Onderwerp: Ankerketting breeksterkte berekenen

Bedankt, Erik, voor de "energie die je in jouw antwoord steekt in dit forumdraakje".

Mijn vermoeden dat windvang de meest bepalende factor is, wordt door jou (ervaring) bevestigd!
Een ketting als zwakste schakel in het geheel houden is nog wennen voor mij

Als ik anker leg ik eigenlijk zo goed als altijd een snubber met kettingklauw /-haak naar een kikker. Verwacht ik pittige wind dan worden dat er twee; naar elke kikker een.
De lengte ervan wordt bepaald door de windkracht.

De door mij hierboven aangehaalde 1,6 ton tot 2,4 ton (35 - 40ft) bij 60 kts neem ik voor waar aan.
Een goeie 50 kts hebben we ankerend al gehad en ik vond het geweldig! Zou het zo weer doen
Toen volledig vertrouwen in onze set (34ft met veel windvang, G40 8mm 50m, Rocna 20kg, rolgenua, bijboot, arch zonnepaneel).

De WLL van je ketting hierop afstellen lijkt (voor de wilde dromen/plannen) correct.
Geeft overschrijden van de WLL metaalmoeheid?
Voor de g43 8mm ligt dat op 1100 kg.

Zelfs in een haventje steekt de snubber

Ilex schreef : Zelf ben ik volledig afgestapt van het gebruiken van metalen bevestiging tussen ketting en snubber. Ik heb de kettinghaken best wat schade zien aanrichten bij een ketting, schade in de vorm van vervorming van de schakel en de scherpe randen van de haak die de schakels inkerven. Voor mij is het nu dus een bindsel van dyneema geworden.
Dat kan. Hangt helemaal van de zuiverheid van de staallegering af. Als het een slecht gemaakte ketting is die tijdens het galvaniseringsproces ook nog eens verkeerd behandeld is met de warmte waar het aan blootgesteld word kan na herhaalde overschreiding van de veilige werkbelasting best tot breuk leiden. Kettingen kunnen zeer slecht tegen schokbelasting omdat er zo weinig rek in zit. De veilige werkbelasting ligt bij meeste ketting fabrikanten dan ook rond de 20% van de breek belasting. Uitgaande van geen schade aan de ketting, kun je meerdere malen de 50% van de breekbelasting benaderen zonder dat de ketting breekt. Zal zeker 10-20 keer kunnen voor er echt problemen zijn. Die 20% belasting kun je, als alles goed zit met de ketting, vele duizenden keren doen voor er metaal moeheid optreed.

Dit ga ik bekijken! Zeker bij veel wind. Thx.

Wat valt jullie op aan de oriëntatie van de boot vs. windrichting en bewegingen van de boot?

Wind is behoorlijk stabiel.
Gieren verloopt met veel vertraging en zet lang door (tot 100° verschil).
Gieren heeft vooral effect op het achterschip; ik had dit meer in lijn verwacht.

Een "snubber" van dyneema lijkt me geen snubber, althans niet werken in de geest van wat de bedoeling is van een snubber?

Helpt tegen gieren, is niet bedoeld als dempend (igv dynema) maar ontlast bv de ankerlier wel tegen schokbelasting.

Calidris schreef :
Shit. Lig ik nu al 20 jaar 80 dagen per jaar aan een dyneema bridle en dat vertel je me nu pas.

Waar antwoorden jullie op? Snubber en bridle komen toch niet in het filmpje?

Ilex schreef :
Ik antwoorde nog op erik, die had het over dyneema

dehler31abc schreef :
exact.

Calidris schreef :
Ah, ok, met enige vertraging
Erik bedoelt geen volledige snubber van Dyneema, geloof ik, enkel een bindsel ter vervanging van een kettinghaak aan de snubber.

Heeft verder niets met gieren te maken, maar met ontlasting van de ankerlier.

Inderdaad Ilex, GPS antenne zit op hekstoel, maar wordt hier als middelpunt van bootsymbooltje weergegeven. Je ziet ook goed dat tijdens het naar pal west draaien van de boeg (waardoor de wind later BB in gaat komen) het hek met 0.3 kn in ZO richting draait (gemeten door GPS sensor op het hek). Wanneer de boeg dan eenmaal west wijst, gaat de hele boot aan de haal en beweegt als geheel linksom, volgens gestippelde tracklijn.

