Onderwerp: Overwinteren op zeilboot in griekenland of turkije

OldBawley schreef :
ok, dat lijkt te managen. Wij hebben op onze tocht vanaf Istanbul naar Kusadasi ook 's middags soms wel zoveel wind gehad (Meltemi), maar daar kun je inderdaad makkelijk omheen plannen. Dank je voor de info weer!

Opmerkelijk vond ik altijd het verschil in temperatuur als je komende uit het Noorden, Istanbul of Canakkale, langs de kust naar het Zuid-Oosten ging (buiten de zomermaanden).
Bij Marmaris werd het opeens lekker weer. Van Fethiye naar het Oosten was er niet veel wind (meestal) en er was makkelijk beschut water te vinden, ook veel ankerplaatsen. De jachthavens zijn vrij duur maar als je aan boord leeft hoef je daar niet per se liggen. Als je zonder reuring kan zijn plaatsen als Orhaniye, Selimiye en Dirsik Bay, de hele baai van Fethiye en Kekova (eiland en baai), voor meer gezelligheid de stad Fethiye zelf (nooit echt dood).

Tao4 schreef :
Ik moet zeggen dat wij dit seizoen vanaf Istanbul al lekker weer hadden. Timing was perfect, in Kusadasi was het in november nog 25 graden. Steeds later in het seizoen, steeds verder naar het zuiden, dat werkt prima. Geen idee hoever we de volgende trip gaan, in ieder geval gaan we bij kennissen in Bodrum langs en dan door naar Marmaris. Tenzij Griekenland onverhoopt nog open gaat. Zonder reuring kunnen wij heel goed, maar ik weet niet of we zo ver richting het oosten gaan. Bedankt voor de tips!

Tao4 ;
Had jij die grote nagelnieuwe catamaran en zat je voorheen in de hotelbusiness ?

Hi OldBawley,
Die catamaran was met 18 meter schandalig groot voor die tijd en voor mij in mijn uppie. Het was een uitdaging om hem alleen te varen maar zoals al eerder gezegd; alles went. Ik had ook wat listige aanpassingen gemaakt en kon alles bedienen vanaf de stuurpositie. Wel een keer een gennaker aan flarden gezeild bij Antalia, gewoon te overmoedig met 26 knopen in een donkere nacht en dan een windshift.
"Mooie herinneringen".
Groets

In die tijd deed ik wel eens schipperen op een grote catamaran. Het was een Fontaine Pajot aangepast voor racen, dus een groter tuig. Ik deed dat schipperen enkel omdat ik een bekende had die een zelfgebouwde 18 m cat zeilde en hij wel eens onbewust denigrerend sprak over mijn kleine klassieke bootje. Ik leerde daar heel erg snel waarom ik die grote cats meestal enkel zag motoren.
“Even” dat grootzeil omhoog (en later weer opbergen) was zelfs met een elektrische lier erg zwaar werk voor één man.
De gasten staken nooit een hand uit, het was het soort volk dat voor ieder klusje bedienden heeft.
Alleen zo´n ding zeilen is goed te doen tot er iets een beetje scheef gaat. Dan gaat het plots kwadratisch fout. Heb wel 18 knopen gezeild met dat ding maar of ik nog echt de baas was durf ik niet te zeggen. Eerder niet. Kun je nagaan, tijdens die 18 knopen rit sleepte ik de grote rib, zo´n ding compleet met botsauto stuurtje. Dat ding bonkte anderhalve meter hoog, dat daar alles heel is gebleven is een wonder.
Ik heb geleerd en wat ik nooit zal vergeten was dat de schipper op zo´n huurding eigenlijk ook een slaaf is. De absurde eisen van de gasten (die ook eigenaar waren), niet voor mij. Het verdiende geld was mooi, de ervaring ook, en een levensles geleerd. Ik zal nooit een bediende zijn.

Mooie verhalen weer! Ik heb er weer zin in na het lezen. Na 2 x de boel te hebben uitgesteld (en de boot hebben laten verplaatsen omdat onze Turkse buren wel het water in gingen) is het plan om half mei naar Kusadasi af te reizen. Bestemming: Bodrum en verder. We zien wel. Of toch Griekenland als die zeegrens weer opengaat. Waar zit jij nu OldBawley?

