Onderwerp: Electrificatie en refit Westerly Nomad Raccoon

Uiteraard ben je voorzichtig in het begin, ik begrijp je volkomen, daarom mijn advies om iets minder voorzichtig te zijn. Die motor kan ontzettend veel aan.

Veel plezier er mee!

Grt. Jack

Gek idee maar kan het zijn dat hij de andere kant op er uit kan?.

Achteruit geboerd

Gisteren was een prachtige dag, maar de zaken liepen helemaal niet zo prachtig als ik had gehoopt. En dat zet me aan het denken, over de betekenis van het begrip "prachtig lopen", de bedoeling van mijn schip als instrumenteel aan mijn hobby, watersport, pleziervaart, en de rol van negatieve emoties als frustratie, boosheid, uitputting en een diep gevoelde onbekwaamheid om de taken uit te voeren die voor diezelfde hobby als voorwaardelijk gelden.

Voelt u even mee?

Gisterenochtend kwamen wij vroeg aan boord, om alsnog proberen de mast er af te halen. De dag begon lekker, mijn dikke mahonie X-frame kukelde overboord en ligt nu op de bodem bij box18 te wachten op een mooie lentedag met warmer water om opgevist te worden.
Daar kwam hulptroep 1. Als iets de negatieve emoties van gisteren nog wat overschaduwde, is het de fijne hulp die ik van twee hier op dit forum ook bekende schippers heb mogen ontvangen. Ze weten zelf wie ze zijn en ik weet niet of ik zo om privacy redenen hier in het zonnetje mag zetten: heren, bedankt, jullie hebben allebei gisteren veel voor mij betekend!

Goed. In overleg met schipper1 besloten dat de "mast weer strijkbaar maken" niet het agendapunt was op de kluslijst om op te focussen. Dat was het bevestigen en aansluiten van een marifoonantenne en mastinspectie. Hij kwam op het lumineuze idee de mast maar zo te laten, en naar een kade te varen waar ze mooi achteruit over de wal uitsteekt en dan kon ik wel bij mijn masttop.

En zo geschiedde.

Uitdaging 2: hoe krijgen we de kabel door de mast?
Hier hadden we research naar gedaan. Volgens het zeilersforum zouden alle trucjes die we eerst deden uiteindelijk eindigen met een gebogen ijzerdraadje, en verrek, tot onze stomme verbazing bleek dat te kloppen! Men weet hier echt alles.

Met een boortje aan een stevig zeildraad en een magneet ging eigenlijk hardstikke goed. Tot aan de klampen op ongeveer een meter boven het masteinde, want die werden ook magnetisch (?) en belemmerden in ieder geval "vrije doorloop" en daar ging het niet verder.

Schipper2 kwam te hulp. Een groter gat geboord (ik had een 6mm boortje gekocht voor de 5.4mm coax kabel maar hij maakte er een 10mm gat van: beter.
Maar dat lukte ook niet met het touwtje.
Dus besloten de oude toplichtdraad als trekkoord te gebruiken en de coaxkabel mét een zeildraad daaraan vast te maken met DUCT en door de mast te trekken.
Het lukte. Hoera.

De toplichtkabel was onderin de mast in elkaar gedraaid en met blauwe isolatietape afgedekt. En zag er eigenlijk voor de rest ook wel 50 jaar uit. Als ie er toch uit is, haal dan maar even een nieuwe.

Naar de bouwmarkt, de watersportwinkel op de haven was inmiddels dicht.
En de tijdsdruk begint dan toe te slaan en om te slaan in gewoon fysiek te voelen stress. Naar de auto lopen (best een eind) en daar er achter komen dat je de autosleutel aan boord hebt laten liggen. Want stress, dus foutjes en gehaastheid. Niet zo cool, niet zo'n coole spiegel ook om in naar jezelf te kijken...

Bij de bouwmarkt, te dikke grondkabel gekocht. Het is niet voor niks dat dingen bij de watersportwinkel altijd duur zijn, want je betaalt ook voor de kennis dat ze precies de goede materialen hebben liggen. En deze grondkabel was te dik. Weer een tientje verspeeld, wie weet, komt de kabel ooit nog elders van pas (iemand behoefte aan 10m 2-aderige grondkabel met dikke grijze mantel, let me know!)

