Onderwerp: lange reizen maken met zeeziekte?

JotM schreef :
Als beeldenker vind ik ineens de zeilsport vrij onsmakelijk worden als je bedenkt dat dit net voor het los gooien in de haven gaat gebeuren...........

Zeker met al die oude schippers, voor je het weet is het een gehoor apparaat

PS voor het losgooien zouden normale pillen nog gewoon moeten werken, tenzij je van het idee van losgooien al zoveel histamine aanmaakt dat je er zeeziek van wordt.

Mijn wederhelft werd vorig seizoen na meer dan 40 jaar meevaren ineens zeeziek.
Vreemd het zakt juist weg als je ouder wordt?
We bedachten naweeën van Corona en ja hoor probleem is dit jaar over.

Ik heb altijd een combi van Mortilium (buik) en Cinnezarine (evenwicht) aan boord.
Daar knapt een enkeling zelfs tijdens de reis nog op.

GTL tanken helpt, geen dieselwalm als je het zeegat uit gaat. Hvo100 ruikt iets meer maar veel beter dan diesel. Ik was soms halverwege het slijkgat al katterig, met gtl/hvo100 heb je die eerste katterigheid niet meer. Dat begin beter.
Vooraf goed eten. Het zal in het hoofd zitten maar mcdonalds big mac menu werkt vooraf prima.
Simpele dingen zoals boterhammen, mandarijntje, flesje water bij de hand in de kuip zodat je zo min mogelijk naar binnen moet.
Ik neem een primatour
Rustiger aan doen helpt, koers een beetje aanpassen, rif er in, motor bij voor meer comfort, mag best.
Voor vetrek een rustig tochtje, aan t anker ipv in de haven helpt wat wennen,
Vitamine c bruistablet in een glaasje water.
Kauwgom
Rust inbouwen zodat ziek worden kan. Goede stuurautomaat, ais, kunnen bijliggen, partner die solo kan zeilen, iemand extra mee.
Tussen de wereld rond en dagtochtje zit heel veel. Een reis van een paar dagen geeft je we een beeld of je he beter gaat voelen na een tijdje, of dat je partner zich wel redt ala je wat langer ziek bent.
Ik raad een delftsblauw tegeltje met “rustig maar, het komt wel goed” aan.
Wordt je toch ziek, tactisch spuugen; bij aankomst op helgoland deisde de boot waar ik wilde dubbelligen ooit eens terug vanwege de -hmm dat dus..- aan de boot, wilden zelfs niet tegen de zeeraiing duwen. Dat zie je zelf pas als je er af stapt.

Even wat teruggelezen...
- de Belgische pillen wordennog steeds gemaakt en bevatten inmiddels butylscopolamine, coffeine en dimenhydrinaat (hetzelfde spul als in het Duits3 Superpep)
-Cinnarizine kun je ook gewoon los kopen bij de drogist

Van sommigen adviezen wordt je thuis op de bank al zeeziek
Ik heb weleens een pilletje cinnarizine gebruikt. Daarna heb ik urenlang lopen shaken en bibberen en mijn kop voelde alsof ik een bokswedstrijd achter de rug had.
Zelden zo beroerd geweest.
Afgeharde gasten die pillenvreters moet ik zeggen

Vanaf dat ik heel jong was had ik altijd last van wagenziekte. Altijd en overal. De kermis en allerlei attracties waren dan ook niet aan mij besteed. Wat destijds als enige hielp waren pleisters met magneetjes die je achter je oren plakt. Geweldig waren die. Helaas niet meer verkrijgbaar.
De huisarts schreef destijds neusdruppels voor, dat hielp ook.
Wellicht voor de meesten hier ‘te vaag’, maar ik heb mijn wagenziekte laten behandelen met quantum touch Allergie. Ik ervaar in ieder geval geen last meer in de auto.
Inmiddels zijn wij een aantal jaren geleden begonnen met zeilen. Momenteel voornamelijk op het ijsselmeer/markermeer en wadden. Stukjes langs de Noordzeekust. Bij wat heftiger weer krijg ik in de kajuit wel wat last. Aan dek, waar ik bezig ben en rondkijk niet. Manlief smeert dus de boterhammen en maakt koffie.

Herman Hartman schreef :
Herkenbaar! Ik zit achter m'n computer en kijk een wat bewegelijke video van aan boord, binnen. Wordt ik spontaan misselijk.

Bergjes schreef : Zeeziekte en de gelieerde problemen zitten inderdaad tussen de oren en maar dan bij veel schippers.

