Onderwerp: Langkieler mahonie-op-eik 1958 - niet / wel doen ?

Berghout-2 schreef :
Die van mij heeft er ruim 15 uur ingehangen (nachtje, als laatste er in,laten hangen, en 's morgens wegvaren) , meer als zekerheid dan noodzaak, had met de pompen ook wel gelukt.
Na 24 zo goed als dicht, niet lang daarna geen druppel meer.

Wat me verder opvalt op de foto's. Wat ik een goed teken vind.

Dus constructief gezien wel een goed teken, afwisselende spanttypes ?

Bemerk ook de 3 metalen (deel)spanten onder de mastvoet.
Dit leek mij een oer-robuust concept, mee eens ?

Zie bijlage (sorry, ik weet niet hoe een afbeelding binnen de tekst in te voegen - elke tip hierover is welkom)

SSpantHout schreef :
Vooral dat het geen gelamineerde spantjes zijn vind ik een goed teken. Op de gezaagde spanten zijn de gangen geschroefd. Je kunt dan moeilijk zien of er de juiste schroeven gebruikt zijn. Messing wil je niet. Bij alleen gestoomde spanten kun je goed zien waarmee geklonken is. In dit geval meen ik koper te zien. Wat goed is.

Overigens als een bouwer gezaagde spanten gebruikt is dat wel een teken dat hij zijn vak goed verstaat.

SSpantHout schreef :
Met deze constructie is Laurent Giles na de oorlog begonnen. Het heeft zich bewezen. Deze dragen de mast. Voor die tijd werden masten door gestoken.

Als aanvulling en ter illustratie

SSpantHout schreef :
1 - waar je de foto upload. (heb je gedaan)
2 - hoe je de foto in je bericht zet.(heb je ook gedaan)
3 - hiermee zet je de foto in de geschrevven tekst.

Verder is 2 Mb voor een foto meer dan voldoende, liever nog kleiner.

Vorige maand in Denemarken zag ik toevallig deze verplaatst worden naar het "klus"terrein.
Restauratieproject van een daar wonende Duitser.
Deze boot is in beduidend slechtere staat, vnlk. het onderwaterschip ?

Enkele vraagjes aan de houtkenners :

1. Hoe schatten jullie in dat deze toestand is ontstaan ? bv. duurtijd verwaarlozing, op het droge of nat, hoe lang geen producten aangebracht e.d.

2. wat lezen jullie af uit de staat van de gangen ? Welke schade-fenomenen zie we hier ? Is het enkel de verf die opkrult/splijt, of is er onderliggende schade aan de gangen zelf ?

3. heeft deze ook ongeveer 1.80 diepgang ?

4. zou de onderwaterromp vorm, de kiellijnen, zowat hetzelfde zijn bij de Deense in deze draad ? Mij valt op dat in vergelijking met andere klassiekers, bij beide boten het vrijboord vrij fors is, vrij hoog. Maar dat geeft toch geen plompe uitstraling, blijft elegant in het grote geheel, en straalt robuustheid uit.

Dit alles omdat ik vrees dat ik zelf een snelcursus "houten onderwaterschip beoordelen" zal moeten nemen, want 5 Deense houtbouwers/-werven gecontacteerd voor expert/keurder met houtbouwervaring, maar geen van alle antwoorden.
Ik hou mij dan ook aanbevolen voor alle tips in die richting, bv. een half dagje hands-on initiatie, of een standaardboek...

Deze boot is ook een mooie klassieker. Of het een restauratieproject is kan ik zonder bezoek ter plaatse niet zeggen. Om te beginnen moet alle verf van het onderwaterschip er af. Pas dan kan je de staat van hout beoordelen. Zijn de huidgangen ook van mahonie en zijn de spanten van eiken? Is er van binnen schade door inwatering? Mijn inschatting is dat de boot aan een goede schilderbeurt toe is. Op YouTube staan een paar verslagen van het herstel van echt slechte rompen: A Boot in the Woods en Kylle Abington.
De biepgang lijkt mij plm 180 cm, vergeleken met de lengte van de man op de foto.
Wat je gangboord noemt is eigenlijk het vrijboord. Gangboord is de ruimte op het dek tussen kajuit en railing.
Probeer eens een keer langs te gaan bij Berghout2 die in Antwerpen een mooi oud schip restaureert. Daar steek je echt veel van op.