Inmiddels was het vijf uur, en we besloten de operatie af te blazen (ik wilde zo graag nog de tweede kabel door de mast en stekkertjes monteren, gewoon niet meer gelukt).

Dus gingen we de mast weer zetten. Die ligt ook niet echt lekker, leunend op een stootwil op het kajuitdak, zo zonder X-frame.

en toen... ging de mast niet helemaal meer omhoog. Wat een ellende. We hebben het drie keer geprobeerd, maar komen maar tot 80-85 graden. Ik krijg de babystag net vast.

Schipper 1 suggereerde bij het weggaan nog de zijstagen losser zetten, dat ga ik zeker proberen, maar zou niet mogen hoeven? (Ging eerst ook zonder makkelijk op en neer).

Heb natuurlijk alles gecheckt dat alles vrij loopt en los zit en op de zijstagen zat wel al wat spanning maar echt op spanning stonden ze nog niet.

Wat ik gelukkig niet gedaan heb is kracht gebruiken. Ik heb het opgegeven. En het schip, weer in niet helemaal veilige toestand al is het nu niet zo erg als met Eunice, moeten achterlaten.

En hier eindigt het verslagje van een drukke, en inspannende dag met voor mijn gevoel een negatief eindresultaat.

En dat laatste is niet noodzakelijk zo. Want ik heb ontzettend veel geleerd. Misschien wel in de eerste plaats over mijn eigen beperkingen, in tijd, geld, vaardigheden en stress management. En misschien nog wel het meeste ten aanzien van mijn eigen torenhoge verwachtingen daaromtrent en de ditto verwachtingen rondom het eerste zeilseizoen op mijn oude bootje...

Ik denk dat het beter is dat ik die verwachtingen en de wereld in mijn hoofd wat meer in lijn krijg met de fysieke werkelijkheid van het schip en de tijd die het, mij, in al mijn onhandigheid, kost om mijn lieve Raccoon op te knappen en volledig uitgerust en toegerust voor zeereizen te krijgen.

Aan de andere kant, heb ik zaterdag weer mogen proeven aan het genot dat het scheepje mij in deze toestand al brengt. En hoe heerlijk het is om, zonder tijdsdruk, en zonder risico om door haast en jachtigheid schade aan schip te veroorzaken, haar stapje voor stapje te verbeteren.

Iets miste gisteren zijn doel, eigenlijk in mijn hart, in mijn lijf, dat mag genieten van dankbaarheid dat ik op dit aardbolletje in de gelegenheid ben, zeker ook kwa geld en tijd die ik me kennelijk kan veroorloven, om een deel van mijn leven te wijden aan iets waar ik dolenthousiast over ben: zeilen.

Zodra ik mijn mast heb staan, ga ik een kleine kluspauze inlassen, genieten van het varen en accepteren dat mijn vaarseizoen er wat anders uit gaat zien dan ik mij tot nu toe heb voorgenomen. En daar is eingelijk helemaal niks ergs aan, al voelt dat nu nog niet helemaal zo en ook wel een beetje als verslagenheid en opgeven.

Wat is de weg van de zeilende yogi, is dat een weg van verbetenheid en inspanning of is dat een weg van luisteren naar de omstandigheden en van daaruit een plan trekken?

Nou. Tegenslag. It doesn't matter if you fall, what matters is to get up again. Uiteindelijk hoeven we van het opknappen van een 22 voet bootje ook geen groter epos te maken dan het is, maar het gevoel dat dingen boven het hoofd groeien en onbeheersbaar kunnen worden zal, ook als ik sommige bootjes in de haven zie, wel meer schippers eens overvallen?
Hoe gaan jullie daarmee om, met verslagenheid en tegenslag bij het opknappen?


En nog even een woord van grote dank voor de hulp gisteren in de jachthaven Naarden, dat was qua voortgang fijn maar misschien nog wel veel meer in de morele ondersteuning. Bedankt voor jullie tijd en inzet, heren! (En maak je zelf gerust bekend, ik heb het maar niet gedaan geen idee of dat nl op prijs wordt gesteld

Hoe zitten die zijstagen aan de mast? Zitten ze daar soms net iets scheef?

