Onderwerp: je mooiste aanmeer of sluis moment

aanmeren en sluizenvaren is voor mij, van vele andere het leukst om te zien.
zoals vaak ruzies ontstaan tussen persoon op voordek en persoon aan de helmstok tijdens deze akties, kan ik hier vaak smakelijk om lachen.

zelf heb ik natuurlijk ook wel eens zo'n actie achter de rugen zal als eerste de wal afsteken.

ik hoop dat er mensen hier hun ervaringen vertellen en dat ik er net zo van kan gnieten als ik het lees inplaats van zie gebeuren.


hier komt verhaal 1

na een tocht door limburg ga ik terug naar rotterdam.omdat ik toen nog geen navigatie verlichting had besluit ik in dorderecht te overnachten en de volgende ochtend de laatste uurtjes op het gemakkie te doen.

ik en maat dus naar de passante haven
aangezien ik een lage kruiphoogte heb ga ik langzaam op de brug af om te zien of ik er onder paste want het zou kiele kiele worden.

ik stuur mijn maat vooruit en zeg schat jij het ff in
hij op zijn knieen voor de preekstoel
en kijken natuurlijk.
hij roept ja dat gaat.

dus ik geef een beetje gas bij.
op dat moment wordt ik gepakt door de stroming en begint mijn schip te draaien.
en reageerde niet meer op mijn roer.

ik roep;hou die punt in de gaten!!!!!!!!!!
en hij weer terug jaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!!!!!!
ik zo goed als ik kon proberen de kont ( spiegel ) niet tegen tegen de kant te laten slaan.

werkelijk waar we hebben niks geraakt en komen dus achteruit de brug onder door en konen zo een ligplaats in drijven.

alle passanten die op dat moment al in de haven lagen en het zagen gebeuren stonden met open mond te kijken.


er was er zelfs 1 bij aplaudiseerde

ik mijn gezicht zo strak mogelijk proberen te houden om te laten lijken dat ik de situatie helemaal onder controle had

alleen mijn hart en maat wiste dat het 1 van mijn grootste paniek aanvallen in tijden was

Hallo Danny,

Leuke anekdote!

Afmeren in sluizen, breek me de bek niet open.
In mijn werk als sluismeester heb ik al zoveel “stunten” gezien, ik zou er een boek over kunnen schrijven.
Hieronder een voorvalletje dat me zomaar te binnen schiet.

Een stalen motorkruiser van een meter of negen vaart als eerste van een heel rijtje de sluis in en wil afmeren op de helft van de kolk.
Door de luidspreker vraag ik of hij door wil varen tot aan de sluisdeuren, want er willen nog meer bootjes mee.
In plaats van door te varen op de motor, gaan pa en moe de boot, met hun handen op de sluismuur, die een halve meter hoger is dan het dek, de boot naar voren treken.
Pa achterop en moe op het voordek.
De eerste twintig meter gaat dat goed.
Dan begint de neus langzaam af te zwaaien.
Moe, nogal breed in alle regionen en gekleed in een donkerblauwe jurk met witte bloemetjes maatje circustent, moet steeds verder buitenboord buigen om contact met de kade te houden.
Bijtrekken lukt niet meer, integendeel ze hangt nu zover buitenboord dat ze de boot nog meer afduwt.
Terugkomen lukt van ze leven niet.
Wanneer ze als een levende loopplank gestrekt tussen kaai en schip hangt en de boot nog een stukje verder afgaat, volgt het onvermijdelijke, met een grote plons valt moe in het water en gaat kopje onder.
Gelukkig is pa naar voren gesneld en steek haar de boothaak toe, waarmee hij haar naar een trapje sleept
Met moeite trekt hij zijn zware druipende vrouw omhoog.

Achterop staat als thuishaven Zwijndrecht.
Ik schiet in de lach, want dat doet me denken aan dat liedje met al die plaatsnamen erin verwerkt en wel speciaal aan deze regel.
“Een boer die naar zijn zwijn dregt”.

