Nou, a good pilot always evaluates, en het is nog vrij vers, dus wie weet, helpt mijn evaluatie (voor zover niet eerder al in deze post beschreven:
zeilersforum.nl/index.php/foru...on?start=300#1396867 ) hier anderen. (En ik hoor echt graag als ik evaluatie verkeerd of dingen over het hoofd zie!)
Wat ging goed, wat had ik beter niet kunnen doen en wat heb ik nagelaten?
Voorbereiding en overtocht.
Met een constructieve knipoog naar de organisatie. Voor wie hier eerst wel eens een woord van dank uitgesproken mag worden: Thijs en Simon, dat hebben jullie geweldig goed gedaan, heel veel bedankt voor jullie hulp, begeleiding en inzet om deze tocht mogelijk te maken, echt vanuit mijn hart: bedankt!
Voorbereiding
Ik herinner me nog dat dit topic op Zeilersforum werd geplaatst door de mij toen nog onbekende zeeheld Freek op 28 december, en dat ik 5 februari reageerde met de voorzichtige intentie om mee te doen.
Want het leek me een goede manier om de eerste oversteek te maken.
En dat is het zeker, al was mijn, en in dit geval onze, voorbereiding zwak.
Die was sterker geweest als ik meer op zee had gezeild (dagzeilen) en bv al 1 of 2 keer inclusief crew een nacht was doorgevaren: wij hadden nog maar nachtzeilervaring tot 02:00 en dat hebben we geweten: oververmoeidheid speelde vooral op de heenreis serieus parten.
Ook waren we met eerdere, kortere (en wat ruigere) zeetochten mogelijk beter voorbereid geweest op zeeziekte.
Daarentegen heb ik erg veel tijd besteed aan klussen en het afmaken van het schip, en "de lijst".
De belangrijkste les is: op tijd beginnen. Voor mij als beginnend zeezeiler én beginnend jachteigenaar kwam er veel op me af, dat heeft tijd nodig. Op zich was ik er toch al mee bezig en wel enigszins op tijd begonnen.
Wat ook goed ging, en ook een les, is om her en der op basis van jouw kennis van je eigen schip aanpassingen te doen die misschien ongebruikelijk lijken, of niet aan "de lijst voldoen", maar van je, gevoelsmatig en rationeel, weet dat het beter is het "op jouw eigen manier" te doen dan die volgens het boekje. Zeker bij oude en/of kleine scheepjes geldt dat dingen soms "anders bedoeld zijn" of "niet handig kunnen". Naar mijn mening heb ik dit, de lijst bloedserieus nemend, op punten goed gedaan. Ik heb bijvoorbeeld geen handgrepen in de kajuit want voldoende aangrijppunten. En ik heb geen vaste handlenspomp maar wel een losse, nou, gewoon tijdgebrek en ook daar was het jammer geweest als zo'n punt de overtocht gehinderd zou hebben. Komt nog wel een keer.
De overtocht zelf
Ja, ik schreef het hier al.
Qua zeilen en uitrusting is alles heel goed gegaan, maar we hadden dan ook wel echt top zeilweer: grotendeels windkracht 3-4 in de rug. De Noordzeedeining is dan overigens al heel behoorlijk, onderschat 15 knopen midden op zee niet... Maar in ons geval, hield ons schip zich uitstekend, geen rollers binnenboord ("gepoept worden" las ik in "De ganzen trekken in troepen") en ik vond prachtig surfend voor de wind uit, voor vriendin helaas een beroerde overtocht met zeeziekte. En toen, ergens om 8:00, kwam voor mij de man met de hamer, en kon ik niet anders dan naar "heel even de ogen sluiten", ik kon niet meer helder denken, mijn lichaam begon op van alles te reageren (honger, koud, steeds half indutten en wakker schrikken). Gelukkig ging het net iets minder slecht met Renée en kon ik inderdaad anderhalf uur van de helmstok af, wat eten/drinken en even in zeilkleding plat liggen met de ogen dicht: daarna ging het beter, maar als ik nu naar foto's van mezelf tijdens diner/aankomst kijk, zie/herinner ik me toch wel dat ik echt brandende ogen had van moeheid, en we lagen na 2 biertjes en het diner echt te ronken in onze nog vaarklare, onopgeruimde schip.
