Ik zie en ervaar een steeds terugkerend dilemma. Of nou ja, zo iets als dat. Geen probleem maar aan de hand van een voorbeeld maak ik graag duidelijk waar ik op doel. Lezers hier aanwezig die niet van lezen houden.. stop hier. Ik ga een vergelijk delen zoals ik dat dilemma zelf ooit ervaren heb. Of anders gezegd, waar het zichtbaar werd.. voor mij.
Afgelopen jaar kocht een ik zwart doosje met electronica er in voor mijn boot. Van een persoon die duidelijk verstand heeft van electronica. Althans, het is zijn professie en hij spreekt er veel, vaak en enthousiast over. Niet dat ik alles begrijp wat hij zegt, het is soms echt abracadabra voor mij. Zelfs na een degelijke uitleg van zijn kant. Echter, hoe hij de dingen zegt.. dat komt op mij over als expertise. Hij heeft vaak een antwoord, eigenlijk altijd, en een mening. Goed, ik ben leek op elektronica gebied dus besef goed dat ik eigenlijk zijn expertise niet kan beoordelen anders dan met vertrouwen. En dat vertrouwen heb ik.
Het zwarte doosje - met een scherm - heb ik bij hem op zijn kantoor annex werkplek afgehaald. Ik vond dat zijn werkplek er uit zag als ‘een hoop rommel bij elkaar’. Wat mij betreft mocht veel de afvalemmer in. Dat zag ik uiteraard verkeerd, dat besef ik ook wel. Alles wat er op die werkbank lag was van waarde. Het ene transistortje was echt 10x beter dan de ander, kreeg ik te horen. Inclusief een uitleg waarom, die ik van harte aannam maar niet echt begreep. Om eerlijk te zijn.
Ik schoof naar voren en maakte plots deel uit van zijn werkbank. Ik kreeg per direct ook het idee en de overtuiging dat ik ineens meer wist van electronica, zo zittend achter die werkbank vol klein spul en draadjes. Ik kreeg een uitgebreide uitleg over de werking van het zwarte doosje en hoe ik dit moest aansluiten op mijn boot. Rondkijkend naar alle meetapparatuur en gereedschap om mij heen zei ik zeer resoluut en zelfverzekerd “Tuurlijk begrijp ik het”. De electronica meneer keek me aan en zuchtte, liep vervolgens naar een whiteboard en begon schetsen te tekenen. “Hier gaat dat naar toe, dat draadje moet hier en zo stel je dat in”. Ja, nee.. logisch. “Ik begrijp het echt wel hoor, ga het morgen installeren op mijn boot. Gaaf”. Hij zei nog wel: neem even een foto van het whiteboard, je gaat het vast nodig hebben… Op dat moment kwam dat wat arrogant op mij over. Alsof ik dom was zeker.
En zo geschiedde.. de volgende dag ging ik het electronica kastje even installeren. Vol goede moed naar de boot. Ik deed exact wat mij verteld was en vol verwachting klopt mijn hart.. En dan. NIETS. Het ding deed het niet. Wat ik ook probeerde, ik kreeg het ding niet aan de praat. En echt, ik had de volle overtuiging dat wat ik deed, toch echt juist was. De uitleg was mij ook helder gegeven. En ik begreep het echt wel.. ben niet dom. Na 4 uur ploeteren belde ik geïrriteerd het electra ‘wijsneus’ mannetje op. Ik vond hem al iets minder een expert maar meer een wijsneus, met al zijn technisch gewauwel, voorlopig werkte zijn mooie apparaat voor geen meter! Wat een klote apparaat zeg. Hij gaf aan dat ik vast iets verkeerd had gedaan. “ja, lekker makkelijk! Ik doe het zeker niet goed! Altijd de schuld bij zeiler leggen die snapt er weer geen bal van natuurlijk” beet ik hem toe. “Dat is wel een heel makkelijk antwoord voor een apparaat dat gewoon niet werkt, je handleiding en product werkt gewoon niet!”.
De volgende driekwartier kregen we een telefoonrelatie waarbij ik allerlei vaardigheden moest laten zien die vrij nieuw voor mij waren (ja, kom maar met de oneliners en grapjes). “ok, ja.. ik geloof dat ik dat juist heb gedaan ja”. Hoe langer het duurde, hoe meer ik begon te twijfelen aan wat ik nu eigenlijk deed. En of ik wel het juiste deed. En of ik wel wist wat ik deed. Op een gegeven moment zij het electronica mannetje dat ik een multimeter moest pakken. "Ja! Nu, gelukkig. Die heb ik aan boord!” riep ik. Met trots schreeuwde ik het met hoofdletters door de telefoon.
“Kijk even of je daar prik op hebt. Hallo?? Ben je er nog”. Uhm.. ja, ik ben er nog. Maar hoe werkt zo’n multimeter eigenlijk. In wel gaatje moet ik dat stekkertje doen, in de middelste? Electronica mannetje zuchtte weer. En nu heel duidelijk hoorbaar. Ik begin inmiddels ook wat gegeneerd te raken over mijn eigen onkunde. En weer kreeg ik een uitleg die ik eigenlijk niet begreep.. maar wel accepteerde en stapsgewijs opvolgde. Mijn vertrouwen in mijzelf daalde en in die van het electronica mannetje ging rap omhoog. Na weer een half uur, en engelengeduld van electronica mannetje, kreeg ik eindelijk een uitkomst op de multimeter die juist bleek te zijn. De uitkomst zei mij overigens echt niks.. maar aan de andere kant van de lijn hoorde ik een cynisch klinkend gejuicht. Blijkbaar deed ik iets goed. En ik kreeg nog een rekenkundige formule toegelachen die blijkbaar heel simpel was, maar die ik op dat moment ook niet direct begreep. Of in ieder geval niet kon toepassen. Teveel informatie en ik had de focus nu op het werkend krijgen van het kastje.
