Iedereen bedankt voor het medeleven, hierbij mijn ervaring:
Mijn naam is Jan Douwe, de zoon van Kapiteinmomo. Ik ben 3 jaar lid van het Zeilersforum maar ben meer een lezer dan een schrijver.
Ik vertrok vanuit Vlieland en de bedoeling was om naar Borkum te gaan. De koers was het grootste gedeelte pal tegen de wind in. Als ik zou opkruizen zou het wel erg lang gaan duren, dus een groot gedeelte op de motor gevaren. De wind werd geleidelijk harder van 2 bft bij Vlieland naar 5 bft bij Ameland. Maar dat was ook voorspelt.
Boven Terschelling merkte ik dat het log 0.05 knts aan gaf i.p.v. de snelheid van ca 6 knopen op dat moment. Ik dacht dat er wellicht wat zeewier in het wieltje was gekomen en besteedde er voor de rest geen aandacht aan. Achteraf gezien was dit waarschijnlijk het moment dat de transducer al een stukje uit de behuizing geschoven was, of misschien een gedraaid was.
Ongeveer een uur later boven Ameland, is de transducer eruit gegaan en maakte toen volop water, maar ik was in de kuip achter het stuurwiel. Ik merkte al dat de boeg vrij diep in de golven hapte. Iets later begon de motor te haperen en stopte er volledig mee. Ik liep naar binnen om te kijken of ik wat aan de motor zag en toen stond ik al met mijn enkels in het water. Het zag er beangstigend uit. Het leek van voren te komen, mijn eerste gedachte was het toilet of een van de afsluiters daar. Die waren in orde. Ik merkte daarna dat het lek nog verder in de boeg was en dat er een transducer miste.
Toen geprobeerd de transducer terug te plaatsen maar die ging er met dezelfde vaart weer uit. Bij de kaartentafel heb ik snel een houten plug gepakt, helaas bleek die te dun te zijn. Er lag ook een veel te grote plug, en ik was bang dat ik daarmee de behuizing kapot zou slaan.
Uiteindelijk heb ik de transducer geïmproveerd weer vast gezet.
Doordat de boot geen voorstuwing had en er op dat moment ongeveer 18 tot 20 knopen wind stond begon de boot ook aardig te rollen over de golven. Daardoor leek het wel een wildwaterbaan binnen, de boot was ook instabieler. Ik had wellicht het voorzeil kunnen uitrollen maar was bang dat dan het water naar een kant stroomde.
Door de schrik heb ik toen een Mayday uitgezonden, achteraf gezien was het een Pan Pan situatie. Maar op dat moment wist ik niet of de transducer zou blijven zitten en of er veel kapot was. D.m.v. de GPS locatie die werd meegezonden via de marifoon wisten ze snel waar ik was. De AIS gaf de verkeerde locatie aan, van een tijd geleden.
Vrij snel kwam de Salvator in beeld. Ze waren er als eerste. Er waren kort daarna 3 andere reddingsboten aanwezig. Ik heb nooit eerder de kustwacht ingeschakelt en wist niet dat het een commerciële berger was. Daar kwam ik pas achter toen ik werd gesleept. Het slepen, pompen en aanleggen ging wel heel vakkundig.
Eenmaal in de haven de schade opgemaakt en die valt tot nu toe erg mee. De luchtinlaat van de motor zat hoog op de motor, dus toch geprobeerd de motor te starten. Die deed het in 1x, schommelde wel wat in toeren en draaide daarna prima. Vrijwel alle elektrakabels lopen op heuphoogte door de boot, dus daar verwacht ik ook geen problemen. Behalve 220 stopcontacten die zijn volgelopen en hier en daar wat connectors bij de keuken.
De ring om de transducer vast te schroeven mist, die is waarschijnlijk dus gebroken of heeft zichzelf op de een of andere manier losgedraaid? Het merk is Airmar. Hij zal wel ergens in de bilge liggen, nog niet gevonden. Bij de Dehler kun je alleen met kleine luikjes in de bilge kijken, dus lastig zoeken.
Als er een afsluitdop met een touwtje aan de transducer doorvoer vast had gezeten, was de situatie waarschijnlijk veel sneller opgelost. En een krachtige bilgepomp was ook ideaal geweest. Nu gebruikte ik de douchepomp en de handmatige bilgepomp maar dat schiet niet op. De douchepomp zoog ook een sok op waardoor die er mee stopte.
Nu proberen al het zoute zeewater uit de bilge te krijgen en dan spoelen met zoet water.
Dank aan de kustwacht, KNRM en Veltman voor de hulp.
