richting Lemmer. Vandaag is het droog.
Vrijdag Lemmer- Enkhuizen ZW 4/5/6
Met mooi weer gaan we richting Enkhuizen. Bij de Friese Hoek wordt de lucht paars en we krijgen een kletterbui met hagel, een flits en een klap onweer. Apart, hier heeft kanaal 1 het niet over gehad. Rif 1, 2, en 3 gaan erin. Wel mooie luchten: diverse paars- groen- en grijs tinten met regen gordijnen. We komen bij de Ven uit en de wind draait naar west. Jammer voor die aak, die is te vroeg overstag gegaan.
Zaterdag Enkhuizen - Trintelhaven ZW 6
Net als we willen wegvaren komt er een regenbuitje over. Onder de dijk langs varen we over het Enkhuizerzand naar Trintel. Met 3 riffen en een klein fokje gaat het nog steeds 6 knoop. Het klaart steeds verder op, de zon begint te schijnen en het wordt warm.
Zondag Trintel – Lelystad ZW 3/4
Op ons gemak gaat het richting Lelystad. Het is zelfs de hele dag droog. Einde vakantie.
399 mijl op het log
35 liter benzine
Gebruikte kaarten en boeken
Waddenkaart west
Waddenkaart oost
Getijtabellen Nederland van Internet
Kartenserie 3015 Duitse wad
Gezeitentafeln + getijdenboekje Duitse wad (nauwelijks gebruikt)
Boek van Jan Heuff
Ik werk niet met NAP, wie dit snapt en het nut er van inziet moet hier maar een topic over starten.
Ik werk met kaart (on)diepte, rijzing, verval en de 1/12e regel, zowel in Nederland als Duitsland
Als je op de Nederlands wadden uit de voeten kan, geeft het Duitse ook geen problemen
Het Duitse wad is dieper als het Nederlandse Oostwad
Als Cleverzeiler moet je niet te moeilijk doen over wantijen
Wij waren er juni 2011 en het was heel rustig, er was altijd meer dan genoeg ruimte in de jachthavens
Op de Eems na is het beschut, met kleine zeegaten en korte routes
De Eems is te vergelijken met het Marsdiep, alleen veel groter, vanaf ZW en NW 5 is het oppassen geblazen
De Duitsers zijn vriendelijk en het is overal even schoon
Als je via Friesland vaart ben je met een dag varen van Lemmer in Lauwersoog (mast plat)
Via Zoutkamp kan je ook binnendoor naar o.a Delfzijl
De voorzieningen in de jachthavens zijn goed, maar niet zo mooi als in Nederland, de tarieven zijn vergelijkbaar
Benzine is niet overal te krijgen en nooit in de jachthavens
Fietsen verhuren doen ze meestal niet aan, maar dat was al duidelijk denk ik
Ton
Shipaholic
- Geschreven door Lotus77
- Hits: 3053
Charlotte's belevenissen
Shipaholic
Ik ben dol op shoppen. Winkel in, winkel uit, liefst in mijn eentje. Het resultaat is een uitpuilende kledingkast. Maar sinds we hebben besloten op wereldreis te gaan, kan ik geen geld meer uitgeven aan de meest elegante versie van mezelf. Laat die hakken, het chique rokje en de zoveelste sjaal of tas maar zitten. Straks kan ik er toch niks mee.
Hooguit drie lades heb ik aan boord, geen drie kasten. En dus is het gros bij de kringloop of vriendinnen beland en heb ik een levendige marktplaats handel. Maar helemaal niets meer kopen, dat lukt me niet.
Quelinda blijkt deze winter het excuus om ongegeneerd mijn digitale winkelmandje te vullen. Zo erg dat het lijnenspel van mijn swipende vinger verdwenen is. Alles laad ik in. Belettering, boeken, teakhouten planken, broodnodige vochtvreters, lijnen, bekledingsstof en champagneglazen. Want bubbels zullen vloeien als we straks de oceaan over gestoken zijn.
Ook de geslonken kledingstapel groeit weer. Nu met zeil- en strandspul, terwijl zon, zee en zout funest gaan zijn voor al dat moois. Ik kan het simpelweg niet laten. Sterker nog, als shopaholic, schiet ik compleet door!
ANWB-stelletje
Ik scheur de verpakking open en kijk naar twee identieke donkerblauwe zeiltruien. Eentje voor Paul, eentje voor mij. Op de linkermouw heb ik SV Quelinda laten drukken. De spontane associatie die ik krijg, is te erg. Hiermee kunnen we onszelf namelijk officieel bombarderen tot de zeilvariant van het ANWB-stelletje. Ik ambieer het niet, deze serieuze term met een eigen Instagram en Facebookaccount voor de echte uniseksers onder ons. Met de op sociale media geplaatste foto’s van gelijkgestemde jassen en haren, wordt flink de draak gestoken. De psychologie achter de identieke setjes luidt al even dramatisch. Tekenen van onzekerheid, seksloosheid en claimende echtparen. Help! Dat is het niet! In de zeilwereld is het anders toch?
