Onderwerp: 20% minder jachten komende jaren

Ik ben opzoek naar een kajuitjachtje van 6 a7 meter. Een nieuwe, wat eigenlijk mijn voorkeur heeft kost €35000.00. Op internet zie ik een zelfde boot bouwjaar 2011 voor een vraagprijs van €22000.00. Dat vind ik een hele afschrijving. Ik volg het scheepje al een tijdje en weet dus dat het de laatste 2 jaar nieuw wel 6% duurder geworden is.

De contracten met de jachthavens worden stilzwijgend verlengt. Dus die zullen het financiële gat eerst proberen op te vullen door de het ligplaats geld te verhogen. Immers de gene die niet oplet zit eraan vast.

Ik kan nu het jachtje betalen, maar volgend jaar????????? En wat is het dan nog waard???????

Het is met boten net zoals met beleggingen, je moet het geld kunnen missen en er niet op rekenen dat het meer wordt. Niet met geleend geld aan de slag en je verlies kunnen nemen.

Toen ik mijn huidige boot kocht deed ik dat met het oog op een lange toekomst. Nu ik voor grondige renovatie sta heb ik zeker ook overwogen de boot weg te doen en het geld wat ik aan restauratie van plan ben te besteden in een andere boot te steken. Maar dan kom je uiteindelijk toch ook weer dingen tegen en ik heb voor mezelf nu de beslissing genomen de boot weer geheel te restaureren. Economisch zeker niet verantwoord als ik naar de uiteindelijke waarde kijk, wel emotioneel gezien. Ik verwacht ook zeker niets terug wanneer ik de boot zou verkopen, alles wat dan komt is mooi meegenomen. De pijn is dan niet financieel maar emotioneel, maar daar kom ik ook wel over heen.

Het probleem is de afgelopen 10 - 15 jaar geweest dat veel mensen in de hoog-conjuctuur heel veel geld geleend hebben om al die luxe te kunnen permitteren. Nu de economie even slechter gaat moet er op luxe bezuinigd worden en dus de boot er maar uit. Dus veel aanbod wat de marktprijs laat dalen. Bovendien hebben veel werven de markt verstoort door concurrent te worden van hun boten, op een gegeven moment werden nieuwe boten voor tweedehands prijzen aangeboden. Gevolg, veel nieuwe boten erbij en een stagnerende tweedehandsmarkt. En nu ligt alles gewoon nagenoegelijk stil. Zal over een paar jaar best wel weer anders (gewoon het economisch model maar eens bekijken....), maar het is nu gewoon even een feit. Erg? Welnee, de echte liefhebbers zullen blijven, de gelegenheid watersporters verdwijnen en het water blijft gewoon even mooi.........

Ligt de nadruk in deze discussie niet teveel op waarde in financiele zin?
Waar is het element waardevol?

Wat ik daarmee bedoel :
Lekker met je bootje op het water....de vrijheid, zorgeloos, genieten, geluk....
Is dat niet onbetaalbaar?

Ja...een lagere prijs is zuur.....maar wordt het niet minder zuur als je je
realiseert wat jou bootje niet allemaal voor jou betekend heeft?
Onvervangbare en onuitwisbare ervaringen.

Zomaar een gedachte.....

Vinni

Vinni schreef : Precies!

En verder vind ik het een goede beslissing die ik indertijd heb genomen door de scepters op zodanige onderlinge afstand te zetten dat ik er net met een rolstoel tussendoor kan.

zeekraal schreef :
Jij ook al ? Ik heb een inklapbare rollator en ga dan met een val op de lier aan boord.

Tja, de waarde van een scheepje....
Heb 3 jaar geleden een Leisure 22 kimkieler gekocht, niet al te duur en een hardstikke leuk scheepje voor op het wad. (lig in Lauwersoog)
Je koopt wat verf, epoxy, afsluitertje, gps'je, origo kooktoestelletje (bedankt Sunday) enz.enz. en probeert er nog wat van te maken.
Kost best veel tijd en uiteindelijk al met al ook nog wel een paar centen.
Dus wat nu te doen: verlies in geld en tijd voor lief nemen, de boot voor een habbekrats verkopen en voor relatief weinig geld een bootje kopen met alles er op en er aan ?
Misschien wel verstandig maar kan het nog niet over m'n hart krijgen...

