“A gentleman always sails down wind”
St Valery. Bucket lists. Wie heb ik wat te bewijzen en wat als je, net als Bernard M., zeezeiler, vooral aan iedereen wil bewijzen dat je niemand iets te bewijzen hebt? Dan volg je toch de zeearend naar het Zuiden en naar het Westen, verder, verder weg van huis, wat “huis” dan ook is?
Ik vind het leuk mijn zeilplannen hier te delen, ook omdat het verslag dan gaat volgen. Meestal loopt het anders. Ik hoop, en denk oprecht, dat anderen, inclusief vooral ikzelf, wij samen dus, hier van kunnen leren.
In St Valery was ik rond 1996, 25 jaar, met de liefde van mijn leven, Limburgse Fleurtje. Ze ging naar Nepal en we trouwden met een ander. Maar de herinnering aan St Valery is altijd gebleven, en ook aan het verlangen dat ik voelde toen ik, beginnend Wadzeiler, voelde bij het aanzicht van de bootjes in de baai.
Is dat niet je “bucket list”, dat je vroeger heel erg verlangde naar iets wat je niet kon realiseren, en dat je dat later alsnog gaat doen?
Het kan alleen maar tegenvallen. Het wordt nooit meer zo als toen ik na een liefdevolle en slapeloze nacht de dag erna met haar het daglicht en de hitte in datzelfde bed lag weg te lezen, ik weet nog goed, er lag een proefschrift over “Golven op zee” van een Nederlandse metereoloog en ook het boek “Zwaar weer zeilen”, van haar stiefvader, zeezeiler met een jaloersmakende houten tweemaster met als thuishaven St Valery, met een pied-a-terre van haar moeder er naast.
Zo mooi wordt het niet meer. Melancholie is echt een valse motivatie.
Maar… het is morgen eens een keer Westenwind, op het Kanaal. Zondag en maandag mag ik jagen, op nachtelijke tijen, naar Frécamp, daar wil ik de kinderen verwelkomen. Zondag en maandag waait het weer eens meer uit het Noorden (I’m so lucky!), het gaat net lukken denk ik.
De tijstroom schuift over de daglichtgrens, trouwens Morgen 4-10 mee naar het Westen. Overmorgen 5-11, dan wordt het vroeg vertrekken ipv laat aankomen. Het fijnste vind ik “lange tijen mee”- tochten van 8-10 uur “rondom” het meestromend tij. Misschien moet ik mijn actieradius met de kids verlengen naar ook 1 of 2 “drie tijen tochten”?
In mijn eentje vind ik het zat. Vroeg op of in het donker aankomen, voor de kentering op zee, of de eerste uren tegen de stroom in ploeteren om net vóór de volgende kentering weer ergens naar binnen te komen. Ik hoorde “Booty24” in het draadje over Amazing Grace over hersteltijd. Ik vind twee van zulke dagtochten solo achter elkaar echt pittig. Ik merkte vandaag dat ik tijd nodig had, alles uithangen, opdrogen, goed eten, veel bewegen tegen stijfheid en spierpijn.
Ik ben naar Eu gelopen. Mij verbaasd over de Franse negentiende eeuwse geschiedenis: je moet dit kasteel maar zien als hoogtepunt van de “Tweede restauratie” waarbij de “katholieke conservatieven” een “constitutioneel monarch”, de burgerkoning Louis Philippe, tevens echtgenoot van de dochter van de Braziliaanse Keizer, in het zadel hielpen. In 1848 delfde hij het onderspit aan uiteindelijk Keizer Napoleon III. Wat een Epoque. De pracht en praal indrukwekkend. De tropische houtbewerking van de allerhoogste kwaliteit.
Morgen 13.47 PM (u weet nu: HW).
11.47 de sluis uit, stroom en wind mee, 10nm uiterton Sommebaai ATSO.
ETA daar 13.45/PM, de stroom blijft na PM nog wel ffkes doorlopen, met de westenwind vaar ik zo op zeil de baai in. Ik kom eens mooi op borreltijd aan
“Its the sea state, stupid” - morgen wat aantrekkende wind naar 14-20 knopen, maar na hele rustige zee van vandaag zal het met de golfjes heus wel gaan. Die 4 Bft van mijn zeilheld Clemens lijkt mij de verkeerde indicator, ik zou naar golfhoogte/periode kijken? (Bij windstilte nét na een storm lijkt het me geen leuk tochtje).
Goed. Morgen dan doet de Raccoon waar ze, ongeacht mijn bucket list of egogedoe, voor gemaakt is. Op ruime koersen met de stroom mee getijdewater opvaren als een Vikingschip.
Dát was en is het doel van deze hele soms lachwekkend voelende expeditie, waar ik mij dan zo hartstochtelijk voor aan het inzetten ben om die te realiseren: met de Raccoon het getijdewater van Europa ontdekken. En dát ga ik morgen dus doen!