Onderwerp: "Zeebeest" kan het niet laten.

Na een maandje klooien aan het huis van mijn broer, moest en zou "Zeebeest" er weer op uit.
Zaterdag moesten we eerst nog even naar de bruiloft van mijn nichtje. Dat was in een gehucht in Overijssel 2 km. van de Duitse grens. de weg er heen leidde Tommy T. ons nog een kwartiertje over de Duitse autobaan. Dankzij de nodige vertraging tussen Diemen en Muiden, deden we er twee uur en drie kwartier over. Terug was het nog altijd een goede twee uur rijden. Behalve één glaasje wijn om op het bruidspaar te proosten, heb ik daar geen alcohol aangeraakt. Ja inderdaad, het leven kan hard zijn.

Zondagmiddag kan ik me niet meer inhouden. 'Martje, navigare necesse, uh, dinges.' Met de mast plat kachelen we het Noord-Hollandschkanaal op tot Koedijk, waar de eerste van een serie vlotbruggen ons met dubbelrood tegenhoud.

Maandagochtend 05:45 roept die kolere wekker mij mijn nest uit. Klokslag 06:00, schuiven de twee helften van de brug uitelkaar en gaan we verder.
07:45. 'Post de Kooy, Zeebeest voor de burgervlotbrug.'
'Zeebeest, de doorvaart is gestremd, pal achter de brug ligt er een auto in het kanaal en die moet er eerst uit.' We maken van de nood een deugd en zeten de mast alvast op en maken van een uitdragerij weer een "Zeebeest". Op de wal nadert een figuur in een mij maar al te bekend uniform. Hij begint tegen Marjanne met 'Het spijt me mevrouw maar u kunt er .... verrek Albert, ben jij dat?' 'Ja zeker Theo maar wat hoor ik, heb jij je kantonniersauto in de plomp geparkeerd?' 'Nee, dat was iemand die hier woont, hij had zijn Landrover niet goed op de handrem gezet en bij een van die harde windstoten zag hij zijn auto voorbij zijn raam rijden, regelrecht het kanaal in. Maar de kraanwagen is er al, het wachten is nog op de duiker.' 'Oké, we wachten het af.' Om kwart over negen hangt er een pikzwart bemodderde Landrover in de kraan en wordt de doorvaart weer vrijgegeven. Om 13:15 zijn we Den Helder uit en zetten koers langs Texel over de Texelstroom. Het is bewolkt maar droog en de wind is oost-zuidoost 6-7 bft. Het is af en toe een beste hobbelpartij en "Zeebeest" is van top tot teen gepekeld. Om 18:40 lopen we de voorhaven van Kornwerderzand binnen en om 19:20 meren we af in de binnenhaven.

Dinsdagochtend 07:50, vertrek. De wind zit nog steeds in de zelfde hoek met 7 bft. Onder de Friesekust door kachelen we naar Workum. Douchen, waterladen, boodschappen doen en weerd verder. Via het Heegermeer door naar het Margrietkanaal, richting Groningen. Om 18:05, op het Biggenmeertje, een plekje voor de nacht gezocht. Daar de mast gestreken

Vandaag, woensdag, om 07:50 voor en achter. Via Stad Grunningen varen we naar Dronken Delfzijltje, waar we om 19:25 afmeren in jachthaven Neptunus en met Bram, die zijn 25 jarig jubileum als havenmeester viert, een interresant gesprek over winterkost in de zomer hebben.

Albert

Tjee Albert, jij hebt ook geen rust in je kont.

Rust roest, nietwaar? Wordt mooi weer richting weekend, veel plezier gewenst.

Zeebeest en bemanning zijn ook helemaal niet gemaakt om op de wal te bivakkeren.
Een behouden vaart gewenst.
De roombootjes

Albert heeeft het sinds zijn pensioenering drukker dan ooit!

Gelukkig maar, want dat geeft ons een heleboel leesplezier.

Ben net heel hard onder de douche doorgelopen, heb een boterhammetje met jam achter de kiezen en zit nu met een bakkie pleur achter de laptop. Buiten is het knap heiïg, nog niet potdicht maar met tweehonderd meter zicht houdt het wel op. We gaan zo de mast weer zetten. Dat er, voor we vanmiddag na tweeën richting Borkum kachelen, eerst nog druk gewinkeld moet worden, spreekt voor zich.

Ieder die nu werken moet wens ik sterkte. Ik heb mijn portie wel gehad en bovendien heb ik geen tijd meer voor een baan.


Albert

Tja, dat heb je met werken, he. Best wel leuk maar er gaat zoveel vrije tijd in zitten...

Veel plezier en hou ons op de hoogte!
Bart

Veel plezier Albert!
Ik heb het weer met veel plezier gelezen

Albert,

Veel plezier.
Hier in Purmerend gaat alles goed.

Groet,

Zonsnel

Ik heb ook geen tijd voor een baan, maar helaas geen geld om geen baan te hebben...

