Onderwerp: Voor het eerst varen op een kajuitzeiljacht

Aan humor en taalgevoel ontbreekt het niet. Beterschap!

Haha, mooi verhaal! En je hebt zeker schrijftalent!

Kan de oorzaak iets met peper zijn?

Goed Verhaal buurman! Knap maar snel op!

Baasklusje schreef : Dat is mogelijk, maar de Japanners hebben meer maagklachten door Wasabi en dat is geen capsicum... Wasabi gebruik ik niet en walvis eet ik ook niet en Japanners wel... Het is niet echt eenvoudig hoor. En nu mag ik ook geen bier, wijn of sterke drank!!! De lol gaat er zo wel vanaf.
Groeten, Peper.

Sterkte met dit alles Peper! Is dit nu wat ze de vorige keer niet konden vinden?

Mooi verhaal met een vervelende oorsprong. Top van de werklieden.
Beterschap, Hb is nog niet echt hoog.

Hoe maak je van een parij narigheid een prachtverhaal, klasse!
Heb ondanks de strekking er om moeten lachen.
Zuur van de biertjes.
Beterscap!

Dankjewel voor weer een pracht verhaal. Klasse. Beterschap

Peper schreef : Hier ook een maaglijder. Ik voel met je mee. De laatste tijd noodgedwongen alcoholvrij bier en ik begin het meer te waarderen. Niet dat pilsachtige 0,0% bier: slootwater is dat. Je moet een beetje zoeken.
Ik kan niet echt helpen vanuit België. Hoewel, La Trappe Nillis is Nederlands bier. Probeer eens!

Mooi Peper, je epistels zou ik zeer gemist hebben!
Fijn dat je je verzorgers nog wat wijzer hebt kunnen maken. Beterschap!

Desperado 0%

Wordt snel beter, dan volgt het biertje wel

Ah, dus daarom was die bloeddruk weer omlaag?
Ik zei toch al: aderlaten?

Kan natuurlijk ook nog verderop zitten met een verkleving en bloeding in de darmen..

Heb pas Texels Skuumkoppe 0.0 gehad, dat was goed te drinken. (Kan ook komen door dat fietstochtje van 230km dat er voor zat.)

Hoop dat het gauw weer dicht zit, en je Hb weer wat opkrikt.
Anyhow, ik heb gister even wat reservebloed voor je klaargezet, voor als het weer te laag is.

Aan mijn wel-wensers:

Alle alcohol houdende dranken zijn taboe bij maagzweren die bloeden. Alle koolzuurhoudende dranken dito. Bier of mousserende wijn, zelfs al zijn die 'loodvrij', mogen niet. Ik ga David S zijn advies opvolgen.
Het komt eigenlijk neer op overijverig voorschrijven van medicijnen. Mijn huisarts schrikt zich helemaal gek als ik bij een bezoek een leuke bloeddruk voor twee personen heb (250/180 mmHg) en laat me opnemen op de Spoed Eisende Hulp. Dat is niet verkeerd van haar...
Daar zijn ze blij met een interessante casus en ik ga de molen in: ECG, X-Thorax, CT-romp met contrast en netvlies-scan van beide ogen. Uitslagen: ECG: geen bijzonderheden, X-thorax: gb, CT: gb, netvlies: ietsje kronkelige vaten maar verder conform leeftijd.
Ook cardio-echo: gb, vaat-echo romp en benen: twee vernauwde slagaders in m'n benen. Daarvoor was ik naar m'n huisarts gegaan. Ik moet naar een 'fysioterrorist' om omleidingen in mijn benen te trainen om dikker te worden (die omleidingen dan, ikzelf ben dik genoeg)
Ik krijg pillen tegen hoge bloeddruk en 'plastabletten'. Na wat gehannes met de juiste dosering zakt m'n bloeddruk tot ongeveer 125/85 en daar is iedereen wel blij mee. Er zit natuurlijk wel een maar aan (dat zit er altijd!) Ik hoor m'n hart kloppen in m'n oren en ben zo duf als een Islamitisch gebedskleedje. Iets sterkere koffie helpt daartegen behoorlijk, maar ik haal het journaal van 20.00 uur niet want dan lig ik te ronken op de bank.
Ik krijg ook Statines (vetverteerders tegen een hoog cholesterol) en Clopidogrel (moderne anti stolling) en meld me aan voor het onderzoek naar het effect van de Clopidogrel. Daarvoor heb ik een 'date' (in België noemen ze dat een 'rendezvous' en dan mag ik het wel een date noemen) met een mooie 3e jaars studente medicijnen die op de operatiekamers van m'n oude ziekenhuis werkt. Aangezien de geplande opvolgers voor mijn 'date' niet komen, zit ik al snel sterke verhalen op te halen over mijn tijd daar en vliegt de tijd om. Ik rook niet en heb dat ook nooit gedaan, ook niet na de sex en dat vindt ze bijzonder -iemand van jaargang '53 die nog nooit heeft gerookt- De eerste gegadigde van de middag is een uur te vroeg en we nemen afscheid met 'doe de groeten aan X... ' en ik ga weer naar huis.

