Onderwerp: Lange tochten, hoe blijf je uitgerust?

Heb jij daar water liggen dan?

Bij vochtige vloeren staan je laarzen natuurlijk naast de kooi.

Jedre schreef : Mee eens. Met 'echt' naar bed gaan (dat is voor mij minstens zeilpak uit en slaakzak in) stap ik over een psychische grens heen waarbij ik de boot overgeef aan een ander. Dat slaapt een stuk beter dan een hoekje opzoeken met pak nog aan waarbij slapen voelt als maar iets heel tijdelijks, ook al heb je even veel/weinig tijd.

maar dat ligt er dus aan of je solo bent of niet. als je moet helpen wanneer er meerdere personen aan boord zijn heb je wel tijd om even een broek aan te doen.

Maar ik heb tijdens de oversteek solo een paar keer gehad dat het ais alarm af ging, dan ga je je echt niet eerst rustig aankleden hoor! En dan had ik nog het voordeel dat ik binnen een seconde ook op het scherm alvast kan kijken waar het om ging.

Het valt mij wel op in deze discussie dat we heel veel vertrouwen hebben in de AIS.
Dr varen natuurlijk best nog wel bootjes rond zonder AIS.

Vinni

Hey Vinni, maak ons nou niet wakker met wantrouwen in ais! We slapen net!

Vinni

Vinni schreef :
Nou Vinni, er is toch een verschil: er zijn idd nog wel boten die zonder AIS varen, maar dat zijn over het algemeen plezierboten danwel vissers die aan het vissen zijn. Beide gaan vrij langzaam, dus je hebt dan meer tijd om te reageren en kunt ze dus ook dichterbij laten komen zonder groot risico. De snellere boten, meestal vrachtboten en ferrry's, hebben allemaal AIS. En daar kan je dus op grote afstand al beoordelen of ze een risico vormen en zo ja contact opnemen en het managen. Daarmee is de rust 's nachts wat mij betreft enorm toegenomen. En nog meer sinds ik een AIS transponder heb, want die boten waar je te dicht bij komt verleggen vaak de koers al een paar graden om uit te wijken zonder overleg. En dat vaak al op 8-10 mijl afstand.

Aha....da's natuurlijk waar.

Vinni

En natuurlijk het standaardwerk over slaapjes lezen: sleepwarrior.com/Claudio_Stampi_-_Why_We_Nap.pdf
291 pagina's

Met z'n tweeen is vertrouwen hebben in je co-schipper inderdaad cruciaal. Ook ik kies dan voor rustig uitkleden en de slaapzak in, ook als het tekeer gaat. Als je weet dat diegene buiten de boot ook solo kan zeilen / zeilt dan ben jij dus nooit echt nodig buiten, het kan hooguit handig zijn als het eens flink misgaat. Zelf roep ik 's nachts ook echt niet iemand naar buiten als er gereefd moet worden of een voorzeil gewisseld. Spi gaat ook gewoon omhoog als het kan en omlaag als het moet.

Wat je je verder moet realiseren: het duurt als je diep slaapt veel langer dan je denkt voor je weer echt goed functioneert. Onder lastigere omstandigheden betekent dat soms eerst een tijdje wakker zitten worden in de kuip voor je de wacht overneemt. Dan kom je bij 4 uur af dus net aan aan drie uurtjes in de kooi liggen.. Roep je iemand naar buiten voor onmiddellijke assistentie dan zal diegene vrijwel altijd minder goed handelen dan jij zelf - wakker en alert - op dat moment kan. Niet doen dus, slapen is slapen!

Persoonlijk vind ik trouwens de wacht waarin het licht wordt het zwaarst, juist dat eerste uurtje licht heb ik altijd moeite om wakker te blijven. Met z'n tweeën op zee rouleren we dan ook van wacht om juist die wacht te verdelen.

Ja, interessant FMJ, het " wakker worden" na een echte slaap van enkele uren is soms niet makkelijk.
Daartegenover ervaar ik bij slaapjes van 15 minuten dat ik direct weer fit en alert ben.
Ook dàt verschijnsel beschrijft Stampi.

Vertrouwen in de wacht of je stuurautomaat is wel essentieel voor je rust, of dat nu een hazeslaapje is of 3 uur. Maar wat ook meespeelt is licht en geluid. Een boot is een goede klankkast en dat maakt het in slaap komen en blijven als je geen wacht hebt soms lastig. Hetzelfde geldt voor licht, in de zomer is de periode dat het echt donker is maar kort en de rest van de tijd reageer je bewust of onbewust op het licht wat op je oogleden valt. Ik heb daarom van die schuimdopjes voor in je oren (die dempen de geluiden, maar je hoort stemmen en alarmen nog prima). Voor het licht werkt zo'n oogmaskertje uit het vliegtuig prima. Probeer het maar eens, ik slaap er in ieder geval een stuk beter door.

Kijk ook welk slaapritme bij je past. Zo hanteerden wij bij onze oversteek naar Engeland afgelopen voorjaar: ik 3 uur op, mijn vrouw 2 uur op. Ik slaap toch amper en na anderhalf uur ben ik weer hardstikke wakker, mijn vrouw heeft ook iets meer rust nodig. Tussen 00.00 en 4.00 rek ik de wacht dus iets op, zodat mijn vrouw nog iets langer kan.

Yes, dat maakt bij mij ook ontzettend uit! Slaapmaskertje en oordoppies in en ik slaap een stuk beter.

Wat betreft het aan/uittrekken van zeilkleding: ik hou mijn thermo's vaak aan, maar doe alles uit wat enigszins zout is. Anders blijft je slaapzak de hele tocht vochtig!

