Delphi32 schrijft:We wisten dat het kon, maar weten en ook echt doen blijken toch weer twee heel verschillende dingen. En 2 dingen weten we na vandaag heel zeker:
1. de boot kan met 13,5 meter onder elke brug door (golfslag optellen bij deze hoogte)
2. HEMA-ondergoed absorbeert zweet enorm goed!
Je durft wel moet ik zeggen..
Exact op een paar cm's nauwkeurig weten hoe hoog je bent is en blijft een heikele kwestie. Je komt er het dichtst bij als je de mast een keer plat hebt. Dan kun je mast zelf en alles wat erop zit exact meten. De hoogte van de mastvoet boven het water bepalen blijft moeilijk. 10 - 20 cm afwijking van de werkelijkheid (tijdens het varen) heb je zo te pakken, zeker bij een relatief kleine boot.
Meetmethodes met staande mast en vallengtes zijn altijd tamelijk onbetrouwbaar.
Overigens (schiet me nu weer te binnen) zag ik een paar weken geleden nog iemand bijna z'n mast eraf varen tegen de Haringvlietbrug. Er stond een aardig windje en een Winner 950 (donkerblauw, geloof ik) zeilde hoog aan de wind aan de oostzijde recht op de brug af. Hij was duidelijk te hoog voor de genoemde 13 meter-en-nog-wat. Ik verwachtte dus ook niet anders dan dat hij zou afbuigen en bij de klapbrug zou strijken, of op z'n schreden terug zou keren.
Dat gebeurde echter niet en ik keek met stijgende verbijstering toe hoe de boot onstuitbaar op de brug af zeilde.
Toch zag de stuurman op het laatste moment zijn vergissing in. Bijna onder de brug werd het roer radicaal omgegooid naar sb, maar de boot raakte duidelijk toch de brug en kwam onder het van de hoofdligger utstekende brugdek (2-3 m hoger dan de onderzijde van de hoofdligger, schat ik) min of meer stil te liggen. Vanuit de hoofdligger wordt dat brugdek op regelmatige afstanden gesteund door dwarse schoren, die schuin omhoog lopen. Daar zal ie wel tegenaan hebben gezeten, denk ik.
Na wat een oneindig lange tijd leek kwam de boot vrij van de brug. Gelukkig stond de wind de goede kant op en werd ie er vanzelf weer onder vandaan geblazen. Ik heb door de kijker z'n maststop nog even bekeken. Meestal staat daar nog wel het een en ander op qua lichten, een windvaan en een marifoonantenne. De masttop was volledig schoongeveegd.
Gek genoeg kwam ik dezelfde de boot de volgende dag weer tegen aan de oostzijde van de brug. Deze keer kon ik z'n bb-zijde zien. De groene verf van de brug zat op de eerste driekwart meter vanaf de top van de mast. Vrijwel zeker heeft ook het topwant de brug geraakt. De schipper heeft dus veel geluk gehad.
Ik vroeg me wel af of er in tussenliggende tijd nog iemand omhoog is geweest om de verstaging te checken. Dat zou ik in dit geval in ieder geval altijd hebben gedaan, voor ik weer ging zeilen..
--
stegman