Onderwerp: Project koolstof Beams bouwen.

Steeds maar weer verbluffend werk zeg. Ik dacht beams are ready dus boutje erin en gaan maar er moet nog meer gebeuren, ye my nee.

Beampenbouten, deze zijn voor de opsluiting van de “pen” aan het uiteinde van de beam in het “gat” van de drijver.


Ik heb er een dwars staafje aan laten lassen om de bout extra houvast tegen meedraaien te geven.


De voorste Beams zijn wat langer dan de achterste Beams. Dat vertaald zich in een dunnere uitlopende punt (pen) waardoor er maar net genoeg ruimte is voor de M25 boutkop. Aan één van de twee Beams moet ik nog wat koolstof wegfrezen om het RVS daar vrij van te houden. Met het dwarsstaafje naar de bodem past niet, wel aan de bovenzijde, dus zo gaat die ingelamineerd worden. Eerst maar eens (na ontvetten, schuren en opnieuw ontvetten) vastzetten met aerosill putty. Het schroefdraad dat naar buiten steekt heb ik voorlopig beschermd met een glasvezel buisje. Dit was ook handig om de boel af te stellen m.b.v. een houten blokje met een zuiver haaks gat voor het buisje. Het blokje vast klemmen en het geheel komt vanzelf haaks naar buiten. Ik heb vergeten er een foto van te maken. Het buisje doet tevens dienst als scheiding tussen carbon en RVS ter plaatse van de doorvoer naar buiten.


De achterbeam is korter (163mm) en heeft daarmee veel meer ruimte in de punt (pen). De bout zweeft ergens in het midden. Met het aangelaste dwarsstangetje naar beneden heb ik van een reststukje glasvezellaminaat een schotje gecontramald waar de bout precies invalt. In principe wordt het gebied van de bout geheel massief. Dat gaat niet in één keer omdat dan een exotherme reactie optreedt waarmee de boel veel te heet zou worden. Dus het moet in stapjes. Wel grote stapjes anders kost het te veel tijd.


Ooit heb ik eens wat reststukjes laminaat op elkaar geplakt. Dit had toen een doel maar dat is blijkbaar niets geworden, immers het ligt er nog en dat doel ben ik al lang vergeten. Nu komt het mooi van pas als opvulling, dat scheelt weer. Een drietal passend gezaagde blokjes nemen een deel van het “massief” voor hun rekening. Op de foto nog in het pas stadium. De verlijming is vol en zat waarbij de blokjes rondom goed in de prut zijn gedrukt.


Weer een paar stappen verder en laminaat er over.


Als laatste een uitvulling met een mix van epoxy met aerosill en losse glasvezels. Hiermee zijn alle vier de bouten klaar.

Dan nog de laatste lapjes op het lastigste plekje, parrallel aan de scharnier as en onder de scharnier ankers. Daarvoor heb ik de Beams rechtop gezet. Al met al moeten er 32 lapjes van verschillende afmeting in.


Maar eerst nog een high density fillet. Het “gat” is een halve meter diep dus best lastig om dat netjes voor elkaar te krijgen zonder de hele boel onder te smeren. Behalve mijzelf dan.


En dit is het resultaat. Het mag gezien worden, maar behalve deze foto zal het tot in den eeuwigheid verborgen blijven. Toch ben ik er trots op. Half drie snachts was het gedaan. Handen wassen ging wel (handschoenen) maar armen wassen ging niet meer. Ik weet het, ik had plastic mouw sleeves moeten gebruiken
Ben naar huis gereden met de armen gestrekt aan het stuur, zonder ergens tegenaan te komen. Thuis gekomen nog een chipje en een paar biertjes en het was zodanig uitgehard dat ik er wel mee naar bed kon. Nee, niet in dat van mijn vrouw. Het moet er maar af slijten de komende dagen. (en lange mouwen aan naar het werk maandag

De 25mm as voor de bovenste vouw arm is maar kort en zit in het midden van de sparing daarvoor. Om daar te komen wordt de as voorzien van een stukje draadeind en vanaf de achterzijde van de Beam ingestoken. Daarvoor moet er nog wel een doorlopende buisverbinding gemaakt worden. Het buisje waarin het glijlager zit (en wat mij zo veel trammelant heeft bezorgd met de uitlijning) heb ik daarvoor verlengd met een extra stukje glasvezelbuis.


Verbinding met een stukje glasvezellaminaat tezamen met verlijming in de zijwand.

