Heb toch een terugslag gehad na de belevenissen met mijn dochter... Na de euforie een dip, waarbij de emotionele vermoeidheid stevig toesloeg. Even rusten dus.
De laatste MRI ter controle was goed en dat geeft weer kracht!
In de piek zit buiten een aanvaringsschot ook een dubbele bodem met extra drijfvermogen. De bodemplaat was een beetje aangetast, waardoor ik er een grote klokboor inzette om ook onderin te kunnen controleren.
Alles zag er gezond uit. Onder de plaat zit een afgesloten plastic zak die volgeschuimd is met pur. Geen vocht.
Gat terug dichtmaken en een laag van 300g glas erop met enkele centimeters opstand. Dan dik in de epoxy en later volgt nog een laag of twee Sigmadur coating.
En dan vrolijk verder schuren en opzuiveren... De ene romp had al eens een laag verf gekregen, de andere stond enkel in epoxy. Ik tracht zoveel mogelijk esthetische zaken te corrigeren: dikke klodders lijm wegslijpen, slordige fillets herdoen en druipers in de lak wegschuren.
Het is een beetje vechten tegen de bierkaai...
Toch een reeks veel te veel foto's, gewoon omdat het goed doet en het kan
Na grondig stofzuigen een ronde stinkende ontvetter. Ondanks de twee lagen handschoentjes (nitril + vinyl) ruiken mijn handen nadien naar het spul...
En dan begint de afwerking. Eindelijk!
Eerst overal twee lagen pantsercoat, later de bodem extra met een laag Sigmadur.
De donkere tunnel wordt lichter en ruimer.