Dank voor de correctie !

Oh, Antwerpen zelfs ? Dan wacht ik graag op een invitatie want dat is vlakbij voor mij .

Mijn advies zou zijn om nu niet met spoed een internet hout boot surveyor te nemen maar bijvoorbeeld een surveyor of een hout kenner hier van het forum ( berghout?? ) te vragen mee te gaan.. dit is een project waarbij je zeker aan de voorkant echt advies hands on nodig hebt….

Aan de hand van de foto's kan ik niet zien of er schade is, laat staan hoe ernstig de schade zou kunnen zijn. Ik zie vooral wat krimp van het hout door droging.
De romp lijkt geen onbedoelde bobbels en kuilen te hebben, dus er zal nog zeker verband en stijfheid aanwezig zijn.
Om de staat van het schip echt te beoordelen is nader onderzoek nodig, vooral in het interieur.

Maak niet de fout die de meeste leken maken. Daarmee bedoel ik: afgaan op de verf. Bij een houten schip is de toestand van de verf totaal nietszeggend.
Ter verduidelijking een anekdote.
Een jaar of 25 geleden werkte ik aan een houten kotter op de werf van Metz op Urk. Het was een puntgaaf schip, sterk en gezond, dat we (de eigenaar en ik) een flinke breeuwbeurt gaven. De romp was daardoor flink vlekkerig met veel zwarte vegen en plekken.
Ernaast stond een verrot, versleten, getordeerd en doorgezakt kottertje dat al jarenlang slecht opgelapt was. De huid bestond uit allemaal korte plankjes die rommelig vastgespijkerd waren, met grote lappen polyester er overheen. Het ding was te koop. De verkoper had alles strak geplamuurd en geverfd, en bovendeks had hij heel veel glimmende kitsch-koperen dingen opgehangen.
Ik hoorde de potentiële koper zachtjes tegen zijn vrouw zeggen: "Je kunt wel zien dat deze véél beter is dan het ding hiernaast". Ik heb ze in de waan gelaten. De zielepoten.

Ik vervuil nu mijn eigen topic, maar het is verdomd moeilijk om niet telkens opnieuw in een andere verleiding te komen als je van hout houdt, en als je ook voor "racey", spits, rank en slank valt.
Bijna "maar" helft van de prijs van de boot waar dit topic over gaat.
Meer up to date kwa apparatuur en zeilen.
Maar volslagen ander concept natuurlijk.
En mist vast de ziel van de 1958.
En vooral, aan de kaai, zal-ie er vast minder fris uit zien dan op de foto's, die niet de details capteren zoals wel de advertentie van dit topic.

Dahlstrøm 34 (1989) mahonie-op-eik 10,6 x 2,74 x 1,75m 4.5 ton
www.yachtbasen.com/product/sej...-34/sku-106-2030622/

Als zeiler zou ik voor die laatste gaan.. mits door de experts goedgekeurd..
voor mij karakter genoeg!
Als nostalgicus is er een die ouder is dan ik zelf ook wel wat hebben. Zeker wanneer je de roeping voelt als rentmeester het museumstuk in stand te kunnen houden… Ik voel die voor mezelf niet ( anders dan wellicht in een stichtingsverband). Samen klussen.
Als ( over-) buurman in de havenvind ik het allemaal prachtig..

Neem eens contact op met www.oudzeilendhout.nl/

Volgens mij echt een club voor jou.

Liefhebbers van antieke houten bootjes. Lees ook het onderdeel "Liefhebber gezocht voor een boot".

Mocht zelf jaren geleden gratis een mooie antieke houten boot uit 1917 hebben van een eigenaar op leeftijd. Dat was niet mijn "cup of tea", maar heb hem in contact gebracht met deze club. Volgens het verhaal vaart die boot nu als pronkstuk rond. Iedereen blij.

Ik zou ook eerder voor die Dalstrom34 gaan als je hout wilt.

