Onderwerp: Donau; een droom of een nachtmerrie?

Het witte uniform heb ik geleerd is inderdaad de grote jongen.

Het was ook deze 'grote jongen' die onze boot bezocht toen hij van een lagere rang had vernomen dat wij een probleem hadden met een hydrauliek pomp. Hij vond het risico van een kapotte hydrauliek pomp een dusdanig risico voor Griekse wateren, olielekkage hadden we niet, alleen binnen in de boot druppelde de pomp een beetje, dat we een wit document op het raam geplakt kregen waar op stond dat 'Het schip niet mag varen, pas na oplossen van het probleem etc etc in het Grieks.
Dit document zou pas verwijderd worden als ik een ondertekend document zou tonen van de Nederlandse overheid of een techneut het probleem zou laten oplossen. Voor dat laatste kozen we, omdat dit sowieso moest gebeuren. Toen ik naam en toenaam van betreffende bedrijf ter sprake bracht was alles akkoord en kreeg ik een nieuw document waarop 'clearance' werd gegeven én de paspoorten terug.

Ik heb mij toen geen moment druk gemaakt, want zou toch een week blijven liggen ivm A die naar NL was gevlogen. Wat dat betreft heb ik, maar jij ook lees ik, mijn lesje wel geleerd.

Ooit met de zeilboot in Marokko, dat zijn dezelfde bureaucraten maar dan in het kwadraat. Moest de drone inleveren. Dat ding deed het nauwelijks. Na een week haal ik de drone op en toen werd er sip gekeken dat het wel wat kon duren en zus en zo...ik zei toen; oh dat geeft niet joh, hou 'm maar hier voor als we op de terugweg zijn of geef 'm af bij Essouaira, daar liggen we over een week. Daar zitten ze ook niet op te wachten en binnen 5 minuten was de politie er met de drone en we konden gaan.

René

Het omgaan met beambten ofte “petten” is een kunst. Zou moeten een verplicht vak zijn om het vaarbewijs te halen.
Ik kan het wel degelijk, heb heel vaak verkoop cursussen moeten volgen en kwam daar altijd erg goed uit. Ik kan “muilen” ofte gezichten trekken als het nodig is, heb ook vele vele jaren toneel gedaan. Dus als ik mezelf dwing en het echt wil kan ik kalm zijn en slim handelen.
Helaas,….. meestal, vooral als ik onverwacht controle krijg kan ik moeilijk doen. Ik ben ook 2 jaar militaire politie geweest, weet hoe het is om het overwicht te hebben door aantal en uniform.
Ik heb niet het ontzag voor een uniform dat de Grieken wel hebben en dat botst wel eens.
Ken je de grap met “waarom?” ik wel en haal hem graag uit om te zien hoe lang het duurt voor men doorheeft dat je de draak steekt.
Bijvoorbeeld : Ze komen er aan in hun snelbootje, sirene, Hoop hoep, hoep.
Dan “papers”. Ikke “ why? Je moet dan hun gezicht zien, grappig.
Ze leggen dan in gebroken Engels uit dat ze moeten controle doen, waarna ik vraag “ why”
Waarna ze weer beginnen uit te leggen. Op een bepaald moment hebben ze door dat je dwars ligt en moet je opletten.
Op ieder bevel why zeggen helpt enorm. De volgende keer (ze herkennen mijn bootje) weten ze dat ze het met een idioot te doen hebben en draaien af.
In Turkije worden geestelijk behinderten op handen gedragen, zijn “kinderen Gods” Ze lopen er ook gewoon op straat, bij ons worden ze weggesperd. Ik heb een paar keer de idioot gespeeld, mijn vrouw verdwijnt dan altijd direct minstens 30 meter, ik moet ophouden zo te handelen, vroeg of laat gaat het eens fout.
We moesten het stempeltje halen in Lefkas, het was druk aan de bali, we zaten op een bankje op onze beurt te wachten. Kwam een kerel in zo´n ijsventer kostuum voorbij en ik maakte tegen mijn vrouw in het Duits de opmerking dat die vent toch wel heel erg met de mayonaise geklooid had. Ik bedoelde daarmee de vele “gouden” versierselen op zijn jas. Helaas bleek later dat die vent Duits verstond. Ze hebben me daar terug gepakt, deden moeilijk, ieder papiertje uit mijn map werd heel erg lang meegenomen in een aangrenzend kamertje, ik heb daar mijn lesje geleerd. Ik praat nu enkel nog Maldegems, dat is een Vlaams dialect, zo plat, dat houd je niet voor mogelijk. Als ik Maldegems begin te praten verdwijnt mijn vrouw ook. Ze begint me te kennen.

In Belgrado een ligplaats vinden voor een boot langer dan 10 meter is niet te doen. Dus maar ankeren nabij de stad. Wel tegenover een haven waar we met de dinghy naartoe zouden gaan, om vandaaruit een paar kilometer te wandelen.
De mannen hadden ons al gezien en zouden het in de gaten houden. Niks geen steekpenningen of handjes om geld. Serven zijn recht door zee en prettig volk. Zij zijn de oorlog niet vergeten, maar zij vergeven. Ik weet nog uit de heenreis dat ik er maar beter niet over kon beginnen.
Even twijfelde ik nog of ik de vlag niet wat onduidelijk moest oprollen, dan lijkt het nog een Servische vlag, maar heb dit toch maar niet gedaan.