Het klinkt al beter wanneer ik lees dat je meer op elkaar gaat lijken naarmate je samen ouder wordt. Elkaar vormt. Spiegelt. Zowel in kleding als in fysieke kenmerken. Ook wij tikken deze zomer de 25 jaar aan samen. Dat ik dezelfde lachrimpels krijg en net zo grijs word, daar kan ik mee leven. Maar hetzelfde korte kapsel als Paul? Lijkt me geen goed idee!
Gniffelend veeg ik over de witte letters van mijn nieuwe sweater. Ik kan alleen maar trots en verbondenheid voelen na mijn allernieuwste aankoop. Teamspirit. Zo is het!
Charlotte's zeilwereld? Mooi! Niet altijd rozegeur en manenschijn.
Gewoon zoals het leven is. Elke maand deelt ze haar belevenissen
(zoals ze al deed in haar draadje en nu op de voorpagina)
In het voorjaar van 2022 vertrekt Charlotte samen met Paul en
SV Quelinda voor een wereldreis.
Verstekeling
- Geschreven door Lotus77
- Hits: 3165
Charlotte's belevenissen
Verstekeling
Ik weet het nog precies. Het was tijdens de aankoopbezichtiging van Quelinda in Fehmarn. Ik zag ze liggen. Vers gedraaide keutels, benedendeks op de plek waar normaal de mastvoet staat. Niet van een muis. Veel te groot. Ook geen gewone rat. Te bol. Maar wie was dan de producent? En veel belangrijker, zou de verstekeling nog aan boord zijn?
Ik wees de toenmalige eigenaar erop. Die keek allesbehalve zorgelijk zoals ik. Nuchter riep hij een goedje weg te zullen zetten om het beest te bestrijden. Zou dat voldoende zijn? Ik zag een scenario voor me waarbij een door bekabeling geobsedeerde veelvraat hele gezinnen sticht op de meest knusse plekjes van onze toekomstige zeilboot.
Op zoek naar vraat
Tijdens de overdracht van Quelinda vroeg ik er opnieuw naar. Niets. De man klonk overtuigd. De knager was verdwenen. Maar toch dacht ik er afgelopen jaar regelmatig aan. Al klussend bestudeerde ik kabels op vraat en zocht als Sherlock naar keuteltjes bij elke geopende vloerplaat. Ik zag niks. Tot nu. Ruim een jaar na de aankoop. De tijd om aan de refit van de mast te beginnen.
In deze winterse maanden is de renovatie van de twintig meter lange Proctor, dertig jaar oud maar oersterk, de grootste klus voor ons vertrek. Alles wordt opnieuw gestraald, geconserveerd en getuigd. Demonteren doen we grotendeels zelf. Dat bespaart geld en helpt ons elk hoekje en gaatje te ontdekken. Zo ook deze zaterdag.
Mysterie opgelost!
Daar ligt het. Op de bodem. In verre staat van ontbinding. Een doffe pluk haar en ingedroogde viezigheid is het enige wat nog over is van de mysterieuze strontjeslegger die al die tijd verscholen heeft gezeten. Ik kijk ernaar. Geen idee wat het is geweest. Een waterkonijn? Eerlijk gezegd vind ik het een opluchting dat de vermissingszaak is opgelost. Maar ik weet ook dat wanneer ik straks op reis ben, mezelf zal afvragen waar ik me destijds zo druk om heb gemaakt.
Elke dag lees ik er wel over bij wereldzeilers. Ongenode dierlijke gasten die het maar al te gezellig vinden aan boord. Kakkerlakeitjes broeiend achter etiketjes van conserven die niet kunnen wachten om uit te komen. Of volgroeide exemplaren, ontsnappend uit schoenen en pakjes etenswaar. Ratten die in de rugzak kruipen en belegde lijnen gebruiken om de weg naar dek te vinden. Gelukkig heb ik mijn spinnenfobie grotendeels onder controle door het volgen van exposure, en zijn er vele tips te vinden om schade door ongedierte te voorkomen. Maar dan de gruwel ten top, in de ankerbak gekropen waterslangen die genieten van verkoeling. Geen idee hoe ik die glibberige jongens straks te lijf zal moeten gaan.
Charlotte's zeilwereld? Mooi! Niet altijd rozegeur en manenschijn.
Gewoon zoals het leven is. Elke maand deelt ze haar belevenissen
(zoals ze al deed in haar draadje en nu op de voorpagina)
In het voorjaar van 2022 vertrekt Charlotte samen met Paul en
SV Quelinda voor een wereldreis.