De Beams staan verticaal en dat is ook handig om de ruimten vol te schuimen met 2c PUR schuim. Ik heb niet heel veel ervaring hiermee dus eerst maar eens kijken hoe het gaat. Ik heb er als “bekisting” plastic folie omheen gewikkeld om te zien wat er gebeurt. De eerste batch is 500cc gemengd, dat zou dus moeten uitschuimen naar ongeveer 12,5 liter.


En nog maar eens wat erbij.


Het plastic geeft iets te veel mee. Dat is zonde want het overtollige moet er allemaal weer afgezaagd worden. Nu ik weet hoe het werkt hoef ik het niet meer te zien en verstevig het plastic met wat plaatjes hout. Hiermee komt het PUR er heel wat strakker in te zitten.

Het verbruik blijkt heel goed overeen te komen met de gecalculeerde theorie. Het schuim zet 25x uit en dat klopt aardig met de berekende inhoud van de vakken.



Wordt vervolgd.

Mijn ervaring met de 2 componenten schuim in surfplanken en dergelijke;(voor wat het waard is)
Zonder tegendruk een losse massa hoe meer tegendruk hoe compacter en mooier het schuim wordt.

Succes het gaat hard nu!

Noballast schreef :
Bewijs graag!

Zo bijna klaar met vullen. Alleen de punt van de Beams nog, en nog wat kleine rest ruimtes, maar daarvoor moet ik ze eerst weer plat leggen. Dat wordt morgenavond.


Per batch moet er een nieuw bakje gebruikt worden. Elke batch is goed voor ongeveer 12,5 ltr. PUR schuim. Ze zijn gelukkig wel makkelijk schoon te breken.

Kunnen we weer iets rustiger aan doen met de yoghurt

De doorvoeren voor de RVS scharnierpinnen in de zijwand van de Beam zijn uitgeboord en voorzien van een ingelijmd glasvezelbuisje om er zeker van te zijn dat het carbon goed gescheiden blijft van het RVS. Het buisje past ruim rond de as en de houten stokjes houden tijdens het uitharden van de lijm de boel gecentreerd. Het donker gele schuim is High Density Corecell (200kg/m3) en het lichtere schuim is het gewone Corecell (A500) van 80kg/m3. De pin is nu nog een tijdelijke buis van 25mm.

Het volschuimen van de laatste 8 vakken in de punt van de Beams is een beetje een kliederboel geworden mede door de haast waarmee ik op dat moment moest werken. Geeft niet, het zit erin en ik had aan de 3x 8ltr. sets ruim genoeg.


Het overtollige schuim is verwijderd en de eerste deksel is vast gelijmd


De kop van de Beam wordt aan beide kanten enigszins verjongd om in de nis rond de beambulkhead te passen. Deze heeft twee schuine zijden. Binnenin is het daar een drukte met veel carbon. Door de schuinte heb ik daar dwars door het binnenlaminaat gezaagd maar gezien op die plek dus veel carbon zit is er nog voldoende “vlees” over om geen gat te laten ontstaan.


Ter plaatse van de middenrib heb ik het schuim verwijderd zodat het carbon aan de binnenzijde weer bloot komt te liggen. Hier gaat een extra stukje laminaat overheen om daarmee de middenrib te verbinden met het buitenlaminaat. Het uitgefreesde schuim wordt weer op opnieuw gevuld met een passtrookje schuim.


Vier verschillende stadia. Van links naar rechts;
- Klaar voor het buitenlaminaat na het extra laminaat over de middenrib;
- Klaar om de Beamtop te verlijmen;
- Met verlijmde Beamtop;
- Beamtop in de lijmtangen.

De lijm is een mix van Aerosill en losse glasvezels. Verlijming is “vol en zat”, totaal 3600 gram per Beamtop waarvan 800 à 900 gram weer naar buiten wordt geperst. Ik maak dat aan in 3 batches van ca. 1200 gram, dwz 800 gram hars, 400 gram harder, 7 volle Aerosill koffiebekers met kop en een scheutje glasvezels. Dat betekent snel mengen (mechanisch) en snel doorwerken. Normaal gesproken vul ik de batches vanuit een jerrycan waar een kraantje op zit. Dat gaat in dit geval te traag dus giet ik het rechtstreeks uit de jerrycan. Dat gaat meestal goed maar vanochtend dus bijna fout. 800 gram gevuld en nog eens 400 gram om de mix compleet te maken. Nog net op tijd zie ik dat ik tot 1200 gram heb bijgevuld met hars ipv harder. Met andere woorden, er zit 800 gram harder en 400 gram hars in de emmer. Oei, ik kan het nog net op tijd herstellen en giet door met de hars tot 2400 gram. Dat is wel een hele grote batch
Na het mengen heb ik de te volle emmer maar gauw verdeeld over twee emmers en nog een tandje bij gezet om de boel tijdig uitgesmeerd te krijgen.