It Paradyske schreef :
Kan best, goeie tip! (Idd heel gedoe om alle losse stagen aan boord te houden met paar zeilbandjes bij gestreken mast). Ik ga vanmiddag 16:00 nd haven, met vriendin en zoon, nieuwe poging.

Als ik mag gokken zit er een spanner niet lekker, of een harp van de achterstag gedraaid.
De mast stond overeind tenslotte
Ik zou alle spanners nog wat ruimte geven, voordat je de mast weer gaat zetten, je schrijft dat er iets spanning op de zijstagen zat

Hou moed: tegenslagen zijn er voor om overwonnen te worden. Succes vandaag. Het gaat je lukken.

Ik weet niet precies hoe de mastvoet van jouw boot eruit ziet, maar kan het zijn dat er iets achter/onder in de mastvoet zijn gevallen, waardoor de mast net niet helemaal omhoog gaat?
De mastvoet van onze vorige boot (met strijkwant) was aan de achterkant dicht, en daar zou best iets achter/onder de mast kunnen komen waardoor de boel klem loopt. Misschien is dat bij die van jou ook zo?

Andere optie is dat er toch een stag al strak stond, maar dat zou je met 3 man hoogstwaarschijnlijk wel gezien hebben.

Voor wat betreft de stress: het valt mij (zelfs nadat ik al iets van 12 jaar boten heb waar ik vrijwel alles zelf aan doe) elke keer weer tegen hoe lang een klus op de boot duurt. Ik kan vrijwel altijd minder op een dag doen dan ik van tevoren bedacht had. Thuis klus ik ook veel, en daar is dat niet zo, daar kan ik het aardig goed inschatten…
Ik herken me dus wel in dat deel van je verhaal, en gok dat er wel meer mensen dit gevoel kennen.
Ik vind het klussen echt leuk om te doen, maar sommige klussen stel ik bewust uit om ook gewoon eens lekker te kunnen varen of met de familie op de boot te zijn (meestal ga ik alleen klussen omdat de boel dan toch helemaal overhoop ligt).
Verstandig dus om je (ambitieuze ) plan een beetje bij te stellen en ook gewoon lekker te gaan zeilen. Ik was al wel verbaasd wat je allemaal op had gepakt aan klussen, eerlijk gezegd!

Succes met de noodzakelijke klussen voordat je kan zeilen, en daarna lekker genieten op het water! Het mooie seizoen komt er al weer voorzichtig aan, geniet ervan!

Heel erg bedankt voor de antwoorden.

Ja het moet wel écht leuk blijven! Ga ik wat mee doen, of juist niet

Na een nacht rust: ik ben een ezel dit is vorig jaar ook gebeurd! Bakboord spanner zat een kwartslag gedraaid en dan komen er kennelijk/logisch meteen “verkeerde krachten” op.

Morgen maar weerxeen nieuwe halen. En vanaf nu beter opletten.

Vreemd dat die spanner dan zo verbogen is. Er zit inderdaad weinig anders op dan een nieuwe kopen, en dan goed opletten zodat het hopelijk niet nog een keer gebeurd. Succes!

Of het levenservaring is weet ik niet ... maar ik maakte vroeger veel meer stuk dan tegenwoordig . Dan pakte ik nog wel eens een 5-ponds hamertje als het niet wilde. Heb ooit zo een Ikea linnenkast in elkaar gezet / geslagen

Zowel met klussen op de boot als thuis - als het niet lekker lukt, of ik zie niet zo snel een oplossing ... laat ik het even liggen. Vaak als je er een dagje of nachtje over kauwt komt er een oplossing (het lichtje boven je hoofd )

Je hebt alle tijd, en zoals je zegt - niet alles hoeft gelijk af en 100%. Je kunt er mee weg en genieten van je stille motor of stil op de zeiltjes.

ReinierZeilt schreef :
Hij zit dan een kwartslaag gedraaid in het dekoog en klemt zichzelf vast, waardoor er dwars maar een beetje spanning op hoeftcte staan om te verbuigen.

