Onderwerp: Uitleg over statische stabiliteit

Dan kan je natuurlijk voor tig hoeken het richtend koppel bepalen en mbv de Regel van Simpson een schatting maken. Maar je kunt ook het verschil in U_p tussen rust en AVS bepalen. Die is gelijk aan het oppervlak onder de kromme.

Nu ik dit allemaal zo met interesse lees, vraag ik me af of er geen betere voorspellers zijn van veilig gedrag op zee (tijdens een combinatie van helling door wind, en golven) dan de stabiliteitskromme. Theoretisch moeten die er natuurlijk zeker zijn, maar in de praktijk is er alleen de stabiliteitskromme. Waarschijnlijk is het probleem dat er te weinig relevante data is van jachten waarbij het fout is gegaan om tot een nauwkeuriger algoritme te komen dat veilig gedrag op zee beter kan voorspellen. Het kan ook zo zijn dat het gewoon te weinig fout gaat in de praktijk. Stel je eens voor dat we van ieder schip dat gekenterd is precies zouden weten wat de statische/dynamische eigenschappen en omstandigheden waren (bijv winddruk, golfhoogte, etc). Dan zou je vast tot preciezere modelvorming moeten kunnen komen. Just a thought, ben zeker geen expert.

...

Edit: het werkt toch anders dan je beschrijft, ps ik heb een scheepsbouw achtergrond

JotM schreef : Je gebruikt hier gewoon stabiliteitssoftware voor. We gaan niet mathematisch iedere hellingshoek doorrekenen. We geven een berg beladingsconditie parameters in en voeren het lijnenplan in met een lokatie van het gewichtszwaartepunt en de computer rekent in enkele minuten de hele stabiliteit door. Je moet alleen nog handmatig alle beladingscondities aanpassen voor iedere berekening. Uiteindelijk is dit nog steeds 2 dagen werk voor een CE-zeiljacht en ongeveer 3 weken werk voor een zeiljacht onder klasse, maar we gaan niets stap voor stap berekenen per conditie. Dat gebeurt gelukkig allemaal "automatisch".

Daarnaast gaat dit artikeltje niet om hoe je het een en ander uitrekend, maar meer om inzicht te geven in wat diverse zaken voor invloed kunnen hebben op de stabiliteit van de boot.

Als ik tegen een veer aanduw en met die veer een karretje van een plateautje een hobbelig heuveltje opduw tot ik weer op een horizontaal plateautje sta waarbij de veer geheel ontspannen is kan ik enorm ingewikkeld gaan doen over het verloop van het kracht-weg diagram onderweg. Maar ook zonder dat ik dat weet kan ik je op een briefje geven dat het oppervlak onder dat diagram, de totale arbeid, overeenkomt met de toename van de potentiële energie tussen de twee plateautjes.

...en boarderbas beweerden dat het gewicht er niet toe deed.

JotM schreef : Zoals Folkboot mij in een PM al schreef: dit is niet goed.
(sinds tijden weer eens op ZF, lig je meteen weer de halve nacht te puzzelen in bed ipv te slapen )

Bijzonderheid bij de vierkante bak kwam uit een "geometrische doodle":

Discontinuïteit!

Als in het "verhaaltje" een paar postings terug:
Het "heuveltje" en daarmee samenhangde kracht-weg diagram (dus het verloop van de geleverde arbeid) voor de vierkante bak zien er (gechargeerd) ongeveer zo uit:


Edit:
Er is bij de beschreven vierkante bak dus geen "plateautje" tussen stabiel bij 0° en stabiel bij (een veelvoud van) 45°.
/Edit


En zoals ik al schreef: over de waarden tussen de twee "plateautjes" kan ik niets zeggen (die arbeid is opgenomen in de "hydrostatische torsieveer"), maar ik kan je nog steeds op een briefje geven dat het verschil tussen het blauwe en het rode oppervlak exact gelijk is aan het potentiaalverschil tussen het plateautje links en het plateautje rechts.

(gelukkig zien de stabiliteitscurves van de meeste zeilbootjes er niet zo uit )

Nog even over die balk.
ik neem de conclusie van de descundologen ogenblikkelijk aan, maar ik probeer te begrijpen hoe het nu precies zit met het kenterpunt (AVS). Ik ben geen techneut, maar heb wel wat verstand van de achterliggende natuurkunde.
Als ik een paar tekeningentjes maak, dan is het verplaatste water links van de verticale lijn door het zwaartepunt en rechts van die lijn in alle standen gelijk. De optelling van die twee wv's is ook altijd gelijk aan de totale wv van het balkje, die niet verandert. Als ik dan stomweg Archimedes toepas, dan zou er dus altijd een labiel evenwicht moeten zijn, want het zwaartepunt kan nooit omhoog komen.
Waarom is dat dan niet zo?

Mag ik dan aannemen dat de stabiliteitscurve van een bolvormig lichaam in het water, volkom vlak zou zijn?

...
Uitproberen naar aanleiding van de opmerkingen van Folkboot (mbt Archimedes), waarvoor dank, leiden tot een aanpassing: Het verschil in U_p tussen verschillende situaties waarin het richtend koppel 0 is, is het hoogteverschil tussen B en G, niet het hoogteverschil tussen G en het waterlijnoppervlak.

JotM schreef :

AndreAzuree schreef : Als het zwaartepunt in het centrum van de bol zit ja. Anders is het een pure sinusoïde.

Ik had het met m'n doodle dus weer fout. Nu maar even rekensoftware erbij gepakt. Dank voor de uitdaging Folkboot, hij was leuk.

Zoals Erik schreef: helaas staan er bij de stabiliteitskrommen nooit eenheden langs de y-as.

Folkboot schreef :
Nee hoor. Dat doet het niet.
ps: ik heb een natuurkunde achtergrond

Eindelijk weer eens een gaaf draadje!
(waarmee ik de andere draadjes niet als minder wil veroordelen, maar voor mij persoonlijk minder interessant)

Ik heb een beetje moeite met de theorie van JotM over verplaatsing van het zwaartepunt in hoogte als maat voor de stabiliteit. Ook deze theorie moet gelden voor een eenvoudige vierkante bak. En dat doet deze theorie niet....
Het artikel waar Erikdejong mee begon is mi wel correct.

Jeroen-pion schreef :
Dat lijkt me niet

Mijn verbazing begon met bovenstaande reactie als reactie op JOTM. Ik probeerde een uitleg te krijgen met een eenvoudige balk. Eerst werd de balk de eigenschappen van een ronde paal toegeschreven. Vervolgens bleek mijn balk instabiel te zijn, zonder dat ik afmetingen had gegeven....

Kan jij wat met de “Theorie van JOTM”, volgens mij is het toeval wat hij waarneemt met stijgende zwaartepunten.