Volgens mij komt dáár de “dikte” van de wolk vandaan: het kwispelen met de kiel als draaipunt, gevolgd door het gieren met het anker als draaipunt?

Hier roer aan BB vastgezet en geen puts uitgevierd.

3Noreen schreef :
Ik neem aan dat een bridle een spruit is en prima de krachten verdeeld, maar dyneema zelf helpt niet als een rekker.
De spruit geeft mogelijk wel iets mee door de vorm, niet door de rek.

Een rekker is, zoals doet vermoeden, bedoeld om de schokken op te vangen, dat lukt niet met dyneema.

Erikdejong schreef :
Ik kan begrijpen dat sommige ketting haken de boel vervormen, van die vreemde haken die wel moeten vervormen als je ze ziet.
Een lijn door de schakel is prima qua krachten.
Zo'n duivelsklauw pakt de buitenzijde van de schalm en breng, naar mijn idee, geen vervorming aan een schalm. Geen zijdelings wringende krachten.
Ik heb en dyneema lijn door zo'n landvastrubber, dat geeft nog enige rek, maar wel met een duivelsklauw om een schalm.

Ik heb ook nog een RVS nestenschijf over, daar ben ik ook aan het broeden wat ik daar nog mee kan?

De rek van die meter snubber is, ongeacht het materiaal daarvan, natuurlijk peanuts t.o.v. het dempend effect dat de ketting al heeft lijkt mij. Ik gebruik de snubber alleen om de ankerlier te ontlasten en geen geknoep van de ketting tegen het boegbeslag te horen. Mogelijk werkt de spruit wat het gieren tegen te gaan…

zijn het niet gewoon twee slingers aan elkaar geknoopt ?

Nachtvlinder schreef :
ja, dat ontlasten van de lier zijn we het allemaal over eens. Zelfs dat een spruit tegen gieren zou kunnen helpen. Maarof het nu echt de schokken op vangt met dyneema.
mogelijk dat 3N en keer een filmpje kan maken ten anker bij veel wind?
Ik weet niet of een tri uberhaupt giert?

Een sleep doe je meestal ook kruislings om uitgieren te verminderen.

3Noreen schreef :
Dat zou best logisch zijn!

Nachtvlinder schreef :
Niet veel geks. Waarom?

Dit is het mechanisme achter gieren.

Duidelijk geïllustreerd zo vond ik. Ben je het eens dat dit fysisch als twee gekoppelde slingers gezien kan worden? Wanneer treedt dan de hoogste belasting op de ankerketting op?

Calidris schreef :
Noreen kan heel sterk gieren achter haar anker. Maar als ze met veel wind ankert dan ligt ze achter twee ankers omdat de schipper zeker wil zijn dat het anker zich niet hoeft te herzetten. Met als bijkomend voordeel dat ze niet meer kan gieren. De twee anker kettingen komen dan bij elkaar bij het begin van de spruit.
Maar bij normale wind is er een verhouding tussen lengte ketting tussen anker en spruit en spruit lengte waarop ze bijna niet giert. Dat is tien meter ketting en een spruit van 8 meter. Gebruik ik maar 5 meter ketting en 8 meter spruit dan gaat ze ernstig gieren. Ook bij een langer stuk ketting tussen anker en spuit neemt het gieren weer iets toe. Vandaar dat wij graag ankerplekjes zoeken die niet dieper zijn dan 3,5 meter. Max 4. Maar ook als we maar op 60 cm water liggen staat er 18 meter uit.

Lijkt dus een synergy van eigen resonantie van beide delen.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Erikdejong schreef :
Volkomen terecht. Ervaring uit de industrie: ik heb een ketting van een kraan zien breken ver onder de werklast. Die was eerder gebruikt met een "kettingverkorter" zeg maar 2 kettingklauwen aan elkaar. Deze uitvoering was tamelijk lullig en functioneerde de facto als vrij effectieve kettingknipper.
Erikdejong schreef :
De vuistregel voor staal is inderdaad, dat als je onder 50% van de breeksterkte zit, je je weinig zorgen hoeft te maken over vermoeiing. Maar spanningsconcentraties kunnen roet in het eten gooien. Diepe groeven en verbuiging!

Zelfs voor het meest ordinaire staal is de rekgrens rond de 60% van de breeksterkte. Dus ook dat komt dan goed.