Onderwerp: Hoe lang kan een polyesterboot mee?

Genoeg swans van jaren 70 die robdje wereld gaan

De boot zelf is bijna 50 jaar oud, en gaat nog de zee op, dus ja

Hangt natuurlijk af van hoeveel de boot op z'n donder heeft gehad in de loop der tijd en hoe een boot is gebouwd en onderhouden.
In Nederland is de polyester botenbouw in de jaren 60 begonnen, dat is nu 60 jaar geleden. Er varen nog voldoende schepen van Polyester uit de jaren 70 rond en ik hoor geen verhalen over dat die massaal uit elkaar vallen. Ze rotten niet en roesten niet en zullen nog wel even meegaan vermoed ik zo maar.

Mijn bootje is 42 jaar oud en ik ga er nog gerust de zee mee op.

Ik denk dat dit een vraag is uit de categorie "hoe lang is een touwtje"?

Tot voor kort had ik een Johnson 24, een Zweeds spitsgat motorzeilertje, gebouwd in de jaren 70. Er is een actieve Facebookgroep van die naam waarin je kunt zien dat dit type nog steeds rondvaart op de Oostzee. Het is dan ook een zeer zwaar en degelijk gebouwd scheepje van topkwaliteit uit de categorie onverslijtbaar. Daarnaast zijn er in dezelfde periode hoogstwaarschijnlijk ook bootjes gebouwd die reeds lang geleden uit elkaar gevallen zijn. Kortom, op deze algemene vraag is geen specifiek antwoord te geven.

Zoals in het andere draadje ook al aangegeven, is mijn bootje nu 55 jaar. Doet het nog prima.
En ja, ik ga er ook nog mee de zee op; afgelopen maandag nog: Gered door de KNRM

Het scheelt natuurlijk wel dat er geen balsa of ander rot gevoelig kern materiaal aanwezig is. En dat in die tijd nog onvoldoende ervaring was met polyester om echt de grenzen (lees gewicht- en kosten besparing) op te zoeken. Wat dat betreft heb ik het idee dat er best wel wat jongere bootjes zijn, die slechter gebouwd zijn, en dus ook eerder op.

Dat laatste kan ik beamen, er werd minder gerekend en dikker gebouwd. Zwaarder, langzamer maar stevig. 50 jaar, mijn boot.

Maxxm schreef :
Ik durf het niet alleen, ik heb het vaak zat gedaan. Met succes, want ben niet verzopen

Met mijn vorige boot; Victoire 28 uit 1968 incl originele Volvo Penta heb ik regelmatig op zee gezeild. Constructief oersterk. Mijn huidige Marieholm IF komt uit 1973 en daar mankeert ook niks aan. Natuurlijk zul je onderhoud moeten plegen en blijft gelcoat niet eeuwig goed, maar na 40-50 "op" is onzin.
Zegt meer over de kwaliteit van "Zeilen" dan over de boten.

Dat verhaal heb ik ook gelezen.

Het is geen wekker die na 50 jaar afloopt. Tijd is in het algemeen wel een sluipmoordenaar die op een onverwacht moment kan toeslaan. Niet alleen bij polyester, maar denk bijvoorbeeld ook aan metaalmoeheid. Ook buiten de botenwereld zijn voorbeelden bekend dat "klassiekers" van het een of ander spontaan en onverwacht een probleem vertoonden met al dan niet catastrofale gevolgen.

Neem een 50 jaar oude polyester boot en bouw vandaag volgens exact dezelfde methode een nieuwe identieke boot. Laat beide boten ergens tegenaan varen. De kans is groot dat die 50 jaar oude boot meer schade heeft dan de nieuwe boot. Oud polyester wordt door tijd nu eenmaal brosser. Daar is niets aan te doen. Wanneer een jaren '70 boot dikker is gebouwd dan een jaren '90 boot, zal de brosheid minder snel een probleem zijn.