In Griekenland is wegens de lockdown zeilen / varen verboden dus ik zit straks 8 maand op dezelfde stek. De Poros Saronic binnenzee. Wel enkele keren s´nachts verhuisd naar de andere kant van de binnenzee omdat het ging stormen en leven aan boord is toch een stuk comfortabeler aan de loef kant. Alhoewel de Coastguard alle dagen meerdere keren met een Jeep de hele kustweg van het eiland afrijd en ze wel degelijk gezien hebben dat ik de boot s´nachts had verplaatst heeft men me met rust gelaten. Stonden wel iedere keer foto´s te nemen.
Zelfs aan land gaan met de bijboot was tot voor drie weken verboden, nu mag men vissen met kleine bootjes (met andere woorden alle Griekse sportvisbootjes)
Deze morgen bij het halen van een broodje een sleeplijn achter de geroeide bijboot en 2 visjes gevangen. Twee kleine handgrote tandbaarsjes.
Ik eet niet zo graag vis, vind lam lekkerder maar “wilde” vis is vanzelfsprekend stukken gezonder als al het met soja en geneesmiddelen gekweekte fabrieksvlees als varken rund en kip.
Ik ben echt aan een beetje zeilen /reizen toe, ik vrees echter dat het weer slechts 4 maand zal duren voor de volgende 8 maand lockdown.
Ondanks het vaccineren en de strenngste lockdown van de wereld is het dodental stijlsteigend in Griekenland. Gemiddeld 100 sterfgevallen per dag en dat in een landje met slechts 11 miljoen mensen.
Griekenland heeft buiten toerisme nul inkomen dus alles gaat straks open. De cruiseschepen mogen reeds varen maar solozeilen is verboden. Griekse logica. Overigens gaat het in Turkije ook niet echt goed. Zeilen is er echter niet verboden, waarom ook, op het water, in de wind is het oplopen van een Covid besmetting onmogelijk. Behalve als je 20 man op een huurcatamaran steekt.

je vermaakt je gelukkig nog wel daar!
Vreemd beleid van Griekenland. Zo lang dat zo blijft genieten wij maar van Turkije deze zomer.
Maar met die vaccinaties, moet dat toch een keer goed komen in Griekenland? Nou... we houden maar geduld.
In ieder geval zit jij lekker op je bootje, en ik straks ook!

Dag OldBawley en de andere zeilers,
gisteren is Freebird te water gegaan, na 2 jaar, in Aktio Marina, Preveza, met een Nederlandse vriend, die ook weer eens van de zee wou genieten, de boot naar een stek gebracht met toeztemming van de coastguard.
Alles op de motor natuurlijk, en het grootste gedeelte onder escorte. Een groep dolfijnen kwam een show geven. Wat is het leven toch mooi.
Ook ik denk dat na het sizoen allez weer dichtgaat, dan zou Turkeie een oplossing zijn, of niet?
Groeten.
Willy

Turkije is tot nu toe (en ook het hele vorige jaar) nog gewoon open gebleven om te zeilen. Dus, ja, dat zou een optie zijn. Nu is sprake van lockdown (restaurants & terrassen dicht), met het idee dat het in de zomer allemaal weer open moet voor de toeristen.

Dag André, het blijft koffie-dik kijken hé, maar het zou een oplossing - kunnen- zijn.
Ik lees verhalen over bureaucracy, papierwerk, agents en ga zo maar door. Wat is jouw ondervinding?
Ook heb ik geen vaarbewijs, mijn zeilbootje is 10.5 meter en gaat niet sneller dan 20 km/uur. Geldt dat ook voor Turkije?
Willy

Paperwork is makkelijk. Je neemt een agent, en die regelt een transit log. Kost je 150 misschien 200 euro. Gaat erg makkelijk. Veel meer bureaucratie is er niet. Vaarbewijs vraagt niemand om. Niet te moeilijk maken

André, daar valt over mate denken.
Met de invoering van de vaartaks hoor ik hier regelmatig praten over Turkeij.
Voor mij valt het mee 33 €/ maand, boven 12 m is het 8 €/m. Dat wordt duur voor sommigen.
Willy

Ik heb het vermoeden dat Griekenland 4 maand open zal zijn en dan weer een totale lockdown (ook op het water) voor de rest van het jaar. In geen ander land was dat zo dus Turkije is zeker een bezoek waard.
Ik ben er ooit weggegaan omdat de bureaucratie en de censuur op internet mij gewoon teveel werd.
Ik denk ook dat dat nu nog erger is.
Toch vind ik dat je Turkije moet proberen. Doe je dat niet mis je het landschappelijk mooiste land rond de Med en de vriendelijkste mensen.
Sommigen vinden het niet erg om verschrikkelijk veel geld te betalen aan een “agent” voor iets dat ik zelf kan in 5 minuten. In dat geval en als je gewoon in marina´s gaat zoals zowat iedereen is er geen probleem.
Indertijd had je de “blue card” regeling, enkel opgelegd aan niet marina liggers. In de marina´s is nooit controle, dat zou contra productief zijn.
Ik heb Turkije 11 jaar lang als zes maandelijkse overwinterplaats genoten. Ga kijken, bevalt het niet zeil je zo weer weg.

