Go west schreef :
In eerste instantie leek mij een 3 kW E-aandrijving in plaats van een 10 kW dieselaandrijving voor de boot van John 338 (Jaguar 27) te krap. Omdat ik niet in elektrische magic kW's geloof ben ik de bestaande dieselaandrijving ( voor de aardigheid
) eens gaan narekenen. Opgegeven was 6,2 knoop bij volle toeren (2600 rpm), saildrive reductie 1:2,21 en een 2-bladsschroef 14*9 voor een VP mdA7 motor.
In dat werkpunt ( 6,2 kn = ca. 3.2 m/s)is de stuwkracht ca. 550 N en het gevraagde koppel op de schroefas 21,8 Nm
Hieruit volgt het netto vaarvermogen W * v = 550 * 3.2 = 1760 W
Het schroefasvermogen : 2 * pi * 2600/60/2.21 * 21.8 = 2685 W . Het schroefrendement is dan ca. 65 %. Bij een mechanisch rendement van de saildrive van 0.9 is het gevraagde motorvermogen dus 2685 / 0.9 = 2983 W of wel ca. 3 kW.
De dieselmotor heeft bij volle toeren 10 kW in huis, maar in het opgegeven werkpunt wordt er maar 3 kW gevraagd en geleverd. ( De schroef was duidelijk te licht voor deze situatie ).
Mijn conclusie is dus dat als er door elektromotoren van 3 kW een toerental van 2600 rpm aan de saildrive wordt gegeven, dan ook de dezelfde stuwprestatie voor dit schip wordt geleverd.
Een goede keus lijkt mij dus.
Jan
Leuke berekening, maar gebaseerd op een uit de lucht gevallen stuwkracht van 550N.
No way dat een 3 ton zware Jaguar 27 6,2 knopen loopt met 55 kg stuwkracht, en als ik de (ongeveer) gegevens van een Jaguar 27 in Vicprop stop geeft die 6,1 knoop met 12 pk, wat aangeeft dat de originele installatie behoorlijk goed in elkaar zat, wat voor een bekend serieschip ook wel verwacht mag worden..
Scheepssnelheid is domweg een kwestie van vermogen: dus kW of pk. ELK VERMOGEN KAN ELK KOPPEL GEVEN: domweg een kwestie van overbrengingsverhouding: daarom heeft een auto een versnellingsbak. Er varen zelfs sleepboten rond met een vaste schroef en 2 of 3 versnellingen, om schroef en vermogen aan de vaarsnelheid aan te passen. Belangrijkste keuze bij een scheepsvoortstuwing is de schroef: dit is de bepalende factor voor het uiteindelijke rendement van de voortstuwing, de rest is bijzaak.
Het valt mij op dat zodra elektrische voortstuwing ter sprake komt er een soort politieke correctheid optreedt: wanneer het draadje gaat over acculaden op de diesel is het rendement van de dynamo 50%, en zodra er elektrisch gevaren wordt vliegen de 95% rendementen aan alle kanten om je oren. Ik heb er op de METS eens op gelet: meestal worden rendementen niet genoemd, en als ze er wel waren kwamen ze zelden boven de 85%, en dan nog onder zeer specifieke omstandigheden. Dit is ook normaal: voor elektromotoren in de 10 a 20 kW klasse is 80% een normaal en goed rendement. Ik ken er van 97,5%, zowel motor als generator, maar dit zijn 11kV machines van 6MW. Hoe kleiner de machine wordt, hoe lager het rendement, dit is helaas zo, en kleine generatoren hebben een rendement om te grienen. Dieselelektrische voortstuwing is goed voor grote installaties, zoals bijvoorbeeld de Pioneering Spirit met 8 motoren en 12 elektrische schroeven, uitgelegd voor kortstondig piekvermogen op alle motoren, maar 70% van de tijd op 30% vermogen met 4 motoren op deellast, of cruiseschepen met grote boeg- en hekschroeven in combinatie met een grote hotellast.
Voor kleine installatie is het niet interessant: de rendementsverliezen van de Emotor en generator doen het "gunstige gebied" van de motor vele malen teniet. Het gunstigste brandstofverbruik van onze dieselmotortjes zit rond het maximum koppelgebied, en omdat ze een redelijk vlakke koppelkromme hebben zijn hier geen dramatische resultaten te behalen, en al zeker niet zodanig dat ze de extra installatiekosten rechtvaardigen, om het over het milieu al helemaal niet te hebben.
En waar ook gemakkelijk overheen gestapt wordt zijn de effecten van wind, stroom en vooral golven. Zonder wind, stroom en golven heeft een 30 voeter al genoeg aan 1 of 2 pk, misschien nog wel minder: elektrische sloepjes op de Vecht.
De Leisure17 met een 5 PK Mercury sailpower vaart normale kruisvaart tussen de 4 en 4.5 knopen op een laag pitje: 0,5 tot 0.6 ltr benzine per uur. Ik moest een keer met harde wind op de kop de Beulakerwijde oversteken, en toen ik met mijn normale kruisvaart uit het beschutte vaarwater kwam lag ik gewoon stil, en moest flink wat gas bijgeven om weer vooruit te komen.
Evenzo heb ik met Snoopy, een stalen multiknikspant Gouwzee van 9 ton, twee keer "alles uit de doos" (20 pk Bukh, goed bemeten met 15 x 11 driebladsschroef) moeten draaien: een keer om vrij te blijven van de Pollendam, en een keer om met echt harde wind voor de Haringvlietbrug de kop in de wind te houden (dan snap je ook meteen waarom het Vuile Gat zo heet). Bijna alle bootjes draaien op een laag pitje, maar af en toe heb je de power echt nodig, al is het maar een paar keer in de 20 jaar, en als je het dan niet hebt kan het je je schip kosten. Kijk dus ook naar je vaargebied: op de Vecht is het prima, maar op ruim water wordt het een heel ander verhaal, en zal de voortstuwing een belangrijk deel van de reisplanning gaan uitmaken, als je tenminste verantwoord bezig wil blijven. Het kan zelfs zonder voortstuwing, maar dan wordt je vaargebied behoorlijk beperkt vanwege stroom, wind en lagerwal. Bijvoorbeeld Joost realiseert zich dat ook. Het is maar net wat je wilt, maar je moet je dit soort dingen wel goed realiseren en alles realistisch bekijken - in dit draadje zitten een hoop "roze bril toestanden".
Als ik de TS was zou ik nog even netjes zijn op het dieseltje, volgens mij komt het er weer in.
Aad