Onderwerp: Te dik om nog te kunnen varen ?

waarom dat dan? Kun je ook te dun zijn voor de job?

AndreAzuree schreef :
dat argument komt tzt wel
1 April of zo...

Ik werk bij de spoorwegen als machinist. Nou ja, ik leid ze tegenwoordig voornamelijk op en neem aan het eind van de opleiding het praktijkexamen af. Wat de keuringseisen betreft: boven de 55 ieder jaar naar de medische keuring (daarvoor om de 3 jaar) en daar bovenop ook nog iedere 5 jaar een psychologische keuring.
Ik heb dus sinds kort een jaarcontract

Martijn

AndreAzuree schreef : Je wilt natuurlijk niet dat de bemanning door de zeereling past..

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

mrtnm schreef :
Die deurtjes voor de machinist zijn zo smal dat selecteert machinisten met hoge BMI vanzelf uit.

AndreAzuree schreef :
Ja dat kan idd.
Als reddingszwemmer zou ik afgekeurd worden...te weinig vet op mijn lijf en raak dan dus te snel onderkoeld.
idem voor professionele duiker bij de marine of salvage

Daarentegen ben ik dan wel geschikt als vuurpijl om masten ingehesen te worden

Norbert was dik. Oud ook, was z´n hele leven locomotief bestuurder geweest, dus zowat nul beweging. Was ook een petrolhead. Had een 8pk buitenboordmotor aan een veel te klein opblaasbootje, hield van over het water spuiten. Norbert was echt kogelrond, bukken of zo onmogelijk. Ik vroeg me wel eens af hoe hij in zijn kajuit kwam, als hij me kwam bezoeken bleef hij altijd in zijn bijbootje zitten, de opstap naar ons slechts 60 cm hoge dek kon hij niet maken.
Verleden winter ging Norbert zijn dagelijkse koffie halen in de taverna, gelijk inkopen. Hij spoot van de ankerstek naar de drijvende steiger, zoals altijd had hij een rugzak van de DB op zijn rug hangen, misschien als tegengewicht. Bij het uit de dinghy stappen- kruipen is iets mis gegaan. Zijn hele dinghy ging achteruit over de kop. Het ding bleef drijven ondanks de zware buitenboord die nu dus in het water hing. Met rugzak en dikke jas is Norbert dan ruim 100 meter ver gezwommen voor hij bij een plaats kwam waar hij via de rotsen uit het water kon klimmen. De hele kade en drijvende steiger niet één zwemtrap. Het dik zijn heeft dus voordelen. Je drijft op het vet en de lucht en je krijgt het minder snel koud.
Beetje later heeft Norbert een mobilhome gekocht en heeft zijn 10 meter boot weg geschonken.
Ik heb nog een post gemaakt over “gratis 10 meter jacht” maar de post is door de admin nooit geplaatst. Omdat de post niet geplaatst werd heeft Norbert dan zijn boot geschonken aan een weardo liveaboard die groter kon gaan. Ik heb de boot nog weggezeild, er was iets mis met een cardan overbrenging en de weirdo had geen ervaring met motorloos zeilen.

Grappig verhaal.
René

De Optimaal schreef :
En dat doen we dan ook regelmatig op East of the Sun

Nooit in de geschiedenis van de mensheid waren calorieën zo veel, zo goedkoop en makkelijk te vinden als in de laatste decennia.
In vroegere tijden waren er hele perioden dat eten schaars was, eenzijdig en soms gewoonweg niet te krijgen.
Was het er wel, dan vrat je je vol, en je vetlaag nam af in tijden van schaarste.
Dat moet vreselijk geweest zijn en honger moet je niet romantiseren.
Maar nu slaan we door; overal is calorierijk voedsel voorhanden en we bewegen veel minder omdat we dat ook geautomatiseerd hebben.
Dus groeien we dicht.

Eigenlijk is sinds het gebruik van aardolie / aardgas / steenkool het pas goed mogelijk meer calorieën te produceren.
Een blikje tuinbonen levert dan 150kj maar kost 200kj om te maken, inclusief zaaien, oogsten, verwerking, transport, afvoer met machines. Daarbij komt nog kunstmest, pesticiden en opslag.
Met de afname van de beschikbaarheid van fossiele brandstoffen zal dus de productie van voedsel ook afnemen.

in het verlengde daarvan, kwam eerder dit jaar een artikel tegen waarin Macaroni Cheese recepten van begin 1900 met nu, zeg maar 100 jaar later werden vergeleken. Kan t niet terug vinden maar het huidige recept had een factor "veel" meer calorien/ joules dan toen.
En toen werkte men 10+ uur per dag, 6-7 dagen in de week en woonde in slecht verwarmde huizen.
niet te spreken over de kleding.