Scheelt toch de helft in leeftijd (alles incl motor en tuigage is jonger) en dit zeilt wrsch stukken beter. Prijs is ook een stuk gunstiger en geeft minder risico/afschrijving.
Blijft dat je kritisch moet kijken naar rot en/of evt constructie problemen, maar als huid en dek aan de binnenzijde overal kunt zien is dat goed te beoordelen.

Oud zeilend hout is een leuke club. Heb ik contact mee gehad toen ik de Olympiajol uit 1940 opknapte. De Dalström lijkt me ook een goede keuze: eiken spanten, mahonie huid en geen teak dek. Geld over voor een upgrade.

De Dalström een ander concept is zwak uitgedrukt. Het hangt er wel vanaf wat je als zeiler zelf verwacht of dat interessant is. Het zal vast sneller zeilen, maar dan wel alleen als je er als zeiler bovenop zit. Deze boot is vast minder vergevingsgezind als je eens een keertje te laat reeft bijvoorbeeld en gezien het relatief lage gewicht levendiger in de golven. Waar het eerste schip hier en daar over gedimensioneerd lijkt, zijn er hier constructief grenzen opgezocht wat niet perce goed is voor de levensduur. Het schip is ook relatief smal , de ruimte in de kajuit is ondanks het jongere bouwjaar best beperkt voor een schip van deze lengte. Het is wel een plaatje natuurlijk.

Uit vragen van makelaars, verkopende eigenaars en ook wel uit topics hier op het forum weet ik dat je feitelijk als nieuwe bootkoper eerst je "programma" moet definiëren voor jezelf: waar dient de boot voor, wat is je bedoelde vaarwater.
Ik heb dat niet helder en zal dat ook nooit helder krijgen.
Wel weet ik dat een boot alvast 3 of 4 dingen voor me betekent, vast voor velen herkenbaar.

1. De mystieke aantrekking van het water, ruimtelijkheid, daaruitvolgend: vrijheid. Een boot is daar een medium voor. Maar zoook een surfplank, een SUP, een foil-iets, een zwaardboot, ...

2. Een esthetische beleving van materiaal en vormen. Bij plastiek boten kunnen enkel soms, heel soms vormen en lijnen me bekoren, het materiaal nooit. Teakdekken op plastic zijn op zich oogstrelend, maar dan beeld ik me onmiddellijk schroefpunten door glasmat tot in balsa voor, met alle bekende gevolgen. En GRP stinkt.

3. Een beschutte, veilige, op een unieke manier knusse verblijfplaats temidden van de elementen, aan wal.

4. Het ultieme element is het zeilen, in al zijn finesses. De grootschoot een tikje aanhalen en voelen hoe hij net dat ietsje meer helt maar toch een fractie meer vaart neemt. Het minimaal bijtrimmen van de genua voor een net iets efficiëntere
spleetwerking. Overloop wat verplaatsen om wat roerdruk te neutraliseren. De windrichting en windkracht op het wateroppervlak lezen, met de windmeter in een ooghoek en anticiperen op de komende vlaag en een traject tussen de golven kiezen met de minste weerstand en waardoor "zij" zo gracieus mogelijk dat traject neemt met zo min mogelijke belasting van het tuig.

Bv. iets als de Dahlstrom komt zeker tegemoet aan punt 1, 2 en 4, maar minder aan 3.
De boot waarover dit topic gaat zal tekortschieten aan het sportieve aspect van 4, want log en eerder ongevoelig zijn aan trim. Maar wel veel comfortabeler in woelig water, en een topbeleving kwa 2 en vooral 3.

L'embarras du choix dus.

Je bent een romanticus, kan ook niet anders met zo veel voorliefde voor hout en mooie klassieke vormen. Ik herken dat wel. Ook dat de gemiddelde plastiek boot ook mij niet kan bekoren. Niet alleen vanwege de mode volgende eenvormigheid, maar ook vanwege het materiaal. Ik heb (had) daar niets mee.