Het lijkt wel werk

Zoals het er nu naar uit ziet wordt Zondag “de grote dag” met 26 laagjes carbon op de bovenkant van elke Beam.

Schoonmaakazijn is je grote vriend na dat soort klussen

alweereengijp schreef :
Inderdaad, maar zelfs daarmee werd het nog een uitdaging toen ik een potje epoxy uit mijn handen stootte en de inhoud via de blote knie en onderbeen zo mijn linker schoen in ging
Was niet nu hoor maar vorige maand in de kleine uurtjes thuis in de garage.

Helaas, het is vandaag niet gelukt om het laminaat aan de bovenkant van de Beams aan te brengen. De voorbereidingen daarvoor hebben toch nog te veel tijd in beslag genomen. Betekent dat in de loop van de week en volgend weekend e.e.a. in kleinere stapjes uitgevoerd gaat worden.

Toch ben ik niet ontevreden. Tot zover lukt alles goed. Onderstaand nog een paar fotootjes van de voortgang gisteren en vandaag.


Met de invalzaag het foam onder een hoek van 45 graden inzagen net tot aan het carbon aan de binnenzijde. Een buigzaam strookje hardboard dient daarvoor als geleider.


Vervolgens met de multitool het schuim eruit scheppen. Dat gaat makkelijker, sneller en met minder rotzooi dan met een bovenfrees.


Dan met een scherpe krabber het laminaat verder schoon schrapen.


De “finishing touch” met een klein handpalm schuurmachientje.


Nieuwe schuim stroken zagen met rondom een 45 graden kantje.


Een randje microballoons “kitten” om een mooie ronde overgang te krijgen tussen schuim en carbon en zo eventuele luchtinsluiting te voorkomen.



Twee lagen carbon laminaat aanbrengen. Aan de "lage kant" zit al een stukje tackytape. Dit is om eventuele epoxy druipers voor te zijn. Epoxy en tacky tape is een slechte combinatie, dwz. dan is er niets meer "tacky" aan.


De van microballoons voorziene schuimstroken tijdelijk vastzetten met een schroefje aan het begin en eind. Het schroefje is met McLube ingespoten om later makkelijk te kunnen uitdraaien (zonder breken)


En als laatste de vacuüm materialen, peelply, releasefilm, bleedermat, tacky tape en vacuüm film wat vervolgens een race tegen de klok wordt om op tijd 4x een vacuümzak luchtdicht te krijgen. Best wel veel werk en er moet niets tegen zitten. Ook hier is een goede voorbereiding weer het halve werk
Het vacuüm zorgt tevens voor de druk om de schuimstrook met het carbon te verlijmen.


Tot mijn eigen verbazing weet ik toch nog een absolute einddruk te realiseren van 18Mbar. Zo veel is eigenlijk niet nodig maar het geeft wel aan dat de vier vacuümzakken goed gelukt zijn ondanks het haastwerk en de tape-op-foam. Dat laatste is altijd een beetje tricky

Tovenaar!!!!

blijft indrukwekkend.
mooi al die plaatjes en uitleg, zo snap ik het ook maar ga er nooit aan beginnen

Hier wordt ik stil van, mijn complimenten,

Prachtig uitgevoerd weer. Ik vroeg mij alleen af waarom de middenrib niet iets hoger is uitgevoerd, zodat deze direct verlijmd kan worden met het carbon toplaminaat. Er zal vast een hele goede reden zijn waarom dat niet kan, maar ik zie het niet direct.

Ik reageer niet zo vaak maar wat ben jij GEWELDIG bezig.
Elke keer weer genieten!

Dank voor de complimenten, doet goed

Timo, de Beam is in principe een koker profiel waarvan de wanden in sandwich zijn uitgevoerd. De middenrib is ter ondersteuning daarvan. Onderbreking van het UD aan de binnenzijde door de middenrib is niet wenselijk en zou trouwens ook een stuk lastiger zijn om te maken. De rib staat er dus tussen in. De belasting die het vouwsysteem op de middenrib uitoefend wordt hiermee voor een deel overgedragen naar het buitenlaminaat. Zonder die verbinding zou het wel eens teveel kunnen zijn voor alleen het schuim. Ik heb de tekeningen van de niet vouwbare F36 (3Noreen) er op nageslagen en daar wordt dat niet gedaan. Ook de middenrib (trouwens ook de hele Beam) is bij de F36 een stuk dunner.

