Onderwerp: Grote verhalen van een kleine schipper

Ja, leuk dat je er weer mee bezig bent. Ingebouwde generator in de tijd van Honda 2.2i??? Ik wist het wel....
René

De nieuwe genua

Na enige tientallen malen de UPS.com/track pagina ververst te hebben, kwam daar woensdagmiddag de update, dat ik in Huizen een pakket kon ophalen, uit Wroxham, de vestigingsplaats van Jeckells, "the sailmakers", die vijftig jaar geleden zeilen voor mijn Nomad maakten, drie jaar geleden mijn nieuwe grootzeil leverden en bij wie ik, een week of vier geleden, een aanbetaling had gedaan voor een nieuwe, bindreefbare, genua.




Daarna meteen door naar Almere Muiderzand, spullen uit de auto en aan boord en de boot klaar maken voor het eerste echte zeiltochtje - Hemelvaarttocht met de Westerly Club! Maandag was de boot te water gelaten en dinsdagavond met stevige wind op de oude werkfok was ik al van Naarden naar Muiderzand gekruist.

Kids opgehaald en samen de genua aangeslagen. "Laat ik foto's maken van hoe ze is opgerold," dacht deze schipper nog, want er is niemand die dat zo goed kan als de maker van het zeil in kwestie.






Bovendien krijgt u zo de geheel moderne "unboxing experience" waar u als trouwe volger van de avonturen van Westerly Nomad Raccoon en haar bemanning natuurlijk recht op heeft!

Het viel meteen al op, dat het een stevige dikke genua is, die zich nog moeilijk laat bergen. Wat vooral ook een kwestie van wennen en "de manier vinden" blijkt want na een paar keer ging het al makkelijker. De eerste keer kwamen we in het donker om 2:30 in Blocq aan, en heb ik het in de windstilte maar op het dek laten liggen en de dag erna bij daglicht voor het eerst, met hulp, geborgen.

Op donderdag naar de opening van het weekend bij de Bataviawerf, motorzeilend, en jaja, dat past en staat mooi, deck sweeping, zeker, mooi strak op de voorstag ook! Maar vrijdag kwam de echte test. We hadden, om verzekeringstechnische redenen, een niet-wedstrijd met de club, van Lelystad naar IJsseloog, halve wind en voor de wind. Met name door het uitbomen van de genua werd de Racoon, voor het eerst sinds in mijn bezit, morele winnaar van een niet-wedstrijd want op SW handicap berekende starttijd betekende dat wie het eerst finishte zou winnen, en na de niet-morele winnaar van de niet-wedstrijd (de voorzitter van de club tevens jurylid, wedstrijdleiding en startschip maar, eerlijk is eerlijk, een bootlengte eerder) gleed de Raccoon met minuten voorsprong op de nummer 3 (een zware ketch met wat een gloednieuw grootzeil maar een nog (zeer) oude genua die net als de andere Westerlies echt meer wind nodig heeft) als tweede over de finishlijn bij het IJsseloog. Begrijpt u het nog?

Eindelijk lente als in voorzomer, aangekomen op deze prachtige door bomen omgeven ankerplaats in het Keteldiep gingen we gezamenlijk voor anker, zwemmen en roeien met een bijbootje, bij elkaar aan boord en natuurlijk een gezellige borrel, ook de chipsbakjes en andere heerlijke hapjes en drankjes gingen van hand tot hand en van schip naar schip. Het was allemaal zo gezellig en intensief dat we ons collectief verslapen hebben - niet meer aan gedacht eigenlijk - om wakker te blijven en het Noorderlicht te bekijken; deze schipper heeft in ieder geval heerlijk geslapen en dat begrijpt u dan vast weer wel, zo op zo'n kabbelend bootje in een rustige ankerplaats na een dag zon, wind en zeilen!





Ook zaterdag, IJsseloog-Enkhuizen, weer tweede geworden, de combinatie vaarboom, verse antifouling en nieuwe genua deed het goed. We finishten achter een zeer oud schip met ditto zeilen maar complimenten aan de kennis en kunde van haar schipper, veel hulde hoe door slim wind te zoeken uit de juiste richting in zijn polair diagram het veld - en de Raccoon - wist voor te blijven!





Maar zondag was voor de genua eigenlijk de echte test, in wat variabale wind rond de 12 knopen ging het op verschillende koersen in rechte lijn van Enkhuizen naar Blocq. Ja ze reageert anders op de nieuwe genua! Minder loefgierig (je kan nu zelfs op zeil/genua afvallen!), minder 'drag' aan het roer. Eigenwijzer, het luistert nog nauwer naar hoe de zeilen op elkaar zijn afgestemd hoe koersvast de Raccoon is en kleine veranderingen aan koers of tuig zijn onmiddellijk voelbaar in de snelheid van het schip.

Het zeilen op de Raccoon is nu nog meer door de windrichting bepaald, nauwkeurig pointen/richten over de golfjes en in vlaagjes, en hoe constanter je haar op haar 'aandrijvende windhoek' kan houden, hoe sneller je door het water schiet.