Nu heb ik zelf een “plastiek boot” gebouwd. “From scratch”. Aanvankelijk met de nodige voorbehouden over “het soppen met een emmertje snot”., zoals sommigen dat zo mooi kunnen typeren. Ik zal niet ontkennen dat je soms na een flinke lamineer klus je maar beter direct de boel de boel kan laten om pas de volgende dag weer terug te komen. Als het uitgehard is en niet meer afgeeft. Het niet op plekken kan komen waar je niet wilt dat het kan komen. Maar gaandeweg kan ik inmiddels wel een warm gevoel krijgen bij een mooi gelukt laminaatje. Zoals in het topic over de constructieve refit van de Accelerate. Prachtig!

Zo zie je maar. Wat een boot voor je betekent kun je maar deels in rationele termen beschrijven. Het “houden van” wordt al veel lastiger maar één ding is zeker, het evolueert met je mee in de zin van tjjd (leeftijd) en ervaring.

Noballast beschrijft wel een proces van ideeen, ervaring opdoen, bijstellen leren. Om er zo achter te komen waar de voorkeuren liggen. Topic starter lijkt op basis van ideeen de ervaringscurve over te willen slaan om ( mag ik toch wel stellen) de keuze voor een complexe, uitdagende, tijdsintensieve en vaktechnisch gevorderde bootje te kiezen. Praktisch over zeilervaring, (vind ik dat vele klussen in verhouding tot het zeilen eigenlijk wel leuk) . Er zijn makkelijker bootjes ? Ook van hout) om het zeilers leven op te starten en er door schade en schande achter te komen wat je eigenlijk echt leuk vind aan het zeilen. Dat kan best deze oude houten boot zijn, maar voor veel mensen is dat uiteindelijk toch wat anders…
Wel een mooi en spannend keuze proces vind ik..

Hoe begrijpelijk en herkenbaar ik de punten 1-4 ook vind, ik mis een hoofdpunt waarin de lol en ervaring in heeeeeel veel kluswerk om een houten boot in de vaart te houden centraal staat. Als dat niet in eerste instantie je doel is of pas op nummer 5 komt , moet je er niet aan beginnen.
Dan is de "romantiek" van een houten boot snel ver zoek

Ik stel voor dat ts begint met een glimmend houten Vaurien.
Als die na een jaartje minder glimt weet ie genoeg

Als er geklust moet worden aan een boot denk ik dat ik liever aan hout werk dan aan polyester. In mijn jeugd en op middelbare leeftijd toch wel eens met glasmat, carbon en hars bezig geweest aan zwaardboot en surfplanken.

Ik ben een kijkje gaan nemen bij de Fortunella van Rboxhoorn, waarvan de kiel en onderromp nu helemaal open ligt. Robert merkte na een uurtje gevat maar correct op dat ik de aanblik duidelijk minder spannend vond dan vlak na mijn aankomst, dwz.minder schrikbarend en meer bevattelijk, en het sprak meer en meer de jeugdige modelbouwer in me aan.

Ik heb anderszijds filmpjes bekeken van heelder GRP kaalhaal- en heropbouwwerken. Dat spreekt me absoluut niet aan. Ik heb recent een boeiende GRP kits laten voorbijgaan omdat die na 5 jaar in het water daar dringend aan toe was.

Maar vooral Berghout's uitspraak blijft me sterk bij: houtenboot onderhoud is niet meer werk, maar ánders. Ik vind dat bemoedigend.

SSpantHout schreef :
Dit is volgens mij een wood core boot. Het hout is hier in kleine stukjes gezaagd en met heel veel lijm (epoxy) weer aan elkaar geplakt. In een min of meer succesvolle poging het hout zo dood te krijgen dat het niet meer werkt, krimpt of opzwelt. Staat in die zin ook niet in een eeuwen oude traditie van bouwen van houten boten. De komst van moderne lijmen na de 2e wereld oorlog heeft de bouwwijze van de bovenstaande boot mogelijk gemaakt. Is op zich niets mis mee. Kent zeker liefhebbers. Maar zelf heb ik er niets mee en zou dan liever gewoon een helemaal plastic boot hebben. Op de zelfde manier vind ik een parketvloer met een toplaagje hout van 2 mm niet mooi. Geef mij naar planken van een duim dik.