Het is inderdaad moeilijk om emotioneel afscheid te nemen van geld , maar wees blij dat je geen aandelen SNS ervoor gekocht had want dan was je nu alles kwijt geweest. Alles is dus maar relatief . Sterkte !

svalk schreef : Verju, da's interessant. Mijn rolstoel is niet inklapbaar. Was net uit het pakket. Maar ik heb wel een oprolbare val. Een z.g. rolval.
Van boord gaan is makkelijker. Dan gebruik ik een z.g. valrol.

Frodoo schreef :
Verstandig is....er lekker van genieten! De kosten van een kleine boot vallen best mee en je hebt er minstens net zoveel plezier mee. Dus waarom verkopen?

svalk schreef :
je moet maar zo denken:
'geld is nooit echt weg,
het is hooguit ergens anders'

Wallaby schreef :
Het verschil is dat je boot ZEKER minder waard wordt.............maar je er mee kunt zeilen

Piepschuim schreef :
.... maar ik vraag er geen duizend euro voor, en je hebt voor duizend nou niet bepaald een hele mooie keurige Centaur., en sommige mensen vinden een gewone weer veel te groot en zoeken zoiets als dit, die mensen zijn er ook heus wel, alleen hou ik hem voorlopig zelf wel even en doe ik van de zomer wel weer een poging op Marktplaats. Hij is tenslotte vrij zeldzaam en daar hechten sommigen ook wat waarde aan, een gewone Centaur zie je extreem vaak.

Lakken is trouwens wel leuk, maar kost me weer een hoop geld, winst dus. Ik heb altijd het meeste verdiend door er niet al te veel aan te verbouwen, maar schoongemaakt en evt. wat gerepareerd en dan zo door verkocht...

frogger schreef :
Mijn tips: kijk naar de lange termijn, wat en waar wil je varen over 10-20 jaar. Koop zo klein mogelijk (niet de grootste die je kunt betalen, maar de kleinste waarmee je alles kunt doen wat je wilt). Laat je niet leiden door trends, maar koop een zo oud (goedkoop) mogelijk "bewezen" boot, naar jouw smaak. Vervang alles wat niet goed is, koop niets wat je niet echt nodig hebt en ga lekker varen.
Nb voor 35000€ koop je (goed zoekend) een goed zeilend zeeuwaardig jacht (je), inclusief noodzakelijke reparaties en vervangingen, waar je met een gezin weekenden en vakanties overal kunt varen.

Baasklusje schreef :
En wie zijn schuld betaald verarmd niet maar raakt alleen zijn centen kwijt

Ik ben begin dertig (nog niet veel gespaard dus ), heb een eigen woning en overweeg al lang om een boot te kopen. Het probleem is niet zozeer de zoektocht naar buitenkansjes, maar de bijkomende kosten zoals liggeld. Die wegen niet op tegen het aantal zeildagen per jaar. Dit maakt het zeilen nu eenmaal duur.

Zolang de kosten niet zakken of we geen boot kunnen delen, blijven we voorlopig maar huren.

Tja, in augustus vorig jaar wou ik mijn Leisure 17 inruilen voor een grotere boot. Eerder toevallig eigenlijk: tijdens een zeiltocht met de L17 kwamen we een jong koppel tegen met een Friendship 22 die te koop stond. Uit nieuwsgierigheid gingen we eens aan boord kijken.
Hij noteerde ons e-mail adres en we gingen daags erna elks onze weg.
Na een week polste hij of ik geen interesse had. 7500 euro was zijn prijs. Mijn budget een pak lager. Maar na een drietal weken was hij zo ver in prijs gezakt dat ik toch hapte: 5000 euro. We spreken dan over einde juli-begin augustus.
Nu had ik natuurlijk twee boten, want de L17 stond niet eens te koop, en was pas helemaal gerenoveerd, onderwaterschip incluis. Ik wou deze L17, met een geheel nieuwe set zeilen en een zeer goede buitenboord motor, slijten voor 4000 euro, zelfs minder dan de kostprijs, maar uiteindelijk weg moeten geven voor 2000 euro omdat ik intussen met dubbel liggeld zat en een flink ligplaats probleem...