Polyester kent een verouderingsproces. Dat is een vaststaand feit. Best mogelijk dat je met een 60 of 70 jaar oude boot probleemloos de plas over kunt varen. Maar "succes" is voor mij meer dan alleen levend aankomen. De kans dat er iets mis gaat neemt door het verstrijken van tijd toe. Dan is het alleen de vraag hoeveel risico jij wilt nemen. Best mogelijk dat het in jouw geval altijd goed gaat en iemand anders de pech heeft dat het daar niet goed gaat. Behaalde resultaten geven geen garantie voor de toekomst.

Met wat onderhoud gaat het lang mee, heeel lang!
Misschien een lapje epoxy eronder of een kitnaadje vervangen en je kunt er weer tegen.
Boten van staal of hout worden ook uitgestucked en gaan ook lekken.

Mijn boot is nu 49 jaar oud en in verwacht dat hij nog minimaal 20 jaar zal varen. Aan de romp/polyester zal het niet liggen.

@hnrts

Zijn er überhaupt voorbeelden binnen de botenwereld? Ik heb nog nooit gehoord van polyester boten die spontaan uiteenvallen op zee...

Watermaat schreef :
Nou zeg, heb je dat artikel eigenlijk wel gelezen?

Ik vond het iig genuanceerd. Het is niet alleen een polyester romp. Het is de som van een heleboel onderdelen. Naarmate de tijd vordert gaat daar steeds meer geld in, aan onderhoud en vervanging. De 5e eigenaar ofzo is inmiddels een budget zeiler, hetgeen ten koste gaat van de houdbaarheid van het bootje. Dan raakt zo’n bootje inderdaad op, komt na zo’n 40-50 jaar aan het eind van zijn economische levensduur. Maar het hoeft niet hè. De levensduur is misschien wel oneindig als je er goed voor zorgt.

Zo heb ik althans dat artikel gelezen.

AndreAzuree schreef :
Daar hoor je meestal ook niets meer van, juist om die reden

Wel ken ik verhalen van bijvoorbeeld een boomstam die gemakkelijker dan verwacht een gat sloeg in de romp van een oud bootje. Of zoiets nu enkel en alleen met de leeftijd te maken heeft, tsja wie zal het zeggen.

hmm zouden er niet veel meer ongelukken gebeuren als boten van 40/50 jaar oud niet meer stevig genoeg zouden zijn?

AndreAzuree schreef :
Hoeveel procent is er vandaag nog over van het aantal boten dat 50 jaar geleden werd gebouwd?

dat wil niet zeggen dat ze structureel niet in orde waren. We zijn goed in het weggooien van dingen die het nog prima doen. Dat zie je bij auto's ook. Er zijn sommige mensen die geloven dat een auto "op" is bij 200k....

AndreAzuree schreef :
Pas nog in de kelderopruiming vond ik 2 identieke plastic 220 Volt stekkerdozen van 30 tot 40 jaar oud. De ene verkruimelde helemaal door het vastpakken en de ander was nog prima te gebruiken. Een andere verklaring dan geluk en pech heb ik niet, maar wel de vraag bij de bruikbare hoelang die het nog volhoudt.

Wat Noballast ook schrijft is dat er een economische levensduur is. Op een gegeven moment wordt verder onderhoud te duur. Bovendien kan je in NL relatief gevaarloos afscheid nemen van een auto wanneer je er de laatste kilometer uit hebt geperst. Bij een boot midden op de Atlantic is dat een heel ander verhaal.

Zet eerst eens onder *alle doorgangen, stagen etc. een flinke rvs plaat, of grote dikke ringen. Dat zijn plaatsen waar met veel kracht het polyester na 50 jaar kan uitbreken. Dat zit in mijn boot nu beter dan in menig nieuwe. Dat is een investering in tijd, niet in kosten.

Hallo medezeilers,

Het is erg interessant om jullie meningen te lezen.
In het stuk staat bijvoorbeeld dat boten uit de jaren 70 werden gebouwd met polyesterhars op basis van orthoftaalzuur. Die hars is ondertussen in de loop der jaren zeer verbeterd, van orthoftaalzuur naar isoftaalzuur, tot vinylesterhars tot composiet.
Denk wel dat de nieuwere boten ondanks dat ze dunner zijn ook wel ondertussen beter zullen zijn dan de wat oudere boten.
Maar zoals iemand al eerder aangaf, er zit meer onderhoud aan te komen aan de oudere boten.
Nu is mijn vraag: wat controleren jullie nu jaarlijks aan de boten? Zijn er specifieke delen die extra aandacht vergen lees: betere inspecties.
En wat hebben jullie zoal ontdekt tijdens die inspecties ?