We zagen regelmatig vijf knopen op de teller, maar ook bij de anti-vlaagjes en met de mindere wind op vrijdag en zaterdag kon je zeker op de wat scherpere koersen het verschil merken.

We hebben het bindsel nog niet hoeven reven. Ik denk dat ik nog een handig beslag (zo'n gordiaans knoopding?) ga maken/halen om de fokkeschoot makkelijk van oog te kunnen wisselen, dan lijkt reven mij een makkie, in ieder geval honderd keer makkelijker dan deze nieuwe, stugge genua af te slaan, dat ging bij het oude doekie natuurlijk wel makkelijker.

Nou. Met deze zeiltechnische observaties van deze relatieve leek, sluit ik een werkelijk fantastisch eerste zeilweekend af. Ook wel een beetje met een kater, want zoals u in een ander draadje heeft kunnen lezen, is de mastvoet van de Raccoon waarschijnlijk met het stellen van het want verzakt. Dat wordt een - voor mij - relatief grote reparatie. Daarom ga ik met Pinksteren de boot terug varen naar Naarden en de mast - zucht - er maar weer af. Maar daarover update ik later vandaag of morgen in het draadje wat ik daarvoor speciaal heb aangemaakt, en waar het hele weekend adviezen (en - O zeilersforum - de eerste ophef-dingetjes haha) op binnenstroomden: zeilersforum.nl/index.php/foru...p-de-raccoon-zakt-in

En bijlezen - daar ben ik door de drukte van de afgelopen maanden te weinig aan toegekomen - en mij eens verdiepen in de belevenissen en plannen van de overige forumleden en wat zich hier allemaal heeft afgespeeld.

Dus bedankt voor het lezen, maar weer, en op naar de volgende posts, het leven met de Raccoon blijft een groot avontuur en dan maakt het eigenlijk niet zo veel uit wat er onderweg gebeurt, ik geloof dat ik dat echt wel zo ervaar.

Op Bultruggenexpeditie door het Boomkensdiep





Na in enkele kroegen in Harlingen op donderdagavond, en op Terschelling-West op vrijdagavond, met daartussen een easy sailing tochtje met stroom mee door slenk, sloot en het Schuitegat, mijn intenties te hebben gedeeld, om namens de mensheid mijn excuses aan te willen bieden aan de zeezoogdieren, om de puinhoop die wij mensen van de zee en hun welstand hebben gemaakt, voer ik afgelopen zaterdag om twee uur op de subtropische middag, toch een beetje laat, vier uur na HW de jachthaven uit.

Terwijl Stuurpik de Raymarine ST1000 van marktplaats tikkend de boot de havenstroom over stuurt, zet ik het zeil erop en ga met drie en halve knoop door het water, op 8 knopen ruime wind, vijf over de grond en verlaat bij de SG18 aan stuurbootd de geul. Uiteindelijk een stukje 1.0m dat was te weinig, ik had achteraf beter langs de kust al bij SG22 af kunnen slaan, daar is het veel dieper. Ging goed.


Een drie kwartier later spoot ik met de stroom mee halve wind naar het Noorden, tussen de Lutinekaap en de Engelschhoek met nooit minder dan 1.6m onder de kiel. De kaar van NV charts klopte wat de diepte betreft vrij aardig, daar stond 1.1 als minimale diepte en op het moment dat ik daar voer was er LAT +0.6 waterstand.




Echt heel erg mooi, om Terschelling vanaf die kant te bekijken, de Engelschhoek is dan ook een favoriete bestemming van de "Zeehondenribs" die er op hoge snelheid (door het juiste gat, zucht) af en aan voeren.

Met toch wel een sterk "I did it" gevoel het zeegat uit naar de 5m diepte, de zee was echt heel kalm, wind en golfjes pal van achteren en naar het Westen gekoerst. Eigenlijk een uur te laat vertrokken, want nu had ik toch nog de stroom tegen. 4 mijl ge(motor)zeild en anderhalf uur later was de vloed al aardig op gang. Ik kon precies de drooggevallen platen herkennen op de kaart, en zag duidelijke rimpels en kopjes waar de groene, inmiddels ondergelopen, banken lagen. Ik zag dat de twee meter lijnen van het Zuiderstortemelk en de Noordwestgronden elkaar wel heel nauw raakten, ik zag het gat waar ik doorheen moest, en toen heb ik dat gewoon maar gedaan. De dieptemeter goed in de gaten houdend, die steeds tegen de 2.0m liep, alleen op het laatst niet (knikje in de track) daar voer ik even 'expres' tegen een bankje aan met een zeehondenkolonie er op, en heb, bij gebrek aan zichtbare bultruggenkudde, daar mijn excuus ritueel offer gebracht.

