Onderwerp: Voor het eerst varen op een kajuitzeiljacht

Leuk geschreven Peper! (Had niet anders verwacht).
Kijk uit naar het volgende deel.

Ga door Han!

Two thumbs up ! Oh nee, je zeilt liever

Prachtig prachtig, en met cliffhanger ....

Leuk geschreven verhaal!

Met ontzettend veel plezier gelezen. Leuk geschreven.

Een mooi verhaal , Han !

Hoeveel delen komen er ?

Jan

Dank voor jullie complimenten en aanmoedigingen!
Er komen nog zeker 2 afleveringen, maar langdradig als ik ben zouden het er best 3 kunnen worden!
Sneak preview voor de volgende:

Groeten, Peper.

Heerlijk leesvoer, Peper op zijn best!

Er loopt meer schrijftalent op het forum zo blijkt, ik ben ook aangehaakt!

(scherm kantelen op Windows machines was altijd met CTRL-ALT-pijltje, altijd leuk om onnozele computergebruikers mee voor de gek te houden )

Nait soezen, dit staet ja goud!”

Wacht gespannen op vervolg.

Evaluationcopy schreef :

Op mijn Linux computer leverde dat een resp. een aantal bureaubladen op en het afsluiten van mijn internetbrowser.

Brand? En dan die foto, kortsluiting in een zeillat?

Waterblok schreef :
Welnee joh, blikseminslag in dat bolletje koord!

Even een intermezzo:

Mijn collega opstapper is door forumlid Ameesing als ‘viezerik die een foto van haar heeft gemaakt’ aangeduid en omdat ik ‘collega opstapper’ in het verhaal te lang vind, zal ik hem verder met viez-‘Erik’ aanduiden maar dan zonder ‘viez’ ervoor.
Erik maakt veel foto’s zoals deze van zeehonden tijdens onze Engelandvaart…



Groeten, Peper.

Mooie foto's!

Smullen dit zeg!

Welke foto is zeehond?

Waterblok schreef :

Ik meende een walrus te herkennen. Maar ik moet een beetje uitkijken, ik heb ook wel eens een foto van toenmalige opstapper Ameesing gemaakt (Pinkstertrip van 2015 al weer). Ik hoop maar dat haar toorn niet elke fotograaf ten deel valt Wellicht kan Ome Aap (haar partner en mede opstapper) nog een goed woordje voor me doen...

Tijd voor een Miss Zeilersforum kalender?

Moet wel toegeven dat ze "verrekte" mooie ogen heeft

Alleen als er ook een Mister Zeilersforum kalender komt dan. Ehh, nee, beide geen goed idee. Maar we dwalen wat af van het onderwerp van dit topic. Peper, tijd voor een nieuwe aflevering dus!

Ja, ja... niet haasten! Vrijdag is gepland!
Groeten, Peper

Nou, omdat Il Cigno zit te drammen...
De nieuwe:

3. Brand

Het is na twaalven en de schipper laat me aan de hand van de weer werkende Open CPM plotter zien waar we zijn en welke koers we varen. Ik klim op de roergangerstoel achter de plotter. De schipper zoomt uit en ik zie dat het nog wel een paar uurtjes duurt voordat we bij de ondiepten voor Harwich zijn.
Ik begin weer m’n ‘monitoring loop’ langs de instrumenten te lopen en de schipper gaat op de bank liggen en trekt een dekentje over zich heen om een ‘power nap’ te doen.
Dat gaat natuurlijk niet lukken, we staan nog stijf van de adrenaline van het voorval met de stuurautomaat en de ogen gaan natuurlijk niet dicht voordat deze adrenaline is gemetaboliseerd.
Na enige tijd zit ik toch te knikkebollen en besluit toch maar een dutje te doen. De schipper en Erik zijn wakker en kunnen de wacht overnemen.

