In combinatie met de buiging uit het roer. Dat noemen ze 4D vermoeiing: complex knooppunt met vermoeiing uit alle assen.
Staat een speciale “4D fatigue” proefopstelling voor bij TU Delft.
Praktisch: roerkoning maatje te klein achteraf. Kwadrant (gaten, klemmen, overgangen) niet weg van de roerbuiging geplaatst.
Oorzaak (raden): als de dekhoogte en lagerafstand toeneemt dan zou de roerkoning dunner kunnen maar dan is de impact van het kwadrant groter. Als dat niet samen ontworpen is, maar alleen maar samengesteld dan kan dit zo maar misgaan.
Dan kan het ook zijn dat het wel allemaal Jefa onderdelen zijn, maar dat een ander het fout heeft bedacht en samengesteld.
Daarnaast zijn er nog vele andere mogelijkheden: materiaal, productie, iets essentieels losgeraakt etc
PS:
4D Fatique proefopstelling. Buitenom de actuators; middenin-onder de proefstukken:
(PS2: 4D is een tweede orde effect en interessant is je het 2D of 3D goed ontworpen lijkt te hebben. Veelal wordt vermoeiing, een gatverzwakking helemaal niet meegenomen of wordt een samenstelling niet doorzien. Ook worden dynamische effecten op overtrokken roerbladen niet doorzien of foutief ingeschat want onbekend. Daarom zit er bij alle regels naast een rekenkundige norm ook een minimum die ervaring probeert weer te geven.
Met 4D fatique probeert men een eindige ipv een oneindige levensduur te verklaren. Niet een hopeloos korte als in het voorbeeld)