Onderwerp: 'Lotus' belevenissen

Beauty schreef :
PM sluis lijkt er inderdaad wel een beetje op, maar daar hoef je niet van boord om vast te maken. Stond bij onze schutting (wij kwamen er deze zomer voor het eerst) een uiterst vriendelijke stewart met een pikhaak om te ‘helpen’. Door zijn leeftijd (voor de verandering dit keer geen student met zomerbaantje) overschatte ik ook deze steward. Ging allemaal goed, maar was weer leerzaam moment...

Bij Brunsbüttel wel meegemaakt dat een jacht door de luidsprekers werd afgesnauwd door Helga (naam verzonnen) omdat ze haar bevelen niet hadden opgevolgd. Zet toch direct een ander sfeertje...

rooiedirk schreef :
De oude , kleine sluizen ( die de pleziervaart moet gebruiken ) zijn al van 1895 toen het kanaal in gebruik werd genomen en dus al 124 jaar oud ( die in Kiel zijn inmiddels buiten gebruik en dichtgegooid om instorten te vorokomen) . De grote zijn van 1914 .
( zie de.wikipedia.org/wiki/Nord-Ostsee-Kanal#Geschichte ).
Ad

Tsja, befehl ist befehl in Duitsland. Moet ik dat nou nog uitleggen? Nee toch zeker.

Altea53 schreef :
Nou , ik denk dat ook in Nederland sommige sluismeesters en brugwachters wel eens wat meer op hun strepen mogen gaan staan hoor.
In duitsland moet je je gewoon aan de regels houden , in Nederland kun je daar kennelijk om twisten.
Misschien zijn daarom in Duitsland de verkeersboetes zoveel lager dan hier

ps. En Befehl schrijf je , zoals alle Duitse zelfstandige naamwoorden met een hoofdletter
Ad

Geldt ook hier inderdaad. In een jachthaven is iets dat niet mag ook nooit gewoon verboden; een zichzelf respecterend havenmeester (snor, blauw uniform, pet, gouden knopen) maakt er meteen “ten strengste verboden” van

Overigens kan het met veel wind behoorlijk spoken in die Elbe-NOK sluis. Ik ben er een keer toen ik de boot solo naar Denemarken zeilde met een dikke West 6 ingevaren. Die wind staat recht de sluis in. Het woei zo hard dat ik volle kracht achteruit moest geven - en toen lag de boot ongeveer stil naast de steiger! Ik heb toen het gas maar gewoon erop laten staan en ben afgestapt om de achterlijn door het oog te halen. Godzijdank was mijn schroefeffect de goede kant op, anders was ik echt in de problemen gekomen.
Voor een singlehander geen fijne sluis, wil ik maar zeggen.

Maar de sluis uit en het NOK op voor de wind uit op 't fokkie leek me daarna een heerlijke belevenis

Moet je eens opletten hoe snel de politieboot achter je aan komt
Twee verboden tegelijk genegeerd
Ad

Alleen op de lappen mag niet maar met draaiende motor én schroef, is zeilen toegestaan.
Wel SB wal blijven houden en de kegel voeren.

Klopt , maar een sluis uitvaren met gehesen zeil(en) is ook in Duitsland strikt verboden.
En zonder motor mag sowieso niet , dan moet je gesleept worden.
Gewoon even dit lezen: kielkanal.de/Merkblatt.pdf
Ad

La Mavare schreef : Leuk om mijn foto (en bootje) hier terug te zien

Opgegroeid in varend Limburg, ben ik wel gewend aan de wat lastigere sluizen met flink verval. Maar die in het NOK zijn alleen irritant door de lage 'steigers'. Zowel voor op- en afstappen als voor de stootwillen, die dan ook drijvend op het water ziet op de foto. Dat verteld het verhaaltje dan ook erg leuk

Haal die vlonders er gewoon uit en het wordt een vrij normale, simpele sluis? Direct aan de wand liggen lijkt me geen probleem. Hier en daar zitten er ook bolders in. Hang er wat grijplijnen aan de ogen waar nu de vlonders aan hangenen klaar. Minimale investeering en ook voor de grote jongens beter lijkt me.

Voor de rest vindt ik het NOK best een aardig (vooral motor) tochtje met een leuke ankerplek (Flemhuder See) en Rendsburg is ook best aardig.

Philip schreef :

Belevenissen van een beginnende zeilvrouw

‘Tupperware® boten zijn het!’ De man wijst naar de rij nieuwe boten aan het begin van de steiger. De manier waarop het uitgesproken wordt doet vermoeden dat het hier om iets goedkoops en ongeschikts gaat. Het lijkt niet te verwijzen naar de vernuftige eigenschappen en mooie kwaliteit van het robuuste kunststof bakje. Het grootse merk wat vele thuisparty’s heeft bereikt en nog steeds in menig keuken voor veel gemak zorgt. Het klinkt eerder als polyester fabrieksboten zonder X factor.