die censuur is er wel (sommige sites doen het niet), maar ja, ik stoor me daar niet te veel aan. Bureaucratie vind ik juist mee vallen. De service is erg goed, de mensen zijn vriendelijk en proberen je niet op te lichten. De gastvrijheid is super. Voor mij is Turkije een verademing. Dat die agents er iets aan verdienen, dat is waar. Wellicht kan het zonder ook wel. Maar als je geen turks spreekt is dat wat lastig. Ons transit-log was iets van 100 euro en is 5 jaar geldig. Die blue card regeling ken ik niet, je mag gewoon overal liggen nu.

n “mijn tijd” in Turkije werd de verplichting een agent te gebruiken ingevoerd toen ik reeds10 jaar in Turkije winterde. Vooraf klaarde ik zelf in en dat zonder basisch betalen wat me een paar vijanden bij de pasaport police opleverde. Geen mens wist wat en hoe die nieuwe regeling werkte en daarom heb ik een vriend die een bootjeswinkel had geleerd hoe het moest. Hij kon als Turk een soort registratie nummer krijgen waarna hij op de website kon. Vooraf deed ik alles zelf. Hij is nog steeds agent. Voor mij was het aanvankelijk gratis, maar...later niet meer.
In 5 minuten vulde ik zo´n formulier in. Daar vroegen de vele nieuwe “agenten” in die tijd ook reeds 200 tot 400 € voor. En dat terwijl een dagloner op de scheepswerven daarvoor een maand moest werken. Ik begreep Jan met de pet Turks, daardoor hoorde ik ook van sommige mannen die dat niet doorhadden hoe ze over me dachten. En hoe ze over Europeese vrouwen dachten. Ik geef toe, dat waren ongeletterde boertjes die tijdens het seizoen kelner speelden, toch schokkend wat een kutuurverschil daar was.
Bovendien moesten wij als Nederlanders alle drie maand uit het land ( en ik werd gecontroleerd) en dan weer terug waarna ik weer een agent moest gebruiken.
Dat kwam per jaar op veel geld dus ik besloot een 5 jarige (ben vergeten hoe het heette) verblijfsvergunning aan te vragen. Dat deed je bij de pasaport police.
Ik moest een groot bedrag cash afgeven en dan een zestal instanties aflopen voor stempels. Dan zou beslist worden of ik de verblijfsvergunning kreeg. Terloops werd me vermeld dat bij weigering van de vergunning het gestorte geld niet terugvorderbaar was. Ik vond dat raar en vroeg uitleg waarna ik te horen kreeg dat een Turk die een verblijfsvergunning aanvroeg in Nederland net hetzelfde bedrag moest storten en dat ook niet kon teruggekregen worden bij weigering. Tja.
Het was veel geld maar ik had het ervoor over want tijdens winter even naar Rhodos (Griekenland) zeilen om uit te klaren was gevaarlijk. Weerberichten waren niet betrouwbaar toen.
Enfin, ik liep een hele voormiddag de diverse bureau´s af in de stad om de stempels te krijgen en merkte daarbij dat ik gevolgd werd. Gek genoeg was bij ieder loket dezelfde kerel achter me. En hij was een Turk, dus ????
Kom ik net op de middag weer terug op het bureau van de pasaport police en allen zijn eten in de lokantasi behalve één vent die nogal humeurig mijn papieren doorkijkt en dan zegt “ no good, adress must be not pension”
Dan ging me een licht op. Of mijn frank viel. Dar adres was me aangeraden door de baas van de pasaport police zelf. Dus die kerel wist gewoon dat mijn verzoek zou geweigerd worden. En mijn geld hadden die kerels gewoon reeds onder mekaar verdeeld. Mentaal dan, want ik was zo snel terug van dat hele stempelgedoe dat ze daarmee niet gerekend hadden.
Ik vertelde de humeurige kerel dat ik dan mijn verzoek introk en mijn geld terugwou.
Hij opende de kluis en gaf me mijn bundel geld.
Je begrijpt wel dat ik vanaf dan persona non grata was bij die pasaport police.