Do. 09-10-,10
Marjanne gaat boodschappen doen maar ik hoef in Delfzijl niet zo nodig de wal op, dat heb ik vroeger in mijn zeemanstijd al meer dan genoeg gedaan. Zoals die keer midden in de winter, toen we ’s nachts terug aanboord wilden en de vloeddeuren op de kaai gesloten waren. Ook in de kleine waterpoort zaten de schotbalken tot manshoog in de sleuven. De kok, die hem behoorlijk had zitten, klom over deze barricade en stond tot zijn enkels in het ijskoude zoute water. Klappertandend en van zijn ene voet op de ander springend, beweerde hij dat het ‘Heerlijk water’ was en dat wij maar een stel mietjes waren als we niet met hem mee gingen. Nou ja, wat kan ons gebeuren, schoenen en sokken uit, broekspijpen een stukje oprollen en even doorbijten, niet dan? Waar we met onze bezopen koppen niet aan dachten was, dat de kade naar het water toe afloopt, zodat we toen we bij het schip kwamen tot aan het middel in de majem stonden. Ze zeggen dat drank verdooft, ja, an me hoela, ik heb het nog nooit zo stervens koud gehad als in die winternacht in Dronken Delfzijltje.
‘Martje, neem een kleine verstelbare sleutel voor me mee, de ouwe heb ik zwemles gegeven maar die oen had het na één les nog niet helemaal door. Marjanne weet dat, in verband met het tij, we pas tegen tweeën vertrekken, dus zie ik haar de eerste uren niet terug.
De Duitse buurman, van het motorjacht naast ons, staart zorgelijk naar de nevel die in dichte vlagen over de haven trekt. Het zicht is af en toe minder dan tweehonderd meter en de zon komt er,z o te zien, nog lang niet doorheen. Buurman spreekt mij aan. Hij moet naar ja unbedingt nach Borkum want morgen gaat er iemand heiraten en hij moet toch op tijd in de kerk zijn, niet dan? Dan vraagt hij wat wij gaan doen. ‘Wij gaan ook naar Borkum en voor wat nevel zijn we niet bang want we hebben een taartdoos in de mast die door de mist heenkijkt. Alleen als het dikker wordt dan nu gaan we er niet uit, want we varen niet voor ons brood .’ Mijn ouwe kapitein placht in dit soort situaties te zeggen:’Zeun, je hoeft het gevaar niet te zoeken!’ En gelijk had hij. Nachbar vraagt of hij achter me aan mag varen. Nu ben ik er niet zo happig op om de verantwoording voor een ander bootje op mijn nek te nemen maar vooruit ik wil niet lullig doen dus hij kachelt maar mee. We spreken af dat we elkaar op VHF 16 oproepen en dan overschakelen naar dubbel 7. Hij gaat dat even uitproberen. Helaas, op één kanaal komen dat lukt nog na enig gevogel nog wel maar om dan ook nog even een ander kanaal in te toetsen, dat is een beetje teveel van het goede. Goed, dan blijft hij maar op dubbel staan. Tegen de tijd dat Marjanne weer aanboord komt, is buurman al drie keer op zijn mini Fahrrad naar de zeedijk gereden om naar de ‘Nebel’ te kijken. Om 13:45 zeg ik:’Wij gaan, wat doen jullie?’ Buurman kijkt heel zuinig maar besluit, jammer genoeg, om toch mee te gaan. Van mij hoeft het allang niet meer, ik heb niet zo veel vertrouwen meer in die man. Kalm vaar ik de jachthaven uit en buurman volgt. In het lange havenkanaal hou ik, waar mogelijk, netjes SB oever aan, terwijl buurman steeds weer naar het midden zwalkt. Een knaap van een binnenschip, dat opeens uit de nevel opduikt, jaagt buurman tijdelijk terug naar de goede kant van het vaarwater maar tegen het eind van het kanaal zit hij pal aan BB en vaart zelfs een stukje voor me uit. Buiten de ingang steek ik de Eems dwars over tot buiten de rode tonnen aan de Duitse kant, voor dat ik koers zet naar zee. Buurman, die van opschieten houdt, steekt schuin over en krijgt daardoor bijna de veerboot naar Borkum bij hem aan dek. Wanneer hij aan de overkant, binnen de rode tonnen gaat varen en intussen, volgens mijn radar, niet vijftig meter achter me maar een kwart mijl vóór me zit, heb ik het helmaal met hem gehad. Na een minuut of twintig trekt de nevel helemaal weg, dat wil zeggen, achter ons is het zicht matig maar naar voren “kijk je de wereld uit”. Buurman heeft blijkbaar een zware bout aan de regulateur gehangen want hij spurt, zonder om te kijken, met dubbele snelheid bij ons vandaan. Vlak voor de “Windlift”, een zelfvarend kraanponton op hoge poten, steekt hij de geul over naar BB. Moet dat zien Martje, hij heeft nooit van zijn leven gezien dat hij werd opgelopen maar gelukkig zijn wij van díe idioot af.