Vr. gr. Albert

Ik voer in 1983 een motorboot van 9m en deze lag toen op Colijnsplaat.
Een maat stelde me voor eens naar het Veerse meer te gaan ,ok,hij weg met zijn vrouw en schip en ik erachteraan op mijn alleen.
In de zandkreeksluis leg ik me aan bakboord en vast op de middenbolder.
Het was niet echt druk maar de muren waren bezet en een enkele plek lagen ze dubbel.
Op een bepaald ogenblik gaan de deuren open en ze beginnen allemaal te vertrekken ,ik denk bij mezelf ik gooi alvast los en sta dus in het gangboord ter hoogte van het stuurhuis neem het touw van de bolder en geef de boot een zetje om alvast wat van de muur af te komen....plotseling voel ik mijn ruggesteun verdwijnen en even later hang ik dubbelgevouwen met mijn kont door het raam,waarvan het glas in de stuurhut op de grond ligt.
De boot is los.
Ik hang daar dus met gestrekte armen en benen vastgekneld in de raamopening en de boot begint rond te draaien ,ik hoor vanalles roepen en zie een hoop mensen die met pikhaken en voetenwerk proberen me voorbij te komen en mijn boot af te duwen.
Vingers 5 cm van de reling ...kan er net niet bij ...gesprekje met mijn eigen aan het voeren...uiteindelijk na enkele minuten welke heel lang duurden kan ik met een inspanning mezelf zover rekken dat ik enkele vingers om de reling krijg en slaag erin om mezelf uit het gat te wringen.
Snel naar binnen en de boot onder controle brengen ,ik lag ondertussen midden in de kolk en dwars ,een geroep van jewelste om me heen en handgebaren die erop wezen dat ik zo geen vrienden zou maken.
Uiteindelijk had er niemand schade behalve ik ,mijn ruit kapot en mijn hoofd zag zo rood dat ik dacht dat het nooit meer goed kwam.
Achteraf dacht ik zou er nu niemand het verstand hebben gehad om even te helpen,maar ik denk dat ikzelf bij het zien van zo een vertoning ook wel in een deuk zou gelegen hebben
Later een stuk plexy versierd en een tijdelijke ruit gemaakt,mijn maat die als eerste de sluis uitging en het schouwspel miste vind het vandaag nog zonde dat hij dit niet gezien heeft :twisted:

ik wist dat er mooie verhale zouden volgen

MEER MEER MEER

Dit zijn wel de briljante vertoningen ja Als ik erbij was geweest had ik je zeker geholpen, ondertussen stevig lachend om deze slapstick

Niet helpen in een sluis is absurd lomp. We weten allemaal dat het er wel eens fout kan gaan, dat blijkt maar weer uit bovenstaande verhalen (of mijn rondje sluis, zie Blunder-topic). Zo zat ik deze zomer in de Volkeraksluis, deze was zo vol dat de laatste bootjes er door de sluisdeur ingeperst werden. We hadden geen landvasten nodig want we lagen klem.
Toen de deur weer openging dacht iedereen snel naar buiten te kunnen. Niet dus. Twee boten ergens vooraan kwamen dwars te liggen en blokkeerden de gehele uitgang. Niemand hielp! Men wachtte slechts tot er een gaatje was om zijn boot doorheen te wurmen en de dwarsliggers konden de pot op.
Uitvaren van de sluis kostte de achterste boten (o.a. wij) meer dan een uur.

Laat ik er na de sluis verhalen dan maar in alle openheid een memorabel aanmeer moment ingooien.

Het was een mooi zomerdag in zuidfrankrijk. We zaten op de camping windje 3/4 we keken over het meer en dachten je zult hier toch wel ergens een zeilbootje kunnen huren. Na 1,5 uur hadden we een verhuurbedrijf gevonden en kon de lol beginnen. De boot lag op het strand er werd ons medegedeeld dat het pas na 10 a 15 mtr diep genoeg was om het zwaard te steken. Wel nu wij een heerlijke middag gevaren.
Daar we in de het haventje om de hoek moesten afmeren en we geen bb motor hadden even een paar keer geoefend op een boei om te kijken hoe ver de boot door loopt. Dit ging perfect. Ook het binnenvaren van de haven ging perfect toen we prachtig op een plek lagen en ik de ondiepte van ons vertrek nog in mijn achterhoofd had.... je kon immers wel 5 mtr het water in lopen voordat je knieen nat worden. Dus ik sommeerde mijn vriendin om gewoon in het water te springen...... Huhhh waar is ze nou..... volledig kopje onder..... ...
........................
..........................
veel later hebben we er samen erg om gelachen!!

ik heb ook nog wel een verhaaltje, waarvan ik nadien dacht zo ben blij dat ik vast lig

toen ik mijn schip net had was mij wijsgemaakt door de vorige eigenaar dat de sabb 8 pk minder dan een liter brandstof per uur verbruikte.