Mijn FS22 vertoonde vrijwel meteen een paar verborgen gebreken en na veel klussen geraakt ie pas in maart helemaal vaarklaar. Nog een geluk dat ik een handige harry ben en alles zelf kan doen...
Het liggeld is intussen nog de enige kost die ik te verwachten heb, de rest was zuur verdiend spaargeld. Voor een boot zou ik nooit lenen, dat is zeker.

Ik heb nog het geluk dat ik een ''overtollig bootje' vlakbij m'n huis aan een weilandje daar af kan meren totdat hij eindelijk verkocht wordt...
Maar als je dat niet hebt dan verkoop je iets weer voor veel te weinig omdat je er vanaf moet...

heb een eigen woning en overweeg al lang om een boot te kopen. Het probleem is niet zozeer de zoektocht naar buitenkansjes, maar de bijkomende kosten zoals liggeld. Die wegen niet op tegen het aantal zeildagen per jaar. Dit maakt het zeilen nu eenmaal duur.

Hier ben ik ook nog altijd mee aan het worstellen

frogger schreef :

frogger schreef :
Het op elk moment weg kunnen is me heel wat waard, net als het bezit op zich. Vooral dat laatste is natuurlijk heel moeilijk te quantificeren en het kan heel makkelijk omslaan in blok-aan-been.

Voor het zeilplezier kan je vaak met een heel klein bootje toe.

Volgens mij moet je een boot vooral kopen voor het plezier en met geld dat je kunt verliezen. Zie het niet als investering, want dan ga je nat. Sommige auto's worden nog meer waard, maar dat zal met de meeste boten niet gebeuren volgens mij. Ik ga er vanuit dat ik niet heel veel voor mijn boot meer krijg. Alles is dan mee genomen. Neemt niet weg dat ik uiteraard ook wel een verwachting heb, maar daar wil ik niet de hele tijd bij stil staan. Dat bederft mijn plezier. Net als bij een huis moet je niet de hele tijd naar de verwachte waarde kijken. Dat wordt pas interessant als je MOET verkopen. Tot die tijd blijf ik gewoon genieten van het gevoel. Dat bepaalt voor mij de waarde.

@frogger, als je ook met de boot op vakantie gaat, en in het achterhoofd houdt dat de gemiddelde Nederlander per jaar zo'n 1600 euro aan vakanties uitgeeft. Dan kan het wel uit om een boot te kopen.

De overige weekendjes weg etc zijn dan 'winst'.

Althans, dat is altijd mijn redenatie, waarmee ik voor mezelf goedpraat dat ik een boot heb gekocht. Met die 'bespaarde' 1600 euro, heb ik mijn liggeld en noodzakelijk onderhoud wel gedekt.

frogger schreef :
Zeker iets om goed over na te denken. Het eigendom op zich kost ook geld, en er zitten kosten tussen die lastig naar beneden te krijgen zijn als het MOET. Zelf leggen wij elke maand 1/12e deel van de jaarlijkse kosten apart. Dan blijft het allemaal te overzien. Nu is dat natuurlijk niks wereldschokkends, maar toch ken ik behoorlijk veel mensen die het wel zien als de rekening er ligt (op allerlei gebied).
Het kan zeer zeker helpen om je nu al te orienteren op havens en liggelden. Bij mij in de buurt zijn er drie, waar wij 600,-- betalen, we 900,-- en 1200,-- betaald zouden hebben als we daar lagen. Nu al inshrijven kan helpen tegen de tijd dat je een boot hebt.

