Onderwerp: Arcona 460 gezonken

Joop66 schreef :
Het Asymmetrische krachtenspel blijft een gruwel met maar 1 arm. het blijft wringen. Een zelfstellend lager lijkt hierbij een vorm van symptoom bestrijding. Dat het werkt wil nog niet zeggen dat het volgens de zuivere regels van het mechanische spel is.
Wil je de staat van de roerkoning kunnen bepalen, moet je eigenlijk Penetrant Onderzoek doen van lager tot lager.

Calidris schreef :
Stel je vaart 80% op de automaat en 20% stuur je zelf. Voor de automaat maakt het niet uit of het roer feedback geeft. Maar als je zelf stuurt die 20% is het wel heel veel prettiger als die feedback er wél is.

Calidris schreef :
Penetrant onderzoek is bij aluminium behoorlijk zinloos.

Calidris schreef :
Miljarden auto's rijden rond met wielen aan 1 arm.

Calidris schreef :
Dat valt wel mee. Als in: dat valt prima te berekenen.

Wat niet goed te berekenen valt, is het uitgestelde (vermoeiings) effect van een spiegleuf.
Calidris schreef :
Nee. Dat is het niet.

Daarmee is alleen vast te stellen of de as al bijna stuk is. Bij dit soort kleine constructies, is al 95-99% van de levensduur verbruikt bij het eerste vast te stellen scheurtje.

Als als er maar iets te zien is: schrotbak. Als er niks te zien is, nog steeds geen idee.

3Noreen schreef :
Precies.

Wat die lui wel voor elkaar hebben en de boterij niet:
Goed gedefinieerde use-case.
Goed doorwrochte geometrie.
Goede levensduurtesten.
Goede materiaalcertificatie tijdens materiaal productie
Goede kwaliteitscontrole tijdens productie.

3Noreen schreef :
httbv.nl/diensten/niet-destruc...t%20de%20oppervlakte.

....

3Noreen schreef :
Doet Ovni het al jaren verkeerd!

holtere schreef :
Check, Check, check....tel daar de onafhankelijke ketting per stuur roer verbinding dan zit ik denk ik goed.
De bussen zal ik en gedachte houden.

Ilex schreef :
Het gaat hier over een roerkoning
Penetrant onderzoek gaat om onderzoek vlak na de vervaardiging. Met name gelaste producten. Aluminium welk een thermische behandeling heeft ondergaan zoals gebruikt wordt voor het CNC vervaardigen van een roerkoning kun je met zo’n onderzoek niet op een vermoeiing onderzoeken. Maar als je het goed doet las je helemaal niet aan deze types aluminium. De producten die door ons familiebedrijf gemaakt worden vervalt ook elke garantie als er maar een spoor van las werkzaamheden op te zien is.

Als je last aan dit spul zou de hele thermische behandeling opnieuw moeten uitvoeren wat namate het werkstuk groter wordt extreem duur wordt.

3Noreen schreef :
Want, omdat?
Ik heb het niet over magnetisch onderzoek.

Met Dye Penetrant NDT kun je überhaubt alleen maar oppervlaktedefecten zien.

Nachtvlinder schreef :
Onder een dergelijke belasting ga ik wel uit van breukvorming vanaf een buitenzijde.

Nachtvlinder schreef :
Dat is fijn. Want vermoeiing is een oppervlakte verschijnsel.

Maar nogmaals: voor je t met penetrant overzoek kunt zien, is pas zeekr kort voor de totale breuk.

Da's mooi!

Is het staand want op deze manier te NDT'en, of geldt daar ook dat je pas iets kun zien vlak voor catastrofaal falen?

www.zetec.com/blog/metal-fatig...tify-failing-metals/

Maar hoe dan wel testen?

Joop66 schreef :
Ook bij geanodiseerd of aluminium met een hoog silicium gehalte ?

3Noreen schreef :
Vrijwel altijd. Oppervlakteruwheid doet veel. Eindradius van spanningsconcentratie-geometrie.