Soms heb je van die dagen… Niets wil, schiet niet op, je maakt stomme fouten, raakt in een spiraal van frustratie. De volgende dag kan dan zomaar zonnig zijn!

Nachtvlinder schreef :
Echt he? Toen ‘s-ochtends de koffie omviel in de kajuit had ik het al kunnen weten en idd nog geen uur later mijn X-frame overboord.

Toen vandaag mijn mastje weer stond was ik wel blij. Alles even losvast gezet en die bakstagspanner verwijderd, dan kan ik morgen of overmorgen een nieuwe halen, dextweede in een jaar tijd, grrr.

En ik moet dit wel afmaken. Van het weekend met alle nieuwe inzichten een nieuwe poging. En dan maar eens wat meer gemak in alles en een beetje temporiseren, kennelijk wilde mijn scheepje mij iets vertellen over onthaasten. Geloof je dat ik dat eigenlijk letterlijk zo zie, in de relatie mens:woonvaartuig?

Soms heb je van die dagen. En hoe vaak ik al niet bij m´n auto heb gestaan met alle spullen en hond, terwijl de autosleutel in de kajuit op tafel lag..
Komende zomer drinken we een biertje en gaan we er eens hard om lachen.

Martijn

Vandaag ook weer wat vergeten op de boot. Een uur naar huis fietsen en toen weer een uur naar die boot
Was wel een mooi tochtje, dat dan weer wel

Thijs, moet je een geheel nieuwe spanner kopen of word ook dat onderste onderdeel los verkocht? En als je je mast vaker wil laten zakken zou ik sowieso een reserve (of 2) aan boord hebben.

Ik ben net als de rest continue bezig met klussen. Veel klussen slaap ik eerst vele weken over voor ik er aan begin, lees er over, denk er over en begin er pas aan als ik er zin in heb. Meestal tijdens tochten, heb ik onderweg nog wat te doen. Maar gehaast een klus doen dat doe ik niet meer. Dat klussen is onderdeel van de sport.
www.123watersport.nl/spanschro...en-terminal-rvs.html
René

Dat van dat bestuderen (oa hier, ZF!) herken ik wel, hoor! En van die spanners is een goede tip.

Life is a mindgame, zeilen en net zo goed “klussen”, zijn daarvoor een prachtige metafoor. Een kapstok en een ladder voor persoonlijke ontwikkeling. Uitdagend en, ja, bij tijden frustrerend.

En, heren “vroeger” en “inmiddels niet meer”, ik durf met liefde te stellen dat ook u, vast nog dit vaarseizoen, met rood hoofd of inwendig vloekend een verroest boutje of verstopt kortsluitinkje te lijf moet gaan, op een moment dat het niet uitkomt of u mentaal minder sterk bent, moe, afgeleid door het andere leven… It all belongs to the job of a sailor.

“Klussen”. Je boot drijvend en heel houden. Uitrusten. Herinrichten of, zoals in mijn gevalletje, verherherbouwen. It’s a challenge, but the rewards are sweet, in sailing and in the owners’ pride. En misschien nog wel het meest in het proces, het pad vol hobbels, pieken en dalen, in de werkelijke wereld van de toestand van je schip en misschien nog wel meer in die innerlijke wereld van het beleven, van dat proces.

Over geld had ik het nog niet gehad. Gestolde tijd, opgeofferde levensenergie, geruild voor de mogelijkheid met een QR betaling mensen over de hele wereld tijd op te laten offeren om in small series castings een 6” cleat te maken. Of een waterkaart. Of Chinese shit. En zo houden we elkaar flink bezig, in dit prachtige mesoproces op deze wonderlijke Aarde, dat proces dat watersport heet.

Goedemorgen allemaal. Ik ga werken. Mijn best doen, zodat ik vanmiddag lekker op tijd naar mijn bootje kan. Eens op mijn gemak een beetje opruimen en rommelen en genieten van er te zijn.

Have a nice day!