De blue Card was een schema uitgedacht door iemand die ik kende om een rijke vent die een villa op een dubbele ponton had laten bouwen en die in een der mooie baaien had afgemeerd te dwingen zijn villa eiland uit Göcek te verwijderen.
Nadien bleek die Blue card veel geld op te brengen door kapotte of niet werkend uitpomp stations wel de chipkaart te laten valideren ( voor geld en basisch) maar niet uit te pompen.
De jachten in de tien marina´s in Fethiye en Göcek hadden NOOIT controle, wij ankernomaden wel. Meerdere keren per week. Ik was het zat.

hmm, tja dat klinkt als lastig. Er is denk ik veel veranderd. Turkije verwelkomt toeristen, en maakt het je niet te lastig. Wat ze wel doen: zaken in euro's afrekenen (Marina's enzo), tegen westerse (maar wel redelijke) tarieven. Ik kan het hen niet kwalijk nemen. De service die je er voor terugkrijgt is meestal goed. Wij hebben onze papieren op orde, dus dan valt de bureaucratie mee. Je geeft gewoon je mapje met papieren aan de receptie van de Marina, en je drinkt rustig een kopje koffie, en kletst met het personeel. 15 min. later is je de 2e koffie op, en de receptie klaar. Je moet je Nederlandse haast/efficiëntie attitude thuis laten, go with the flow, en je zult veel vrienden maken in Turkije. Ik kan niet wachten om weer te gaan!

André, OldBawley beschrijft het probleem tussen mensen in de marina en mensen die vrij ankeren, waar ik ook bij hoor.
Die overbodige controles zorgen ervoor dat je weggaat.
Misschien is dat nu veranderd, ik weet het niet.
Willy

dat is zeker veranderd. Wij lagen vorig jaar vaker voor anker dan in een Marina. Nul keer gecontroleerd.
Nogmaals: de Turken zien je graag komen.

Goede informatie André, bedankt.
Willy

het is nog wel een stukje varen, vanaf waar jullie nu liggen

In de eerste jaren dat wij er overwinterden was er nul probleem. Behalve enkele Duitse en Engelse jIachten was er geen jachting. Turken hadden geen boten of het waren gullets. We werden op handen gedragen want we gaven geld uit.
Ergens rond 2006 werd het voor rijke Turken plots mode een motorjacht te bezitten. In no time ontstonden 10 marina´s, in het kleine durpje Göcek alleen al plots zes marina´s. Voorheen had je één kleintje.
De “nouveau riche” van Turkije vaart een groot motorjacht, met veel blauwe lichtjes. Vaarcultuur nul, logisch want tot 1920 was iedere visser in Turkije een Griek. En die gasten gaan plots met superjachten varen. Aan boord een captan die ook nul ervaring heeft maar erg agressief is. Zo krijg je zo´n job. Er waren er bij die tijdens het manoeuvreren steeds tussengas gaven, net als je doet in oude vrachtwagens gewoon omdat de getunde uitlaten die mooie agressieve brul hebben.
Wij winterden op anker, kwamen enkel in de stad of dorp voor inkopen. De baaien waren natuurgebied. De restaurants in de baaien waren tijdens de winter verlaten, hooguit een sukkel die als bewaking fungeerde.
Die duizenden motorjachten hadden al snel door dat je in sommige baaien erg goed gratis kon liggen, echter een twintig tot dertig meter motorjacht neemt veel plaats in.
Die gasten hadden bijboten met 900 pk achterop en werden door de bemanning afgehaald van het vliegveld en dan even 5 minuten lang naar hun jacht gekard. Dus wij kregen het minder goed, soms om de paar dagen controle van de Coastguard ( superjachten worden NOOIT gecontroleerd, ook niet in Griekenland) meestal moest ik dan een “nieuw” Turks vlaggetje hangen ook al was het oude pas 3 dagen oud.
Een jaar na ons vertrek werden die baaien uit het natuurgebied gehaald en werden concessies gegeven aan de meestbiedende voor de restaurants. Dus die baaien werden in de praktijk privé.
Je mag er wel liggen als je in het restaurant eet of als je de uitbater betaalt voor de ligplaats.
Ik vermoed nu dat veel van die vervelende controles (behalve het vlaggetje was alles altijd in orde) gewoon in opdracht van de restauranthouder was om ons te verjagen. Waren wij weg kon er een ander jacht komen dat wel degelijk betaalde aan die vent.
Naast ons bootje was er een Franse zeiler die reeds in de 70er jaren een van die baaitjes als zijn “thuis” had gemaakt. Hij had er zelfs een tijdje een waterski bedrijfje, hielp bij de opbouw van het eerste restaurant en had ook een soort berging aan de waterrand net naast het restaurant.
35 jaar lang was dat stekkie zijn thuis. Hij had eigenlijk 2 jachten, beide met dezelfde naam en dat had ergens een financiële reden. Een was 15 meter, een was zes meter.
Vijverdertig jaar was die man de enige die voor de bewoners van het natuurgebied alles herstelde.
(helaas ook kettingzagen)
Een jaar na ons vertrek uit Turkije kon ik zijn boot nooit meer terugvinden in de vele vele YouTube filmpjes die in het net gezet worden. Ook verjaagd.