Energie is idd te goedkoop:
Als de brandstof voor je voertuig te duur wordt, ga je fietsen
Als OV te duur wordt, ga je fietsen..of lopen
niet te spreken over het rijwiel met (electro) hulpmotor. Elke scholier heeft er bijna een. Terwijl een middelbare school op gemiddeld 2,3km ligt...

Heb vandaag voor het eerst in heeeel lange tijd een mede zeiler zijn bijbootje zien roeien. Het was een huurjacht, een oudere man roeide drie jonge meisjes van hun geankerde jacht naar Daskalio eilandje en terug. Dat terug was moeilijk. Er staat in buien windje 5 en dan wil een opblaasbootje niet meer tegenwind geroeid worden.
Daar waar ik vroeger onze Seagull bijna nooit gebruikte maar roeide of zeilde met ons bijbootje gebruik ik nu de Torqeedo veel. Ik voel me iedere keer schuldig, weet dat atrophy veel harder toeslaat als je minder lichamelijk bezig bent. Zelfs inkopen, vroeger de fiets aan land roeien en dan zes kilometer heuvel op, heuvel af (sommige best steil) met een karretje achter de fiets, Nu een uur snorren met de Torqeedo en de zware inkooptassen gewoon over de straat dragen en in de bijboot laten zakken. Snorren is niet lastig, kost ook niks voor ons. Zon en wind laden de accu in een uurtje weer op. Ik weiger nog een elektrische fiets of een elektro step te kopen.
Toch roei ik veel en vaak in vergelijk met anderen. Roeien kun je heeeel stil, zelfs een elektro buitenboord hoor je s´nachts erg goed op het water. Bovendien zit een motor altijd in de weg bij het werken vanuit de bijboot. Roeien kun je muizestil. Nog stiller. Soms is dat nodig. Daarnet 4 Siganus Rivulatus gevangen. Gewoon met het lijntje vanaf de boot. Kan de fuik blijven liggen.

Er is hier gesproken over vluchtluiken etc, maar de kant van de gevolgen voor hulpverlening is onbelicht gebleven.
Probeer maar eens die 130kg nog net niet dood gewicht ) incl stretcher en life support apparatuur na door dat luik te krijgen.
Dan gaat de arbodienst wel steigeren.

De gevolgen voor de hulpverlening zou in EU-verband best een rol hebben gespeeld.


Ik weet niet wat de winch hijscapaciteit van bv de kustwachthelcopters is, maar in het buitenland en zeker alpenlanden is die beperkt. zo rond 270Kg.....dat is voordat de automatische kabelknipper in werking treed....whoops

Manuele reddingsdmiddelen in een systeem zijn vaak beperkt tot 250 KG.
bv Mevrouw naar een voor een ladderwagen bereikbare plek hijsen, als dat al kan, met 130Kg en redder 90 = 220Kg Dat laat 30 kg over voor materiaal als stretcher en life support apparatuur. etc.
Das eigenlijk al te krap omdat de dynamische belasting hogere waarden zal bereiken.

Ze hebben het er hier over dat bewegen gezond is. Ik heb mijn bedenkingen. De gemiddelde schildpad beweegt nauwelijks en sommigen worden ouder dan 150 jaar.

scope schreef :
Ik kan je daar genoeg over vertellen, maar dan in equivalent in jachtjes en schepen. Slopend.

escapade schreef :
Ze hebben bijna nooit haast en doen alles te voet. Ze zitten nooit in een stoel en al helemaal niet achter een beeldscherm. Daarnaast eten ze ook nog erg gezond. Ik snap dat wel, van die hoge leeftijd.

escapade schreef :
Ze eten veel kwallen. Voorbeeld om te volgen …

Calidris schreef :
Praktijkgevalletje zwaarlijvigheid.

Een maand geleden werd in ons dorp ‘s nachts een man gevonden die plotseling was gestorven in de keuken van zijn huurhuisje.
Hij woog flink meer dan 150 kilo en lag in een vreemde kronkel half in zijn voorraadkast.
Mijn vrouw was de uitvaartondernemer.
De overledene moest op een of andere manier naar een gekoelde ruimte worden gebracht, in Sneek.

Mijn vrouw belde de (vrijwillige) brandweer, of zij wilden helpen met het verplaatsen van de overledene naar een transportbus. Ze kwamen wel, maar wilden eigenlijk niet helpen want dat valt niet onder hun takenpakket.
Ook de politie was present, maar die deden niets anders dan toekijken en een scherm plaatsen om nieuwsgierige blikken te beperken. Op een gegeven moment telde ik 15 hulpverleners (mezelf meegeteld).
Uiteindelijk, want in een dorp kent iedereen elkaar, hebben enkele brandweerlui wel geholpen.
Ondertussen heb ik in mijn werkplaats van multiplex een soort baar gemaakt met scharnierende vleugels. De breedte van de overledene moest namelijk worden teruggebracht naar maximaal 80 centimeter, anders zou hij niet in het busje en in de koelcel zou passen.