Om 17:15, meren we af aan brücke 4 in de Burkanahaven op Borkum. We gaan ons melden op het havenkantoortje. Helaas zit daar nu een, vriendelijke en heel beleefde Duitser, in plaats van dat hele kleine manneke uit Limburg, dat op zijn elektrische autoped, ponton op ponton af, sjeesde en zo gezellig kon ouwehoeren dat je alleen al voor hem naar Borkum zou varen.
Voor ons meert een Zweeds jachtje af. De schipper, die zo te zien alleen aanboord is, loopt naar de mast om een begroetingsvlag te hijsen. Ik begin te lachen ‘Kijk Martje, we pakken weer wat grond terug van de Duitsers.’ Marjanne kijkt naar waar ik wijs. Onder de zaling van de Zweed wappert pontificaal een flinke lap Rood, Wit en Blauw.

Albert

Wat je toch elke keer weer meemaakt, heel bijzonder, en weer prachtig verteld.

Met een mooie rood-wit-blauwe uitsmijter

Jammer dat die duitser niet ergens tegen zijn eigen domheid is aangelopen. Maar dat zal vast niet lang meer duren. Weer een mooi verhaal.
Jammer dat we er niet bij konden zijn.

Albert/Marianne

hij is weer voor zijn roodkoperen,was weer helemaal opgeknapt na ons belletje vanmiddag

Groets Bram

Kwam gisteren Albert met zijn voortreffelijke EGA tegen op het Ketelmeer.
We hebben even een stijger opgezocht en een glaasje gedronken.
Een gezellig stel , verder laat ik het verhaal graag aan Albert over.
Hij kan het veel beter en vooral veel mooier verwoorden.

Ik dacht... is dat nou een zonnepaneel in de reling bij Zeebeest? Even klikken... blijkt het de theedoek te zijn

web schrijft:
Maar wel een die droogt op een combinatie van zonne- en windenergie

Volgens mij zag ik de Zeebeest vanochtend de Houtribsluis richting zuid passeren.

ZF Heeft ook overal zijn/haar spionnen zitten. Denk ik vanmorgen, om halftwaalf, ongemerkt van het Noordelijk-Suidersoppie naar het Zuiderlijk-Suidersoppie te glippen, wordt "Zeebeest" toch weer gespot.

Ja zeker, we zijn na drie en een halve week genieten weer thuis in Purmereutel. Het verslag volgt.
Even in het kort de route van onze kriskras tocht.

Dag 1 Purmerend - Burgervlotbrug.
" 2 via Den Helder - Korwerderzand.
" 3 via Workum - Biggenmeer (Prinses Margriet kan.)
" 4 via Groningen - Delfzijl.
" 5 Borkum.
" 6 Juist.
" 7 Greetsiel.
" 8 via Delfzijl - Groningen.
" 9 Roode Haan (Reitdiep)
" 10 Marekritte plekje vóór Dokkum.
" 11 " " " Leeuwarden.
" 12 " " " Heeg.
" 13 " " Grote Gaastmeer.
" 14 via Workum - Woudsend.
" 15 via Tjeukemeer - plekje bij Steenwijk.
" 16 via Zwartsluis - eilandje Eekt (voor Elburg)
" 17 Elburg.
" 18 Harderwijk.
" 19 Eilandje bij de IJsselmonding.
" 20 Stavoren.
" 21 Workum.
" 22 via Kornwerderzand - Oudenschild op Texel.
" 23 Den Oever.
" 24 Trintelhaven. (dijk Enkhuizen-Lelystad)
" 25 (vandaag) via Lelystad en Edam naar Purmerend.

Albert

Mooie toch Albert en Marianne, ik kijk uit naar het verslag.

Jeroen_123 schrijft:De argeloze lezer zou maar zo kunnen denken dat bovenstaande post al het reisverslag is..




Neuhhh

Voor we verder gaan met het reisverslag, zal ik eerst de foto's van het stuk Purmerend - Borkum posten.

Dag Purmereutel.

Hallo Noord-Hollandskanaal.

De Kogerpolderbrug die ik, als loonslaaf, op afstand (14 km.)bediende.

Hoewel de mast platligt, kom ik even in de verleiding om een brugopening aan te vragen. Toch maar niet, ik wil geen overwerkte ambtenaar achterlaten.

Akersloot aan het Alkmaardermeer.

Pontje Akersloot.

Dubbel rood bij Burgervlotbrug.

Hier, tegenover de molen, maar overnachten.

Na de middag kachelen we Den Helder uit en zeilen met de vloed in de kont het Wad op. Voorbij Oudenschild buigt de Texelstroom steeds meer naar het oosten, zodat we steeds hoger tegen de oostenwind (6-7bft)in liggen te knijpen. Zo met wind tegen tij, staat er een ruw knobbelzeetje.

De tjalk "Mercurius" kruist, met alleen een zwaar gereefd grootzeil, met grote slagen tegen de wind in en gaat daarbij ver buiten de betonde geul tot boven de banken. Wanneer ze "Zeebeest" voorbij loopt zien we dat ze vals speelt en de motor ook bij heeft staan.

We overnachten binnen de Lorentzsluiszen (Den Oever) en zeilen 's morgens, met een dikke 7 bft. uit het oosten, naar Workum. Douchen en boodschappen doen.

En verder langs Heeg naar het Margrietkanaal, om binnendoor naar Delfzijl te kachelen.

Heee, de WR 181