Toen met de binnenkomende vloed het Stortemelk en de Vliesloot ingeblazen. Voor de tweede of derder keer in mijn leven over wat ik "Heksenwater" ben gaan noemen: waar het meer dan 30 meter diep is, komen er drie of vier stromingen bij elkaar (Schuitegat, Meep, Fransche Gaatje, Stortemelk/Vliestroom/Inschot) en dat leidt tot rare kolken, raar gedrag in de stuurbaarheid van het schip, dertig-veertig centimeter hoge golven met kopjes erop (alsof het windkracht vijf/zes is) op verder zeer kalm water. Ik heb het op de video vastgelegd.



Afgetuigd, voor anker onder de Richel en met Idefix, de tevens nieuwe bijboot/drijfmiddel/zonnescherm/lichtweerzeil van de Raccoon, een echte Talamex (Funline 200), naar toen nog onbekende buren geroeid voor kennismaking en een nautisch praatje op hun prachtige Noordkaper klipper.





En net viel ik zowaar met mijn neus in de boter, de kaatsboter, want in Harlingen liep ik langs het "Horecakaatsen", wat een gezelligheid, gewoon op straat, en de plantenbakken, stoepranden en bomen op de baan zijn gewoon onderdeel van het spel; aanleiding voor mij om mij voor het eerst van mijn leven eens te verdiepen in dit spel, dat echt leuk is om te kijken en dat heb ik dan ook met plezier een paar potjes gedaan.

Morgen start 'gewoon' weer een werkweek, maar zo'n lang weekend voelt dan toch als een week vakantie. Een boot, lieve mensen, is maar een kostbaar bezit.

Op zoek naar de Bultrug 2

Mijzelf afgelopen vrijdagmorgen op een heerlijk werkontbijtje getrakteerd in Hotel Caspari in Harlingen. Nog een laatste ochtend werken, met vriendin en haar dochter aan boord geslapen op de WSV, en laatstgenoemde werd die ochtend weggebracht naar Lauwersoog voor een weekje Schier. Vriendin met het OV terug.

En wij vertrokken, om een uur of vier, even na Hoogwater, door de Tsjerk Hiddesluis, voor een weekendtocht met als eindbestemming haar auto, om zo ieder weer in eigen auto thuis te arriveren voor de laatste werkweek voor de vakantie.

Met westenwind kruisend en de stroom mee, eindigden we bij het Franssche gaatje, waar ik de zondag daarvoor ook nog voor anker had gelegen. In de vroege ochtend met lichte wind dit keer niet door het Boomkensdiep, maar gewoon over de Westgronden het zeegat uit en rechtsaf, boven Terschelling, het zeegat in en op het eind van de middag, mooi voor borreltijd, aangelegd in de jachthaven van Nes.

Ook daar weer vroeg in de ochtend vertrokken, weer met het staartje van de eb kruisend tegen 3 NW het zeegat uit, dit keer afgestoken door het Boomkensdiep van Ameland, een onbetonde doorbraak in het Bornrif over de vlakte van Ameland, bij de WA12 NNO lopend.
Dan waren we iets beter op tijd in Lauwersoog dan wachten tot we vanaf 12:30 de Zuiderspruit over konden.
Want nu voeren we rond die tijd al het zeegat van Lauwersoog in, gemiddeld zo'n 3.5-4 knopen op het log en een knoopje stroom mee daar bovenop. En hadden we mooi nog wat vloed mee bij het aanlopen van de haven, om 15:30, toen het tij precies begon te kenteren.

Ik word ontzettend gelukkig van het zeilen met laagwater door de zeegaten, vooral aan de randen van de dag is dan en daar het Wad bij mijn weten op het mooist. Het stikt er van vogels, zeezoogdieren, bankjes met zeehonden en visgronden waar vogels boven wemelen. De bultrug heeft zich tot nog toe vooral in gedachten meermalen aan mij gemanifesteerd, ik ben hem Bob gaan noemen, Bob de Moby Dick van de schipper van de Raccoon, zo u wilt, maar mijn persoonlijke queeste is hopelijk allang richting de Noord gekomen en daar gaat deze Raccoon met haar bouwmarktkacheltje nog niet naar toe...

Maar wel naar een paar weken vakantie, met de kids, dus met zijn drieën, scharrelen op het Oostwad, geen idee eigenlijk, we zien wel, en waar de wind ons brengt. En hopelijk brengen weer en tij ons veel kansen die zeegaten rond laagwater aan onze voortdurende belangstelling bloot te stellen (erecodes in achtnemend, gezond verstand voor zover aanwezig mee in de handbagage). We houden u, desolate maar zo geliefde lezer deez' zeilersroerselen, maar al te graag op de hoogte van de komende avonturen ter plaatse. Stay tuned to the channel and standby for updates

Goeie keuze Thijs, het Oostwad met de kinderen. Als je de Waddenzee ‘doet’ hoef je NL niet uit. En er komt vast een zonnige periode aan voor je.
René

Kock1964 schreef :
Thijs, heerlijke schrijfstijl heb je, het leest fijn weg.

en die laatste opmerking in je post van de 21e is helemaal waar!
En jij laat ook nog eens zien dat je met een klein budget, en veel inzet ook heel erg ver kunt komen en dat die grote comfortcontainers dan ook maar zozo zijn

Groeten,
Johnnie