De koker zelf wordt weer heftig versterkt aan de buitenzijde met vele lagen (20) UD aan boven en onderzijde.

Overigens heb ik wel iets afgeweken van de tekening. Daarop staat dat de schuimstrook er van te voren uitgezaagd moet worden en weer worden teruggeplaatst met lossingswas of tape in de mal en op het foam. Op die manier kan de strook er dan later eenvoudig afgehaald worden en na het laminaat weer worden teruggelijmd. Dat vond ik te lastig en heb in plaats daarvan besloten om het schuim er uit te frezen en er een nieuw strookje voor te zagen. (let wel, dat is zomaar 2m2 is 2/3 plaat voor 8 stroken)

Het is wel goed gelukt met het inplakken van de schuimstroken. Deze had ik van te voren geperforeerd om het vacuüm goed zijn werk te kunnen laten doen en je ziet dat door die gaatjes ook de microballoon lijm naar boven is geperst. Het is echt mooi strak geworden.

Alleen het schroefje kreeg ik er niet meer uit. 7 van de 8 schroefjes zijn net boven het carbon afgebroken, ondanks de McLube. Ik denk dat het komt omdat ze door het natte laminaat zijn geschroefd. Niet erg, het stompje is geheel ingepakt.

Het staat er zo makkelijk,
“45/45 Biax wrapping around complete beam”, nou daar begin ik toch echt niet aan
In twee stappen is al moeilijk genoeg. Ik doe eerst de bovenkant, later de onderkant. Het is even slikken om zo’n lap van 3200 lang en 800 breed er in 1 stuk op te krijgen en het bochtje door.
Maar … oefening baart kunst


Met geduld en eerbied voor het materiaal ..... komt het er alsnog helemaal strak op. Maar het blijkt wel een tijdrovend klusje te zijn. Dat valt tegen. De eerste Beam 6 uur en de andere Beams 5 uur voor twee laagjes 400gr. 45/45 Biax en afgewerkt met peelply. Per Beam was dat dus een stevig avondje doorwerken.

De UD ben ik nog niet aan toegekomen maar dat gaat komend weekend nu wel gebeuren.

Oh ja, de speciale beamkwasten (verkrijgbaar bij AC-Tion) die ik heb gebruikt om de binnenkant van de Beams te lamineren zijn aan hun tweede leven begonnen … als roerhoutje.

Wat enorm mooi allemaal!

Tip voor schroefjes: even een hete soldeerbout tegen het kruiskopje en je draait ze er zo uit.

alweereengijp schreef :
Ja, dat is een goede tip.
maar ja, in de vaart van ...

Geheel onverwacht en zeer welkom werd ik vandaag verrast door de ZF hulptroepen in de persoon van IlCigno en Koko. Kijk, daar heb je wat aan, die ZF mannen
Mijn ambitieniveau voor de voortgang op Zaterdag is daarmee gestegen met een factor drie ! Als je altijd alleen werkt is dat wel ff schakelen om er voor te zorgen dat er genoeg (werk)voer voor de heren voorhanden is.

Vrijdagmiddag werd ik al telefonisch op de hoogte gebracht dat deze invasie er aan zat te komen. Dat heeft er toe geleid dat ik vrijdagavond nog een tandje heb bijgezet om het laminaat aan de bovenzijde van twee Beams met alle extra UD’s gereed te krijgen zodat ik de hulptroepen vandaag op het laminaat en de voorbereidingen daarvoor aan de onderzijde van de twee Beams kon zetten.

Dat vergde vandaag nog wel de nodige voorbereidingen in de vorm van schuren, frezen, zagen, stofzuigen, schoonmaken en weer opruimen. Precies die klusjes waar ik zo’n hekel aan heb, maar daar zijn het dan ook hulptroepen voor. Ikzelf heb mij bezig gehouden met de meer intellectuele klussen zoals opmeten, het geven van aanwijzingen, knippen van carbon, etc, daarbij in de vaart van het werk maar even vergetend dat ik bezig ben een essentiële tussenstap over te slaan.

Maar daar kom ik aan het eind van de dag pas achter