De oorzaken zijn bekend (niet regelmatig eten, te weinig drinken, slechte conditie, stress) en vaak kost het enkele dagen om aan boord te wennen. Spreek gewoon af dat jij de eerste dagen niet in de keuken werkt en geen navigatie (binnen) doet (aka, dat je alleen doet waar je je happy bij voelt). En laat je de eerste 2-3 dagen verzorgen door je schipper.

Als de schipper daar niet mee overweg kan, heb je gegronde redenen om niet met hem/haar te willen varen. Tenminste, dan is de kans groot dat de tocht niet onder 'pleziervaart' gaat vallen.

PS Als je zwak ziek en misselijk aan dek zit, denk dan aan aanlijnen (=laat de schipper denken aan een vest en aanlijnen).


'Treat the patient, not the disease.'

Deze discussie brengt me in herinnering dat ik vroeger/lang geleden extreem snel zeeziek werd, bijvoorbeeld al tijdens het vissen vanuit een bootje op de Vinkeveense Plassen. Dit was op slag verdwenen toen ik brildragend werd. Wellicht is dus het een idee om eens goed kritisch naar je ogen/bril te laten kijken.

mindy10 schreef :
Je kunt het beste ondansetron halen bij de huisarts, misselijkheid neemt hiermee enorm af en je wordt er zeker niet suf van.
8mg elke 12u gedurende max 5 dagen.
Je kunt blijven eten en drinken, uitdrogen is een potentieel gevaar en hiermee voorkom je dit.
Ik geef het mijn patiënten in de ambulance, vaak ook omdat pijnstillers misselijkheid kunnen geven. Ook in de oncologie wordt het veel gebruikt.

Verder, start 2 dagen voor vertrek met een anti-histamine zoals cyclizine of meclozine.
De voorkeur is meclozine omdat de eerste rectaal moet, wat dan weer handig is bij braken.
12,5 mg 2 x dgs.
Deze middelen kunnen sufheid geven, dus ivm je ervaring met primatoer kun je 2 x dgs 6mg nemen.
Biodramina is ¨obsoleet¨ dwz zeggen dat het een oud middel is en tegenwoordig zijn er betere anti histaminica.

Na enkele dagen ben je zeker wel ingeslingerd.
Voor scopalamine is geen hard bewijs dat het werkt.

Een watje in je linkeroor als je rechtshandig bent is wel geopperd. Geen idee.
Verder alle tips mbt eten en drinken ter harte nemen.

Middelen tegen braken, zoals ondansetron, zouden best kunnen werken. Hetzelfde geldt dus voor metoclopramide. Maar gebruik voor bewegingsziekte is off-label (staat niet in de bijsluiter). Ondansetron heeft potentieel ernstige bijwerkingen en interacties met andere geneesmiddelen. Zo'n bijwerking is QT-verlenging en torsade de pointes. Vast zeldzaam: ik schrijf al jaren vaak ondansetron voor en ik heb het nog nooit gezien. Maar als je in het ziekenhuis ernstige hartritmestoornissen krijgt heb je een kans. Op zee ben je aan de goden overgeleverd.

Als ik huisarts zou zijn (wat ik niet ben) en iemand zou me erom vragen dan zou ik het waarschijnlijk niet geven. Hetzelfde geldt voor anti-epileptica, hierboven ergens genoemd.

Al dagen voor het begin van de reis starten met antihistaminica is volgens mij niet rationeel en voor zover ik weet onbewezen. De gebruikelijke antihistaminica hebben binnen een paar uur een maximaal effect en de werking houdt minder dan een dag aan.

Antihistaminica voor allergie zoals cetirizine, ook hierboven genoemd, passeren de bloed-hersenbarrière slecht. Je mag aannemen dat het centrale effect verantwoordelijk is voor de werking, evenals het anticholinergische effect van de meer sederende antihistaminica. Dus zullen ze niet werken. Je kan eens zoeken op PubMed of dat onderzocht is. Een placebo-effect kan natuurlijk altijd.

Het Farmacotherapeutisch Kompas heeft een hoofdstuk over reisziekte. Een betrouwbare bron van informatie.

De bijwerkingen die je noemt bij ondansetron zoals QT verlenging en Torsade de pointes zijn zeer zeldzaam.
Volgens het Farm. kompas. 0,01 -1%. Als je bekend met het lange QT syndroom is het inderdaad geen middel van eerste keuze, in z´n algemeenheid is het heel veilig. Veiliger dan metoclopramide en domperidon in elk geval. Zie ook Lareb.
De kans op overlijden op mijn leeftijd is 0,78%. Ik blijf hierdoor niet aan de wal.
Zo is ook genoeg beschreven voor paracetamol. Het is ongetwijfeld niet je bedoeling maar komt beetje over als bangmakerij.