met deze wetenschap vaarde ik toen naar Weert limburg waar ik een schilderklus kon gaan doen.
mijn bed voorin zat er in dus kon op het schip overnachten en overdag schilderen.

ik en 2 kennisen naar weert varen via hollandsdiep, oosterhout, tilburg eindhoven.
Na de eerste dag flink doorgejakkerd te hebben kwamen we toch vast te liggen bij de dubbel sluis in tilburg.
waar we het hele weekend gelegen hebben.
s' maandags eerste shudding erdoor en onze reis hervat naar Weert.
alles verliep soepel.
voodat je bij de volgende brug was zag je het groene ligt al aangaan voor het klaar maken om de brug te passeren.
( wel lekker dat camera systeem )

nou Nederweert voorbij en dan de passanten haven in.

dat dachten we

bij de passanten haven aangekomen bleek die vol te liggen, dus na overleg met de brugwachter mocht ik dan voorbij de brug de nacht doorbrengen.

dus haventje uit en weer richting brug, die al aan het draaien was.
nou die staat helemaal open en ik geef gas om er door te varen.

echter 10 meter voor de brug slaat de motor af en kreeg deze niet meer aan de praat.
met gevolg dat ik dus uitdrijvende de brug door moest.

wat nog nooit was gebeurd kreeg ik voor elkaar

file in weert omdat er een schip op de stroming van sluis 16 de brug moest passeren.

een lege dieseltank was de boosdoener

Geen aanmeer- of sluismomentje maar een brugmoment dit keer. En wel zo fraai gedocumenteerd met unieke foto's (een stuk of 20) dat ik ze hier niet allemaal ga posten. Maar dit is het bekijken waard!
(de complete uitleg van het gebeuren staat hier)

Kortom we hebben geen staande mast route nodig. Met een beetje stuurmanskunst negeren we alle BB's.

Ik ben diep, maar dan ook diep onder de indruk. Wat een stuurmanskunst. Maar ik geloof niet dat ik er al aan toe ben om dit zelf met mijn bootje ook maar eens te proberen

Hahaha... GEWELDIG

Wow, is toch wat anders dan frobelen met boeg- en hekschroef.

Maar goed, jaren geleden kwam ik met een stel vrienden vanuit de grevelingen aan bij de grevelingensluis. Zaterdagmiddag 12 uur, superzeilweer, mooi temp en zon, hemelvaartweekend. Kortom, loetje druk.

Liggen we daar 'rustig' met een boot of 60 te wachten op de volgende schutting, gaat de sluisdeur al open voordat de brug opengaat. Tja, nog even wachten dus. Ineens horen we een gerommel met een heel lage brom erin. We kijken naar bakboord en zien een speedboot van een meter of 15 net van de Grevelingen komen, vuurrode vlammen op de zijkant, waarschijnlijk een paar honder PK aan boord. De paar jongeren die erop staan glimlachen breed naar alle al twee of drie uur wachtende schepen, zetten de muziek nog wat harder en varen doodleuk onder de brug door de sluis in.

Toen kon ik ze wel schieten, nu verschijnt er toch een lichte grijns op mijn gezicht .

Waarom dan? die glimlach. :roll:
ikke nie begraipu

Omdat ik nu de humor van de situatie in kan zien?

Zo'n (zeil)boer met kiespijn verhaal denk ik

oh .

Ik kan zelf wel lachen later om mijn afmeermomenten.

Kan dan meestal niet lachen om al die betere schippers aan wal.
Vooral de specialisten die 100 jaar ervaring hebben en vanaf de kant kommentaar geven.

Als ik uiteidnelijk zonder schade veilig aan de kant ben gekomen, maakt het mij niet uit dat ik daar 6 keer voor nodig had.

Je hebt groot gelijk.
Laatst voeren wij een box uit welke ook 2,5 mtr breed is net als onze boot. Als je dan je stootwillen nog uit hebt tja dan... zit je vast. Gewoon rustig terug varen stootwilletjes inhalen en rustig achteruit. Kop er bij houden en geen schades maken. Dit laatste vooral door rust rust rust... ook in je vaarsnelheid. En laat ze maar kijken. Ook de profs maken nog wel eens een foutje....
Succes
En het gezegde is er niet voor niks!!

Het mooiste was oudere dame die kwam vertellen dat ze al 30 jaar ervaring had. Met een air van ik weet alles.

ow zeg ik. Ik ben nieuw en heb nog nooit gevaren. Vooral de box in is zo lastig.
Goh liggen we naast elkaar??????? Wat leuk.