Ik moet wel zeggen dat het gebied waar AndreAzuree rondvaart anders is. Wij zaten in het drukste gebied, hij vaart in een minder toeristisch vaargebied.
Zo ben ik in 2005 van Göcek naar Alexandropoulos gezeild en terug. Heb er een zomer over gedaan want ik gebruikte geen motor. ( ik had mijn vrouw verteld dat de motor los stond en het dus beter was op te kruisen als de motor aan te gooien)
Ik was op 40 verschillende ankerstekken verdeeld over de Turkse kust en de Griekse eilanden.
Niet één keer controle. We kwamen in Turkse vissershaventjes waar men met open mond stond te kijken. Ik ankerde gewoon in het midden van het haventje. Jachten, dat had je daar niet. Enkel in Istanboel en de Turkse riviera.

OldBawley, boeiende en meegaande schrijfstijl heb je, komt ook natuurlijk door al je ervaring.
Leeft jouw windgenerator nog?
Willy

Zeker weten, andere jaren had ik de grote zelfgebouwde generator reeds weggehaald en was ik reeds onderweg, nu staat hij stroom te malen. We mogen de boot niet bewegen dus het maakt niet uit. Het demonteren van de grote whopper die op het voordek staat duurt een kwartiertje. Hij staat in de weg voor de schoot van de fok dus als ik langere rakken ga zeilen haal ik hem weg.
De molen is enkel bedoeld om de donkere winterperiode door te komen.
Andere jaren was het weer ook anders. Zonniger, minder bewolkt. Dan waren mijn twee zonnepanelen en de fabrieks windgenerator op de achtermast genoeg voor de stroom.
Gisteren was het zo bewolkt en een hele dag regen dat ik binnen licht aan moest hebben om het huishoudelijke werk te doen. En dat terwijl wij erg veel licht in de kajuit hebben.
Ik heb het zelfs gewaagd de grote molen deze nacht te laten draaien, de accu´s waren 20 AH ontladen, met het Peukert effect in gedachten moet je dus 30AH laden om weer volle accu´s te hebben en voor vandaag was weer 100% bewolking voorspeld.
Normaal zet ik s´nachts de grote windmolen stil. Hij kan gevaarlijk worden bij wind boven 5 BF en een onweer met hagel zou de wiek vernielen.
Windenergie word in toenemende mate belangrijk voor iemand die geen stroom wil opwekken met diesel. Het zal wel aan de klimaatverandering liggen, ik heb de indruk dat het aantal uren mooie blauwe lucht hier in Griekenland afneemt. Dat betekend dat zonne-energie minder levert. Zelfs de houtkachel doet veel meer uren als andere jaren.
Ik heb vaste zonnepanelen, China made, die leveren erg weinig bij bewolking. Bijvoorbeeld gisteren had ik een gemiddelde opbrengst van 1,5 A waar het op een zonnige dag 9 Ampère is.
Ik ken meerdere zeilers die beweren dat hun panelen super zijn, dat ze ondanks de extreem lage aankoopprijs toch enorme opbrengst hebben bij bewolking. Als ik dan vraag hoe ze dat weten zeggen ze dat het in de website staat. Of wijzen op hun voltmeter die nutteloos is wat meten van opbrengst aangaat. Tja.
Het grootste deel van de lockdown lag nog een ander bewoond jacht in de Poros binnenzee.
Een nagelnieuwe 15 meter Beneteau. Jong stel aan boord, hondje, dikke rib met zware bb motor.
En iedere dag urenlang dat kleine goedkope (ik meen 200 € bij Lidll) generatortje aan het lopen. Ze hadden een massieve zonnepanelen spoiler achter op de boot maar zon is schaars tijdens de winter. Bovendien hadden ze waarschijnlijk een Weberspacher verwarming aan boord en die gebruiken stroom. Stroom die er niet is als je voor anker ligt.
Ik zag die man een paar keer per week naar het dorp scheuren in zijn rib, en dan de weg naar het benzinestation inslaan.
Ik weet ook, voor de prijs van een goede windgenerator plus installatie kan die jonge man zich twintig generatortjes aanschaffen en tonnen benzine verbranden, toch wil ik dat niet. Geef mij maar wind. Gratis niet vervuilend en geen lawaai.