Dannk voor jullie antwoorden. Vertrouwen in elkaar is iets wat moet groeien denk ik. Nu zou ik het nog niet durven, kleding uit en in de slaapzak gaan liggen, alsof je thuis bent.

Heb dat tijdens de Pinkstertrip 3 jaar geleden wel gedaan, en kwam ontspannen aan. Maar dat was een ervaren crew, en er waren altijd 2 mensen boven.

Herken het ook van hazeslaapjes, die je even weer een oppepper geven, en diepe slaap waar je even helemaal van moet herstellen.

We zullen wat vaker de stuurautomaat moeten gebruiken, want bijvoorbeeld reven doen we altijd met zijn tweeen.

Mij valt een fundamenteel verschil op in de aanpak van Wilweg en de meeste anderen. Bijna iedereen (ikzelf ook) vertrouwt op de stuurautomaat bij langere tochten, maar Wilweg gaat uit van continu sturen en af en toe de stuurautomaat gebruiken. Dit geeft een veel actievere wacht waarbij vermoeidheid ook veel eerder een rol speelt, tegenover passief wacht houden en alleen af en toe te controleren of de koers goed is, de zeilen goed staan en er geen kruisend verkeer is.

Mijn advies; vertrouw eerst op het continu gebruiken van een stuurautomaat (of windvaan) en dan wordt een tocht van meerdere dagen al compleet iets anders.

Michel

Inderdaad Michel. Op weg naar Noorwegen een heel boek uitgelezen tijdens een paar wachten. Stuurautomaat is 300nm niet uit geweest.

Het vervelendste van de nachtwachten vond ik nog het niet kunnen lezen. Dan maar een muziekje op. Voor de volgende keer wil ik luisterboeken gaan proberen

En vertrouwen in dat ding? Dat is bij mij niet bijster groot. Het blijft een fragiel elektronisch ding. Echter hoef je bij weinig vertrouwen ook niet het gebruik te mijden op open zee. Als er iets misgaat heb je dat zo door en heb je zo ingegrepen.

Nog iets dat mij opvalt in de gehele discussie; er wordt uitgegaan van solo of met twee opvarenden varen, waarbij overdag eigenlijk de mogelijkheid om te slapen gelijk is aan 's nachts. In ons geval met twee kleine kinderen betekent 24u of meer varen dat je 's nachts maximaal 2x 3 uur slaap kunt pakken en overdag de kinderen vermaakt en mag hopen op een sporadisch uurtje slaap. Kortom een iets minder aanlokkelijk vooruitzicht .

Michel

Met een hoofdlampje kun je toch prima lezen?

Philip schreef :
Vertrouwen in de stuurautomaat moet bij mij ook nog groeien. Bij licht weer tot een windkracht 5 geloof ik het wel, daarboven blijf ik altijd alert of het niet mis gaat.

Michel

Evaluationcopy schreef : Heb ik geprobeerd maar vind ik niet prettig door het verblinden. Tijdens het lezen kan ik veel minder goed de omgeving in de gaten houden, ver kijken = ogen weer laten wennen.

msas schreef :
Dan gaan we dat eens proberen.

@Philip: er zijn ook hoofdlampjes die rood licht geven, die zou je eens kunnen proberen. Of een rood leeslampje onder de buiskap maken.

Overigens stuur ik soms ook wel hele stukken op de hand hoor, alleen als ik dekwerk moet doen dan kan de automaat wel goed genoeg sturen om de ander persoon niet nodig te hebben aan dek. Aan de wind of als je lekker planeert onder spi is zelf sturen alleen gewoon best wel leuk

Philip schreef :
Bij de actionnu te koop. Hoofdlampjes met fel wit led licht, en gematigd rood led licht, voldoende om te lezen. Prijs: 3 euro.

Uitgerust aankomen begint al voor vertrek. Als ik een meerdaagse tocht maak, heb ik meestal van tevoren voldoende rust.
Echter, laatst tijdens de overtocht van de golf van Biskaje met JazzyO begon ik niet uitgerust. Voor het werk veel gereisd, buitenland etc. Vervolgens direkt naar Plymouth met vliegtuig en trein, waarbij de vlucht om 04:50 vertrok . Daar gezellig op stap geweest, waarbij JazzyO zeker zijn nickname eer aan deed" en dan vertrekken.
Ik merkte dat ik de eerste 2 dagen vooral bezig was slaap in te halen, in plaats van een wachtritme op te bouwen. Gelukkig had ik wel de wacht van o.a 03:00-06:00. Door sommigen vervloekt, maar ik vind dat heerlijk. 's nachts ben ik actiever dan in de ochtend. (nu weten we ook gelijk welke wacht we aan Ed Possee moeten geven!)

Kortom, de titel zegt het goed. Hoe BLIJF je uitgerust. D.w.z. begin ook uitgerust.

Overigens vertrouw ik niet alleen op AIS. Ik heb ook een radar alarm aan staan.

Bij mij mag niemand de kuip uit zonder het te melden aan een ander die het ook volgt. Dan altijd aangehaakt.
Dat hoeft eigenlijk nooit omdat met rolzeilen alles vanuit de kuip gebeurt.
Stuurautomaat doet veel, vooral op lange tochten, maar met lekker zeilweer sturen we ook zelf is onze hobby toch?
Wachten op tocht van meerdere dagen laat ik verspringen zodat niet steeds zelfde mensen bij elkaar zijn.
Eerder ooit geschreven, ik ga vaak al slapen vlak na vertrek, dan is het gevaar de kust achter je en ik wil uitgerust zijn bij aankomst, dat is belangrijk!
Wachtschema ligt vast en vangt aan vlak na vertrek en mag niet van afgeweken worden zonder overleg!