Ik daal in de bakboord romp af om een dutje te doen boven op de motor. Het geronk van de motor is luid, maar ik weet het al snel uit te sluiten en val in slaap.
De motor waarboven ik slaap is de motor met de 24V alternator om de service accu te laden. De alternator is voorzien van een Sterling dynamo regelaar met meer veelkleurige controle lampjes dan een doorsnee kerstboom. Niet dat mij dat uit m’n slaap houdt… Ik kan al slapen als ik een geeuwende zeehond zie. Vanuit de 24V accubank wordt de roerautomaat gevoed en daarom is de bakboordmotor de eerste keuze om mee te varen. De afgenomen energie voor de roerautomaat uit de accubank, wordt dan meteen weer aangevuld.

Een aantal ‘pikheetjes’ terug (zou Albert zeggen) heeft de schipper aangegeven dat de bakboord motor af en toe kuren had en niet wilde starten ondanks voldoende voorgloeien. Het bleek dat de elektrische brandstofklep niet opende. Hij weet dat aan slijtage van het contactslot en dat deze onvoldoende contact maakte om de klep te openen.
De klep loopt echter via een relais en dat relais vraagt maar heel beperkt stroom en zou zelfs bij een relatief grote contactweerstand goed moeten kunnen functioneren. Ik vertel hem dat ik er niet zo zeker van ben dat het aan het contactslot ligt en dat hoge contactweerstanden in de bedrading precies hetzelfde kunnen veroorzaken.
De schipper heeft ook een ‘workaround’ ingeval het brandstofventiel niet opent, met een lekker agressieve krokodilklem wordt de verbinding tussen de + van de accu en een AMP stekkertje op het brandstofventiel gemaakt en zie, de motor start als een zonnetje. Het vreemde is, soms is deze workaround nodig en soms niet.

De schipper heeft een schema van het motorcircuit:


en vraagt mij of ik daaruit kan opmaken waarom het zo lang duurt voordat de spanning op de startaccu weer boven de 12V komt. Dat kan ik niet, maar hij heeft ook een hobbyisten manual voor de VW golf dieselmotor, de motoren die in de boot liggen.
Het manual geeft aan dat de motoren niet alleen worden voorgegloeid, maar ook worden nagegloeid om de ‘koude motor klop’ tegen te gaan. Dit vraagt zoveel stroom uit de startaccu’s dat er spanningsval ontstaat en de alternators op de motoren kunnen de gevraagde stroom maar beperkt leveren. Het nagloeien stopt bij een motortemperatuur van 50^oC, als het nagloeien stopt, gaat de spanning omhoog en worden de startaccu’s weer geladen.

In de nacht is er plotseling rookontwikkeling van uit de bakboord motorruimte. Er is brand ontstaan. Motor contact afgezet, maar de motor blijft door lopen omdat het elektrische ventiel op de brandstofpomp open blijft. De PVC isolatie staat in de brand en de mantel van de bowdenkabel van de injectorpomp staat in brand. Een eerste bluspoging faalt. De uit het PVC vrijkomende chloorverbindingen ‘krabben in m’n keel’. De schipper probeert het vuur te doven, maar dat gaat niet.
‘Trek dat draadje los!’
Zegt hij.
Ik trek diverse draadjes los en de blaren staan op m’n vingers van de hete draden. Door de rookontwikkeling kan ik het niet langer in de ruimte volhouden en moet naar buiten voor frisse lucht. Uiteindelijk had ik dus het draadje van de brandstofklep naar de accu moeten lostrekken…

De schipper probeert de motor te stoppen door het luchtfilter te smoren met een lap. De motor loopt gewoon door. Met een halon blusser wordt de brand geblust en kan de verbinding van de brandstofpomp met de accu worden losgekoppeld en wordt er geen diesel meer ingespoten. Het motor geluid stopt, maar de motor blijft draaien… De ventilatieraampjes en dekluikjes aan bakboordkant worden open gezet.
Door het samensmelten van de draden blijft de startmotor geactiveerd en deze drijft zowel de krukas en de schroefas aan. De schipper klimt in het motor compartiment en trekt de pluspool van de accu los. De startmotor stopt en het wordt stil. We gaan allemaal naar buiten naar de frisse lucht om van de rook af te komen.
Inmiddels is de stuurboordmotor gestart en we vervolgen onze vaart.