Eerst sloopte de brandweer de tussenwand tussen de keuken en de gang, want de overledene zou niet liggend door de deur passen. Vervolgens werden de hijsstroppen, die ik ook meegenomen had, om de enkels van de overledene geknoopt waarna hij door zes man naar buiten werd gesleept, een kleedje zo goed en zo kwaad als het kon eronder.
Op de stoep werd hij op de tijdelijke baar gesleept. Ik had twee zware spanbanden (jeweetwel, waarmee vrachtwagenchauffeurs hun lading vastsjorren) meegenomen, die we om de baar (met die scharnierende zijvleugels) en overledene sloegen. We trokken ze zo strak dat de breedte 80 cm werd.

Met 8 man werd het geheel in de bus getild. De standaard aanwezige rijdende baar kon niet gebruikt worden, want niet sterk genoeg.

Ik reed achter het busje aan, samen met twee dorpsgenoten die wel wat gewend zijn, om in Sneek te assisteren met het tillen bij het mortuarium. Het was inmiddels diep in de nacht.
De koeltafel in de standaard koelcel bleek niet sterk genoeg, dus weken we uit naar een andere koelkamer.

De overledene zou gecremeerd worden. Mijn vrouw heeft flink moeten zoeken naar een crematorium waar deze dode in de oven past.

Kortom, het was niet makkelijk en ook niet prettig voor alle betrokkenen.

Te dik kan ook bij varen met een plezierjachtje voorkomen. Een van mijn eerste bijdragen hier werd verwijderd toen ik meldde dat het bezichtigen bij de makelaar van een frans jacht stopte bij de entree toen de bezichtiger qua postuur niet door de ingang pastte en ik ook vermeldde uit welk land deze mijnheer kwam. Dat laatste zal ik dus niet herhalen. Het had een behoorlijk slapstick gehalte omdat het even duurde voordat het tot deze mijnheer doorhad dat hijzelf het probleem was. Wat dat betreft hebben wij lange mensen het veel makelijker (zolang je niet ook dik bent) doordat we kunnen bukken maar ook lange mensen passen niet altijd goed op een boot. En weet ik uit ervaring ook niet in een F16. Reden waarom F16 piloten niet te lang mogen zijn en nee bukken helpt dan niet.

Berghout-2 schreef :
Jesus wat een verhaal en toestand. Dat moet er gek uitgezien hebben met die spanbanden strak en die kist. Gelukkig heb jij die kist gemaakt en niet ik, want met die banden trek je dat ook zo aan gort lijkt me. Maar goed, ze hoeven jou niet veel te vertellen hoe je wat timmert…
René

Ik heb een keer een zwaarlijvig persoon als opstapper aan boord gehad die zeeziek werd. En niet een beetje zeeziek, maar zo ziek dat zijn spieren het niet meer deden en hij willoos in elkaar zakte. Dan heb je wel een probleem aan boord. Gelukkig knapte hij meteen op toen we het Engelse vasteland bereiken. Na een lekkere douche was hij weer helemaal fris. Opgewekt stapte hij op de kajuittrap, gleed uit een roetschte op zijn billen naar beneden. Nee, zwaarlijvigheid en zeilen gaat niet goed samen.

scope schreef : Herinner me dat uit mijn tijd op de ambulance. Dacht soms: "Zullen we de patiënt maar niet gewoon laten vallen?" als we ons een breuk moesten tillen om zo'n vette op een brancard een smalle draaitrap af moesten zien te krijgen. Dikkerds en ouders daarvan zouden veel meer op de huid gezeten moeten worden, maar ook suikers en slechte vetten veel zwaarder belast.

Arcadia schreef : Ik een keer zo iemand die mee wilde. Toen ze uit haar auto stapte, zag ik het al en heb haar gelijk gezegd, dat ik dat niet wilde vanwege haar dikte (m'n schip is tenslotte geen vrachtschip meer). Ja, hard, maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

Gerard schreef : Gerard schreef : Gerard schreef :

Repectvol allemaal…

Nachtvlinder schreef : Ja, ik draai er niet omheen maar noem het beestje gewoon bij de naam. Respect heb ik voor mensen die wat aan hun ... (vul zelf maar jouw omfloerste - ander woord voor ... - term in) doen.