Sunshine 36 schreef :
Afgelopen weekend voor het eerst in m'n leven iets van zeeziekte ervaren. Er waren meer factoren hoewel ik wel vrij zeker weet waar het aan lag. De kanshebbers:
- Lange heenreis in de trein, veel overstappen en proberen te werken tussendoor op een pieterpeuterig laptopschermpje. Stressverhogend.
- Voor het eerst een 3-4 uur op/af wachtsysteem gehanteerd, ik was net gewend aan 20 minuten slaapjes, nu had ik drie uur.
- Pan met eten laten staan op het fornuis om later weer op te warmen (geur)
- Lag voor het eerst in mijn achterkooi ipv op een langsbank.
And the winner is:
Opstapper had goedbedoeld warm eten gemaakt met gebruik van veel olijfolie. Daar kan ik absoluut niet tegen. Werd na anderhalf uur slaap wakker met voor mij bekende maagkrampen, waar een duidelijke misselijkheid nog bij kwam. Dacht te moeten gaan overgeven. Heb me verplaatst naar de langsbank in het midden van de boot, daar trok die neiging tot overgeven weg en heb ik weer wat geslapen. Mijn wacht begon om 12 uur, eenmaal buiten in de kuip trok alle misselijkheid snel weg en had ik een fijne wacht tot 4.
Lessons learned:
- Niet jagend werken/reizen tegelijk en dan meteen 's ochtends vroeg vertrekken.
- Wat voor mij vanzelfsprekendheden zijn (weinig olijfolie gebruiken in dit geval) delen met opstappers!
- Die langsbank is de plek om te zijn in de nacht. Mijn ogen zijn geopend voor boten met zo'n gezellige rondzit, als ik ergens niet languit aan de lage kant kan liggen dan wil ik 'm niet.
Grappig verschil, ik lag altijd het liefste achterin, in de dubbele kooi onder de kuip. Daar zijn de bewegingen minder en lig je het "diepst".
Overigens kan je ook bij een rondzit prima slapen aan e hoge kant, dat is alleen een kwestie van een slingerzeiltje.
Groeten,
Johnnie