“Han, wat denkde, kunde da repareren?”
“Hangt een beetje af van wat er kapot is...”
Het relais voor het ventiel op de brandstofpomp ziet er zeer gesmolten uit (en is dat ook) en ik zeg:
“We hebben een ander relais nodig, dit is verbrand.”
“De bedrading kan in elk geval wel worden gerepareerd, maar niet nu want ik moet met m’n handen langs het hete uitlaatspruitstuk en ik heb geen behoefte aan nog meer blaren. Eerst moet de motor afkoelen.”
“Da andere relais heb ik wel, maar is het voorgloei relais nog goed?”
Vraagt de schipper.
“Dat kan ik nu nog niet zeggen, maar daar is wel een trucje voor om dat bij het starten te overbruggen.”
Er wordt een 230V LED bouwlamp te voorschijn gehaald en zo geïnstalleerd dat deze de motor goed beschijnt. De schipper komt met een plastic tas vol rood en zwart 2,5mm² aan, voldoende om de boot nog wel 2 keer te bedraden. Daar is dus geen gebrek aan. Een ‘Rolykit’ vol met AMP connectors en adereindhulzen wordt uitgerold en op de inhoud kan een klein installatiebureau trots zijn. Ja, de schipper heeft het goed voor elkaar.


Ik pluk de draden één voor één uit de versmolten kabelboom en vervang ze voor nieuw met nieuwe geïsoleerde AMP connectors waar dat mogelijk is. Ik leg ze in de salon op een tafeltje om de volgorde van vervangen bij te kunnen houden.


De draden waar de isolatie voor het grootste deel nog omheen zit worden met krimpkous geïsoleerd of met zelf vulcaniserend isolatieband gerepareerd. Dat laatste blijft, net als de krimpkous, goed op de plaats zitten.
De schipper heeft twee vervangende relais aan boord en één zal ik er moeten gebruiken ter vervanging van het gesmolten relais. Op het gesmolten relais kan ik de nummering van de aansluitingen niet meer lezen en ik moet een ‘pin for pin replacement’ doen.
Uiteindelijk zijn alle draden of vervangen of door extra isolatie weer functioneel. Met extra tywraps worden de draden nog weer extra ver van warmte bronnen bevestigd. Het is tijd om te zien of alles het weer doet.

De schipper gaat bij het motorcontrole paneel zitten en geeft aan dat het lampje van de 24V alternator aan staat en niet uitgaat als deze op contact staat. De motor draait wel op de startmotor, maar slaat niet aan. Brandstofklep…

Iets klopt er nog niet met de relais voor de brandstofklep en voor de 24V alternator. De schipper geeft het schema aan en ik ga op zoek naar de goede manier om de relais aan te sluiten. Twee aansluitingen op het alternator relais wisselen en het controle lampje gaat uit. Da’s één.
Nu het relais van de brandstofklep opnieuw aansluiten met de gegevens uit het schema… Dat is na enig gepuzzel en heen en weer kijken van relais naar schema ook voor elkaar. Dan een startpoging…

De motor start met een geronk van een tevreden diesel. Even kijken naar de spanningsmeter voor deze motor… Ja 11,8V. Op de Sterling regelaar is een hele kerstboom aan ledjes aan gegaan, waaronder het ledje dat het ding werkt!
“Zie je iets bijzonders?”
Vraagt de schipper.
“Nee!”
Schreeuw ik boven het motorgeluid uit.
We’re back in business!


De verbrande draden en het relais leg ik later in het catamaran volgbootje…
Het is ondertussen licht geworden… Op naar Harwich!

volgende keer 'no man's land' en Harwich.

Groeten, Peper.

Jij houdt mij, net als Albert45, wakker wanneer ik moet slapen.

Doe zo voort!!!

De schipper heeft vast hier op het forum iets gelezen over zelfvoorzienend zijn ....
Wat een avontuur en erg knap om dit onderweg toch weer op te lossen. De rest van de trip was business as usual begrijp ik