Onderwerp: Marker wadden toegankelijk?

Nu is het binnen harken van europese subsidies t.b.v. nederlandse aannemers economisch veel te lucratief om het te laten voortbestaan als open water.

3Noreen schreef : sowieso als je met bank betaald.

TuuLeVi schreef :
Nu betaal je ook met je gpspostities...heb even de voorwaarden van de app doorgelezen. Ik geloof dat ik toch een sterkere voorkeur heb voor betalen aan een echte havenmeester vanuit de scheepskas met een bonnetje voor het logboek.

Je moet het mooie van zo'n beginnend gebied kunnen zien.

Die ellende komt echt vanzelf wel hoor
Op De Kreupel/vogeleiland worden er elk jaar wilgen getrokken .

canuma schreef :
Pcies. Veel meer dan wat zand en slik opspuiten kun je niet doen. De natuur gaat de rest invullen. Mijn inschatting is dat (afhankelijk van het beheer) er vrij snel wilgen op zullen komen. Hoewel het zaad daarvoor van het vasteland moet komen, mogelijk. De vraag is of de wind zover reikt.
Als die wilgen opkomen (dat is bijvoorbeeld ook gebeurd op IJsseloog) en er wordt niet begraasd, dan groeit de boel snel dicht en verdwijnt een deel van de ruimtelijkheid.

Ik ben benieuwd.

Gaat Natuur Monumenten niet stiekem een hand vol zaadjes daar uitstrooien?

CaptainRob schreef :
Ja. Riet meen ik. Is al gebeurd.

Riet. Eigenlijk krijgen de Markerwadden dezelfde behandeling als destijds de bodem van de net drooggevallen IJsselmeerpolders. Die werden in eerste instantie ook met riet ingezaaid.

canuma schreef :
Riet. Eigenlijk krijgen de Markerwadden dezelfde behandeling als destijds de bodem van de net drooggevallen IJsselmeerpolders. Die werden in eerste instantie ook met riet ingezaaid. Op zich ook een mooie biotoop voor bepaalde vogelsoorten en een mooier gezicht dan de pollen pitrus, die je ook vaak ziet in plasdrasse nieuwe natuur. Toen de Oostvaardersplassen nog voornamelijk uit riet bestonden, stikte het daar bijvoorbeeld van de Bruine Kiekendieven.

Uit je eerdere pots begrijp ik dat het de bedoeling is om de eilanden min of of meer regelmatig door het water te laten overspoelen. Misschien ook door gebruik te maken van de variatie in zomer en winterpeil van het Markermeer?

Ik zie daar toch al een klein zeilbootje liggen.

Vinni

lodewijk stegman schreef :
Weet je het zeker? Riet? Ik dacht toch echt dat het met koolzaad was.

De plant reageert uitbundig, maar meestal kortstondig op inpolderingen. Kort na de drooglegging van Oostelijk Flevoland groeiede zij daar massaal. In het tweede en derde jaar na de drooglegging van Oostelijk Flevoland veroverde zij minstens tienduizend hectare: een vijfde van het oppervlak! In het vierde jaar zette een snelle achteruitgang in. Doorslaggevend voor de verdere uitbreiding van Moerasandijvie was dat door de warme zomer van 1959 plassen en waterlopen droogvielen, die in een normale zomer nooit zonder water zouden zijn geweest. Van de wolken moerasandijvievruchten die tot honderd, mogelijk tweehonderd kilometer het achterland in dreven, kwam een groot aantal op geschikte grond terecht. Hoewel het aantal nieuwe vestigingen binnen enkele jaren weer drastisch afnam, wisten de volgende generaties nog verder landinwaarts door te dringen. Zuidwaarts bereikte Moerasandijvie de Moezel, oostwaarts de Oder. In Zuidelijk Flevoland breidde de plant zich in de eerste jaren zo sterk uit, dat in 1969 bijna de hele polder (ongeveer veertigduizend hectare) met Moerasandijvie bezet was. Vermoedelijk was hier al voor het droogvallen een grote voorraad vruchten aanwezig, die vanuit Oostelijk Flevoland waren aangevoerd en die onder water kiemkrachtig gebleven waren. In Zuidelijk Flevoland kreeg zij voor het eerst een terrein waar zij zowel duurzaam als massaal kan groeien: de Oostvaardersplassen. Beweiding, onder meer door ganzen, draagt ertoe bij dat steeds voldoende kale grond voor deze pionier beschikbaar is.

lodewijk stegman schreef :
Weet je het zeker? Riet? Ik dacht toch echt dat het met koolzaad was.
In de tijd dat Zuidelijk Flevoland langzaam droog werd ben ik er bijna wekelijks langs gereden, over de dijk (de rest, nu Almere, was water).
Langzaam zag je het droger worden. Er kwam ook een complete bommenwerper steeds verder boven water, die is toen geborgen: dijkje eromheen en snel droog gemaakt. Lag vlak aan de dijk, misschien 100 meter ervan af.
Toen het droog was werd het een enorme gele vlakte van koolzaad. Op 1 klein stukje na dat niet droog wou worden. Nu de Oostvaardersplassen, toen een hinderlijk stukje waar al maar water bleef staan.