Met betrekking tot scopolamine had ik wel op PubMed gekeken en er lijkt uit 2 studies dat er geen goed bewijs is voor de werking.

De effecten van gedrag en de angst voor zeeziekte spelen ook een rol. De verwachting voor zeeziekte is bijna een garantie voor het optreden ervan. In die zin valt meer te verwachten van tips, leefregels en geruststelling. Als ondersteuning kortdurend medicatie.
Ook je vaargebied speelt mee.
Ik vind de Noordzee en zelfs al de Wadden veel fijner zeilen dan het Markermeer bij + 15 knp wind zeker hoog aan de wind.
Type boot; nerveuze zeiler of een s-spant, groot, klein etc.
Ook motorend kun je ziek worden. Dan misschien vissermannetje spelen; je grootzeil iets gereefd stevig in het midden. Dempt het slingeren om je lengte-as.

Mbt het eerder nemen van de antihistaminica kan in een veilige setting gekeken worden naar de effecten van eventuele bijwerkingen. Dat was de opzet.

H700 schreef :
Een verwachting is inderdaad iets dat tussen de oren van de patient zit. Door ervaring kun je je daar overheen zetten. Maar dat is een proces dat tijd nodig heeft.

Even in een centrifuge zetten om weerstand te kweken mag een oplossing zijn voor een aspirant piloot, een gemiddeld bemanningslid kan niets met zo'n oplossing.

De opmerking 'het zit tussen de oren', op het verkeerde moment, op de verkeerde toon, verplaatst de problemen van de schipper (een bemanningslid minder en een persoon nodig om voor het slachtoffer te zorgen) naar het slachtoffer. Door extra stress van zo'n instelling versterk je dan het probleem, voordat het optreedt.

Als iemand zwak, ziek en misselijk in zijn/haar kooi ligt kan hij/zij niets met zo'n opmerking. De schipper kan dan wel een vriendelijker koers proberen te varen, pauseren (voor anker, bijdraaien, voor top en takel), de eerste haven induiken of laten evacueren. De schipper kiest ervoor met een schip, bemanning en een bepaalde bestemming uit te varen. Als de bemanning vatbaar is voor zeeziekte en je hebt een wreed schip en de tocht is zwaar kun je als schipper makkelijk misgokken. (Misschien een verkeerd window of een te krappe planning...)

Alle problemen van de schipper zijn stuk voor stuk normaal en overkomen iedereen een keer. Als de schipper probeert het probleem te verplaatsen naar het slachtoffer ('gaslighten') toont hij voor mij aan dat hij incapabel is als schipper.

Dus kun je als schipper beter inplannen rustig te starten en de eerste dagen meer zorg voor de bemanning te tonen. Hoort erbij.

Precies.

Verder kun je altijd op een schip het ¨zeeziekvrije¨ plekje opzoeken.
¨De scheepsjongens van Bontekoe¨:
De Nieuw-Hoorn ging galopperen als een paard, dompelde snuivend de kop in de golven. Padde werd akelig bleek.

‘Ben je niet lekker?’ vroeg Harmen hem meewarig. ‘Ja, de eerste keer ruw weer...! Vraag de bootsman maar 'ns waar het zeeziekvrije plekkie is.’

‘Het zeeziekvrije plekje??’

‘Weet je dat niet? Elk schip heeft 'n zeeziekvrij plekkie! Als de bootsman niet weet waar 't is, loop dan even bij de schipper binnen. Die moet 't weten, hè?’

Padde was er niet helemaal zeker van of ze hem niet opnieuw voor het lapje hielden. Voor hij de bootsman lastig viel, klampte hij eerst op goed geluk de Neus aan.

‘'t Zeeziekvrije plekkie?’ zei de Neus. ‘Dan heb je niks anders te doen als hier en daar 'ns op je rug te gaan liggen. En dan kijk je naar je voeten. Gaan die op en neer, dan ben je verkeerd. Liggen ze stil, dan heb je 't goeie plekkie te pakken.’

Padde was dankbaar voor de nieuw verworven raad, en toen hij zonder gevaar van uitgelachen te worden een proefneming dacht te kunnen doen, strekte hij zich neer.

‘Wat is dat? Ben je dood?’ riep een stem.

Padde krabbelde zo snel zijn loodzware benen het veroorloofden overeind, en keek in de vriendelijke ogen van Floorke, een ome met zonnesproeten en wortelrood haar.

