een aantal jaren geleden heb ik vanuit medano (surf paradijs van de canaries) voor een rya sailing school zwaar wwer zeile les gegeven.
we gebruikten daar een 40 voeter voor waar zwaardere verstaging op stond en de inventaris tot nul was gereduceerd. dus voor we de haven uitgingen, iedereen poepen en plassen, want zogauw we onder weg zijn heeft iedereen zijn zeilspullen aan en gaan de deuren opslot. immers een bal zinkt niet dus een gesloten boot ook niet. nu waait het tussen de eilande vaak, bijna elke dag door het venturie effect minimaal 8 bft, maar je hebt een overgang van hooguit 100 meter van 4 naar 8. in die tijd moeten de riffen erin en het voorzeil worden gewisseld. we hadden wel de zeerailing op een meter gebracht
en als ze moesten pissen doe je dat in de kuip. ja maar ik ben een vrouw, en als je je broek niet uit wilt trekken doe je het maar in je broek.
het grote voordeel is dat als het niet goed gaat je ook direct weer terug bent in rustig water. en de oefening kunt herhalen tot iedereen het door heeft.
in na gesprekken heb ik alleen maar lof tuitingen gehoord over wat ze hadden meegemaakt, de zekerheid hadden gekregen dat ze het nu ook aandurfden als het nodig zou zijn. niet in paniek zouden raken (nu ja) als ze zelf in slecht weer zouden raken.
toen ik zelf bezig was om me voor te bereiden om voor het volle pond te gaan , ben ik vaak enkhuizen de sluis uit gevaren dat de sluismeester zei, zou je dat wel doen. maar ik leerde er wel van, ook wat er fout ging. wel eens van het paard naar de bloq gevaren, kruizen, en weer terug bij het paard aan gekomen, dan doe je iets fout. maar je leert er wel van.