Belgrado bezocht wat beslist de moeite waard is. Veel prijzen worden in lokale munt én in euro weergegeven. Het is een goedkoop land. Behalve de diesel. 1,90 aan de pomp bij de haven, hier wordt iemand slapend rijk. We hebben niet getankt, dit doen we wel in Hongarije of Duitsland.

Nu richting Novi Sad.
René

Zelden zo'n vieze lucht geroken als bij een haven vlak voor (of na) Belgrado. Een doodlopend gat, met enkele kleinere havens, en wij dachten daar water te tanken en een overnachting te doen. Vanwege de ondiepte zagen we wat zwart schroefwater omhoog komen, te smerig voor woorden.
Aan beide kanten van het vaarwater lag uitsluitend troep, plastic rommel en niet zo'n beetje. En toch werd er gewoon gevist??!! Het was warm, 28 graden, en er was geen wind. We raakten ook iets onder water, een gezonken bootje vermoedelijk. Vanaf de steiger werd nog geroepen, "watch out", maar dat was te laat. We zijn naar een andere plek gevaren waar het water stroomt.



De betonning is in Servie het meest belabberd. Betonning weergegeven op OpenCPN is het meest betrouwbaar en daarna komt Navionics. Aangegeven betonning in de kaarten was óf weg, óf lag er wel, maar niet op de juiste plek....



Het grote voordeel van laag water is geringe stroom, een nadeel is dat we nog minder havens in kunnen dan op de heenreis. Welwillende Serven met een rubberboot boden bij het dorpje Apatin aan ons voor te gaan, maar daar is onze ervaring niet zo best mee. Goedbedoelde hulp, maar meestal met vastlopen als resultaat. Een ander voordeel van laag water is dat je de wrakken nu wel ziet.



De Donau is hier ook een deel grensrivier tussen Kroatie en Servie. De over en weer beschietingen zijn duidelijk te zien. Een herinnering waar de bewoners blijkbaar nog dagelijks tegen aan willen kijken. Het zijn beiden nationalistische landen. De vlaggen lijken op elkaar, maar hoe klein het vissersbootje ook is, er hangt een vlag aan.





Het uitklaren is zo gepiept. A gaat alleen en de nog Duits, nog Engels sprekende Border Police was haastig met stempelen. Meestal vragen ze naar de Captain, nu niet.
René

Nationalisme, het speelt in Servie.

De Serven zeggen 'wij zijn degene die de Ottomanen hebben verslagen". Dit heeft ons geld en slachtoffers gekost, daarom is Europa gered zonder dat wij hier ooit voor zijn beloond. Tijdens de Eerste Wereldoorlog vochten ze mee aan de geallieerden kant (57% vd mannen populatie gaat dood), maar nooit genoemd. Tijdens de Balkan oorlog probeerden de Serven de boel bij elkaar te houden (Let op, Servisch verhaal) maar zijn afgestraft door de EU; NAVO bombardementen. Vervolgens leveren ze ook nog de machthebbers uit, maar worden op geen enkele manier "beloond" of toegelaten tot de EU. Het is een in zichzelf gekeerd nationalistisch volk wat toch trots is op haar daden, ondanks dat erkenning achterwege blijft.

In een van de volgende video's wordt ik door Serven meegenomen in hun speedboot op zoek naar een ligplaats, daar komt dit verhaal naar boven.

De vlaggen (ken je ze nog?) zijn gebaseerd op de Russische vlag, maar de Russische vlag is gebaseerd op de Nederlandse vlag, dankzij Tsaar Peter de Grote.
René

Leuk om te lezen, dank je! Over de interpretatie van "dat Servische verhaal" zijn natuurlijk hele oorlogen uitgevochten. Wij waren paar jaar geleden met de boot in Montenegro, en waren met de huurauto ook even een middagje in Bosnië. Daarbinnen heb je weer de Republik Srpska, (veel vlaggen en borden om dat duidelijk te maken) waar het Servische nationalisme nog lang niet weg is. Het blijft spannend in die regio...

en of ze daadwerkelijk vergeten / vergeven?
in 1992 hadden ze het nog over een slag in 1400--iets

Nu, op dit moment dat ik dit schrijf, staan er 4 politie mannen en 2 man van een anti-terroristische eenheid op de pontoon én 3 man aan boord, 1 van de waterpolitie, 1 politie en 1 anti-terreurman. Ik heb met de drone gevlogen bij een opmerkelijke waterval, blijkt daarachter een nucleaire plant te zijn. We praten hier over de enige plant in Hongarije. We wachten op een man die ons gaat ondervragen.

Vaar je door landen die de naam hebben onveilig te zijn, is het Europesche Hongarije in staat van oorlog lijkt het. A voelt zich wat opgesloten met al die kale hoofde om haar heen, ik heb haar geadviseerd zich te gedragen....