Groet
Marco

hnrts schreef :
Er zijn veel meer soorten plastic dan polyester....dus die vergelijking vind ik moeilijk. Dat er een economische levensduur is, onderschrijf ik. Maar dat zegt nog niks over de zeewaardigheid. Mijn punt met de auto's is dat we juist in NL niet de laatste kilometers eruit persen. De meeste auto's krijgen nog een heel 2e leven in Azie of Afrika.

Dit filmpje is waarschijnlijk al eens eerder voorbij gekomen.

Vanaf 1:50 "Na 20 tot 25 jaar begint het polyester z'n kracht te verliezen".

Mijn 22ft bootje is uit 1976, en steviger gebouwd dan menig 22ft bootje dat nu uit de mal komt. Wel is de lijm/kit naad tussen romp en dek nu helemaal op, en lekt een beetje hier en daar. Maar zit nog wel stevig in elkaar. Mooi klusje voor komende winter.
De gelcoat van het dek is behoorlijk mat geworden hier en daar, maar van de romp is hij nog prima. Beetje poetsen en hij is weer glanzend wit. Nergens ook maar een scheurtje of barstje te vinden, ook niet bij de kielbouten. Beide kielen zitten ook nog eens in een soort uitsparing in de romp. Binnen is op die plekken nog geen haarscheurtje te vinden.
Ik denk dan ook dat de gelcoat van het dek wat minder van kwaliteit was dan die van de romp. Laminaat is verder prima, ook lekker dik.
Bij een oude boot gaat er wat beslag betreft wel eens wat stuk, zeker als het in hetzelfde bouwjaar als de boot is gemonteerd. Vaak gebruik ik voor vervanging 2de hands onderdelen, maar dan wel een maatje groter. Indien nodig reviseer ik het. Voorbeeld, het kompas. 2de hands Suunto schotkompasje gekocht voor een prikkie. Bolletje gepolijst, nieuw ledje er in, kan weer jaren mee. Binnenkort even een malletje maken voor een nieuw kapje.
Met mijn bootje zeil ik ook op zee, af en toe lange tochten, bijna altijd solo. Volgend jaar ook weer, rondje Engeland of weer naar Noorwegen.
Zeilen met een oude boot op zee kan prima, en ook veilig. Mits je zelf een beetje handig en zelfredzaam bent. Maar ik zie om mij heen dat dat nog wel eens een probleem is...


Martijn

Noballast schreef :
Ik heb het artikel niet gelezen, maar ga af op de samenvatting van de TS. Misschien is het afbranden van "Zeilen" op basis daarvan niet zo terecht inderdaad.

Blijft dat het onzin is te verwachten dat een polyester casco na 40-50 jaar met fatsoenlijk onderhoud "op" is of potentieel gevaarlijk op zee.
"Economische levensduur" is natuurlijk heel wat anders, maar dat gaat grotendeels over vervangingen van alle onderdelen en niet over het polyester casco. Dat geldt dus ook voor staal, hout, beton of welk materiaal dan ook. Ik denk dat je dan met een stevige polyester romp zelfs het betere materiaal hebt

Wat mij stoort is de suggestie die er van uitgaat dat je oudere boten moet "afgeschreven" of dat ze gevaarlijk zouden zijn......en dat je dus vooral nieuw moet kopen. Ik denk dat een gemiddelde eigenaar van een 40-55 jr oude boot op zee zijn spullen meestal uitstekend voor elkaar heeft.

NB: er zijn ook helemaal geen grote aantallen "vergane" polyester jachten, het overgrote deel van 50jr oude boten vaart nog gewoon rond of ligt "economisch afgeschreven" te wachten op een eigenaar die er met wat dhz werk gewoon weer mee kan varen.

Sailing Uma zeilt overal, met een Pearson 36, uit 1972.