Daarmee zijn de ingrediënten voor een bloedende maagzweer op z'n plaats. De Amlodipine werkt op glad spierweefsel en zorgt voor vaatverwijding. De maag heeft glad spierweefsel en daar heeft het iets minder invloed op. De Clopidogrel maakt de bloedplaatjes onwerkzaam en voorkomt zo dat je stolsels aanmaakt. Krijg je dus een bloedende maagzweer van die Amlodipine, dan zorgt de Clopidogrel ervoor dat het blijft bloeden en de wijde bloedvaten laten extra veel bloed in je maag los. Kortom: gezeik!
Ik neem voor de huisarts te bellen voor een afspraak als de zonnepaneel-monteurs bezig zijn, maar dat red ik niet want ik raak bewusteloos...
De rest weten jullie.

Van aderlaten krijg je echt wel een lage bloeddruk, maar dat is vlak voor je leeg bent gebloed. Da's moeilijk inschatten wanneer je moet stoppen.
Je wordt duizelig van bloedverlies van meer dan 500ml. In een 'educated guess' kom ik aan 1500ml bloedverlies en dan is duizelig niet meer de juiste typering.
Van bloedtransfusies kun je AIDS krijgen en andere bloed overdraagbare aandoeningen. Bij transfusie van je eigen bloed krijg je dezelfde ziekte die je toch al hebt.
Drank zonder alcohol is alleen maar lekker als die niet voorkomt met alcohol.
'Bloody Mary' zorgt er niet voor dat je bloedverlies kunt compenseren.
Je gezondheid is te belangrijk om maar aan artsen over te laten.

Groeten, Peper.

Goede analyse en beschrijving van wat jou is overkomen Han. Ik heb even amlodipine opgezocht en daar vond ik de toediening en de bijverschijnselen. Geneeskunde is een moeilijk vak, zo blijkt maar weer. Sterkte en beterschap gewenst.

Dank je Jerry!

Mooi verhaal! Beterschap!

Freek

Gaat allemaal goed komen!
Groeten, Peper.

Jouw opmerkingen aangaande medicijnen en werking/ bijwerkingen heb ik al aangekaart met mijn huisarts-cardioloog en aanverwanten en je loopt steeds op een muur van willen luisteren. Heb dan bepaalde medicijnen over de muur gegooid en duidelijk aan de verschillende dokters gezegd waarom.
Zij hulden zich in stilzwijgen en mijn 6-maandelijkse testen geven na 2 jaar nog steeds goede resultaten. Zal wel hun vingertje zien als het misloopt.

En als het heel erg misloopt zie je dat vingertje ook niet meer. Dat geeft dan ook de waarde van 'dat vingertje' weer... Nul en helemaal niks.
David denk erom...
Cavia's kunnen vliegen, Elvis leeft, kerncentrales zijn veilig en van medicijnen wordt je beter... Daar geloof ik allemaal geen barst van!
Groeten, Peper

Oei, veel sterkte en beterschap.
(Misschien ook maar zelf rijden in de Ambu de volgende keer? )
René

Kock1964 schreef :
Dat wordt dan niet de eerste keer... mijn trouwauto was een (oude) ambulance! M'n huwelijk is nog steeds heel! Ik kan dat heus wel!

Dank voor je goede wensen! Peper.

Na 9 maanden ga ik mijn fysiotherapie behandeling tegen Claudicatio Intermittens afsluiten. Niet dat het nu over is, maar ik kan het zo doseren dat ik er niet veel last meer van heb. Mijn loopafstand is nu rond de 2km en dan mag je niet klagen (vinden ze) en dat doe ik dan ook maar niet. Om deze bereikte mijlpaal te vieren heb ik besloten als vorm van afsluiting de 10km van de Airborne Wandeltocht in Oosterbeek te lopen, een soort van ‘eindexamen’.
Ik heb de 10km afgerond met als gevolg dat ik nu een medaille heb en pijn in spieren heb waarvan ik niet eens wist dat ik die spieren had. Gaat vanzelf wel over… Paracetamol haalt de scherpe randjes er wel vanaf.
Ik heb het uitgelopen met heel anti sociaal een hoofdtelefoon op met wat up tempo muziek, waar je dan vanzelf van gaat balen omdat dit niet het ritme is waarin je wilt lopen, zeker niet heuvel op door de Heuvelweg (welke misantroop heeft die naam bedacht!) Eenmaal bovenaan heb ik eerst m’n klapkrukje gebruikt om op uit te rusten tot de kramp in m’n kuiten was afgenomen en ik weer verder kon. Wat me opviel is dat veel mensen je aanmoedigen en ‘duimen omhoog’ doen en je vragen of het wel gaat. Als je dan weer opstaat om de eerste meters weer verder te strompelen om in het goede ritme te komen, kreeg ik zelfs applaus… en één keer was er een charmante Hindoestaans – Surinaamse jongedame die me zag strompelen en een eindje meeliep… Ben ik een goed acteur of wat!
Na 10km kreeg ik mijn medaille en stapte ik op de fiets naar huis. Ik had geen puf meer om naar huis te lopen… Na het douchen een middagdutje gedaan, maar ik was kei-kapot toen ik wakker werd.
Nu weer langzaam trainen tot ik weer 2km kan lopen zonder kramp in m’n kuiten.



Groeten, Peper

Mooi resultaat Peper. Ik wist niet dat er een therapie tegen etalagebenen bestond. Die Airborne wandeltocht liep ik omstreeks 1953 ook, als zeeverkennertje