Achteraf bleek dat we op dat moment nog maar op de helft waren. Het werd een lange zondag. Zondag? Ja, het was een zondag. De beste man was als eenpitter gewoon op zondag voor mij bereikbaar. Tuurlijk besef ik dat hij morgen failliet kan zijn, echter geldt dat ook voor de grote jongens. En dan moet ik ook mijn eigen weg naar service zien te vinden. Daarnaast ben ik niet bang maar positief ingesteld. Dat het kastje uiteindelijk op die zondag deed wat het moest doen, daar was ik blij mee, heel blij. Maar wat had ik nu eigenlijk gekocht? Als ik bijvoorbeeld de zeer gewaardeerde verhalen lees hoe Nachtvlinder bezig is met zijn electronica en gegevensverwerking, dan weet ik zeker dat als hij bij mij aan boord stapt mij meewarig toe zal spreken. “Zeilmaker, dat kan echt veel beter”. Hij mag en kan dat zo zeggen, ik ken hem daar goed genoeg voor. Ik zal hem dan niet onder de gordel en op de man iets naars toeschreeuwen. Dat is zinloos en bekrompen, en bewijst voor hem alleen mijn onkunde natuurlijk. Ik zie zijn projecten, als onbenul in deze, als geneuzel op de vierkante mm2.. Dat reken ik hem niet aan uiteraard, hoe ik dat zie.
Ik weet namelijk ook wel dat ik niet het meest geavanceerde raketsysteem heb gekocht, op aarde verkrijgbaar. Ik heb net als Rob10 een boot van bijna 40 jaar oud (ja echt Rob). Alles moet een beetje in verhouding staan, ook qua prijs. Ik weet dat het allemaal veel beter kan maar uiteindelijk ben ik een leek op electronica gebied en is het me ook gewoon niet meer budget waard. De uitleg van Nachtvlinder, in zijn mooie topic over metertjes, vind ik leuk om te volgen maar ik ga de volger/lezer van dat topic niet vervelen door er oneliners in te plaatsen als “ik ben je helemaal kwijt, waar gaat dit nog over”. Hij weet duidelijk wat hij zegt, al begrijp ik er de helft niet van. Werkelijk niet. Het is blijkbaar een materie waar je kennis voor nodig hebt, opleiding of passie en wat niet in twee zinnen simpel is uit te leggen. Anders had hij dat vast wel gedaan. Er zijn ook boeken vol geschreven over electronica.
Mijn electronica mannetje stuurt nog steeds productupdates, waar hij mee bezig is. Dat doet hij vol trots. Nieuwe schermen, met kleur en touchscreen, nieuwe ontwerpen. Ik deel zijn trots en val hem uiteraard niet af door ietwat denigrerend te zeggen “zo, je gaat nogal prat op je nieuwe ontwerpjes.. toe maar”. Ook ga ik hem niet voor de voeten gooien dat dat wat hij maakt, door een bedrijf in USA veel beter en mooier wordt gemaakt. Dat weet hij zelf ook natuurlijk, hij kent zijn eigen markt goed. Zijn product en service, zijn persoon wie hij is, daar heb ik vertrouwen in. Tot op de dag van vandaag heb ik dat en ben ik blij met mijn doos-scherm-dinges. Al weet ik dat er mensen zijn, ook hier op ZF, die er ontevreden over zijn. Die hebben een andere ervaring gekend, niet dezelfde zoals ik die heb meegemaakt. Dat maakt hun ervaring niet slecht noch maakt het de expertise of product van electronica mannetje slecht.
Het dilemma - zoals ik dat ervaar - is dat er vaak een kennisverschil is. Een verschil in beleving, dat meningen anders gevormd worden en soms onterecht als absolute waarheid worden gezien. Omdat argumenten overschreeuwd worden of genegeerd. Waar ik simpele antwoorden verwacht van mijn electronica mannetjes, begint hij te zuchten. Waar nachtvlinder wellicht nasa rommel ziet, ben ik gewoon heel tevreden dat het kastje er mee werkt op een manier die past bij mijn boot en manier van zeilen. Ik snap nog steeds niet veel van elektronica maar praat er wel over mee, niet denigrerend, niet verwijtend als ik het niet snap. Ik kan zelfs het doosje met scherm aanbevelen, al is mijn aanbeveling op niets anders gebaseerd dan persoonlijke jolijt. Dan hoe ik het heb ervaren en kan ik verder niets negatiefs zeggen over de kastjes en metertjes van Nachtvlinder. Omdat ik daar geen ervaring mee heb. In dit topic wordt ik soms voor een dilemma gesteld. Moet ik kiezen hoe te antwoorden met de wetenschap dat ik er eigenlijk geen goed aan doe bij betreffende persoon. Omdat ik weet, en de persoon virtueel tegenover mij vaak roept en denkt. Wat ik zelf bij electronica ook deed tegen mijn electronica mannetje. Dat mag dan overkomen op sommige als ‘wijsneus’, dat vind ik prima. Sommige accepteren niets omdat ze een geloof aanhangen, ook dat is prima, al zet je een vergiet op je hoofd, het maakt je nog geen verteller van de absolute en enige waarheid. Zolang argumenten de boventoon voeren, en de man niet gespeeld wordt, het jij-bakken achterwegen gelaten kan worden, is het voor elke wijsneus hier prettig vertoeven. En blijf ik gewoon, als zeiler met een zeil professie, mijn ervaring delen. Niet meer, niet minder. Ondanks de dilemma’s waar ik soms over struikel. Nu koffie.
PS: Nachtvlinder, sorry.. ik maak het wel goed met je.