Ik ben te verbouwereerd om te reageren. Het stoort me. Nee, eigenlijk raakt het me.
Ook Paul staat inmiddels meer rechtop voor de pop-up tent met wapperende vlaggen. De man waarmee we nu zo’n 5 minuten in gesprek zijn, heeft nog geen enkele keer mijn kant op gekeken ondanks dat ik goed ben in blikken vangen. Hoofdschuddend praat hij verder zonder ons te betrekken bij het gesprek. Het was beter geweest om te reageren in plaats van af te wachten. Ik had moeten vertellen dat we zelf ook zo’n kunststof bakjes botenmerk hebben.

Drie jaar geleden werd ze onze eerste eigen zeiler. Een zorgvuldige keuze, een begin, een compromis tussen beide wensenlijstjes. Met trots is ze voorgesteld aan familie en vrienden en heeft ze al vele opstappers meegenomen. Ze leerde me de beginselen van het zeilen, maakte me enthousiast. Ze wordt steeds mooier en haar uitrustig is nog completer dan ze al was. Met haar eigenwijze karakter blijft ze loefgierig en laat windkracht 5 haar polyester kraken maar teleurgesteld heeft ze ons nog nooit, integendeel. Onverstoord baant ze haar weg door het water en laat ze de mooiste plekken zien. Ze geeft ons rust en creëert de gelegenheid om te ontsnappen aan de hectiek van alledag.

Haar impact is groots, grootser dan de man op de natte botenbeurs kan vermoeden. Dankzij haar, lonkt de wereld en is de eerste stap naar een nieuwe droom gezet. Het besluit is genomen. Ons prachtige huis staat te koop en we wachten op iemand die er net als wij verliefd op zal worden. Wat een spannende tijd breekt aan. Mijn hoofd staat niet meer stil. Enthousiasme en energie vermengd met angst en spanning voor wat komen en verloren gaat wanneer we op wereldreis gaan. Stap voor stap…

Het stemgeluid van de man, waarvan ik nog steeds niet weet wat zijn naam en functie is, komt weer binnen. Zonder wederhoor vervolgt hij zijn relaas over zijn favoriete wereldzeiler en wijst naar de flitsende boot in het water. De ultieme snellerik met vernuftige romp en gelikt interieur heeft alles wat we nodig zouden hebben en vraagt beslist om een kijkje. Anderen zullen aan zijn lippen hangen maar ik ben toe aan al het andere wat de beurs te bieden heeft en wil, een beetje flauw, eigenlijk al niet eens meer naar zijn ‘perfecte’ wereldzeiler gaan kijken. Het blijkt een uitstekende manier om uit de monoloog te ontsnappen. Op te grote oversloffen stappen we aan boord en spuwen eerst wat spreekwoordelijke gal over de railing.

De boot is prachtig, inspirerend! Charme en kracht vonken ervan af. Het prijskaartje doet pijn, te ver weg. Jane Doe krijgt een klopje op de romp. We nemen afscheid, respectvol met een ietwat bittere nasmaak. C’est la ton qui fait la musique.

Weer een leuk stuk Lotus 77. Zo’n verslag van een botenbeurs zie je niet vaak. Succes met je zoektocht naar de ideale boot. Ik weet nog een Trintella te liggen in Hellevoetsluis.

Je kunt uitstekend de emotie die komt kijken bij onze bootjes verwoorden. Dat belooft nog wat voor als jullie zijn vertrokken!

Ik zie een novelle in het verschiet...
Groeten, Peper.

mooi geschreven. Ook wij hebben een tupperware boot maar het is wel ónze tupperware boot die ons al veel plezier en ervaringen heeft opgeleverd.

Je wilt tich niet met zoveel woorden zeggen dat je in een bavaria rond vaart

p.s. Ik vaar ook met veel plezier in een, weliswaar Frans, productie vaartuig. Welke ook ons nog op geen tocht heeft teleurgesteld.

yep, the ultimate tupperwareboat, designed to make other sailors feel better!

De Engelsen spreken van een AWB, een Average White Boat. Ik gebruik het graag als geuzennaam!

Ach... Het is de kift. Ik vaar ook in een plastic schrobemmer.

Maar wel de mijne.

Zonder lening.

Helemaal.

Van mij.

Het is dat, of nog veel langer de beste schipper spelen.

En vaart zo'n prachtige turbo bak sneller? Vast.

Maar zonder mij aan boord.

Exact, zo is het Joop.

Poehhh das precies de spijker op zijn kop geslagen, wat mooi geschreven.

@ Lotus77
Mensen die zo over je boot praten zonder duidelijk beargumentering zijn per definitie natuurlijk oerdom.
Ze hebben zeer waarschijnlijk een tunnelvisie en begrijpen dan ook alleen maar hun eigen argumenten. De argumenten die voor jou gelden kunnen ze nooit begrijpen.

Zuur volk die zich willen laten gelden met dit compensatiegedrag kom je overal tegen helaas.

Mooi om te lezen hoe je hier mee omgaat en lekker eigenwijs je eigen ding doet.
Een gevoelsmens met een groot talent voor sfeer en schrijven.

@ Joop : Ook van mij krijg je bijval.

Nog meer trotse eigenaren! En synoniemen voor plastic bakjes boten:)!

@Jerry, Dank voor de Trintella tip.

Dank, dat ook een meer kritische noot er (nog) mag zijn hier.
Leuk die complimentjes weer, dat motiveert weer op weg naar het volgende.