‘Ik zoek wat,’ zei Padde onhandig.

‘En ga je dan op je rug liggen??’

‘Och,’ was Paddes alleronverschilligst antwoord, ‘ik zoek zo voor de aar-digh-h-eid eens naar het zeeziekvrije plekje.’

Er tintelde iets in Floorkes ogen. ‘Als je 't ooit nodig hebt, loop dan maar even bij me an; dan zal ik je vertellen waar het zeeziekvrije plekkie is.’

‘Zeg op!’

‘Waarom? Je bent nou toch niet zeeziek?’

Padde lachte hartelijk. ‘St-t-tel je voor! Maar ik wil 't toch wel w-w-weten.’

‘Nou, als je d'r op stáát! Klim dan maar 'ns in de grote mast. De bovenste ra moet je in.’

‘Dat lieg je toch?’

‘Liegen??? Ga zelf nou 'ns na: waar komt de beweging vandaan? Van 't water en de golven, nietwaar? Nou, waar heb je er dan de minste last van? Zo ver mogelijk van 't water af. En waar is dat? In 't topje van de grote mast!’

Daar viel niet veel tegen in te brengen. Padde ging naar de grote mast en zette één voet in het want. Maar toen hij voelde hoe het schudde en trilde, en toen hij zag hoe het wimpeltje daar heel in de hoogte heen en weer zwiepte, verklaarde hij dat Floorke de gemeenste leugenaar was die hij ooit had ontmoet.

Zelf heb ik geen last van zeeziekte, nooit gehad ook, maar vrouwlief heeft er wel erg veel last van. Wat voor haar heel erg helpt is enkele dagen voor je naar zee gaat beginnen met het stoppen van eten en drinken van bepaalde dingen. Geen zuivel, geen cafeine, geen alcohol, geen gluten, geen suiker. Als ze dit doet dan heeft ze aanzienlijk minder last van zeeziekte en als ze het wel krijgt is het veel minder sterk.

Doejong schreef :
Dat doet me dan weer denken aan de pilletjes met ascorbinezuur die we bij scouting gebruikten ter bestrijding van heimwee.

Erikdejong schreef :
In feite dus een histamineverlagend dieet.

Tsja, gouwe ouwe....

waar is MegaMindy gebleven?

Erikdejong schreef :
OMG, geen koffie? Dan zou ik daar juist al last van hebben!
Vandaag was het op delen van de Noordzee ook nogal “golvig”. Naar de wc is dan een hele tour en ik ben dan te lang binnen. Snel weer aan dek, paar eierkoeken er in en het nare gevoel was gelukkig ook weer vlot weg.
Ik maak me wel wat zorgen over lange reizen waar ik binnen toch echt ook moet gaan rusten.

Toen ik begon op het IJsselmeer te varen, werd ik bijna altijd zeeziek (15jr).
Inmiddels wat ouder en geen of nauwelijks last meer.

De grootste vooruitgang kwam door meer verantwoording, juist dat maakte dat ik geen of minder tijd had om ziek te worden.

Natuurlijk helpt fit zijn enzo.

Pillen was ik snel klaar mee, dat hielp niet of de bijwerkingen waren niet fijn.

Juist t ontlasten van je taken werkte voor mij dus averechts.

mijn hele leven reeds zeilende, solo ervaring met langere rakken van 1000 mijl maar nog altijd zeeziek zodra ik in kajuit kom.

nog steeds geen passend middel gevonden

Lees de berichten over anti histamine tabletten, dit middel wordt eveneens gebruikt tegen allergieen. Enig ervaring of mensen met allergieen meer gevoelig zijn voor zeeziekte?

Mijn vrouw heeft geen echte allergien, maar is dus wel erg gevoelig voor zeeziekte. Ze heeft wel heel erg veel voedsel gevoeligheden waar haar lichaam raar op reageerd, maar officeel zijn het geen allergien. Ik heb wel enkele voedsel allergien, maar ben nog nooit zeeziek geweest. Of het dus gelinkt is aan allergien vind ik lastig te beantwoorden.

Erikdejong schreef :
Er is wel degelijk een link tussen bepaalde allergieën en misselijkheid of spugen. Tevens kun je op latere leeftijd nieuwe allergieën ontwikkelen, bijvoorbeeld voor eieren. Dus at je altijd een ei per dag en gaat het goed aan boord, kan dit zo maar ooit veranderen.
acaai.org/allergies/symptoms/nausea-and-vomiting/
René