Wat ik mij afvraag is waar die 20% boten gaan blijven? Met alle sentimenten die we hier al hebben gelezen denk ik dat er maar weinigen over gaan tot de shredder (al is dat economisch gezien misschien de goedkoopste oplossing). En, zou het niet ook zo zijn dat mensen die nu twijfelen ivm de hoge aanschafkosten nu een boot binnen hun bereik zien komen?
Voorlopig reken ik er ook al niet op dat liggelden omlaag gaan ivm met schaarste aan klanten. Ik vrees eerder dat men de kosten over minder klanten gaat omslaan ipv te snijden in eigen kosten. Logisch ook wel, want zo makkelijk is dat nu ook weer niet. Men zal het effect van de oplopende concurentie zo lang mogelijk buiten de deur houden, en moeilijk zal dat niet zijn. Immers, alle havens in de buurt hebben hetzelfde probleem en hoeven niet eens kontact te hebben om dat van elkaar te weten. Alleen een nieuwe haven die klanten zoekt zou dat willen doorbreken, maar wie begint er op dit moment nu een haven?

koko schreef :
Sentiment en shredder, pijnlijk voor de bezitter maarrr.. ik heb deze winter veel bootjes bekeken (vaak eigenaren tussen de 70 tot 89 jaar oud!!) en als ik zie wat men soms verkoopt! Althans, probeert te verkopen. Alle elektronica is gedateerd (..) evenals leidingen, motor, tuigage, zeilen etc. Een kleine tip aan iedereen: niet tegen de oude eigenaar zeggen! Die kunnen vrij chagrijnig reageren..

Heb een 'leuk' voorbeeld: eigenaar komt aanrijden in een vrij luxe, splinternieuwe auto (gegund!!) en kruipt met moeite uit zijn bolide aan boord van zijn schip. Respect! Na 10 minuten, eindelijk zit ie op zijn plek. En dan begint ie.. "De boot is de beste boot die je kunt kopen.. motor is de beste motor, altijd lopen en doet het prima, als nieuw". De zeilen, die hebben hem ooit bijna 10.000 gulden gekost "Zijn echt top zeilen!". De prijs van de boot is dan ook een koopje.. volgens hem.

De man had niet eens een roze bril op! En zijn geheugen laat hem blijkbaar in de steek. De boot lag al 7 jaar in het water, is door hem in die tijd enkel als caravan gebruikt.. en onderhoud, dat deed ie vroeger vast tijdig en kundig.. maar de laatste jaren toch niet echt..

Ik probeer hem vriendelijk uit te leggen dat de boot (en alles inclusief) ietwat gedateerd is en veel liefde, tijd en investering nodig heeft.

*#!KEDENG@#! Foute opmerking.. boot is volgens meneer zo solide als wat en nog in perfecte conditie. Hij is er zelfs mee naar Zweden geweest!! "diesel en water er in, je zeilt zo weg". Tja, en toen kon ik het niet laten.. "meneer, waarom rijdt u niet nog steeds in een Opel Kadett-C.. i.p.v. die splinternieuwe auto.. benzine er in en je rijdt zo weg".

Ik zoek wel vrolijk verder..

De kosten die samenhangen met zeilen en het bezit van een zeilboor blijven altijd een teer punt. In aanvulling op de wijze dingen die al gezegd zijn misschien nog het volgende.

Voor de meesten van ons is en blijft het een hobbie (of een passie ). Een hobbie mag geld kosten maar moet vooral leuk blijven. Dat impliceert al dat het vooral geen financieel blok aan het been moet worden. Uitgaven aan je hobbie, of dat nu aankoop, onderhoud, verzekering, liggeld of het aflossen van een lening is, moeten daarom zondermeer passen in het huishoudboekje en dat bepaalt dus ook voor een groot deel wat je mogelijkheden zijn qua boot en ligplaats.

Wat in ieder geval niet mogelijk is is het maken van een business-case van het hebben van een zeilboot. De kostenkant gaat nog wel, maar de 'opbrengsten' (of 'besparingen') zijn erg aan interpretatie onderhevig, zeker met een partner die wat minder zeilvirus heeft. Mijn advies: begin er niet aan, als je daar de discussie mee moet aangaan verlies je zeker. Neem alles als kosten en beschouw alleen het plezier van het zeilen, klussen en het hebben van een 'eigen boot' als opbrengst. En dát is aanzienlijk!