De enige waarbij dat niet geldt: als er holtes in het materiaal zitten, dicht bij het oppervlak. Dus gietwerk, laswerk.

Nachtvlinder schreef :
uiteindelijk kun je pas iets zien, als er iets mis is. De resolutie van elke methode is anders. Maar geen enkele methode heeft een resolutie van een mu of zo. Of nog kleiner. Dus je kunt pas iets zien als er al een scheur van zeg, 0.1mm is. Dat betekent al een ontzettend grote spanningsconcentratie op de tip van die scheur. En daardoor gaat t vanaf dat moment superhard. Voor kleine onderdelen (kritische maat kleiner dan een meter of zo) is alles wat je kunt zien kort voor breuk.

Dat wordt anders bij bijvoorbeeld een brug of de schroefas van een tanker. Daar kun je er echt op tijd bij zijn, en als noodoplossing nog wat materiaal weghalen waardoor er weer een soepele "flow" van spanningen ontstaat. Zeg maar wat je kunt doen met kunststof: gaatje boren aan t eind van een scheur. Dat is de facto de eindradius van de scheur vergroten.

Maar voor de afmetingen waar wij t over hebben: elk positief resultaat=vuilnisbak. Geen positief resultaat=geen idee.

Voor het gevoel, en volstrekt ontdaan van elke garantie: wat zo'n spiegleuf doet in piekspanning:


Eerst kijkend naar een willekeurige as die op twee scharnieren geplaatst is, en een dwarskracht van 1 N op een band in het midden te verduren krijgt:



Max stress = 0.0188

Dan een spiebaan er bij , vlakbij het midden:



Max stress 0.0252. Ongeveer andrhalf keer zo hoog. De werkelijkheid is flink erger: de elementen zijn te grof om een echte piek te kunnen detecteren. Maar veel fijner maakt dat mijn op hol slaat.

Die kunnen we weer kleiner krijgen door de spiebaan naar de uiteinden te verplaatsen.



Max stress weer terug naar origneel niveau.

Ik denk dat we beter de inbouwwijze van de roerconstructie bij onze boot kritisch bekijken en dáár veiligheidsaanpassingen doen (waterdicht schot, inpakken roerkoning, doorvoeren,...). Én nadenken over een eenvoudig op te stellen noodroer.

Het 'testen' is weinig realistisch en slechts een momentopname. Gaat het mis, dan heb je niets aan je papiertje met uitslagen.

Mijn voorkeur voor roerkoningen is dikwandige pijp ipv massief rond. Het is goedkoper, stijver, sterker en vooral ook lichter.

Ja, en dan liever RVS dan Alu.
Als stijf genoeg dan heb je ook geen zelfstellend lager nodig.
Dat kan ook beter tegen aanpassingen. Liever een klemming met een penborging dan een spiebaan.
Als het kwadrant van Alu is en de as van RVS dan heeft het klemmen minder impact op de as.
Een hoog kwadrant is zowel goed als krachten plek als als plek voor de afdichting boven de waterlijn.

Dit is gewoon niet goed. De uitkomst bewijst dit.

Fall back:
WD schot helpt alleen als de bodem beperkt uitbreekt. Dus niet voor dit probleem.
Een romp moet altijd intact blijven. Dus met roer en met kiel. Er is nauwelijks remedie tegen verlies aan drijfvermogen, behalve voids ver weg van die twee of volledig gevuld met schuim.

Aan boord blijven.
Boord moet boven blijven.
Van boord: alleen met alarmmiddelen, bij voorkeur bij scheepvaart en bij voorkeur In warm water. Alleen duurt vaak te lang.

Vandaar dat betrouwbaarheid “van boord” voor Erik nog ultiemer is dan het voor ons al moet zijn.

Erikdejong schreef :
Wel ietsje groter. Maar niet eens heel veel.

10% is genoeg om de helft van het gewicht te besparen.