Rikken schreef :
Zoals ik begrijp zijn er mensen die vinden dat je aan de ellende van anderen niet mag verdienen, die moeten dan ook uit principe maar geen ambulance meer gebruiken. Volgende keer maar een buurman met een bakfiets bellen.......
Een erg kromme vergelijking.
De ambulancediensten in Nederland werken tegen een kostendekkend tarief.
Aangehangen is de jaarrekening over 2014 van de RAV Brabant Midden-west-noord. Een gemeenschappelijke regeling van de gemeenten in dat gebied. Zoals je kunt zien heeft deze organisatie een kostendekkende begroting. Van de ca 45 miljoen aan vergoedingen die binnenkomt vanuit de verzekeraars gaat 2/3 op aan loonkosten en 1/3 aan bedrijfsmiddelen en andere overhead. De directeur verdient een alleszins normaal salaris. We hebben het hier over een organisatie met bijna 500 FTE's, dus veel werkgelegenheid voor hardwerkende mensen in de zorg.
Er is daarmee ook niemand die hieraan exorbitant verdient. Alleen de hardwerkende medewerkers van dit soort organisaties verdienen een heel normaal salaris. En daarvoor zijn zij 24 uur per dag, 7 dagen in de week beschikbaar om uit te rukken. Om binnen de daarvoor vastgestelde tijd ter plekke te zijn, zonder uitzondering.
Dat is mi toch echt iets anders dan een particulier bedrijfje met een bootje die, als het hen uitkomt, tegen woekerprijzen mensen helpen, maar als het hen niet uitkomt ook niet thuis geven. Zelfs als er mensen in nood zijn. Want als ze slapen of bij een feestje zijn laten ze het lekker over aan de KNRM.
Ik vind de vergelijking met een commerciele brandweer wel een goede. Dat moeten we toch niet willen? Wat is het volgende? Commerciele reanimatiebedrijven in aanvulling op de ambulancezorg en de vrijwilligers van hartslagnu?