Weet niet wat ze met haar man ging bespreken maar ze was rap weg en er liggen nu 3 extra stootwillen aan mijn kant. 8)

Lekker stukje varen in gocek in Turkye(zeg keutjek), mooie baaitje`s lekker zwemmen.
soms op het anker, soms op keurig aangelegde steigers.

Vooral die uitstekende spijker op de eerste foto links onderin is een fraaie! Dergelijke steigers zijn een mooie uitnodiging om te ankeren

Onze aanmeermomenten zijn over het algemeen erg rustig en beheerst. Net voldoende snelheid om het roer te kunnen laten werken, precies langzaam genoeg om te anticiperen.

Helemaal nu we nog een buitenboordmotor heb manouvreer ik de boot vanuit de meest vreemde posities de goede kant op. Mijn nieuwe boot heeft echter een vaste motor (en dus schroef voor het roer), dus ik hoop dat ik dat ook snel onder de knie ga krijgen (ik vrees dat ik mijn bb ga missen!)....

Nee hoor die ga je niet missen. Misschien wel het geluid . Je kan met een inboard motor waarbij het roer direct achter het roer zit goed manouvreren. Gebruik het wieleffect van je schroef. Hierdoor weet je bij welke bocht je het kortst draait en hoe je, bij beperkte wind, achteruit het makkelijkst draait.

Succes.
Geert

Dat het schroefwater van de beroepsvaart soms verrekte lastig, zo niet gevaarlijk kan zijn voor jachtjes, is waar.
Daarom zal ik in mijn sluis niet snel toestaan dat een “groot” schip alleen afmeert op een steekeind (spring) en de schroef bij laat staan, zeker niet wanneer het samen met pleziervaart in de kolk ligt.
Toch kan schroefwater wel eens van pas komen, zoals blijkt uit de volgende.

Met een kolk vol jachtjes en nog een passagiersschip trek ik de bovendeuren open.
Wanneer de deuren bijna open zijn laat ik de bomen zakken en doe de brug omhoog.
De jachtjes stormen naar buiten kalmpjes gevolgd door het passagiersschip.
Boven de sluis ligt een lege Kempenaar (500 ton 50 mtr. lang en 6.60 mtr. breed) op de remming en wat verderop drijven een passagiersschip en wat jachtjes.
De Kempenaar laat ik als eerste invaren, gevolgd door het passagiersschip.
Achter in de sluis blijft nog ruimte voor de jachtjes die, na dat de schepen goed afgemeerd liggen met de schroef uit zijn werk, mogen invaren.
Een van de motorboten komt wel erg hard aanvaren, dat is zeker weer zo’n zakkenwasser die maar twee standen op zijn motorbediening heeft, vollekracht vooruit en vollekracht achteruit.
Door de luidsprekers vraag ik de man om het wat kalmer aan te doen maar hij maakt een gebaar van onmacht naar me.
Dan zie ik dat hij, met een verhit gezicht, tevergeefs het motorhandel heen en weer rukt.
Ojee, dat wordt Apeldoorn bellen!
De boot stormt recht op de dubbele roeren van de Kempenaar af.
Dan pal onder mijn balkon, met minder dan tien meter te gaan, zet hij zijn motor uit, te laat dat redt hij nooit meer.
Aan bakboord de kaai aan stuurboord de andere jachtjes en vooruit de twee scherpe roeren van de Kempenaar.
Op dat moment geeft de schipper van de Kempenaar vol vooruit, uit de straalbuis tussen de dubbele roeren door spuit een bult water waar je U tegen zegt.
De motorboot verliest meteen vaart en op minder dan een halve meter achter de roeren ligt hij stil.
Op dat moment is ook de “wildwaterbaan” weer verdwenen en pakken omstanders snel een touwtje aan van moeders, die stond te gillen van angst.
Vijf minuten later neemt de schipper van de Kempenaar een fles wijn en een dikke pakkerd van moeders in ontvangst.

Albert

Dat is inderdaad zeer accuraat gehandeld. Die heeft ook wel een flesje verdiend dacht ik zo...

mooi verhaal weer albert

jij bent dus sluismeester :?:
vandaar de tip dat ik me makkelijk kan laten omscholen tot brugwachter of sluismeester met garantie op werk

welke sluis zit of zat je dan???????