Wordt vervolgd.

Ik heb eens met motorpech ergens in Frankrijk aangemeerd aan een nucleair elektriciteitsstation. Ik dacht dat het een fabriek was met laad en loskade. Mooie kade, overdekt ook nog, kwam prima van pas want er "rammelde" iets. Was lang voor de tijd van de camera´s, pas na lange tijd kwam er een zeer verbaasde bewaker zeggen dat we daar niet konden aanmeren.
Tegen die tijd waren we (mijn broer en ik) goed dronken, boden de vent een biertje aan en dan mochten we blijven liggen. De tijden zijn wel heel erg veranderd.

Ik heb ooit per ongeluk mijn Landcruiser geparkeerd bij de nucleaire verrijkingsfabriek Natanz, in Iran. Was ook niet het slimste plan.

Maar goed.... veel sterkte met de autoriteiten daar. Galant zijn en ze goede koffie aanbieden, vele meer kun je niet doen denk ik.

Foto van de drone gemaakt, de film bekeken die we hebben geschoten, vaders en moeders naam naast de hele rambam gefotografeerd en alles in drievoud uiteraard. Ondertussen staan ze allemaal uit hun neus te eten en te wachten. Wij zijn weer aan het editten, administratie, afwas, boot poetsen geslagen. We liggen te wachten op een rechercheur die eerst zou komen, maar die het nu telefonisch af gaat doen.
Koffie voor 8 man, waarvan 1 vrouw met een automatisch geweer op haar arm getatoeëerd? Het is geen tijd voor koffie...
René

hmm veel sterkte ermee, hopen dat het met een sisser afloopt.

En dat doet het, wel 1000x excuses, is niet nodig, maar de hoge jongens op het kantoor komen er niet uit. Dus ze hebben wat belangrijkers te doen.
Jammer jongens, ik had jullie graag vanuit het gevang ge-appt...
René

Gelukkig, wel weer een mooi verhaal!

ik zou even oppassen met welke fotos je nu maakt Rene...

sy helios schreef :
We zijn inmiddels verlaten door hen. Vreemd hè een agente met zo’n tattoo?
René

Een Butch ?

Noballast schreef :
Zou kunnen, maar dan wel een “vrouwelijke” variant. Ik ben er niet zo in thuis.




Hier vaar ik onder politiebegeleiding naar de pontoon, waar het ‘peloton’ ons op wacht en waar het geheel met een sisser afloopt. Het blijkt dat de afdelingshoofden van de aanwezige eenheden het niet eens worden, legt een jonge agent die net Engels beheert, ons uit.
Optie’s zijn, beboeten door de Luchtverkeersleiding, mee naar het bureau voor verhoor of laten gaan want het zijn toeristen zonder kwade bedoelingen.
A vraagt tijdens het hele proces aan de Anti terreur jongens “mag ik jullie filmen?”, ze mag graag de onwetende spelen….Het antwoord laat zich raden, de jonge agent legt ons uit dat deze mannen vandaag even geen bivakmuts dragen.
René

sy helios schreef :
Was de slag op het Merelveld 1300 en een beetje tegen de Ottomanen , die ze wel verloren hebben maar de Ottomanen hadden zoveel verliezen en hun leider verloren zodat ze daar gestopt zijn met veroveren. En daar zijn ze inderdaad nog steeds trots op.

.

holtere schreef :
Ik heb 'm aangepast.
René

sy helios schreef :
Wat je hiervan kan leren is dat nationalisme in veel gevallen een kwalijke zaak is.

De Serven hebben al heel lang te maken met leiders die elke keer dat nationalisme opporren. Alweer lang geleden hadden we Milosevic, maar er komt steeds weer een nieuwe. Met dezelfde waanideeën, waarin de Serven steeds de partij zijn die wordt vernederd en miskend, wat vervolgens de reden verschaft om anderen te vervolgen en naar het leven te staan. Een gegeven van 600 jaar geleden wordt misbruikt om de haat tegen Bosnië (dat grotendeels door Moslims wordt bevolkt) op te porren. Met een goeie zondebok bij de hand kun je als volksmenner veel voor elkaar krijgen.
Eén en ander bereikt op de Balkan zijn dieptepunt in 1995, bij Srebrenica. Die duizenden vermoorde mannen en jongens waren allemaal Bosnische moslims.

En vergis je niet: dezelfde mechanismes zijn hier ook in werking.

Wel grappig, op haar ene arm een tattoo van een Kalashnikov, op de andere arm een pootafdruk van haar poedeltje.

Wadloper schreef :
Dat laatste zie ik ook. Persoonlijk vind ik Nationalisme het begin van het einde. Langs de Bosporus zie je de ene Turkse vlag na de ander. En als er geen vlaggemast staat, dan wordt de muur geschilderd met de witte sikkel in het rood vlak. De Grieken hebben nauwelijks hun vlag gehangen. Bulgaren en Roemenië langs de Donau weer wel. Het zal toch niks met volks-intelligentie te maken hebben?
René