Jij ook Thijs (De Schrijver, je kunt je aan het rijtje van Albert45, Old Bawley, Peter etc. voegen wat mij betreft)
René

Thijs1971 schreef :
herkenbaar! het enige dat voor mij werkt is om al die rompslomp te zien als "deel van de watersporthobby". En er NOOIT over nadenken wat de verhouding "echte zeiltijd" versus "gedoe" is. Gedoe is ook gewoon zeilen. Dat is de redenatie die voor mij werkt.

Mijn nieuwe klamp is gearriveerd!

Hij lijkt goed genoeg op de oude, al is ie "bronze coated":



(Zou die coating er bij mijn oude afgegaan zijn?)




(brochure uit 1963)

(hoe het er van boven en binnen uitziet)






De 3/8" bouten passen als gegoten door de boorgaten, maar die zitten niet op helemaal-precies-dezelfde-plek als de oude, ik ben benieuwd hoe dat gaat werken.

Thijs is een happy man, en zit nu met drie pubers annex maststrijkbemensing te veel te eten en te drinken in Porter House. Succes mag je vieren.

O, en de "gouden truc". Hoe trek ik een kabel door de mast. Als je een kabel door een holle mast wil trekken kan je hem duwen. Ik heb op aanraden van de mijnheer van de Scheepsdief voor 5 euro 3x3m PVC buis gekocht. Daar bovenin een sneetje gezaagd en een uitstekend touwtje in vastgeklemd. De boot schuin in de box afgemeerd, zodat ik er goed bij kon vanaf de steiger. Dochter van onder af duwen en de buis verlengen. En ik van boven met (tip ZF lid) een gebogen ijzerdraadje het ruim uitstekende/hangende touwtje (polypropyleen 2mm vd action) door een 10mm boorgat bovenin de mast trekkend.

Daar overlangs met een stuk duct van ongeveer 15cm twee kabels op geplakt. Het "duct deel" voorzichtig door de mast geduwd. En toen kon dochter lief van onderen trekken en ik van bovenaf geleiden. Dat ging, uiteindelijk, heel goed.

Een nieuwe roodzwarte luidsprekerkabel voor het geteste/bestaande "nautisch LED" toplicht en een coax kabel voor de nieuwe marifoonantenne.

De mast weer gehesen en losvast gesteld.

Morgen ga ik eens wat opruimen en op mijn gemak met de juiste spullen met mijn spanners aan de slag. De oorspronkelijke Westerly owners' manual bevat een zeer gedetailleerde procedure die ik morgen, en als het niet lukt zondag, eens op mijn gemak heel goed wil volgen, nu mijn mast voorlopig wel even blijft staan

Dochterlief heeft vandaag twee gaatjes met epoxy dichtgeboetseerd. Als ze zin heeft mag ze morgen helpen en een plannetje maken om de gaten voor de achterklamp schoon en dicht te maken. Dan kan ik daar van de week of volgend weekend de nieuwe klamp hopelijk op monteren.

Volgende week 's-avonds wil ik de elektra "overhevelen" van mijn, ik noem het maar proefopstelling, sigarenkistje naar de "verdeelstrip" die ik toch maar in de watersportwinkel gekocht heb. En de twee buislampfittinkjes (scrabble) monteren voor de boordlampen. Hoop ik echt een kwestie van vastschroeven, en alles ligt als het ware al klaar. Op mijn heklicht na, is mijn navigatieverlichting dan klaar. De clipper duet doet het en de lampjes in het vooronder. Het is allemaal veel werk, maar begint nu toch wel op zijn plaats te vallen. Hopelijk

Maar dat is allemaal voor volgende week, morgen laat ik dat voor wat het is. Morgen wil ik alleen maar mijn want stellen, zeg ik dat goed? Want ik denk dat dat een interessante klus gaat zijn, want ik vind nog steeds dat mijn mast te veel naar achteren helt. We gaan zien!

Goede voortgang! En mooi dat de resterende klussen overzichtelijk beginnen te worden!

“If you drain the pool you can see the fish”

Met veel aandacht en plezier volg ik deze draad. Een feest van herkenning. Op de laatste foto moest ik even denken of je geen doorvoertule in de 10 mm opening in de mast wil doen. Anders zouden je kabels kunnen schavielen. Succes!