Met zijn tweeën ben je hier extra kwetsbaar voor. Een tip is om met drie of meer te varen, ook wel lachen op een klein scheepje? Of anders eigenlijk je boot inderdaad met helmstokautomaat oid uitrusten en van die tien minuten hazeslaapjes, of desnoods dat anderhalve uurtje bijliggen, maar het is mi gevaarlijk om er van uit te gaan dat je het zomaar in je eentje mogelijk 36 uur aan de helmstok uithoudt.
Nog een kleine tip lag in mijn "navigatiefout achteraf". Er komt inderdaad nog best veel informatie kijken bij de aanloop van Lowestoft, zoals getij, boeien, stroom, windrichting. Schrijf zoveel mogelijk van te voren op een papiertje, dat had ik me van tevoren voorgenomen en was er stom genoeg niet van gekomen (ik dacht 'ik pak die presentatie er wel bij' maar daar had ik dus geen puf meer voor). Schrijf op de weervoorspelling rondom 12 uur van de geschatte aankomst. De getijstromen, richting en sterkte, van uur tot uur. En bepaal van te voren de "points of decision" of je de zandbak (Holms sand) aan Noord- of Zuidzijde wil passeren, dat had ons zo drie a vier uur op een toch al lange overtocht bespaard.
Nou, en de knipoog naar de geweldige organisatie en misschien ook een naar de groep.
Met die laatste beginnend: marifoondiscipline! Ik ga natuurlijk geen namen noemen, maar sommigen weten wie jullie zijn, lieverds
Het is de afspraak dat we om de 2 uur via een kanaal aan elkaar laten weten wat de positie en status is, en sommige schepen waren daar vond ik attenter in dan anderen, en dat lag soms ook aan de kwaliteit van de marifoon, leek het. En dan vind ik "voorbereiding" dus dat je goed zorgt voor een goed werkende marifoon met goede antenne en hoog vermogen wel een belangrijk ding. Want dit doen we voor elkaar, het ritme helpt op de overtocht, al heb ik ook begrip voor als je toch in de situatie terecht komt van toch geen response kunnen geven (om wat voor reden dan ook) en dus helaas meerdere malen tevergeefs aangeroepen moeten worden...
En voor de organisatie, nou ik heb vooral genoten van de hulp bij de voorbereiding en de ontvangst ter plaatse. Tot in de puntjes geregeld. Ik moest lachen dat medeorganisator en deelnemer Simon vanaf de (windstille) start onmiddellijk 6 uur heeft gemotord: duidelijk geen klassementsrijden en toch de verantwoordelijkheid nemen iedereen lekker uitgerust te kunnen ontvangen.
Als ik heel eerlijk ben is het voor mij toch nog best snel gegaan. En toen was het opeens vlak voor de start en kreeg ik een beetje bezwaren van 'zou je het wel doen' en 'ben je wel genoeg voorbereid'. Eerder was er helaas iets met een e-mail met vragen mijnerzijds misgegaan. Ik vond de voorbereidingsavonden heel behulpzaam, ook voor het contact achteraf, maar heel veel gelegenheid om over jouw specifieke situatie bij jou aan boord te praten was daar nou ook weer niet. Daar had eigenlijk nog een "koffietafelgesprek" gepast, maar dat is er om de een of andere reden (kan goed bij mij liggen) niet van gekomen.
Dus, als ik een tip mag geven, zou ik zeker voor "first timers" proberen nog beter je best te doen om tijdiger een goed gesprek aan te gaan over de specifieke ervaring en situatie aan boord bij die specifieke groep deelnemers?
(En dat is echt niet om te zeuren, dat moge duidelijk zijn, en ook aan toekomstige "first timers" om zelf op te letten dat ze beter van die zeker wel geboden mogelijkheid gebruik maken!)
Nou, my 2 cents, weer een lang verhaal, maar ik hoop serieus dat dat hier op de goede plek staat en dat toekomstige deelnemers er wat aan hebben. Het is pittig, maar als je van een uitdaging houdt en voldoende vertrouwen in jezelf en je schip hebt, kan ik het echt ontzettend aanbevelen, want de beloning is groot!